Khael Moon: Ang Prinsipe ng m...

By Akiralei28

53.3K 4.6K 516

Halina at samahan po natin ang buhay at pag ibig ng ating Mahal na Prinsipe na si Khael Moon Kaya abangan po... More

Disclaimer
Chapter 01
Chapter 02
Chapter 03
Chapter 04
Chapter 05
Chapter 06
Chpater 07
Chapter 08
Chapter 09
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76: The Final Chapter
Epilogue
Author's Note

Chapter 26

629 51 1
By Akiralei28

**********oo**********

Alas Otso ng Gabi

Tahimik na ang buong Baryo Banal ng mga sandaling iyon, kahit na maaga pa ay parang alas dose na ng hating gabi na walang kaingay ingay kahit mga alagang aso

Na hindi man lang umaalulong o lumilikha ng kahit anong ingay, na tila takot na takot, pati mga pusa ay wala ng gumagala

Kahit ang mga insekto ay wala man lang madinig na kahit ano,

Ang mga tao naman ay nasa isang lugar lang ng kanilang bahay na mag kakasama, nagdarasal at halos ayaw nilang gumawa ng kahit ano mang ingay o kaluskos

Ang mga bata naman ay nasa isang tabi lang ng mga iyon na natutulog habang binabantayan

Samantala sa bahay nila Isabel,

"Aalis na po kami," paalam naman nila Khael,"Aabangan po namin sila sa sementeryo,"

"Wag na kayo lumabas," awat naman naman ni Tiyo Fred,"Mapapahamak lang kayo,"

"Mas mapapahamak po tayong lahat dito kung wala pong kikilos at lalaban sa mga iyon," ani naman ni Kevin

"Wag po kayo mag alala," tugon ni Nena,"Kami na pong bahala,"

"Pasensiya na kayo," ani ng Ginang,"Kung di niyo kami tinulungan wala sanang ganitong mangyayari," napayuko pa ito

"Hindi niyo po ito kasalanan," sagot ni Janelle,"Tama lang po iyon at saka dapat na po talaga na matigil ang kaguluhan dito,"

"Basta mag iingat kayo," pahabol pa ng Ginang sa kanila, naoatango nalang sila sa mga iyon bago nagpaalam s amga ito

Napatango lang ang mag asawa nga magpaalam sila at isinusukbit na nila ang kani kanilang mga gamit at bag

Matapos makalabas ang pito ay agad na sinirado ng mag asawa ang pintuan

Hinarangan ng kung anu anong mabibigat na kagamitan para lang hindi iyon mabuksan at hindi makapasok ang sinumang dadalaw sa kanila ng gabing iyon

Ang pitong magkakaibigan naman ay mabilis na naglakad papunta sa sementeryo pero nakikiramdam sila sa kapaligiran

Pinatalas nila ang kanilang pakiramdam at ang kanilang pandinig lalo na si Khael

"Malapit na sila," bulong ni Khael,"Bilisan natin ang paglalakad at baka maunahan nila tayo,"

"Sige," tugon nila sabay takbo ng mabilis papunta sa sementeryo

"Magdalawang grupo tayo," suhestiyon ni Kevin,"Kami nina Aira at Nena,"

"Kayo naman Bryan isama mo sina Tita at Trina," utis niya,"Ako na ang bahala sa sarili mo,"

"Mag iingat ka, Khael," pag aalalang sambit ni Janelle

"Kayo din po Tita at kayong lahat," ani niya sabay takbo palihis sa mga dinadaanan ng anim

Naghati na sila sa dalawang grupo bago nagpunta sa sementeryo, nasa kanan naman pumunta sina Kevin at sa kaliwa sina Bryan

Nang makarating sila sa sementeryo ay nagtago kaagad sila sa mga nitso na hindi gaano pansinin ng sinuman

Lalo na dahil sa napakadilim ng nga oras na iyon, kahit liwanag ng bituin ay wala silang makikita

Naghintay pa sila ng ilang sandali ng may makita silang mga kalalakihan na nasa pinaka gitnang bahagi ng sementeryo

Malawak iyon at sementado ang nasa pinaka gitna, may apat na krus na nakatayo doon na yari sa bato, nas alikuran ng apat na malaking krus na iyon may isang istatwa na natatakpan ng tela

Hinintay nila iyong alisin ng mga kalalakihan para makita kung ano ang nakatago doon

Pero nanlaki ang kanilang mga mata ng makita kung ano ang nakatago doon

Isang anghel na naliligo sa mapupulang likido na halos ikasuka nilang anim

Mabaho at malansa ang amoy na humalo sa hangin dahil bigla iyong umihip ng malakas

Kaya napatakip nalang sila sa ilong at halos maduwal dahil sa tindi ng amoy na kanilang nalalanghap

Ang rebulto ng anghel na may tatlong sungay, ang isang sungay ay nasa may noo nito at may hawak na tila karit na kagaya ni kamatayan

Nakahubad iyon at ni walang salpot, isamg babaing anghel ang kanilang nakita

Kaya halos magpupuyos si Sister Janelle dahil sa pambababoy ng mga iyon sa rebulto ng anghel na alagad ng ating Panginoon

Pinapakalma nalang siya nina Bryan at Trina, kuyom na kuyom ang kamay niya at tumutulo na ang mga luha sa mga mata niya

"Diyos ko," ani naman ni Aira,"Bakit ganyan ang ginawa nila sa anghel?,"

"Mga demonyo sila," ani ni Nena na kuyom din ang mga kamao,"Pag ako nakalaban ni Father Joseph babalatan ko siya ng buhay!," may gigil na sambit nito

"Nena, magma Madre ka," saway naman ni Aira kaya napailing nalang si Nena sa kaibigan

"Grabe ang pamba baboy niya sa mga anghel at sa ating Panginoon," umiiyak na sambit ni Nena

"Kahit kami ay galit din," ani ni Kevin,"Kahit minsan lang ako magsimba pero naniniwala parin ako sa ating Panginoon,"

Hindi na sila nakaimik habang pinagmamasdan ang mga lalaking iyon, nakaluhod ang mga iyon habang nakataas ang mga kamay

"Para silang nagdarasal," sambit ni Trina sa dalawang katabi

"Oo," tugon naman ni Janelle,"Nasaan na kaya si Khael?,"

"Darating din sila maya maya lang," sagot ni Sister Janelle,"Hintayin nalang natin ang Pari at sina Leigh," ani nalang nito

Tumango nalang sila bilang tugon sa mga iyon

**********

Samantala sa Kapilya

"Ilabas na ang mga alay!," utos ni Father Joseph sa mga sakristan na naka damit din ng itim

"Opo, Father John," pagsang ayon ng mga iyon sa Pari

Agad naman na bumaba ang sampung sakristan na inutusan ng Pari, mabibilis naman na kumilos ang mga iyon para kunin ang mga alay nila

Nakita naman ng apat ang papalapit na mga sakristan sa kulungan nila at sapilitan na silang inilabas mula doon

Hindi naman kumikibo si Yuri at nakikiramdam lang sa paligid

Ang mag aama ay tahimik din at tanggap nalang ng mga iyon ang mangyayari sa buhay nila

Nasilaw naman sila ng makaakyat sa taas ng Kapilya dahil sa nakakasilaw na liwanag na bumungad sa kanila

Nakasindi ang lahat ng ilaw sa buong Kapilya kaya napakaliwanag ng mga sandaling iyon

"Hmmm," ani ni Father Joseph ng lapitan siya nito,"Napakabango mo, isa ka ngang birhen, tamang tama na ikaw ang nararapat na ialay sa aming sinasamba para sa paglakas naming muli,"

Tinitigan lang niya iyon ng masama, habang panay ang tingin sa kapaligiran nila

"Sayang ka lang, ineng," may ngisi na sambit ng Pari,"Magiging alay ka lang namin sa aming Panginoon," sabaya halakhak

"Hindi kayo magtatagumpay kahit kailan," sambit niya,"Hindi kailan man magwawagi ang isang demonyo laban sa aming Poong Maykapal,"

Pak! Pak! Pak!

Tatlong magkakasunod na sampal ang dumapo sa maputing pisngi niya, kaya dumugo ang kabilang bahagi ng labi niya

"Pwe!," dura niya sabay dura sa mukha ng Pari,"Magsaya kana!,"

Pak! Pak! Pak! Pak!

Apat na magkakasunod na sampal ulet ang pinadapo sa magkabilaang pisngi niya

Namumula na ang magkakabilaang pisngi niya at pumutok na din ang isa pang gilid ng labi niya

Ngayon magkabilaang gilid na ng kanyang labi ang dumudugo, tumutulo tulo pa iyon habang nakangiti sa kanya

"Tara na sa sementeryo," yaya ni Father John,"Nandoon na ang mga kasama natin at nag uumpisa na silang gumawa ng seremonya,"

"Opo, Father," kuro naman ng mga sakristan na nahawak sa kanya

"Bilisan na natin," utos ng Pari,"Kailangan eksaktong alas dose ay maialay na natin siya," sabay turo sa kanya

Tumango nalang ang lahat, kaya mabilis silang lumabas ng Kapilya

Iniwanan nila na nakabukas ang lahat ng ilaw sa loob, dahil alam nila na walang kahit sinuman ang magtatangkang lumabas sa bawat bahay ng mga taga Baryo

Alam ng Pari na kapag nadinig na ng mga taga Baryo ang butingting bilang babala ay wala ni sinuman ang magtatangkang lumabas

Lalo na ang lumaban sa kanilang lahat, alam nitong takot na ang mga iyon at wala kahit ni isa man sa mga iyon ang magkakalakas ng loob na kalabanin sila

Kaya napapangisi ang Pari, alam nito na mabubuhay sila hanggang gusto nila sa Baryong iyon

Walang kakalaban sa kanila dahil takot ang mga taga Baryo sa kanila lalo na sa mga alagad niya

K

aya iyon ang gagawin nilang Baryo ng kanilang mga kalahi, doon sila magpaparami

Kung ayaw sumunod ng mga iyon at maging isa sa kanila ay uubusin nila ang lahat ng taga Baryo

Unti untiin nila ang mga taga Baryo Banal para maging kalahi nila sa lalong madaling panahon

**********oo**********

Read.Vote.Comment

Maraming Salamat Po!

Continue Reading

You'll Also Like

212K 13.2K 38
"Forgive me for what I could do . . . when I fall asleep"
15.6K 251 38
Mahal bayad ko sa kaniya! Kaya basahin mo ito!
20.2M 452K 79
AlphaBakaTa Trilogy [Book1]: Alphabet of Death (The Arrival of Unforgiveness) Handa ka na bang harapin ang iyong kamatayan sa pamamagitan ng letrang...
3.6K 58 10
The online manga version. Excerpt only. For full view, visit zenkomiks.com