Epilogue
NAKANGITI si Krisz habang tintanggap ang parangal na Best Hospital Services in Asia Award. She couldn't express how much happy she was. Romero's Chain of Hospitals exceeded her plans and expectations. Ang gusto lang naman niya noon ay maisalba ang nalulugi nilang kompaya, now, Romero Hospitals are one of the most trusted hospitals in Asia. At ang award na ito ang patunay sa mga pagsisikap niya at ng mga empleyado niya.
"Congratulation, Mrs. Wolkzbin," sabi ni Mr. Ricaford, ito ang kinatawan ng Asia's Hospitals Association, kung saan nanggaling ang award na hawak niya ngayon.
She smiled and shook hands with Mr. Ricaford. "Thank you."
Naglakad siya patungo sa microphone para magbigay ng maikling pasasalamat.
"Good evening, everyone," panimula niya. "First, I want to thank God for always being there for us. To my employees, doctors and to all the people who give life to Romero's Chains Of Hospitals, thank you for your efficient services and hard work. Without all of you, the Romero's Chain Of Hospitals will not stand as one of the best Hospitals in Asia now. Please, accept my heartfelt thank you to each and every one of you."
Dumako ang tingin niya kay Trina Lopez. Maasim ang mukha nito habang nakatingin sa kanya. Katabi nito ang sekretarya niyang trinaydor siya. At the age of thirty-five, wala pa ring asawa si Trina. At nagpapasalamat siya sa panginoon na hindi na nito ginulo pang muli ang pagsasama nila ni Train.
"To Ms. Trina Lopez." Matapang niyang sinalubong ang tingin nito. "Thank you. You're one of the people behind the success of Romero's Chain of Hospital. You taught me how to find good doctors and effective, efficient and loyal employees." Kung puwede lang niya itong irapan, ginawa na niya pero dahil nasa harap siya ng camera at nakikita siya sa buong Asya pero pinigilan niya ang sarili.
And then her eyes hopped to her son. Her six years old son, Trek. His son smiled at her when their eyes met. "To my son, thank you for always giving mommy the courage and inspiration to work really hard."
"You're welcome," Trek mouthed, making her smile.
And then her hazel eyes seek for the love of her life. Her heartbeat quickeedn when she met those pale,charcoal eyes that never seized to make her heart beat fast.
"To my husband, Train Wolkzbin, I think thank you is not enough for all the things you did for me. So, instead of saying thank you, I'm just gonna say, I love you. So much."
Train smiled at her. The kind of smile that always took her breath away. "I love you, too," he said while staring at her lovingly.
Krisz smiled and looked around. "And to all of you who are here tonight, thank you. Have a good night."
She bowed a little before leaving the platform. Naglakad siya palapit sa mesa kung nasaan ang asawa at anak niya pati na rin sina Tyron at Raine na naging kaibigan niya, kasama ang anak nitong si Timber. At ang mag-asawang Iuhence at Mhel na naging ka-close na rin niya, kasama ang kambal nitong anak na si Kisses at Hersheys.
Nang umupo siya sa tabi ni Train, kaagad na pinagsiklop nito ang mga kamay nila at ginawaran ng halik ang mga labi niya.
"You are beautiful, tonight, my love," bulong nito sa tainga niya.
Napangiti siya. "Yeah?"
"Hmm-mm." Train kissed her cheek. "But I don't like it when you shook hand with Mr. Ricaford. Nag-init ang ulo ko ng makita ko 'yon."
Itinirik niya ang mga mata. "Being possessive again, I see."
Train possessively snaked his arms around her waist. "Hindi mo nakita ang nakita ko. That man has hots for you. I saw it." Hinapit siya nito palapit dito. "Ty moya, Krisz. Akin ka—"
"And I'm all yours, hubby." She faced her ever-possessive husband. "Train, kahit may pagnanasa ang tingin nila sa'kin, wala akong pakialam. Ikaw ang asawa ko, ikaw ang mahal ko, iyong-iyo lang ako."
Trains eyes warmed. "Sorry. Naiinis ako kapag may nakikita akong lalaki na may gusto sayo e. Nagseselos ako."
She rolled her eyes. "Wala ka namang dapat na ipagselos. Ikaw ang mahal ko kaya please, Train, stop being so darn possessive."
Train looked at her intimately. "I'm not Train Wolkzbin if I'm not possessive and crazy for you."
Hindi na nagtaka si Krisz ng biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Train never seized to make her heart beat so fast. After seven years of being married, Train could still make her heart jump in summersault. Iyan yata ang epekto ni Train na hinding-hindi na mawawala sa kanya.
TRAIN'S heart was tightening in happiness as he stared at Krisz's eyes with full of love for him. This woman could still make his heart flipped and swoon. After seven years of being married, he was still crazy for her beautiful and lovely wife.
Train came out from his reverie when someone pulled the hem of his polo. Nang tingnan niya kung sino iyon, tumaas ang dalawang kilay niya.
"Yes, Trek?"
"Daddy, can I go and play?" Tanong ng anak niya habang nakatingin sa naglalarong mga anak ni Iuhence at Tyron.
"Sure, baby." Ginulo niya ang buhok nito. "Ingat ka, okay?"
Bumakas ang kasiyahan sa mukha ni Trek. "Yes po, daddy. I'll be very careful."
"Dahan-dahan lang, Trek," pahabol na sabi ni Krisz habang tumatakbo ang anak nila patungo sa kumpol ng mga bata sa gilid ng hall na pinagdadausan ng awarding ceremony.
Krisz sighed. "Ang batang 'yon talaga, ang hilig maglaro. Why can't he be like me when I was a kid? I read books and kid magazines, play puzzle with myself—"
"Wifey, hayaan mo na si Trek. I think he took those traits from me. I hate books and I play a lot when I was a kid. Intindihin nalang natin. Bata, e."
Humilig si Krizz sa balikat niya. "Okay. Sabi mo ,e."
Train smiled and looked around. Mukhang iniwan sila ng mag-asawang Tyron at Raine, Iuhence at Mhel. Nasa dance floor na ang mga ito at nagsasayaw, kaya naman tumayo siya at hinila pataas ang asawa.
"Let's dance," aniya at iginiya ang asawa patungo sa dance floor.
Nang makarating sa dance floor, agad na niyapos niya ang beywang ng asawa at hinapit ito palapit sa kanya. Napapikit siya ng maramdaman ang init na nanggagaling sa katawan nito. God! After all these years, his wife could still make his body burn.
"Train, I can feel your erection." Krisz hissed at him, making him grinned naughtily.
Ibinaba niya ang bibig malapit sa tainga ng asawa at bumulong. "This erection of mine will fill you up later. I promise you that, my love."
Train grinned when he saw his wife cheeks reddened. Ahh. Krisz could still manage to blush after all these years. So beautiful. So lovely. And she was his. Damn! That sounded good!
"Ikaw talagang lalaki ka." Inirapan siya nito. "Pag iyang bagay talaga ang pinaguusapan, you're always active."
Train chuckled. "My love, malaki na si Trek. Kailangan ng sundan. Gusto ko babae naman."
"Heh! Ang galing mong mag request, ikaw kaya ang magbuntis at mag-ere ng bata, tingnan ko lang kung maka-request ka pa."
Hinalikan niya sa nuo ang asawa. "I know how hard it is to give birth, kaya nga mahal na mahal kita. Kasi kahit mahirap, kinaya mo, para sa anak natin."
Lumamlam ang mga mata nito na kanina lang ay matalim ang tingin sa kanya. "What's with you and sweet words? Kaunting salita mo lang, nalulusaw kaagad ang inis ko at bumibilis ang tibok ng puso ko."
He smiled lovingly at Krisz. "That, my love, is Train Wolkzbin's trademark. Ako lang ang makakagawa niyan sayo. Kaya kung may balak kang iwan ako, tanggalin mo na iyan sa isip mo."
Inirapan na naman siya nito. "Puwede ba, Train, walang divorce sa Pilipinas, kaya nga nagpakasal tayo ulit, diba?"
That made him happy. "Oo nga pala. Good thing—"
"Wolkzbin!" Anang boses ni Iuhence na parang galit.
Sabay silang napatingin ni Krisz kay Iuhence na madilim ang mukha.
"What?" Train inquired.
Iuhence face was so dark. Train knew instantly that Iuhence wa mad.
"Ano ba ang nangyari?" Nagtatakang tanong niya sa kaibigan.
"Your son." Napatiim-bagang si Iuhence. "Your son happened."
Nabalot ng pag-aalala ang buong pagkatao niya. "Fuck! Nasaan ang anak ko?"
Naramdaman niyang kumawala si Krisz sa pagkakayakap sa kanya at humarap kay Iuhence. "Anong nangyari kay Trek?" Krisz voice sounds so worried.
"Follow me," Iuhence replied grimly.
Sinundan nila si Iuhence hanggang sa tumugil ito sa mesa na inuukupa nila. Naroon ang anak niya naka-upo, katabi nito si Kisses. Si Hersheys naman ay katabi ni Timber.
"Trek, what happened?" Nag-aalalang tanong ni Krisz sa anak nila, siya naman ay abala ang mga mata sa pagsuri kung may sugat ang anak.
Nakahinga siya ng maluwang ng makitang mukhang wala naman itong sugat. Trek was okay. He was fine. Thanked God!
"Mommy, I'm fine," sagot ni Trek.
Humarap siya kay Iuhence. "Ano ba ang nangyari, Vergara?" Nalilitong tanong niya. "Bakit parang galit ka?" Tumingin siya kay Mhel na nakangiti habang hinahaplos ang buhok ni Kisses. "What happened?"
Tyron suddenly started chuckling.
Bumaling siya rito. "Anong nangyari?"
Tyron was still chuckling as he spoke. "Wolkzbin, anong gagawin mo kapag may anak kang babae at nakita mong hinalikan ang anak mong babae ng kaedad niyang lalaki?"
Kahit naguguluhan, sumagot siya. "Magagalit ako."
"Precisely!" Iuhence gritted his teeth as he looked at him accusingly. "Your son kissed my daughter! On the cheeks! Damn it!"
Malalaki ang mata na tumingin siya sa anak niya na nagsusumamo ang mukha.
Lumuhod siya sa harapan nito para magpantay ang mukha nila ng kaniyang anak. "Trek, why did you kiss kisses?"
Trek pouted. "Remember our talk daddy? You said that if I meet the girl that I like, I should kiss her, so I did," he said in a child-like voice.
Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga ng marinig na nagmura si Iuhence.
"Shhhh!" Saway ni Mhel kay Iuhence. "No cursing. Maraming bata."
Lumuhod si Iuhence sa tabi niya at tiningnan ng matiim ang anak niya.
Trek had these begging eyes as he looked back at Iuhence. "Galit ka po ba sakin, tito Iuhence? Ang pretty po kasi ni kisses, e. So, I kissed her. Kasalan niya iyon kasi pretty siya."
Mhel laughed at that. "Yan! Remember that line, Iuhence? Sinabi mo na sa akin iyan. Sinisi mo ako dahil muntik na tayong mabunggo dahil sa kagandahan ko. At talagang ako pa ang sinisi mo."
Umingos si Iuhence at hinawakan ang magkabilang balikat ng anak niya. "Trek, I want you to promise me one thing."
"Ano po 'yon tito Iuhence?" Inosenteng tanong ng anak niya.
"I want you to promise me that before Kisses reach the age of thirty, pakakasalan mo ang anak ko. Okay? Promise me."
Tumingin si Trek sa kanya. "Like you and mommy po, daddy?"
Hinawakan niya ang kamay ni Trek. "You don't have to promise—"
"Anong hindi? He kissed my daughter! Pakakasalan niya ang anak ko sa ayaw at sa gusto niya—"
"Okay po. Promise po," ani Trek.
Nagkatinginan sila ng asawa at tumingin siya kay Iuhence na may matagumpay na ngiti sa mga labi habang nakatingin sa kanya.
"Magbalae na tayo ngayon," anito na nakangisi.
Napailing-iling siya at tumingin kay Trek. "Don't do that again, okay? Hindi ka basta-basta puwedeng manghalik ng babae lalo na at bata ka pa. Your mom and I kissed because we are married and it's legal. Yung halik, ginagawa lang yan ng mga mag-asawa tulad namin ng mommy mo. Naiintindihan mo ba, anak?"
Tumango si Trek. "I understand po, daddy." Kapagkuwan ay humarap ito kay Kisses. "Sorry, Kisses. Hindi ko na uulitin."
Tinarayan lang ito ni Kisses. "Don't talk to me. Talk to the air."
Natawa sila sa sagot ni kisses.
"Sige na, maglaro na kayo," ani Mhel. "Ingat sa paglalaro."
When their kids left to play in the corner with Raine as their supervisor, Iuhence grinned at him. "Balae."
Train rolled his eyes. "Tigilan mo ako, Vergara. Ayaw kong magkaroon ng apo na walang preno ang bibig."
Inungusan siya ni Iuhence. "Ayaw ko rin naman magkaroon ng apo na Russian pero tatangapin ko nalang."
Natatawa na bumulong si Krisz sa tainga niya. "Mukhang history repeat itself ang mangyayari sa anak natin," ani Krisz at humilig sa balikat niya.
"No," aniya. "Hindi ko pipilitin ang anak ko na gawin ang isang bagay na labag sa kalooban niya. Hindi ako nagsisisi na pinakasalan kita kasi mahal na mahal kita. Hindi naman natin masasabi na ganoon ang mangyayari kay Trek at Kisses. Kaya naman hahayaan ko lang si Trek na gawin ang sa tingin niya ay tama para sa kanya. Susuportahan lang natin siya."
Krisz smiled. "Yes. We will support him in whatever decision he will make in the future. Pero mapipigilan mo kaya si Iuhence kung ipagpipilitan niyang ikasal ang dalawa paglaki nila? He made our son promise."
Train smiled then drank a wine from his glass. "That, my love, will be Iuhence's problem in the future. Kung may nakuha man na ugali ko si Trek, iyon ay ang pagiging matigas ang ulo."
Natawa si Krisz. "Kaya naman pala hinayaan mo."
"Baka kay Trek tumanda si Iuhence," aniya na natatawa.
Krisz chuckled. "You are a sly, hubby."
Train looked deep into Krisz's hazel eyes. "But you love this sly, my love."
Krisz grinned happily. "Yes, I do. I love you."
His heart soared at those three words. "I love you more, my love."
CECELIB | C.C.
THE END