KEEPING THE LAST BULLET
CHAPTER 11
AVRIONNE'S POINT OF VIEW
I hid behind Villain and held the knife tightly, seeing the woman smiling widely but the man remained in a serious face habang tinitignan ang kabuuan ko.
"Young girl, they'll be your parents from now on. This is my son Sandro, and she is his wife, Lily," Villain introduced the two.
I looked at them, so clueless. Mga magulang ko?
"What is your name hija?" Napayuko ako nang hindi malaman ang isasagot.
"A-Amethyst." A man's voice uttered that name while looking at me in my mind. Napatabingi ang ulo ko. Ako si Amethyst?
"Ang pangalan ko ay-
-Avrionne," pagpuputol ni Villain sa sasabihin ko.
"She's Avrionne Iris." Nakipagsukatan ito ng tingin sa akin.
Ngunit bakit iyon ang tinawag ng lalaki sa isipan ko?
"Your name is as beautiful as you. Let me hug you my daughter. I am your Mom, and I will never let you to be alone again."
Isang malakas na pintig sa aking puso ang nagpagising sa buong sistema ko. Hanggang sunod-sunod at naging mabilis na ang tibok nito, hindi ko mawari kung bakit.
Mommy.
Napanaginipan ko siya, sila ni Dad. The day I begun to be Avrionne, the day they became my parents.
I tried to move my body when I felt someone looking at me. My eyebrows furrowed when I felt a thing moving closer and closer, until it reached like an inch away from my face.
I opened my eyes.
And there I saw a pair of dazzling heaven that made my heart beat more and more, louder and louder until I can't help but to hold that part.
"You're awake," saad nito sa mababang boses. Hindi pangkaraniwan ang boses nito. Mababa ngunit hindi malalim.
Napaiwas ako ng tingin nang mapagtanto kung gaano kami kalapit sa isa't-isa. Namamalikmata lamang ba ko ngunit nakita ko ang sakit na dumaan sa pares ng kumikinang niyang mga mata.
"I'm sorry for your lost." Sandali ako'ng natigil tsaka siya mabilis na nilingon.
"Ano kamo?" mariing tanong ko.
"I said I'm sorry for your lost," pag-uulit nito na mas lalong nagpadagdag ng pagtataka sa akin.
"Ano'ng sinasabi mo? Nasaan si Bruise? P-Paano ako napunta rito?"
The last thing I remember was Sapphire-
-And she fvcking stole the key.
"I was the one who saved you from the explosion near my auntie's place. I saw you lying on the floor unconsciously, covered with blood. I brought you here secretly para naman magamot ka. Your brother is so worried about you, and so do I," mahabang paliwanag nito.
Napahawak ako sa aking binti nang bigla iyong kumirot.
"I won't ask you to be careful this time, baby. I won't advise you to take care of yourself. I will be the one to do it. I'll take care of you, I will be beside you all the time. No one can hurt you, baby." Nanlaki ang mga mata ko nang dahan-dahan nitong ilapit ang kanyang mukha sa akin.
I can feel a pair of burning eyes looking at us. Dahilan kung bakit malakas ko'ng naitulak si Tristan mula sa aking ibabaw. Napabangon ako ngunit mabilis 'rin na napangiwi sa kirot ng aking binti.
The arrogant guy. He's looking at me intensely na para ba'ng gusto niya akong patayin sa mga titig niya. Nakikita ko mula rito ang pagtitiim ng kanyang bagang, but he still managed not to close his hands to form into a fist.
"Condolence," mahinang sambit nito tsaka pumikit. Trying to calm himself. Hindi ko alam ngunit naghuhurumintado ang puso ko. I felt so bad when he saw us so close with each other. Pakiramdam ko may nagawa akong mali. I feel like I cheated on him.
"Ano ba talagang nangyayari? Nasaan si Bruise?" Isinantabi ko ang kakaibang nararamdaman at pinilit na tumayo. I felt Tristan's hand supporting me.
"You should rest by now, hindi makabubuti sa'yo ang ma-stress," saad nito, pinipigilan ako.
"Shit, sabi ko nasaan si Bruise? You guys fvcking made me so clueless," inis ko'ng saad.
"Your mouth," puna ng aroganteng lalaki.
"I will cuss whenever I fvcking want to. Now, why can't you just fvcking tell me where the fvck is Bruise?!" galit ko'ng saad.
Nagsimula na akong kabahan. Condolence? Lost? Who? What happened?
Walang sumagot sa kanilang dalawa. So I managed myself to get out of the room. Ngunit hindi ko nagustuhan ang tanawing bumungad sa akin pagbukas ko ng pinto.
It was my brother, crying silently. Napaangat ito nng tingin sa akin at kaagad na pinunasan ang luha. Mabilis niya ako'nginalalayan at kinumusta ang lagay ko.
"What's going on?" malamig ko'ng tanong. Gulong-gulo na ako at kinakabahan.
"I'm sorry," nakayukong paumanhin nito na nakapagpainit ng ulo ko.
Mabilis ko siyang kinwelyuhan at inangat sa ere.
"What the hell is going on?! Tell me, Bruise! What happened?!" galit ko'ng sigaw. He's crying again, but this time he let those tears flow.
I wanted to wipe it for him. I don't want to see my brother hurt, but I can't. How? Kung hindi ko naman ang dahilan kung bakit siya nasasaktan?
"Avrionne. P-Promise me not to do something horrible after I tell this to you. Promise me t-that you will listen to me first and d-do not let your f-feelings affect you. Pomise me, s-sister." I badly wanna cry by the way he said that.But I managed to stop it.
"M-Mom and Dad..They're g-gone."
Humigpit ang pagkakahawak ko sa kanyang kwelyo. Bumibigat ang aking paghinga.
"Say it again," utos ko rito tsaka nakatulalang nakinig sa kanyang pag-uulit.
"Alessandro and Lilybeth Ceranza we're gone," muling saad nito. Nabitawan ko ang pagkahawak sa kanyang kwelyo tsaka ikinuyom ang kamao.
"What do you mean they're gone? Where did they go? W-When would they come back? " nanghihinang tanong ko.
"Fvck! Never! T-They will be gone for forever, they will never come back. T-They will be there permanently, i-in heaven."
Tuluyan na akong napaupo kasabay ng pagbuhos ng luha sa aking mga mata.
I've been receiving death threats now from the different Mafia organizations or even Assassins I fought with. But this last made me so worried and afraid.
It was my parent's photo, marked with an x.
Fvck it. Ngayon ay pinupuntirya na nila maging ang mga magulang ko.
It's a box with familiar things as so as the scent. The scent of my mother's perfume. It means they already saw her personally, nakisalamuha sa aking Ina. At dahil rito mas malaki ang nagiging tiyansa nila na galawin ang mga magulang ko.
I was the one who ordered them to live here in the Philippines. Unlike Dad, my mother is a pure Filipina.
I stayed away from them. Pinapahalagahan ko lang ang kaligtasan ng mga magulang ko. I chose to cut our connections, not even talking to them in a phone call.
Maraming mata'ng nagbabantay sa akin. Mga kamay na handa ako'ng patayin. They can track even my single movements. Too dangerous for them.
Ito ba ang resulta ng pagtitiis ko? Ng papipigil ko sa sarili na huwag silang lapitan? Na protektahan sila?
It all went nonsense as fvck!
"Dalhin mo ako sa kanila. L-Let me fvkcing know to did it. Kaluluwa lang nila ang walang latay."
...
Morgue
I've been standing in front of my parent's dead bodies for almost an hour. Recalling our happy memories. Reminiscing how they changed me, and how I changed them.
It was so traumatic and helpless. I don't even know a single thing about myself. Unless they introduced the new me. The new Avrionne Iris Ceranza. They made me feel so special. Made me how it feels like to have a family. Because I've been alone.
Dad is infertile, that's why they can never have a child. Naaalala ko pa 'yung mga panahon na hindi niya ako magawang tanggapin dahil ampon lang nila ako.
But then, he's changes started when I almost got rape by his nephew at the age of nine.
"Who are you?" I asked nang ang lalaking ito ang maabutan ko sa silid ng aking ama.
Ipinatong ko ang coffee mug sa table ni Dad at hinarap ang lalaki. Kinailangan ko'ng tumingala dahil sa tangkad niya. Sa tsantsa ko ay nasa 16 na ito or 17.
"Felix," he introduced and offered me his hands. Walang kamalay-malay ko'ng inabot sa kanya ang kamay ko. Napangsi ito nang magdikit ang aming balat.
I bid goodbye because I was looking for Dad, but he stopped me.
"He's with my father, don't you want to play with me first?" he asked and it was so exciting to hear.
Na-iisang anak lamang ako kaya lagi ako'ng mag-isa sa bahay. I never had a playmate unless he offered me.
"Ano'ng klaseng laro ba, Felix?" Napangisi ito sa itinanong ko. He walked closer tsaka pinadulas ang kamay sa braso ko, hanggang sa lumaylay na ang strap ng suot ko'ng bestida.
"You have a soft skin. Ahh, smells sweet."
Hindi na naging bago sa akin nang sabihin niya ito. Akala ko pa naman ay magkakaroon na ako ng kalaro.
"Wag na pala, may assignment pa kasi ako," saad ko tsaka siya tinalikuran.
"But this game is fun. You'll learn a lot of things for me," makahulugang sambit nito.
"I'm too young for s*x, Felix," diretsahang saad ko tsaka tinungo ang lamesa ng aking ama.
"Age doesn't matter, baby." Nag-init ang aking ulo, nagsisimulang kabahan.
He's tall, he's big. I am nohing but a small kds with a thin body. I can't fight him.
"Oh, it does-
--Ahhhhh!!" I screamed when he pulled me.
"Daddy! Help! Dad! Please Daddy!" paghingi ko ng saklolo, iniiwasan ang nagbabagang tingin ng lalaki sa aking harapan.
"Pakipot amputa," gigil nitong saad sa akin.
Hinablot ko ang tasa ng kape na tinipla ko para kay Dad at walang pag-aalilangan na ibinuhos sa kanyang mukha.
"Arghhh! Shit! Fvck you!" Napaupo ako nang magsisigaw ito habang hawak ang kanang parte ng kanyang mukha.Napaupo ako sa takot.
Marumi ang bibig ko, ngunit hindi ang utak ko.
Napaatras ako nang tumayo ito at sinubukan ako'ng abutin. Kinuha ko ang ballpen ni Dad at pinakatitigan ang matulis na dulo niyon.
"Tangina kang babae ka. Magbabayad ka!"
Akmang hihilahin nito ang buhok ko nang sunod-sunod ko'ng saksakin ang kanyang dibdib. Ilang ulit ko itong ginawa kasabay ng aking paghagulgol. Bumagsak ito sa sahig habang umaagos ang kanyang dugo. Naibato ko ang hawak na ballpen tsaka napaupo.
Niyakap ko ang sarili sa sobrang takot. Kasabay niyon ay ang malakas na pagbukas ng pinto.Impit ang naging pag-iyak ko nang makita kung sino ito. Nanlalaki ang kanyang mga mata habang nakatingn walang buhay na katawan Felix.
Natulala ako nang mabilis niya akong nilapitan tsaka niyakap.
"D-Daddy! S-Sorry po! Hindi ko po sinasadya! D-Dad patawarin mo po ako! H-Hindi ko po alam!" umiiyak kong sigaw habang yakap siya.
"Shhh, it's okay. Tell me what happened, what did he do?"
"Fvck! Fredo! Your son attempted to rape my daughter! For Pete's sake! Hindi kasalanan ng anak ko kung bakit niya nagawa 'yun sa anak mo!" my Dad shouted while hugging me.
I cried harder.
"Hindi 'yon magagawa ni Felix! Alam mo 'yan Kuya! Halimaw ang anak mo! HALIMAW!-
-BANG!
Halimaw
Halimaw
Halimaw
"Isa ako'ng halimaw," wala sa sariling anas ko.
"Shhh, don't say that anak. You're not a monster, it's his fault. Never blame yourself for what happened. Whatever they say, you're not a monster, you are my daughter." Napailing ako sa pagpapakalma sa akin ni Dad.
"I'm sorry Dad."
"I'm sorry Dad," paumanhin ko habang nakatingin sa labi nito.
"I am a monster. And watch this monster cut their heads. Watch me claim justice for your death. They will taste my wrath."
I covered my Dad's body and kissed my Mom's forehead. A tear escaped from my one eye.
Siguro nga halimaw ako, at masamang magalit ang halimaw na katulad ko. Pagsisisihan nila na nabuhay pa sila sa mundo.
Buhay ay kapalit ng buhay. Ang kamatayan nila, ang kaligayahan ko. Hustisya sa pagkawala ng mga magulang ko.
..
Pinanood ko kung paano sumabog ag buong Casino. Walang makakalabas ng buhay, makalabas man sila ay kamatayan 'rin ang bagsak nila sa mga kamay ko.
Isang lalaki ang sugatang tumatakbo papalayo sa nasusunog na lugar. Mabilis ko itong tinungo at walang pakundangang hinati sa dalawa ang kanyang katawan. Nagtalsikan ang mga dugo sa aking mukha. I licked my upper lips and taste blood on it.
Napapikit ako sa halimuyak na dala ng aaamoy ko'ng dugo. Walang sinomang hinahayaang makatakas mula sa loob.
Isang babae ang humahangos papunta sa kabilang direksiyon. Isinukbit ko ang katana sa aking likuran at inilabas ang baril. Si Exsous.
Binaril ko ang kanang binti nito dahilan upang matumba siya. Ngunit pinili niya pa 'ring tumayo tsaka ika-ikang tumakbo. Isinunod ko ang kanyang kaliwang braso. Hirap na hirap itong kumilos ngunit hindi pa ito sapat sa akin.
Ako mismo ang lumapit sa kanya at hinati ang kaliwa niyang braso na pinaputukan ko kanina. Tumalsik ang braso niya sa kung saan at sumirit ang kanyang dugo.
"Ahh! Maawa ka! W-Wag mo akong patayin!" pakiusap nito na ikinangisi ko.
Pinunasan ko ang aking Katana na puno ng dugo tsaka 'to ipinahid sa kanyang pisngi. Napatabingi ang aking ulo, iniisip kung papaano ko siya papatayin.
Nasa ganoong posisyon ako nang isang matulis na bagay ang sumaksak mula sa likod nito. Malamig ko'ng tinignan ang isang lalaki sa likuran nito.
Nanginginig niyang binitawan ang kutsilyong nakasaksak sa babae kasabay ng pagbagsak ng walang buhay nitong katawan.Lumuhod ito sa harapan ko.
"S-Sinasamba kita, n-naniniwala a-ako sa'yo. Pakiusap! Wag mo akong patayin!" saad nito tsaka hinalik halikan ang sapatos ko'ng puno ng dugo.Matalim na titig ang ipinukol ko sa kanya.
"Sino ka para sambahin ang halimaw na tulad ko?" I paused and sat down upang magkapantay ang aming mukha.
"Bilang isang tao, hindi ka dapat sumasamba sa kahit sino'ng demonyo. Sumasamba ako sa Ama sa langit, pero mas pinaniniwalaan ko ang utak ko. Ang halimaw na katulad ko ay hindi karapat-dapat sa pagmamahal niya.Kaya't habang may pagkakataon ka na makapasok sa kaharian niya ay hindi mo na sana sinayang."
Naglakad ako papalayo, patalikod na inihagis ang aking dagger papunta sa kaniyang direksiyon.
"Huwad."
..
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW
HER yellow dress is shining in the disco lights. Everyone's eye was on her as her heels tap the ground while walking. Guys looking at her ass, fantasizing her boobs. She rolled my eyes and smirked in her mind.
Who knows the truth behind this perfect body? A demonic personality.
Virgo went straight to the VIP room where my target is. She wore a red mask that covers the upper part of her face.
Lustful eyes welcomed her as she entered the room. Who wouldn't? Sa nakakaakit na postura ng babaeng ito ay tiyak na magsisikipan ang pantalon ng mga makasalanang lalaki na nasa loob ng silid.
She decided to disguise to seduce her target. Ito ang kahinaan ng lalaki at ginamit niya itong paraan para maging mas madali sa kanya ang misyon.
A guy from behind place his hands on her waist, until it slowly reached her ass. Nagtiim ang kanyang bagang nang manatili ang lalaki sa kinauupuan at nakatitig lamang sa kanya. She removed the guy's hands and walked near the guy. She sat on his lap and placed her hands on his chest. Napapalunok man dahil sa ginagawa, ay pilit niya itong inalis sa isipan.
Sinenyasan nito ang ibang kalalakihan sa loob ng silid at nang-aakit na tinignan ang lalaki.
"Leave us alone," saad ng lalaki sa baritong boses.
Percieval Reyes, mastermind at suspect sa misteryosong sunod-sunod na kaso ng rape sa lungsod ng Quezon.
He started to play with her sleeve before touching her legs. She didn't let his hands reach his pearl. She placed her both hands on the man's head and twisted it.
In just a snap, she finished Percieval's life. Nagpagulong-gulong ang pugot nitong ulo. Pinagpagan niya ang kamay tsaka sinimulang hubaran ang lalaki.
She changed her clothes and used Percieval's suit. Maluwag iyon sa kanya ngunit hinayaan niya na lamang. She left her dress and placed it on Percieval's dead body. She left her only wearing underwear because she gets his clothes. Pulido itong nakalabas ng silid at nilisan ang lugar.
...
She was wearing a usual all black outfit with a mask. Hindi mapuknat ang tingin nito sa daan habang sinusundan ang isang puti na limousine.
Bagamat nakatali ay umabot pa 'rin hanggang likuran ang kanyang mahabang buhok na tinatangay ng hangin sa malakas na pagharurot ng kanyang Ducati. She already had a clue on her mind when would her target would possibly go.
Dumaan siya sa isang shortcut upang hindi mahalata ng target ang kanyang pagsunod. It was her third mission to accomplish for this day, kung tutuusin ay kulang pa ito sa kanya.
Dumaan ito sa isang madilim na tunnel tsaka iniliko ang motorsiklo. She was riding sideward through the wall. Malimit ang mga sasakyang dumadaan kaya mas lalo niyang binilisan ang pagpapatakbo. Sinalubong siya ng isang eight wheeler truck malapit sa exit. Bumwelo muna si Virgo bago pinalipad ang sasakyan sa bubong ng truck. Tsaka isang beses na bumaligtas nang malampasan ito.
At tama nga ang kanyang hinala, nang makalabas ng tunnel ay bumungad ang pamilyar na limousine. It was parked in front of more than 20th floor building.
Isang lalaking nakapayong ang umalalay sa kanyan target at tatlo ang bantay nito sa likuran. She parked her Ducati far away from the entrance and walked somewhere dark. It was in the middle of 12 midnight. Kakaunti ang mga tao sa daan ngunit bukas pa ang kumpanya kung saan nagta trabaho ang mga nasa night shift.
The target's office is on the 30th floor. It will surely be hard for her to sneak in to get inside. He was known as Niccholas T. , allicance of a famous Mafia Organizaton.
Tiyempo naman na walang dumadaan sa lobby kaya dito siya dumiretso. Nakapasok na sa loob ni Niccholas at paniguradong paakyat na sa kanyang opisina.
She shoot those assistances heads and what her needs, the key to the 30th floor.
She turned off all the CCTV's, as so as the electricity. Sanay na itong kumilos sa dilim kaya naman walang kahirap-hirap niyang tinahak ang hagdan paakyat sa ika tatlumpung palapag.
The whole floor was restricted. Ngunit iisa lamang ang nagpapagana sa kuryente ng buong gusali. Sinalubong siya ng tatlong malalaking lalaki, mga bantay ni Niccholas.
Inilagan nito ang isang suntok na iginawad ng naunang lalaki tsaka niya tinapakan ang likod nito habang hinahatak ang dalawang braso. Bumaligtad siya nang akmang sasaksakin ng pangalawang lalaki tsaka lumapag sa likod ng naunang lalaki. Malakas niyang inihaigs ang Katana na kaagad tumusok sa tiyan ng pangalawang lalaki tsaka pinugutan ng ulo ang nauna.
Isa na lamang ang natitira. Ilang beses siya nitong pinaputukan at tinamaan siya sa braso. Hindi niya ito ininda, sa halip ay hinayaan ang pangatlong lalaki na patamaan siya ng malakas na suntok sa pisngi. Sinakop nito ang kamao ng lalaki nang sa pangalawang pagkakataon ay tinangka nitong suntukin siyang muli, tsaka niya ito pinilipit at inuntog ang ulo sa kanyang tuhod ng limang beses. Marahas niyang hinugot ang Katana sa pangalawang lalaki tsaka isinaksak sa likod ng pangatlo.
She stopped and wiped her sweat when she heard a light chuckle. Napatunghay ito at namataan ang kanyang target, aliw na nakatitig sa kanyang direksiyon.
"That was cool," he said and clapped slowly. Walked downstairs where she's standing.
Virgo was still wearing her mask when Niccholas suddenly wiped those bloods on her face. Pinakatitigan nito ang daliri tsaka nabura ang ngiti.
Naging alerto si Virgo nang itaas nito ang hawak na espada na kanina pa itinatago sa likod. Isinalag niya ito gamit ang kanyang Katana tsaka ipinaikot, pinupuntirya ang leeg nito.
"The rumors are true about the monster," he laughed like a crazy guy while fighting. Walang tigil silang nag eespadahan, umaalingawngaw 'rin ang tunog ng nagdidikit nilang sandata.
Virgo gritted her teeth when Niccholas started to run upwards animo'y isang bata na nakikipaghabulan.
"Sa tingin mo naman talaga ay matatalo mo ako nang ganoon kadali-ahh.
Patalikod na pinaputukan ng baril ni Virgo ang kanina pa satsat nang satsat na si Niccholas nang may mahagip ang kanyang paningin.
A familiar guy wearing a red suit.
Nag-init ang kanyang dugo. There is something inside her that wants to follow the guy. Her curiousity won, she's just found herself scanning the guy from head up to toe.
Nanlaki ang mga mata niya nang makakita ng kakaibang marka. A skull symbol. She was about to shoot the guy when someone hugged her from behind.
Nag-aapoy ito sa galit.Ni hindi nito namalayan ang ginawang pagsaksak sa sinomang yumakap sa kanya.
"Tangina! Earthhh!!"
"Phoenix." Her eyes widened when she suddenly uttered an unfamiliar word.
"Venus! Do it!"
Hindi pa siya nakakaalis ng lugar nang isang matulis na bagay ang tumusok sa kabila niyang braso.
A syringe.
"Sleep now, Master."