Sorry ang tagal ng update 😊
Enjoy reading ❤️
....
"LET'S GO?" Halos mapatalon ako ng marinig ko ang boses ni Mr. Sullivan sa likod ko.
Sinapo ko ang aking dibdib habang nakatingin sa kanya. Preskong-presko siya sa porma niya. He wore a plain navy blue shirt and a khaki short. Hindi ko mapigilang purihin ang makinis niyang binti. Hindi iyon gano'n ka puti dahil natural siyang moreno, pero masasabi mo paring anak mayaman.
Kumurap-kurap ako nang magawi ang tingin ko sa bukol niya. Mabilis akong nag-iwas ng tingin at tumikhim.
Grabe. Ba't ang laki?
"Let's go?" Muli niyang sabi. Isang tango lang ang sinagot ko habang naglilikot ang mga mata sa paligid. I can't look into his eyes. Parang hinihila ako nito palapit sa kanya.
Tumikhik si Mr. Sullivan upang kunin ang atensyon ko ngunit hindi ko siya pinansin. Nasa condo niya kasi kami ngayon dahil gusto niyang magbihis muna. Maarte talaga siya. Ayaw niyang dumiritso nalang kami sa restaurant nang naka-office attire.
Simpleng lunch lang naman ang gagawin namin. Kami lang namang dalawa kaya hindi na niya kailangang mag effort para magmukhang presentable.
Pagkarating namin sa sasakyan niya ay pinagbuksan niya ako ng pinto bago siya umikot at umupo sa driver seat. Hindi ko mapigilang mapatingin sa kanya habang seryosong nagmamaneho. No doubt why many woman were crazy over him. Kahit nagmamaneho lang siya ay ang lakas parin ng dating.
"Do you know how to drive?" He asked in a sudden.
Umayos ako ng upo at humarap sa kalsada. Nilawayan ko muna ang labi ko bago sumagot.
"Hindi, Sir." Magalang na sagot ko. Nagulat ako ng marinig ko siyang umubo kaya mabilis ko siyang nilingon.
"What the heck? Sir? Seriously, Farrah?" Sarkastiko niyang sabi. Umiling iling siya habang madilim ang mukha. Nagtaka ako sa sinabi niya kaya hindi ko mapigilang mag-usisa sa kanya na kaagad ko ring pinagsisishan.
"Ano ba ang dapat kong itatawag sa'yo? Boss naman kita kaya dapat lang kitang tawaging gano'n." Dinilatan ko siya ng mata.
Baliw ata to, eh.
"Tsk! We already kiss, Babe. Stop calling me sir." Madiin niyang sabi. Napasinghap ako dahil naalala ko na naman 'yong nangyari sa apartment. Alam niya ba kung ilang araw akong hindi pinatulog nang mainit na halik na 'yon, tapos ngayon ipapaalala niya sa akin? Grr!! "Just call me by my name, Babe. That's more sounds good to my ears."
"Ayaw ko nga! Kahit naman naiinis ako sa'yo ay may respeto parin naman ako sa'yo bilang boss ko." Maagap kong sagot.
Rinig na rinig ko pa ang mahina niyang mura habang nakatingin sa kalsada. Iritadong-iritado na siya ngayon.
"Have you watch sex video already?" Tanong niya.
Halos lumuwa ang mata ko at sinamaan siya ng tingin. Sa tanang buhay ko ay hindi ko 'yon ginawa. Ayaw kong makakita ng mga malalaswang bagay na gaya no'n. It should be kept in private. It's a big ashamed and a stain in our dignity as human most specially to woman who agreed to record that kind of immoral activity.
Gusto lang ata nilang mapag-pyestahan.
"Ofcourse not!" I gritted my teeth.
Balak niya bang pwersahin akong manood? O gusto niya ba akong e persuade na manood no'n? Subukan niya lang hindi talaga ako magdadalawang isip na tadyakan ang bayag niya.
"Hmm... So innocent." He shrugged. Kalmado na ngayon ang aura niya, tila nakahinga siya ng maluwag. "Huwag kang manood ng mga gano'ng bagay dahil wala 'yong maibibigay na magandang benipisyon sa'yo." Nanliit ang mata ko sa kanya. Kanina inis na inis siya akin, ngayon ang bait-bait naman niya. Ano 'yon? Bait-baitan ang peg? Feeling good influence, gano'n? "You're voice was so seductive everytime you called me 'Sir'. Stop calling me that way or dare to address me formally kung tayo lang namang dalawa... Baka kasi hindi ako makapagpigil." May bakas ng panganib ang kanyang boses.
Nanlaki ang mata ko bago siya nilingon. Bumilis ang tibok ng puso ko at hindi ko maipaliwanag ang kabang namumuo sa loob ng aking dibdib.
Damn! What's happening to me?
"W--What do you mean...?" Nanginig ang boses ko.
"Nothing. You innocent cat," he said and groaned.
I'm not innocent anymore. I know what he meant to say but I chose not to understand it. Para kasing hindi kayang prosesohin ng utak ko ang mga ideyang pumapasok sa isip ko.
Sa halip na usisain pa siya tungkol sa sinabi niya ay hindi nalang ako nagsalita. Ayaw kong mas lalong gumulo ang utak ko. His presence is already disturbing, but with all those thoughts, I don't think I can still deal with it. He's too much for me. I'm wrong for asking him with that stupid request.
Nang dahil do'n ay naging komplekado ang lahat. I though he will ride with me because it's a blessing for a bachelor like him that someone as innocent woman as me wants to get pregnant without asking any return or responsibility.
...But I was wrong for him.
"Why are you silent?" Binasag niya ang katahimikan sa pagitan namin.
"Tahimik ka rin naman, ah?" Kinagat ko ang ibaba kong labi at tumingin nalang sa bintana upang malibang ang mga mata ko.
"Tsk! Hindi ka naman ganito noong mga nakaraan. You are bubbly and noisy. Kahit nga wala akong ginagawang masama sa'yo ay binubungangaan mo parin ako." He sighed heavily. "That's how you hated me, ah?"
Sandali akong natigilan bago umiling.
No... Hindi naman sa hindi ko siya gusto. Talagang hindi lang ako komportable sa kanya dahil napakalayo ng agwat namin. Ayaw kong mahulog sa isang patibong na ako mismo ang gumawa. Ayaw kong masaktan sa huli at magmukhang tanga. Ayaw kong maging katawa-tawa sa kagaya niyang galing sa mararangyang pamilya.
Si Drake Ian Sullivan ay isang bagay na hindi pwedeng hawakan ng mga taong kagaya ko. He more suited to someone like him. 'Yong kasing yaman at kasing dami nila ng ari-arian.
"I don't hate you..."
He chuckled but it's more like a sarcastic one.
"Really? But why are you so distance to me, Farrah? Kahit anong lapit ko ay gano'n din ang paglayo mo. Hindi ko alam kung ano ang iniisip mo tungkol sa akin. Siguro nga totoong sperm ko lang ang kailangan mo... At hindi ako." Humigpit ang pagkakahawak niya sa manubela.
"Hindi mo rin naman maiintindihan kung ipapaliwanag ko." Mahina kong sabi.
Malutong siyang nagmura bago ulit nagsalita.
"Pano ko maiintindihan kung hindi mo sasabihin? Napakalabo mo naman, Farrah. You only consider your feelings because the truth is you didn't care what I've felt." He hissed. "Did I disappoint you dahil hindi ako pumayag sa gusto mo? Do you really understand what you are planning back then? Gusto mong magka-anak ng walang tumatayong ama sa kanya, sa tingin mo makakapayag ako?"
Parang sinupalpal ako sa sinabi niya. Hindi ko magawang magtaas ng tingin sa kanya. Sa totoo lang ay naisip ko na rin 'yon pero desperada na ako... I didn't think about it carefully.
Hindi ko napansing tumulo na pala ang luha sa mata ko.
"Nakikita mo ba ang mga batang lumaking hindi kompleto ang pamilya? Did you know their pain and suffering? Hindi mo alam kung gaano kahirap 'yon kaya pag-isipan mong mabuti." Hindi marahas ang tono ng pananalita niya. Parang pinapaintindi niya ang punto niya kaya mas tinamaan ako no'n ng sobra.
"I--I know... I'm sorry." Suminghap ako habang pinupunasan ang luha ko. Nakaramdam ako ng hiya sa katawan dahil parang pinapakita ng sitwasyon na si Drake ang mas nakakaalam at nakakaintindi sa bagay na iyon. Wala akong ibang nararamdaman ngayon kondi hiya at panliliit sa sarili.
Damn! I'm so heartless.
"No need to say sorry for that, Babe." Hindi ko mapigilang tumingala at tignan siya. Kahit sabog sa luha ang mukha ko ay nagawa ko parin siyang sulyapan. Wala na akong paki-alam dahil nananaig sa loob ko ay kagustuhang gawin 'yon.
"Is this part of your plan to pursue me, Drake Ian?"
A sexy chuckles escape his lips.
"Hmm... Maybe, Babe." He shrugged.
Bumigat ang dibdib ko. Hindi ko maipaliwanag ang sakit na nararamdaman kahit noong una palang ay alam ko nang ganito. I'm so stupid.
Talo na ba talaga ako? Tuluyan na ba talaga akong nahulog sa sarili kong patibong?
Iyon nga pala ang plano. That's explain why he was persistent to have me dahil pine-pressure narin siya ng mga magulang niyang magpakasal. Walang ibang dahilan kondi 'yon lang.
"Better luck." Malamya kong tugon. Hindi ko na papayagang magpatuloy pa ang kalokohang to. Pagkatapos nito ay mas iiwasan ko pa siya. I'll do everything to avoid him whatever it takes.
Tahimik lang ako nang makarating kami sa restaurant na tinawagan niya kanina. Parang pagod na pagod ako dahil sa komprontasyon namin kanina ni Drake. Si Drake na mismo ang nag-order para sa akin dahil hindi ako pamilyar sa mga pagkain dito. Masyado kasing mahal at bongga.
Kailanman ay hindi nababagay ang ganitong pagkain sa tulad ko.
"I'll fetch you tomorrow morning. May flight kana bukas." Huminto ako sa pagsubo ng pagkain at liningon siya. Seryoso siya habang nakatingin sa mga mata ko.
"Huwag na. Sanay naman akong mag-commute." Pinilit kong ngumiti sa kanya. Kumunot ang kanyang noo kaya mas lalo ko pang hinangaan ang makapal niyang eyebrows.
It was complimenting his eyes that'll caught you at your first time of lending an eyes of him. He's more closely to be perfect but with his flaws and attitude, I think he's far... Maybe farther than anyone imagine he was.
"Kaya din naman kitang sunduin at mas makakatipid kapa sa pamasahe." Mababa ang boses niyang tugon. Para itong nang-aakit. Lalaking lalaki at kahit hindi mo maaanigan ang mukha niya ay masasabi mo paring maganda siyang lalaki.
Nakipagpabanan siya ng tingin sa akin kaya ako na mismo ang kusang nag-iwas ng tingin. Hindi ko kasi kaya ang elektrisidad na biglang lumatay sa mga mata namin.
Gaya ng sinabi ko. I'm not as innocent as he know. May mga bagay na kahit hindi ko pa nararanasan ay pamilyar ako. Commonsense lang naman 'yon at tsaka hahaluan mo lang ng obserbasyon sa mga bagay na nangyayari sa paligid.
"Huwag kanang mag abala pa... D-Drake. I can handle myself." I tried to calm myself while eating my food.
"Hindi 'yon abala sa akin, Farrah. It's my pleasure to do so, pero kung mamasamain mo ay sasusunod nalang." He sighed.
Nanlamig ang sikmura ko. Para akong binuhusan ng malamig ng tubig. Kahit hindi ko siya tinitignan ay ramdam ko ang mainit niyang tingin sa akin. Tila isang lawing naghahanda nang tuklawin ang naliligaw na sisiw. Handa nang sunggaban ang pagkain niya.
Kung sa ibang babae niya ito ginawa ay paniguradong hindi siya nito matatanggihan. Kahit ako ay nahihirapan din, pero mas malala pa dito ang mararamdaman ko kapag pinagpatuloy ko ang kahibangang ito. It was all about his plan... Just a plan.
Kahit naiilang ay nagawa kong tapusin ang pagkain sa plato ko. Lahat na ata ng santo ay tinawag ko nang mahuli ko na naman siyang nakatingin parin sa akin ng mariin. When our eyes locked, I don't know how to look away anymore. Parang nangangausap ang kanyang mata kaya hindi ko mapigilang malunod dito.
"Ang ganda ng mata mo..." Mahina niyang bulong. Nakatukod ang dalawa niyang siko sa mesa habang nakatingin diritso sa mata ko. Kumurap kurap ako at naramdaman ko ang pag-init ng magkabila kong pisnge.
Damn! What the hell is that, Drake? Fuck! My heart is pounding so fast. Mas lalong lumala ang pamumula ng pisnge ko nang masaksihan ko ang mapang-akit na pagkagat niya sa ibaba niyang labi.
"You're so cute when you're blushing, too." He flashed a seductive smile.
Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Hiyang hiya akong nagbaba ng tingin. Parang tinakasan ako ng kaluluwa dahil sa sinabi niya.
Hindi naman ako kinikilig... Hindi naman siguro.
Pero bakit ako nakakaramdam ng kiliti sa loob ng tiyan ko? Bakit parang kinikiliti ang sistema ko dahil sa sinabi niya?
Damn you, Drake! Anong ginawa mo sa akin?
"Thank you..." I swallowed my own saliva.
"You're welcome, Babe." I can hear the playful flicked of his tongue.
Paanong huwag mahulog sa kanya? Sabihin niyo nga, paanong huwag mahulog sa lalaking to?
To be continue...