Unicode
ပယောဂဆရာတွေကဖုန်းကျင်းကိုအသိအမှတ်မပြုချင်ပေမဲ့လည်းသူတို့ပုံတွေရှီရှန်းဆီမှာရှိနေတုန်းပဲ, အကယ်၍, ရှီရှန်း သာအဲ့ပုံတွေကိုတင်လိုက်ရင်သူတို့ကိုယုံကြည်နေသူတွေဘယ်လိုထင်မလဲဘယ်သူမှသူတို့ကိုယုံကြည်မှာမဟုတ်တော့ဘူး
ဖုန်းကျင်းရဲ့ဘွဲ့အပ်နှင်းတဲ့ပွဲကဒီဇင်ဘာ၅ရက်နေ့မှာဖုန်းအိမ်တော်မှာကျင်းပမှာဖြစ်တယ်
ဖုန်းကျင်းကသူ့ကိုဘယ်သူမှပြဿနာမရှာတာကိုအထူးအဆန်းဖြစ်နေတယ် သူတို့တွေလုပ်ချင်ရင်တောင်ဖြစ်လာမဲ့အကျိုးဆက်ကိုလက်မခံနိုင်တာကြောင့်သူ့တို့ရဲ့မကျေနပ်မှုတွေကိုမြိုချထားရတယ်ဆိုတာသူမသိလိုက်ဘူး
သူတို့တွေကမကျေနပ်မှုတွေကိုမြိုချထားရုံသာမကဘူးနည်းနည်းလေးတောင်အထွန့်မတက်ရဲဘူး အဲ့ဒါကြောင့်ဖုန်းကျင်းကတစ်ခုခုဖြစ်တော့မလိုခံစားရတယ်
ပြီးတော့ရှီရှန်းရဲ့အပြင်ထွက်မှုတွေကပိုပိုပြီးတော့ကြာလာတယ် တစ်ခါတလေဆိုရင်သူမကိုတစ်နေ့ကုန်မမြင်ရတဲ့အခါတွေရှိတယ်သူမကိုဖုန်းကျင်းကမေးတိုင်းမဖြေဘဲနဲ့စကားလမ်းကြောင်းလွှဲဖို့နမ်းတာတို့ပဲလုပ်တယ်
.......
"အမ်အခုလား'' အန်းစုကဖုန်းကိုချလိုက်တယ်
ဖုန်းကျင်းကအန်းစုမမြင်အောင်ရပ်ပြီးကြည့်နေတယ်
"အင်းအင်း, ကျွန်မအခုပဲလာခဲ့မယ်, ဂရုစိုက်ပါ့မယ်...ခနစောင့်နော်'' အန်းစုကဖုန်းကိုချပြီးတော့အိတ်ယူပြီးထွက်သွားတယ်
ဖုန်းကျင်းလည်းသူ့ကုတ်အင်္ကျီကိုယူပြီးတော့အန်းစုနောက်ကိုနောက်ယောင်ခံလိုပ်လာတယ်
နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်ကမတော်တဆမှုကြောင့်ရှီရှန်းကအန်းစုကိုဖုန်းကျင်းကားမသုံးတဲ့အချိန်သုံးလို့ရတယ်လို့ပြောထားတယ်အဲတာကြောင့်ဖုန်းကျင်းကtaxiပဲငှားပြီးလိုက်ရတယ်
အန်းစုကလူတွေနေတဲ့အိမ်ရာတွေကိုကျော်ပြီးတော့ဝေးဝေးကိုမောင်းနေတယ်ဖုန်းကျင်းကလည်းအနောက်ကလိုက်ရတယ်ဒါပေမဲ့taxiသမားကဆက်မမောင်းရဲတော့တာနဲ့ဖုန်းကျင်းကသူ့ကိုပိုက်ဆံတွေထပ်ထပ်ပေးပြီးလိုက်ခိုင်းတယ်အန်းစုကဂူသင်္ချိုင်းမှာကားကိုရပ်လိုက်တယ်taxiသမားလည်းရပ်ပေးပြီးတော့မြန်မြန်မောင်းပြေးသွားတယ်
'ဒီလူရူးများသွားတာလား, ဘယ်သူကညလယ်ခေါင်ကြီးသင်္ချိုင်းလာလို့လဲ'
ဖုန်းကျင်းကဒီဟာကသင်္ချိုင်းမှန်းသိတယ်ပြီးတော့ဒါကဆယ်စုနှစ်လောက်ကြာနေပြီ
အန်းစုကလူတစ်ဝက်လောက်မြင့်တဲ့မြက်တွေကိုကျော်ပြီးတော့သူ့မြင်ကွင်းကနေပျောက်မလိုဖြစ်နေလို့အမြန်လိုက်ရတယ်
ဂူသင်္ချိုင်းက အထပ်ထပ်တည်ထားတာဖြစ်ပြီးတော့လမ်းကြောင်းတိုင်းမှာပေါင်းပင်တွေနဲ့ပြည့်နေတယ်
အန်းစုလညကြောက်နေရတယ် သူမနင်းနေမိတာကလမ်းမဟုတ်ဘဲဂူဖြစ်နေမှာကိုစိုးရိမ်နေတယ်
အန်းစုကခနခနလာနေရလို့သူမအတွက်တော့နည်းနည်းရဲရင့်နေပြီဘေးတွေကိုလုံးဝမကြည့်ဘဲနဲ့ရှေ့ကိုလမ်းလျှောက်နိုင်ပြီ
'ငါဘာမှမမြင်ဘူးနော်, ဘာမှမမြင်ရဘူး'
အန်းစုကထိပ်နားကိုရောက်လာပြီးတော့ရင်းနှီးတဲ့ပုံရိပ်ကိုတွေ့မှဘဲစိတ်သက်သာရာရတယ်
"တစ္ဆေမမ, ''အန်းစုက ရှီရှန်းအရမ်းကိုပင်ပန်းပြီးဖျော့တော့နေတဲ့ပုံစံနဲ့ဂူနံရံမှာမှီနေတာကိုမြင်တော့ပြေးသွားတယ်
"တစ္ဆေမမ, ဘယ်လိုဖြစ်တာတုန်း, ဒီတစ်ခေါက်အရမ်းအားကြီးတဲ့သူနဲ့တွေ့ခဲ့လို့လား,အမကိုကြည့်ရတာအရမ်းအားနည်းနေတယ်''
အန်းစုကပြေးသွားပြီးတော့ကူပေးတယ်
ရှီရှန်းကသူ့ခေါင်းကိုခါလိုက်တယ်
"ဘာဖြစ်လို့ဒီကိစ္စကို, မစ္စတာဖုန်းကိုဖုံးကွယ်နေရတာလဲ,သူကအရမ်းတော်တာကိုမမကိုကူညီနိုင်တယ်လေ,''
"သူကလူလေ, အန္တရာယ်များတယ်''
"အမလည်းအန္တရာယ်များတယ်လေ''အန်းစုကသူမဘာလို့ဒီလိုလုပ်နေတာလဲကိုနားမလည်ဘူး
"ဘယ်သူပြောလဲ,ငါဒီနေ့နည်းနည်းလေးဂရုမစိုက်မိလို့ပါ,အဲ့သဘက်ကောင်ငါ့ကိုစားချင်ရင်နှစ်ပေါင်းများစွာကျင့်ကြံတောင်မရစေရဘူး''
အန်းစု''.....''
'ဒီအခြေအနေဖြစ်နေတာတောင်ကြွားသေးတယ်'
"တစ္ဆေမမ,မြန်မြန်ပြန်ကောင်းအောင်လုပ်ပါ,မဟုတ်လို့မနက်ကြရင်မစ္စတာဖုန်းသိသွားရင်ကျွန်မကိုအကြည့်တွေနဲ့သတ်လိမ့်မယ်''
'အခုတောင်ကျွန်မကိုမျက်စောင်းတွေထိုးပြီးသတ်ချင်နေသလိုခံစားရတယ်'အန်းစုကရုတ်တရပ်ရပ်သွားပြီးကြောင်နေတာကြောင့်ရှီရှန်းကသူမနောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တယ်
သူကအဲ့နေရာမှာတိတ်တိတ်လေးရပ်နေတယ်ပြီးတော့မြက်ပင်တွေရဲ့တရှဲရှဲမြည်သံတွေကြောင့်သူ့ဆီကနေမုန်တိုင်းတွေလာတော့မလိုဖြစ်နေတယ်
ရှီရှန်းက အန်းစုကိုစိုက်ကြည့်လိုက်တယ်''သူ့ကိုဘာလို့ခေါ်လာတာလဲ''
အန်းစုကအပြစ်ကင်းတဲ့ပုံစံလေးနဲ့ကြည့်နေတယ်'မစ္စတာဖုန်းကျွန်မကိုနောက်ယောင်ခံလိုက်လာမယ်လို့မထင်ထားဘူး,ဖုန်းပြောတုန်းကလည်းသူရှိမရှိစစ်ခဲ့ပါတယ်,တစ်လမ်းလုံးလည်းဂရုစိုက်လာတာပါ,ဘယ်လိုဖြစ်ပြီးပါလာတာလဲ'
.........
ဖုန်းကျင်းကစကားတစ်ခွန်းတောင်မပြောဘဲနဲ့ရှီရှန်းကိုပွေ့ချီပြီးအိမ်ခေါ်လာတယ်, အန်းစုကလည်းတိတ်တိတ်လေးလိုက်လာပြီးတော့သူ့အခန်းထဲကိုဝင်ပြီးတော့lockချထားတယ်,'ဟင်း....မစ္စတာဖုန်းကကြောက်စရာကောင်းတယ်'
"ဖုန်းကျင်း''
ဖုန်းကျင်းကသူမကိုအခန်းထဲခေါ်လာပြီးတော့အိပ်ရာပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်ပြီးတော့အဝတ်အစားတွေချွတ်တော့တယ်
"ရှင်...ရှင်ဘာလုပ်နေတာလဲ''
ဖုန်းကျင်းကရှီရှန်းကို ဘာမှပြန်ဖြေဖို့အခွင့်အရေးမပေးဘူးပြီးတော့သူမဒဏ်ရာရထားတာတွေကြောင့်ခုချိန်မှာသူမကသူ့လက်ခုပ်ထဲကရေပဲ
.....
သူမနိုးလာတဲ့အခါမှာနေ့လယ်ရောက်နေပြီ,ပြီးတော့အိပ်ရာဘေးမှာလည်းဘယ်သူမှမရှိဘူးအခန်းရဲ့အနံ့ကလည်းအရမ်းတွေရှင်းနေတယ်မနေ့ညကအဖြစ်ကအိပ်မက်တစ်ခုလိုပဲ....
သူမခန္ဓာကိုယ်ကိုစစ်ကြည့်လိုက်တယ်ဒဏ်ရာတွေကပြန်ကောင်းနေပြီဒါပေမဲ့သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကနာကျင်မှုနဲ့ချီစွမ်းအင်အခြေအနေကတော့သူမကိုအသိပေးနေတယ်
ဒါကအိပ်မက်မဟုတ်ဘူးဆိုတာ....
ရှီရှန်းက စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့အိပ်ရာပေါ်ကနေထလာတယ်ဘေးမှာအဝတ်အစားအသစ်တွေရှိတယ်သူမဝတ်ပြီးတော့အပြင်ကိုထွက်လာတယ်ဒါပေမဲ့အပြင်မှာဘယ်သူမှမရှိဘူး အဲ့ဒါကြောင့်ရှီရှန်းပြဿနာရှာလို့ရမဲ့သူလည်းမရှိဘူး
ညဘက်ရောက်လာတော့အန်းစုကပြန်ရောက်လာတယ်ရှီရှန်းကိုမြင်တဲ့အခါမှာ''တစ္ဆေမမ,အဆင်ပြေရဲ့လား''
"စောက်ရမ်းတွေပြေတယ်ဟေး, ဟိုဖုန်းကျင်းအစုတ်ပလုတ်ဘယ်မှာလဲ'' ရှီရှန်းကအန်းစုကိုစိုက်ကြည့်လိုက်တယ်
''ဒါနဲ့နင်နာ့လန်ရင်းနဲ့တွေ့သေးလား''
"အမ်းး အဆင်ပြေပါတယ်..,မစ္စတာဖုန်းရဲ့အင်းစာရွက်တွေကအရမ်းအသုံးဝင်တယ်လေ''
အရင်ကစာရွက်ပြဲသွားလို့သာ အဲ့လိုဖြစ်ခဲ့တာအခုကစာရွက်မပြဲတော့အဆင်ပြေတယ်
''အိုး, ဟုတ်သားပဲ,မစ္စတာဖုန်းကသူနောက်ကျမယ်လို့ပြောတယ် ကျွန်မကိုအစ်မအတွက်ညစာပြင်ပေးလိုက်တဲ့,အစ်မဘာစားချင်လဲ''
ရှီရှန်းကဒေါသထွက်နေလွန်းလို့ထမင်းစားဖို့တောင်စိတ်မဝင်စားဘူး
''ဖုန်းကျင်းဘယ်ကိုထွက်သွားတာလဲ''
'စားပြီးနားမလည်လုပ်သွားတဲ့ကောင်စုတ်'
"မသိဘူးလေ'' အန်းစုကိုဖုန်းကျင်းကညစာပြင်ပေးဖို့ပဲပြောသွားတာကြောင့်သူမသိဘူး
ရှီရှန်းက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်တယ်''ဒီနေ့ဘယ်နရက်လဲ''
"ဒီဇင်ဘာ၄ရက်လား...''အန်းစုကမသေမချာဖြေတယ် ပြီးတော့သူအကကဖုန်းကိုထုတ်လိုက်တယ်''အိုး..,ဒီနေ့က၅ရက်နေ့.., ဒီဇင်ဘာ၅ရက်နေ့ပဲ''
'အိုး...ချီးပဲ,ဒီနေ့ကဖုန်းကျင်းကိုဘွဲ့အပ်နှင်းမဲ့နေ့ပဲ,ဒီအရူးကတော့.....ဟိုကလူတွေကငါမရှိဘဲသူ့ကိုလွှတ်ပေးမယ်လို့ထင်နေသလား,ဒါနဲ့ဆိုနှစ်ကြိမ်မြောက်ရှိနေပြီဒီကောင်ကတော့ငါ့ကိုသေအောင်သတ်နေတာပဲ'
.........
ရှီရှန်းက စိတ်ပူပူနဲ့ဖုန်းအိမ်တော်ကိုအမြန်ပြေးသွားပြီးတော့ဖုန်းကျင်းကိုရှာတယ်ဖုန်းကျင်းကသူမရောက်လာတယ်ဆိုတာကိုသိတော့ပြသနာတက်တော့မယ်လို့ခံစားလိုက်ရတယ်
'သူမဘာလို့ငြိမ်ငြိမ်မနေနိုင်ရတာလဲ'
ဖုန်းကျင်းကရှီရှန်းကို သူကိုယ်တိုင်ထွက်ကြိုဆိုတယ် ရှီရှန်းကဖုန်းကျင်းကိုတွေ့တာနဲ့ဘာမှကိုမပြောဘဲတန်းရိုက်တယ်
ဒါပေမယ့် သူမရိုက်တဲ့နေရာတွေကအသားထူထူနေရာတွေဖြစ်လို့အနာတရမဖြစ်ဘူး
"ဖုန်းကျင်း, အရမ်းတွေတော်နေတယ်ဟလား'' ရှီရှန်းက ရိုက်ရင်းနဲ့သူ့ကိုဆူတယ်
"အင်း..,မင်းမနေ့ညကအတွေ့အကြုံယူပြီးပြီမဟုတ်ဘူးလား''ဖုန်းကျင်းကခပ်တိုးတိုးလေးပြောတယ်
ရှီရှန်း''....''
'မျှော်လင့်ထားသလိုပဲ,ဒီကောင် အတူနေပြီးတာနဲ့ စကားပြောတာတွေကအစအချိုးပြောင်းသွားပြီ,ဝတ္ထုတွေအကုန်လုံးကညာနေတာပဲ..ဘာကို ပိုပြီးချစ်လာစေတာလဲ..'
အခမ်းအနားကချောချောမွေ့မွေ့ပြီးသွားတယ် ပြဿနာရှာဖို့လုပ်နေတဲ့သူတွေကလည်းရှီရှန်းရောက်လာတဲ့အခါမှာအရှုံးပေးသွားကြတယ်
'မမေးကြနဲ့လေ......ငါတို့လည်းအရှုံးမပေးချင်ဘူး,ဒါပေမဲ့,သွားလုပ်ရင်စီးပွားရေးပျက်ဦးမယ်, စီးပွားပျက်ရင်ဘယ်ကပိုက်ဆံနဲ့သွားစားရမှာလဲ'
ရှီရှန်းက ဒီရက်တွေမှာတစ္ဆေရဲ့ချီတွေစုပ်ယူထားတာနဲ့ဖုန်းကျင်းနဲ့မနေ့ညကဖြစ်ထားတာနဲ့စွမ်းအင်တွေပြည့်နေတာကြောင့်ချောချောမွေ့မွေ့ပြီးသွားလို့နည်းနည်းတော့မကျေမနပ်ဖြစ်သွားတယ်
'စိတ်ညစ်ပါ. အခုတော့ဒင်းတို့ကိုအနိုင်ကျင်ဖို့အကြောင်းပြချက်မရှိတော့ဘူး'
.....
Transalated by Dora💜 Mia💙
Zawgyi
ပေယာဂဆရာေတြကဖုန္းက်င္းကိုအသိအမွတ္မျပဳခ်င္ေပမဲ့လည္းသူတို႔ပုံေတြ႐ွီ႐ွန္းဆီမွာ႐ွိေနတုန္းပဲ, အကယ္၍, ႐ွီ႐ွန္း သာအဲ့ပုံေတြကိုတင္လိုက္ရင္သူတို႔ကိုယုံၾကည္ေနသူေတြဘယ္လိုထင္မလဲဘယ္သူမွသူတို႔ကိုယုံၾကည္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး
ဖုန္းက်င္းရဲ႕ဘြဲ႕အပ္ႏွင္းတဲ့ပြဲကဒီဇင္ဘာ၅ရက္ေန႔မွာဖုန္းအိမ္ေတာ္မွာက်င္းပမွာျဖစ္တယ္
ဖုန္းက်င္းကသူ႕ကိုဘယ္သူမွျပႆနာမ႐ွာတာကိုအထူးအဆန္းျဖစ္ေနတယ္ သူတို႔ေတြလုပ္ခ်င္ရင္ေတာင္ျဖစ္လာမဲ့အက်ိဳးဆက္ကိုလက္မခံႏိုင္တာေၾကာင့္သူ႕တို႔ရဲ႕မေက်နပ္မႈေတြကိုၿမိဳခ်ထားရတယ္ဆိုတာသူမသိလိုက္ဘူး
သူတို႔ေတြကမေက်နပ္မႈေတြကိုၿမိဳခ်ထား႐ုံသာမကဘူးနည္းနည္းေလးေတာင္အထြန္႔မတက္ရဲဘူး အဲ့ဒါေၾကာင့္ဖုန္းက်င္းကတစ္ခုခုျဖစ္ေတာ့မလိုခံစားရတယ္
ၿပီးေတာ့႐ွီ႐ွန္းရဲ႕အျပင္ထြက္မႈေတြကပိုပိုၿပီးေတာ့ၾကာလာတယ္ တစ္ခါတေလဆိုရင္သူမကိုတစ္ေန႔ကုန္မျမင္ရတဲ့အခါေတြ႐ွိတယ္သူမကိုဖုန္းက်င္းကေမးတိုင္းမေျဖဘဲနဲ႔စကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲဖို႔နမ္းတာတို႔ပဲလုပ္တယ္
.......
"အမ္အခုလား'' အန္းစုကဖုန္းကိုခ်လိုက္တယ္
ဖုန္းက်င္းကအန္းစုမျမင္ေအာင္ရပ္ၿပီးၾကည့္ေနတယ္
"အင္းအင္း, ကြၽန္မအခုပဲလာခဲ့မယ္, ဂ႐ုစိုက္ပါ့မယ္...ခနေစာင့္ေနာ္'' အန္းစုကဖုန္းကိုခ်ၿပီးေတာ့အိတ္ယူၿပီးထြက္သြားတယ္
ဖုန္းက်င္းလည္းသူ႕ကုတ္အက်ႌကိုယူၿပီးေတာ့အန္းစုေနာက္ကိုေနာက္ေယာင္ခံလိုပ္လာတယ္
ေနာက္ဆုံးတစ္ေခါက္ကမေတာ္တဆမႈေၾကာင့္႐ွီ႐ွန္းကအန္းစုကိုဖုန္းက်င္းကားမသုံးတဲ့အခ်ိန္သုံးလို႔ရတယ္လို႔ေျပာထားတယ္အဲတာေၾကာင့္ဖုန္းက်င္းကtaxiပဲငွားၿပီးလိုက္ရတယ္
အန္းစုကလူေတြေနတဲ့အိမ္ရာေတြကိုေက်ာ္ၿပီးေတာ့ေဝးေဝးကိုေမာင္းေနတယ္ဖုန္းက်င္းကလည္းအေနာက္ကလိုက္ရတယ္ဒါေပမဲ့taxiသမားကဆက္မေမာင္းရဲေတာ့တာနဲ႔ဖုန္းက်င္းကသူ႕ကိုပိုက္ဆံေတြထပ္ထပ္ေပးၿပီးလိုက္ခိုင္းတယ္အန္းစုကဂူသခ်ႋဳင္းမွာကားကိုရပ္လိုက္တယ္taxiသမားလည္းရပ္ေပးၿပီးေတာ့ျမန္ျမန္ေမာင္းေျပးသြားတယ္
'ဒီလူ႐ူးမ်ားသြားတာလား, ဘယ္သူကညလယ္ေခါင္ႀကီးသခ်ႋဳင္းလာလို႔လဲ'
ဖုန္းက်င္းကဒီဟာကသခ်ႋဳင္းမွန္းသိတယ္ၿပီးေတာ့ဒါကဆယ္စုႏွစ္ေလာက္ၾကာေနၿပီ
အန္းစုကလူတစ္ဝက္ေလာက္ျမင့္တဲ့ျမက္ေတြကိုေက်ာ္ၿပီးေတာ့သူ႕ျမင္ကြင္းကေနေပ်ာက္မလိုျဖစ္ေနလို႔အျမန္လိုက္ရတယ္
ဂူသခ်ႋဳင္းက အထပ္ထပ္တည္ထားတာျဖစ္ၿပီးေတာ့လမ္းေၾကာင္းတိုင္းမွာေပါင္းပင္ေတြနဲ႔ျပည့္ေနတယ္
အန္းစုလညေၾကာက္ေနရတယ္ သူမနင္းေနမိတာကလမ္းမဟုတ္ဘဲဂူျဖစ္ေနမွာကိုစိုးရိမ္ေနတယ္
အန္းစုကခနခနလာေနရလို႔သူမအတြက္ေတာ့နည္းနည္းရဲရင့္ေနၿပီေဘးေတြကိုလုံးဝမၾကည့္ဘဲနဲ႔ေ႐ွ႕ကိုလမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ၿပီ
'ငါဘာမွမျမင္ဘူးေနာ္, ဘာမွမျမင္ရဘူး'
အန္းစုကထိပ္နားကိုေရာက္လာၿပီးေတာ့ရင္းႏွီးတဲ့ပုံရိပ္ကိုေတြ႕မွဘဲစိတ္သက္သာရာရတယ္
"တေစၧမမ, ''အန္းစုက ႐ွီ႐ွန္းအရမ္းကိုပင္ပန္းၿပီးေဖ်ာ့ေတာ့ေနတဲ့ပုံစံနဲ႔ဂူနံရံမွာမွီေနတာကိုျမင္ေတာ့ေျပးသြားတယ္
"တေစၧမမ, ဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္း, ဒီတစ္ေခါက္အရမ္းအားႀကီးတဲ့သူနဲ႔ေတြ႕ခဲ့လို႔လား,အမကိုၾကည့္ရတာအရမ္းအားနည္းေနတယ္''
အန္းစုကေျပးသြားၿပီးေတာ့ကူေပးတယ္
႐ွီ႐ွန္းကသူ႕ေခါင္းကိုခါလိုက္တယ္
"ဘာျဖစ္လို႔ဒီကိစၥကို, မစၥတာဖုန္းကိုဖုံးကြယ္ေနရတာလဲ,သူကအရမ္းေတာ္တာကိုမမကိုကူညီႏိုင္တယ္ေလ,''
"သူကလူေလ, အႏၲရာယ္မ်ားတယ္''
"အမလည္းအႏၲရာယ္မ်ားတယ္ေလ''အန္းစုကသူမဘာလို႔ဒီလိုလုပ္ေနတာလဲကိုနားမလည္ဘူး
"ဘယ္သူေျပာလဲ,ငါဒီေန႔နည္းနည္းေလးဂ႐ုမစိုက္မိလို႔ပါ,အဲ့သဘက္ေကာင္ငါ့ကိုစားခ်င္ရင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက်င့္ၾကံေတာင္မရေစရဘူး''
အန္းစု''.....''
'ဒီအေျခအေနျဖစ္ေနတာေတာင္ႂကြားေသးတယ္'
"တေစၧမမ,ျမန္ျမန္ျပန္ေကာင္းေအာင္လုပ္ပါ,မဟုတ္လို႔မနက္ၾကရင္မစၥတာဖုန္းသိသြားရင္ကြၽန္မကိုအၾကည့္ေတြနဲ႔သတ္လိမ့္မယ္''
'အခုေတာင္ကြၽန္မကိုမ်က္ေစာင္းေတြထိုးၿပီးသတ္ခ်င္ေနသလိုခံစားရတယ္'အန္းစုက႐ုတ္တရပ္ရပ္သြားၿပီးေၾကာင္ေနတာေၾကာင့္႐ွီ႐ွန္းကသူမေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္
သူကအဲ့ေနရာမွာတိတ္တိတ္ေလးရပ္ေနတယ္ၿပီးေတာ့ျမက္ပင္ေတြရဲ႕တ႐ွဲ႐ွဲျမည္သံေတြေၾကာင့္သူ႕ဆီကေနမုန္တိုင္းေတြလာေတာ့မလိုျဖစ္ေနတယ္
႐ွီ႐ွန္းက အန္းစုကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္''သူ႕ကိုဘာလို႔ေခၚလာတာလဲ''
အန္းစုကအျပစ္ကင္းတဲ့ပုံစံေလးနဲ႔ၾကည့္ေနတယ္'မစၥတာဖုန္းကြၽန္မကိုေနာက္ေယာင္ခံလိုက္လာမယ္လို႔မထင္ထားဘူး,ဖုန္းေျပာတုန္းကလည္းသူ႐ွိမ႐ွိစစ္ခဲ့ပါတယ္,တစ္လမ္းလုံးလည္းဂ႐ုစိုက္လာတာပါ,ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးပါလာတာလဲ'
.........
ဖုန္းက်င္းကစကားတစ္ခြန္းေတာင္မေျပာဘဲနဲ႔႐ွီ႐ွန္းကိုေပြ႕ခ်ီၿပီးအိမ္ေခၚလာတယ္, အန္းစုကလည္းတိတ္တိတ္ေလးလိုက္လာၿပီးေတာ့သူ႕အခန္းထဲကိုဝင္ၿပီးေတာ့lockခ်ထားတယ္,'ဟင္း....မစၥတာဖုန္းကေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္'
"ဖုန္းက်င္း''
ဖုန္းက်င္းကသူမကိုအခန္းထဲေခၚလာၿပီးေတာ့အိပ္ရာေပၚတင္ေပးလိုက္တယ္ၿပီးေတာ့အဝတ္အစားေတြခြၽတ္ေတာ့တယ္
"႐ွင္...႐ွင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ''
ဖုန္းက်င္းက႐ွီ႐ွန္းကို ဘာမွျပန္ေျဖဖို႔အခြင့္အေရးမေပးဘူးၿပီးေတာ့သူမဒဏ္ရာရထားတာေတြေၾကာင့္ခုခ်ိန္မွာသူမကသူ႕လက္ခုပ္ထဲကေရပဲ
.....
သူမႏိုးလာတဲ့အခါမွာေန႔လယ္ေရာက္ေနၿပီ,ၿပီးေတာ့အိပ္ရာေဘးမွာလည္းဘယ္သူမွမ႐ွိဘူးအခန္းရဲ႕အနံ႔ကလည္းအရမ္းေတြ႐ွင္းေနတယ္မေန႔ညကအျဖစ္ကအိပ္မက္တစ္ခုလိုပဲ....
သူမခႏၶာကိုယ္ကိုစစ္ၾကည့္လိုက္တယ္ဒဏ္ရာေတြကျပန္ေကာင္းေနၿပီဒါေပမဲ့သူမရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကနာက်င္မႈနဲ႔ခ်ီစြမ္းအင္အေျခအေနကေတာ့သူမကိုအသိေပးေနတယ္
ဒါကအိပ္မက္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ....
႐ွီ႐ွန္းက စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔အိပ္ရာေပၚကေနထလာတယ္ေဘးမွာအဝတ္အစားအသစ္ေတြ႐ွိတယ္သူမဝတ္ၿပီးေတာ့အျပင္ကိုထြက္လာတယ္ဒါေပမဲ့အျပင္မွာဘယ္သူမွမ႐ွိဘူး အဲ့ဒါေၾကာင့္႐ွီ႐ွန္းျပႆနာ႐ွာလို႔ရမဲ့သူလည္းမ႐ွိဘူး
ညဘက္ေရာက္လာေတာ့အန္းစုကျပန္ေရာက္လာတယ္႐ွီ႐ွန္းကိုျမင္တဲ့အခါမွာ''တေစၧမမ,အဆင္ေျပရဲ႕လား''
"ေစာက္ရမ္းေတြေျပတယ္ေဟး, ဟိုဖုန္းက်င္းအစုတ္ပလုတ္ဘယ္မွာလဲ'' ႐ွီ႐ွန္းကအန္းစုကိုစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္
''ဒါနဲ႔နင္နာ့လန္ရင္းနဲ႔ေတြ႕ေသးလား''
"အမ္းး အဆင္ေျပပါတယ္..,မစၥတာဖုန္းရဲ႕အင္းစာ႐ြက္ေတြကအရမ္းအသုံးဝင္တယ္ေလ''
အရင္ကစာ႐ြက္ၿပဲသြားလို႔သာ အဲ့လိုျဖစ္ခဲ့တာအခုကစာ႐ြက္မၿပဲေတာ့အဆင္ေျပတယ္
''အိုး, ဟုတ္သားပဲ,မစၥတာဖုန္းကသူေနာက္က်မယ္လို႔ေျပာတယ္ ကြၽန္မကိုအစ္မအတြက္ညစာျပင္ေပးလိုက္တဲ့,အစ္မဘာစားခ်င္လဲ''
႐ွီ႐ွန္းကေဒါသထြက္ေနလြန္းလို႔ထမင္းစားဖို႔ေတာင္စိတ္မဝင္စားဘူး
''ဖုန္းက်င္းဘယ္ကိုထြက္သြားတာလဲ''
'စားၿပီးနားမလည္လုပ္သြားတဲ့ေကာင္စုတ္'
"မသိဘူးေလ'' အန္းစုကိုဖုန္းက်င္းကညစာျပင္ေပးဖို႔ပဲေျပာသြားတာေၾကာင့္သူမသိဘူး
႐ွီ႐ွန္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္တယ္''ဒီေန႔ဘယ္နရက္လဲ''
"ဒီဇင္ဘာ၄ရက္လား...''အန္းစုကမေသမခ်ာေျဖတယ္ ၿပီးေတာ့သူအကကဖုန္းကိုထုတ္လိုက္တယ္''အိုး..,ဒီေန႔က၅ရက္ေန႔.., ဒီဇင္ဘာ၅ရက္ေန႔ပဲ''
'အိုး...ခ်ီးပဲ,ဒီေန႔ကဖုန္းက်င္းကိုဘြဲ႕အပ္ႏွင္းမဲ့ေန႔ပဲ,ဒီအ႐ူးကေတာ့.....ဟိုကလူေတြကငါမ႐ွိဘဲသူ႕ကိုလႊတ္ေပးမယ္လို႔ထင္ေနသလား,ဒါနဲ႔ဆိုႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္႐ွိေနၿပီဒီေကာင္ကေတာ့ငါ့ကိုေသေအာင္သတ္ေနတာပဲ'
.........
႐ွီ႐ွန္းက စိတ္ပူပူနဲ႔ဖုန္းအိမ္ေတာ္ကိုအျမန္ေျပးသြားၿပီးေတာ့ဖုန္းက်င္းကို႐ွာတယ္ဖုန္းက်င္းကသူမေရာက္လာတယ္ဆိုတာကိုသိေတာ့ျပသနာတက္ေတာ့မယ္လို႔ခံစားလိုက္ရတယ္
'သူမဘာလို႔ၿငိမ္ၿငိမ္မေနႏိုင္ရတာလဲ'
ဖုန္းက်င္းက႐ွီ႐ွန္းကို သူကိုယ္တိုင္ထြက္ႀကိဳဆိုတယ္ ႐ွီ႐ွန္းကဖုန္းက်င္းကိုေတြ႕တာနဲ႔ဘာမွကိုမေျပာဘဲတန္း႐ိုက္တယ္
ဒါေပမယ့္ သူမ႐ိုက္တဲ့ေနရာေတြကအသားထူထူေနရာေတြျဖစ္လို႔အနာတရမျဖစ္ဘူး
"ဖုန္းက်င္း, အရမ္းေတြေတာ္ေနတယ္ဟလား'' ႐ွီ႐ွန္းက ႐ိုက္ရင္းနဲ႔သူ႕ကိုဆူတယ္
"အင္း..,မင္းမေန႔ညကအေတြ႕အၾကဳံယူၿပီးၿပီမဟုတ္ဘူးလား''ဖုန္းက်င္းကခပ္တိုးတိုးေလးေျပာတယ္
႐ွီ႐ွန္း''....''
'ေမွ်ာ္လင့္ထားသလိုပဲ,ဒီေကာင္ အတူေနၿပီးတာနဲ႔ စကားေျပာတာေတြကအစအခ်ိဳးေျပာင္းသြားၿပီ,ဝတၳဳေတြအကုန္လုံးကညာေနတာပဲ..ဘာကို ပိုၿပီးခ်စ္လာေစတာလဲ..'
အခမ္းအနားကေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ၿပီးသြားတယ္ ျပႆနာ႐ွာဖို႔လုပ္ေနတဲ့သူေတြကလည္း႐ွီ႐ွန္းေရာက္လာတဲ့အခါမွာအ႐ႈံးေပးသြားၾကတယ္
'မေမးၾကနဲ႔ေလ......ငါတို႔လည္းအ႐ႈံးမေပးခ်င္ဘူး,ဒါေပမဲ့,သြားလုပ္ရင္စီးပြားေရးပ်က္ဦးမယ္, စီးပြားပ်က္ရင္ဘယ္ကပိုက္ဆံနဲ႔သြားစားရမွာလဲ'
႐ွီ႐ွန္းက ဒီရက္ေတြမွာတေစၧရဲ႕ခ်ီေတြစုပ္ယူထားတာနဲ႔ဖုန္းက်င္းနဲ႔မေန႔ညကျဖစ္ထားတာနဲ႔စြမ္းအင္ေတြျပည့္ေနတာေၾကာင့္ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ၿပီးသြားလို႔နည္းနည္းေတာ့မေက်မနပ္ျဖစ္သြားတယ္
'စိတ္ညစ္ပါ. အခုေတာ့ဒင္းတို႔ကိုအႏိုင္က်င္ဖို႔အေၾကာင္းျပခ်က္မ႐ွိေတာ့ဘူး'
.....
Transalated by Dora💜 Mia💙