Chapter 14: Someone
"After nyo mag-lunch is dumiretso kayo sa Gymnasiun para sa awardings ng mga sumali sa contest kahapon" Our Adviser said the next day after the Intamurals
"Omg! I'm so excited for your intermission number mamaya!" Sigaw ni Nicolla habang kumakain kami sa Cafeteria
"Tsh, nagsisisi na nga ako, eh. Kung bakit ako nagpa-uto kay Ma'am" i said "Eh parang okay na lang sakin kahit wala plus points sa card ko wag lang mag-perform sa harap ng maraming tao" dagdag mo sabay tingin sa gitara na nasa tabi ko lang
Buti nalang at kahit ilang taon na ang nakalipas ay wala pa itong sira
"Alam mo, it's too late para magsisi ka, i ch-cheer naman kita. Okay? And! Maganda yung boses mo, so you should be proud and feel superior while performing"
After kumain ng lunch sa Cafeteria ay dumiretso kami sa Gymnasium katulad ng sinabi ni Ma'am kanina
Pagpasok namin doon ay mas lalo akong kinabahan nang makita ko kung ga'no karami ang mga estudyante, kaya nanlamig ako bigla napansin ata yun ni Nicolla kaya tinawag nya ako
"Hoy," tawag sakin ni Nicolla "Wag ka ngang kabahan, ang galing mo kaya tsaka may tiwala ako sayo" Ngumiti ako sa sinabi nya kahit kinakabahan pa rin ako ay nabawasan ito ng kaunti
Medyo maingay pa sa Gymnasium dahil hindi pa na se-settle ang mga seats ng students
The awarding ceremony finally started a few minutes later, "So now, let's start off our awarding ceremony! Ang mga winners na tatawagin ko ngayon ay ang mga nanalo sa cooking contest na ginanap kahapon"
Yun nga ang ginawa, inisa-isa ang pagbibigay ng nga awards sa winners hanggang sa oras na oara i-announce ang winners ng painting contest
"Tingin mo nanalo si Shèniel?" Bulong ni Nicolla na nasa tabi ko
"I don't know, it depends on the judges" i said and shrugged, but i hope she'll win though or anyone who deserves it o yung maganda talaga ang gawa
"The 3rd runner-up is! Arlyn Senarilla!" Sigaw ng emcee kaya nagpalak-pakan ang mga tao
Umakyat ang 3rd runner up sa stage kasama ang adviser nya, they took a photo together with the certificate at ang canvas na ni-paint nya at bumaba na ng stage
Ang alam ko ay may mga prizes daw sa winners but i don't know what is it, Cash maybe?
"The 2nd runner up is! Niña Jessica Fuentes!" Sigaw ulit mg Emcee at gano'n rin ang ginawa nila katulad ng ginawa ng 3rd runner up kanina
There paintings are great! I don't know how they did it,
"The winner of our painting contest is! Shèniel Jojaine Castañares!" Napanganga ako sa sinabing pangalan ng emcee
It's good to know she won! Hindi ko pa nakikita ang gawa nya but base on hiw she did the paint on my eyelids yesterday, it was great! I really like it!
I clapped my hands when i saw her stepped on the stage,
Kumunot ang noo ko nang walang adviser na umakyat sa stage kasama nya, napansin ko rin ang pag-iling ni Shèniel at ang pag-uusap nila ng Emcee at ng iba pang advisers
The crowd gets noisy, some of them even shouted kaya napalingon ako dahil iisa lang ang tinitingnan nila
Si Kaiden, patakbo na umaakyat ng stage. I gasped nang sya mismo ang sumabit sa medal ni Shèniel and they also took a photo together
Parang may nagbara sa lalamunan ko, sabay din silang bumaba ng stage. Kaiden is always there to save Shèniel's day, huh.
I wonder what will be Kuya's reaction? Psh
"Astraea Mendarez?" Tawag sakin ng isang estudyante "Pumunta ka na daw sa backstage dahil after i-announce ng mga winners sa best booth award ay ikaw na ang susunod" She said, i just nodded
"Kaya mo yan, dito lang ako. I'll cheer for you!" sabi ni Nicolla "Goodluck! Fighting!" tumango lang ako sakanya sabay ngiti at naglakad na papuntang backstage
Nararamdaman kong namamawis at nanlalamig ang kamay ko pati ang mga pawis na tumutulo sa aking noo kahit malamig naman sa gymnasium dahil sa malalaking electric fan
After the best booth award winners was announced they immediately set-up my guitar, may sinaksak rin sila na mga wires doon para mag-connect ito sa speaker
"Congratulations to our Best booth award winners and to all of the participants, now, before we proceed to our Best cheerdance awardee, let us first have our intermission number!" Sabi ng Emcee kaya nagpalakpakan ang mga estudyante "Let's welcome, Astraea Yvette Mendarez!" Malakas nyang tawag sa pangalan ko kaya umakyat ako sa stage galing sa backstage dala dala ang aking gitara
Gosh, i might faint! My heart is about to burst because of nervousness!
May stool sa gitna ng stage na pwede kong upuan may microphone din na nakalagay sa stand katapat ng stool para hindi ko na kailangang hawakan ang mic habang kumakanta at nag g-gitara
Pag-kaupo ko sa stool ay mas lalong lumakas ang sigawan, agad hinanap ng mata ko si Nicolla. She was shouting kaya napatawa ako, i immediately stopped nang lumakas ang tawa ko dahil naka-connect nga pala ang mic sa speaker! Buti nalang at hindi na nila ito ginawang big deal.
I can literally feel my heart beating like crazy right now! I bit my lower lip to compose myself, i can feel the all of their eyes watching me! And they're all so focused! Hiniling ko nalang na saja ay magdaldalan nalang sila at huwag na akong pansinin but no! They're all watching me!
"Go, Astraea! You can do it!" Narinig kong malakas na sigaw ni Nicolla kaya napangiti ako
"Go! Astraea!"
"Kaya mo yan, Aea!"
"Woohh!" Sigawan ng ibang estudyante
Tumingin-tingin pa ako sa paligid, hinahanap si Kaiden pero parang wala yata sya, huminga ako ng malalim and after a few seconds i finally started to strum my guitar kaya nagsimula ulit silang magsigawan
I closed may eyes para mas maramdaman ko ang kanta and there i just found myself started singing. Again. After few years.
"I wore makeup when we dated
'Cause I thought you'd like me more
If I looked like the other prom queens
I know that you loved before
Tried so hard to be everything that you liked
Just for you to say you're not the compliment type"
I can clearly remember i was in Grade 4 that time when i first met Kaiden
I was absent yesterday because i was sick kaya hindi ako na inform na wala palang pasok lahat ng Grade 4 students ngayon dahil may meeting daw ang lahat ng Grade 4 teachers!
Imbes na pauwiin kami ng guard kasama ang dalawa ko pang kaklase na hindi rin alam na wala palang pasok ngayon ay tinawag kami ng isang teacher
"Grade 4 students, Ma'am. Papauwiin ko nalang sana" sabi ng guard sa teacher
"Wag na, umalis na ata mga naghatid sakanila, eh. Papasukin ko nalang sa classroom ko, sayang rin at nandito na sila sa skwelahan"
I was so nervous when i entered that teacher's classroom, puro Grade 5 students ang estudyante nya of course because she's a grade 5 teacher! I got excited dahil dito daw kami papasok ngayon, puro Grade 5 students ang kasama namin!
Pinatabi ako sa isang lalaki, akala ko ay magiging kaibigan kami pero tahimik lang sya.
"Hi! What's your name?" Doon lang sya bumaling sa'kin nang nagtanong ako
"Kaiden"
"My name's Astraea" ngumuso ako nang hindi na sya nagsalita ulit
Being here in their classroom is awesome! Their topics were so cool! It's about cells and there's also a huge drawing on the board! It's a cell daw, it looks hard.
Of course, i still listened to the teacher's lecture even though i thought i can't understand pa but it was easy lang naman pala!
"Pasa ba yan?" Nabigla ako ng biglang nagsalita ang lalaki sa tabi ko
I nodded, "Nabangga...ako sa mesa nong isang araw kaya...naging black sya"
Nagulat ako nang bigla nyang nilabas ang bandage sa bulsa nya at nilagay ito braso ko
"Diba...nilalagay lang yan...kapag sa mga may dugo ang sugat?" Pahinto hinto ang pagsasalita ko dahil tinitingnan ko sya habang nilalagay nya ang bandage sa braso ko
"Oo, nilalagay din to para mawala ang sakit ng sugat" Sabi nya kaya napatango-tango ako
"And I knew how you took your coffee
And your favorite songs by heart
I read all of your self-help books
So you'd think that I was smart
Stupid, emotional, obsessive little me
I knew from the start this is exactly how you'd leave"
"Franco and Paul, i-distribute nyo yung books" Sabi ng teacher nila,
While patiently waiting sa book ay biglang binigyan ako ni Franco ng book
"Thanks!" Sabi ko, pagkatapos nya akong bigyan ay binigyan nya din si Kaiden at mga estudyante na nakaupo sa likod namin
"Buti nalang magandang libro ang binigay sa'kin! Sayo ang pangit!" Sabi ko kay Kaiden sabay tawa para asarin sya, ang libro na naibigay sakanya ay kulang kulang sa page at gutay-gutay na kaya mas lalo akong tumawa
"Maganda ka kase" bigla nyang sinabi kaya natahimik ako
"Hindi, ah! Mabait lang kase talaga ako kase naghihintay lang ako ng tahimik kaya mga magagandang libro yung binibigay nya sakin" pagpapa-humble ko dahil bigla akong nahiya sa sinabi nya
"You found someone more exciting
The next second, you were gone
And you left me there cryin', wonderin' what I did wrong
And you always say I'm never satisfied
But I don't think that's true
'Cause all I ever wanted was to be enough for you
And all I ever wanted was to be enough for you"
"Marunong ka ba magtali ng buhok? Di ko kase abot yung likuran ng buhok ko" I said sabay abot sakanya ng scrunchie ko, hindi ko alam kung paano i ponytail ang buhok ko, tuwing nilulusot ko ito pabalik ay natatanggal ang tali!
"Akin na" kinuha nya yung tali sa kamay ko sabay pinatalikod ako "Ang kapal naman ng buhok mo, hindi ko mahawakan lahat" reklamo nya habang patuloy na iniipon ang buhok ko sa kamay nya
"Marunong ka ba talaga?" Tanong ko dahil ilang minuto na kaming nakatayo at hindi nya pa ito natatali
"Ewan ko! Ayaw matali ng buhok mo" sabi nya sabay bigay sakin ulit ang tali ko
"And maybe I'm just not as interesting
As the girls you had before
But God, you couldn't have cared less
About someone who loved you more
I'd say you broke my heart
But you broke much more than that
Now I don't want your sympathy
I just want myself back"
"Woii, kunin mo nga yang colors mo lumalagpas na sa space ko, wala na akong masulatan" reklamo ko nang mag-drawing kami sa English subject. Iisa lang ang desk namin kaya pumupunta sa papel ko ang mga gamit nya
"Simula ngayon dapat hindi lalagpas ang mga gamit natin dito sa line na to" he said sabay nagsulat ng linya sa desk
"Sige! Susulatan ko ng Astraea yung space ko" Sabi ko sakanya,
"Sige, susulatan ko din ng Kaiden yung akin" He also said
"Lagyan natin ng Heart sa gitna para design!" I suggested kaya tumango nalang sya kahit na nagdadalawang-isip pa, pumalakpak ako dahil sa drawing nya na heart
"Before you found someone more exciting
The next second, you were gone
And you left me there cryin', wonderin' what I did wrong
And you always say I'm never satisfied
But I don't think that's true
'Cause all I ever wanted was to be enough"
"Kaiden, May bubblegum sa desk ko, sino kaya ang naglagay nito dito, nakakadiri" sumbong ko sakanya habang nakakunot ang noo dahil sa pandidiri dahil nahawakan ko pa 'to
"Talaga? Teka lang" sabi nya sabay kuha ng one sheet of paper at yun ang ginamit nya para kunin ang bubblegum sa desk ko, i smiled. He's so cool! He doesn't find it disgusting! He still helped kahit na pwede nya naman akong pabayaan na problemahin 'to
"Ikaw nalang mag-report sa group natin dahil bagong member ka naman ng group" Sabi ng kaklase ni Kaiden na ka grupo ko nang mag Math class na kami
"Huh?" I asked dahil wala akong ideya sa math nila, malay ko ba kung anong topic nila sa math, eh ngayon lang naman ako nakapasok dito! "Eh, Grade 4 palang ako" i used that card para maiwasan ang pagrereport but they doesn't seem to care
"Wag na, ako nalang mag re-report para sakanya" biglang singit ni Kaiden kaya napangiti ako. Yes!
"Don't you think I loved you too much to be used and discarded?
Don't you think I loved you too much to think I deserve nothing?
But don't tell me you're sorry, boy
Feel sorry for yourself
'Cause someday I'll be everything to somebody else
And they'll think that I am so exciting
And you'll be the one who's crying"
Isang araw lang kaming nagkasama but i find him really cool! Ganon talaga siguro kapag grade 5 na! But, he's not my crush 'no! May iba akong crush na classmate ko sa Grade 4.
Nong nag Grade 7 ako ay doon lang ako nagka-crush sakanya hindi ko alam kung bakit but when i confessed my feelings for him ay bigla nya nalang akong hindi pinapansin (I mean, it's not like we're close talaga)
Naging cold na sya sakin kagaya ng pag t-trato nya sakin ngayon na Senior Highschool na kami
The day i confessed my feelings he also said he liked someone else, bigla nya nalang sinabi na may gusto daw sya kay Shèniel,
It's okay that he like someone else but being harsh on me just because i like him is unfair. I just want him to make me feel free about showing my real feelings towards him! It's that easy. I'm really not asking for anything more.
"Yeah, you always say I'm never satisfied
But I don't think that's true
You say I'm never satisfied
But that's not me, it's you
'Cause all I ever wanted was to be enough
But I don't think anything could ever be enough
For you, enough for you, oh-oh
No, nothing's enough for you" The other students is singing with me while waving their hands slowly
I strummed the guitar for the last time and opened my eyes lahat sila ay nagsigawan kaya ngumiti ako sa sobrang saya, finally! Wala na akong iba pang iisipin!
"Sabi ko sayo kaya mo, eh! Ang galing mo kaya!" Sabi ni Nicolla sabay tulak sakin pagbaba ko ng backstage
"Talaga?" Tanong ko, hindi makapaniwala
Dati, palagi kung sinasabi na marunong lang akong kumanta pero hindi ako magaling kaya kapag may nagsabi sakin ng magaling ako ay hindi ako naniniwala
"Oo! Turuan mo nga ako mag-gitara, ang cool kaya! Mahirap ba yan?"
Hindi talaga ako exactly nakaka-relate sa song and magkaiba kami ng pinaghuhugotan ng gumawa ng kumanta
But i think we're also the same, we're trying so hard to be enough for...someone
Umalis na ako don sa backstage kasama si Nicolla, a lot of people are congratulating me and it really warms my heart
"Siguro nga tama ka, Nicolla." May sasabihin sana ako pero 'di ko tinapos
"Ha? Anong tama ako?" She asked "May tama ako?" I chuckled, oo may tama sa utak!
"Wala, nevermind"
Na-realize ko lang bigla na what if someday...may magmamahal sakin ng mas higit pa sa pagmamahal ko or should i say pagkagusto ko kay Kaiden ngayon?
Ang sarap siguro sa pakiramdam na alam mong mas mahal ka ng isang tao higit sa pagmamahal mo sa kanila, and I've never experienced that...Being genuinely love by someone.
I mean, yeah, i know my family and my friends love me pero ang ibig kung sabihin pag pinapili sila between sa'kin and sa isa pang tao na mahalaga sakanila alam kung hindi ako ang pipiliin nila,
Don't beg someone to choose you, instead make them realize that you are worth choosing for and make them regret if they didn't choose you,
We can't be chosen all the time amd that's okay, someone will come in your life that's willing to catch and choose you all the time even if it'll rip them in pieces
And i can't wait to meet that someone,