💫 Unicode version 💫
ကိုကို....ခုတလော မူမမှန်ပေ..... ရှင်းသန့် နေ့လည်ဘက်တွေခနပြန်လာတိုင်း ကိုကို အိမ်မှာ ရှိမနေပေ.... ပြီးရင်...တစ်ခုခုကိုလန့်နေသလိုမျိုးပင်...
ဒါမှမဟုတ်...ကိုကို နောက်တစ်ယောက်တွေ့နေတာလား
" ဟာ... မဖြစ်နိုင်ပါဘူး... ငရှင်းရယ် မင်းဘယ်လိုအတွေးတွေးလိုက်တာလဲ ဟား...ဟား.."
တစ်ကိုယ်ထဲရေရွတ်ပြီး ထရီနေတဲ့ သူဌေးကိုကြည့်ကာ ထူးမြတ် ရီချင်သွားသည်။
အမြဲအလုပ်မှာ စေ့စပ်တိကျတဲ့သူဌေးက ခုရက်ပိုင်း တလွဲတွေပင်လုပ်နေသည်။ ပြီးရင် ကိုခန့်ပုံလေးကိုကြည့်လိုက် စကားတွေပြောလိုက်နဲ့ ဟို.....သမီးမိန်းကလေးတွေရည်းစားထားပြီး မှိုင်နေရင် အမေတွေပြောသလို လင်ပူမိနေတာ နေမှာ.. (😁 အဲ့လိုပြောခံရကျတယ်မလား 😁စတာနော်တားက 😜)
..
..
..
..
..
ခန့်ဒီနေ့...မောင် အလုပ်စောသွားလို့ အန်တီချိုနဲ့ စျေးလိုက်ခဲ့လိုက်သည်။ စျေးမှာ မောင်ကြိုက်တဲ့ ဟင်းစားတွေ ကိုယ်တိုင်ဝယ်ကာ အပြန်ချက်ပြီးရင် မောင့်ဆီလိုက်သွားရန် စီစဥ်ထားခြင်းပင်...
" အန်တီချို.... ဒီနေ့ ကျတော်ချက်မယ်နော် "
" စျေးလဲလိုက်လာတော့ ပင်ပန်းနေမှာပေါ့ သားရယ် "
" ရပါတယ်...ဒီနေ့မောင့်ကို ကိုယ်တိုင်ချက်ပေးခြင်လို့ "
ထိုအခါမိသင်းမှ....
" ဟွန့်...ကိုကိုကြီးတို့များ တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး မျက်နှာလုပ်နေတာ "
ပြောလိုက်တယ်ဆို အန်တီချိုမှ ခေါင်းလှမ်းခေါက်လိုက်ကာ
" ဟဲ့.... ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ မိသင်း "
" အာ...နာတယ် တီချိုရဲ့...မိသင်း ဟုတ်တာပြောတာကို "
ခန့်လဲ တဟားဟား ရီပြီး
" အဲ့တာမျက်နှာလုပ်တာမဟုတ်ဘူး ချစ်တာ ချစ်တာ ချစ်လို့ ကိုယ်တိုင်ချက်ပြီး ကျွေးခြင်တာ အေးပေါ့ နင်ကဒါတွေဘယ်သိမှာလဲ ရည်းစားမှမရှိတာ ပြောပြလဲ နင့်လို နှစ် 1000 faတွေသိမှာမဟုတ်ဘူး "
ပြောပြီး ခန့်လဲရီနေလိုက်သည်။ မိသင်းမှာပြန်ပြောချင်သော်လဲ အန်တီချိုကိုကြောက်သဖြင့် တိုးတိုးလေးသာ ပွစိပွစိ ရွတ်နေသည်။
ခန့်လဲ လျှာထုတ်ပြီးမျက်နှာပြောင်ကာ ပြတင်းပေါက်ဖက် လှည့်နေလိုက်သည်...
တကယ်တော့ မိသင်းက မိမိတို့ညီမလေးအရွယ်မို့ အိမ်မှာလဲ သူ့ကိုသာစနေရသည်။ သူရှိလို့သာ အိမ်မှာနေရင် ခန့်မပျင်းရခြင်းပင်.....
ခန့်လဲ အိမ်ရောက်တယ်ဆို မီးဖိုထဲဝင်ကာ မောင့်အတွက်ချက်ပြုတ်နေတုန်း ခြံစောင့်ကောင်လေး မှ
" ကိုကိုကြီးခြံရှေ့မှာ ကိုကိုကြီးဧည့်သည်လို့ပြောတယ် အိမ်ထဲကိုခေါ်တော့ မဝင်တော့ဘူးတဲ့ ကိုကိုကြီးကိုပဲ ခေါ်ပေးပါတဲ့ "
ခြံစောင့်ကောင်လေးအပြောကြောင့် ဟန်ငြိမ်း တော့မဖြစ်နိုင်ပေ..ဒါဆိုဘယ်သူလဲ ငါ့မှာ သူငယ်ချင်း လဲသိပ်ရှိတာမဟုတ်ဘူး ဒါဆိုဘယ်သူဖြစ်နိုင်မလဲ တွေးနေရင်း
" သူ့နာမည်မမေးလိုက်ဘူးလား "
ပြောပြီး ဟင်းအိုးပွက်နေသဖြင့် မြည်းမလို့ ဇွန်းကိုင်လိုက်တုန်း ကြားလိုက်တဲ့ အမည်ကြောင့် ဇွန်းပင်အောက်သို့ ပြုတ်ကျသွားခဲ့သည်။
" သြရထူး ဆိုလားပဲဗျ "
ဆံပင်မွေးတွေထောင်ကာ ခေါင်းပင်ကြီးသွားသလိုပင်.. မိသင်းမှ..
" ကိုကိုကြီး ရရဲ့လား ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် မတွေ့ခြင်တဲ့သူမို့လား "
"ဟမ်...ဟို..ဟို မဟုတ်ပါဘူး မတွေ့တာကြာတဲ့သူငယ်ချင်းမို့ အံ့သြသွားလို့ပါ ရ..ရတယ် "
ပြောပြီး လက်တွေတုန်နေတာကို မနဲထိန်းကာ apron လေးချွတ်ကာ ခြံရှေ့ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
ခြံရှေ့ရောက်တယ်ဆို ကိုသြရထူး မှ
" ခန့်... ကိုယ့်ကိုတွေ့တော့ ဝမ်းသာသွားလား "
" ဟို...ဟိုဘယ်..ဘယ်လိုလုပ်ပြီးသိတာလဲဟင် "
" ဟင်း..ဟင်း ကို့အတွက်က လွယ်လွယ်လေးပါ "
" ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ ခန့်မအားဘူး မောင့်ကို နေ့လည်စာသွားပို့ရအုံးမယ် "
သြရ မျက်နှာတစ်ချက်ပျက်သွားပြီး ပြီးတာနဲ့ ပြန်ပြုံးလိုက်ကာ
" ခနလေးပဲ ကိုယ်နဲ့ လိုက်ခဲ့ပါလား ကိုယ်မင်းကိုပြောစရှာရှိလို့ "
ခန့်လဲ အိမ်ရှေ့မှာရပ်စကားပြောနေတုန်း မောင်ပြန်လာရင် တွေ့သွားမှာစိုးတာနဲ့ ခနလိုက်ခဲ့လိုက်သည်။
ခန့်လိုက်လာမိတာမှားပြီလား မောင်တွေ့သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ စဥ်းစားနေတုန်း သတိဝင်လာလို့ကြည့်လိုက်တော့ ဘေးမှာ ဘာဆိုင်မှမရှိ ခန့်လဲလန့်သွားပြီး
" ကိုသြရ ကျတော့်ကို ဘယ်ခေါ်လာတာလဲ "
" ကိုယ် အေးဆေး စကားပြောရအောင်လို့ လူရှင်းတဲ့ဘက်ခေါ်လာတာပါ "
ခန့်လဲ ဘာမှပြန်မပြောတော့ဘဲ ခေါင်းသာငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
" ခန့်.... ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ် "
" ကိုသြရ အဓိပ္ပါယ်မရှိတာ မပြောနဲ့ ဒါပြောဖို့ဆိုရင်တော့ ကျတော်ပြန်မယ် "
" ခန..ခနလေးပါ ကိုယ်မင်းကို တစ်ကယ်ချစ်တာပါ "
ပြောလဲပြော သူလက်တွေမှာ မိမိလက်ကို လာဆုတ်ကိုင်သဖြင့် အတင်းရုန်းကာ
" ကိုသြရ စကားပြောရုံပဲဆိုလို့ ကျတော်လိုက်လာတာနော် ခင်ဗျား ကျတော့အသားကိုမထိနဲ့ "
" ဘာလဲ မင်းက စျေးကိုင်နေတာလား မင်းအရင်တုန်းကတောင် ငါနဲ့အိပ်ပြီးပြီပဲ "
" ခင်ဗျား...မဟုတ်တာတွေလျောက်မပြောနဲ့ "
ခန့် အော်ပစ်ပြီး ကားပေါ်ကဆင်းဖို့လုပ်တော့ ကိုသြရမှာ အတင်းသိုင်းဖက်ပြီး နမ်းလေသည်။
မောင်ကိုပဲချစ်တဲ့အတွက် မောင်မဟုတ်တဲ့အခြားတစ်ယောက်ရဲ့အနမ်းကို မလိုချင်ပေ...
အတင်းရုန်းလေ အတင်းဖက်နမ်းကာ မိမိအင်္ကျီကိုဆွဲဖြဲပစ်လိုက်လေသည်။
မောင်...ခန့်မှားပြီထင်တယ် ခန့်ရုန်းပေမယ့်အင်အားခြင်းမမျှပေ....
ထိုအချိန် ဝုန်းခနဲ့ ကားတံခါးပွင့်သွားကာ
" ခွေးသတောင်းစား မင်းကများ.... ခန့်လေးကို "
ပြောလဲထိုးလဲထိုးလေသည်။ ပိန်ကန် နောက်ဆုံးအနားရှိတဲ့ အုတ်နီခဲနဲ့ ထုဖို့အလုပ်မှာ
" ဟန်ငြိမ်း.....တော်ပြီ..တော်ပြီ လာခဲ့ "
ပြောလဲပြော ဟန်ငြိမ်းကိုအတင်းဆွဲခေါ်လာခဲ့သည်။
ဟန်ငြိမ်း လက်မှာလဲ သွေးတွေပေကာ လက်ကွဲသွားပြီး သွေးတွေထွက်ကုန်လေသည်။
ဟန်ငြိမ်း ခန့်လေးကိုကြည့်လိုက်တော့ အင်္ကျီအပြဲကို စုတ်ကိုင်ထားကာ အရှေ့မှ အသက်မပါစွာလမ်းလျောက်နေလေသည်။
ဟန်ငြိမ်းလဲ မိမိအပေါ်ထပ်ချွတ်ကာ အပေါ်မှခြုံပေးလိုက်ပြီး သူ့ရှေ့မှာ ပိတ်ရပ်လိုက်ကာ
" ခန့်လေး.... "
သူ့ကိုခေါ်လိုက်တယ်ဆို မိမိရင်ခွင်ပေါ် မျက်နှာအပ်လာကာ အားရပါးရ ငိုချလေသည်။ ( အေးလေ သူလဲကြောက်ရှာမှာပေါ့ 😔 ငါ့ကလေးက လူတစ်ဖက်သားကို ယုံတတ်တာကိုး 😭)
ဟန်ငြိမ်းလဲ ကျောလေးကိုပုတ်ကာ အားရတဲ့အထိငို စေခဲ့သည်။ ပြီးတာနဲ့ ပွေ့ကာ ကားပေါ်ခေါ်သွားလိုက်သည်။
ကားပေါ်ရောက်တဲ့အထိ ဒူးနှစ်ဖက်ပိုက်ကာ မျက်နှာအပ်ပြီး ငိုနေလေသည်။ ဟန်ငြိမ်းလဲက ဘယ်ကဘယ်လို စမေးရမလဲမသိ မမေးလို့လဲမရ...
အဲ့တာနဲ့
" ခန့်လေး.... ငိုနေရုံနဲ့ ပြဿနာက ပြီးသွားမှာ မဟုတ်ဘူး အဲ့ကောင်က ဘယ်ကကောင်လဲ ပြီးတော့ မင်းနဲ့ ဘယ်လိုသိတာလဲ "
" ................ "
" ခန့်.....ငါမေးနေတယ်လေ.... မင်းငါ့ကိုမှ မပြောရင် ဘယ်သူ့ကို ပြောမှာလဲ ရှင်းသန့်ကိုလား "
ရှင်းသန့် နာမည်ကြားမှ ခေါင်းလေးမော့လာပြီး မျက်ရည်လေးတွေသုတ်ကာ....
" သူ...သူက အန်တီလေးရဲ့ သား... သူ့နာမည်က သြရထူးတဲ့ "
" နေပါအုံး မင်းအရင်က သူ့အကြောင်းမပြောဖူးပါဘူး ပြီးတော့ ဒီကောင်က ခုမှဘယ်ကပေါ်လာတာလဲ "
" သူခုမှ နိုင်ငံခြားက ပြန်လာတာ "
" ခွေးကျင့်ခွေးကြံနဲ့ "
" ငါမှားတာပါ ငါသူ့ကို ယုံကြည်ပြီး လိုက်လာမိလို့ ငါသူ့ကို ထပ်ယုံကြည်မိတာ ငါ့အမှားပါကွာ "
" ဘယ်လို....ဘယ်လို သူ့ကိုထပ်ယုံကြည်မိလို့ဟုလား အဲ့တာဘာပြောတာလဲ "
ခန့်လဲ သူအရင်ကအကြောင်းပြန်ပြောပြလိုက်သည်။
............... flash back................
ဒီနေ့ ခန့် အိမ်မှာ အန်တီလေးတို့မရှိတာနဲ့ ရောက်တယ်ဆို ခနလေးနားကာ ညနေစာချက်လိုက်သည်။
မေမေတို့ဆုံးသွားထဲက အန်တီလေး အမွေတွေအတွက် မိမိကို မွေးစားခဲ့သော်လဲ မိမိမှာ အိမ်ဖော်တစ်ယောက်လိုပင် ဆက်ဆံကာ ခိုင်းလေသည်။ ( အပေါ်မှာပြောထားလို့ ဒီလောက်ပဲနော် part 2)
ခန့်လဲ ချက်ပြုတ်ပြီးတော့ ရေမိုးချိုးရန် အခန်းထဲဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ အဝတ်အစားချွတ်နေတုန်း
" ခန့်လေး.... "
ဆိုပြီး အန်တီလေးရဲ့သား ကိုသြရမှာ မိမိအခန်းထဲဝင်သဖြင့်
" ဟင်...ကိုသြရ ကျတော့ကို ဘာခိုင်းစရာရှိလို့လဲ "
" မရှိပါဘူး ကိုယ်ပျင်းလို့ ဝင်လာတာ ဘာလဲ မရဘူးလား "
" ဗျာ... အော်.. ရ..ရပါတယ်ခင်ဗျ "
ပြန်ပြောလိုက်ပြီး မိမိလဲ ခုနကချွတ်ထားတဲ့ အင်္ကျီပြန်ဝတ်ဖို့လုပ်နေတုန်း ရုတ်တရတ်ဆိုသလို လက်ကိုဆောင့်ဆွဲလိုက်ကာ
အရှိန်ပါတော့ မိမိမှာ ကုတင်ပေါ် ပါသွားလေသည်။
" ကိုသြရ...ဒါ..ဒါ ဘာလုပ်တာလဲ "
" ခန့်...မင်းကအရွယ်ရောက်လာပြီပဲ "
ပြောလဲပြော မိမိ နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းနမ်းလေသည်။
ခန့်လဲ လန့်သွားတာ အတင်းရုန်းတော့ မိမိလက်တွေဖမ်းချုပ်ပြီး ဘေးမှာ လျှော်ဖို့ချထားတဲ့ အထဲက အင်္ကျီတစ်ထည်နဲ့ ချည်ထားလေသည်။
ခန့်လဲ အားရှိသမျှရုန်းပေမယ့် အားချင်းမမျှပေ.... သူက ခန္ဓာကိုယ်ထွားရုံအပြင် gyn ပါဆော့သူဆိုတော့ ဘယ်လိုမှမရပေ...
" ခန့်.... သိလား... ငါမင်းကို စမ်းသပ်ကြည်ချင်နေတာ ကြာပြီ ယောကျာ်းလေးအချင်းချင်းက အရမ်းအရသာရှိတယ်လို ငါ့သူငယ်ချင်တွေပြောထဲက ငါမင်းကို စမ်းသပ်ချင်နေတာ " ( ငလမသား စမ်းသပ်ချင်ရင် တခြားသူစမ်းသပ်ပါလား ငါ့သားကိုကွာ 😭)
ပြောလဲပြော မိမိအဝတ်တွေဆွဲချွတ်လိုက်သဖြင့် မိမိမှာ မိမွေးအတိုင်းပင်
ခန့်....ဘဝမှာ ဒီလိုယောကျာ်းလေးအချင်ချင်း rape ခံရမယ်လို့ မတွေးမိပေ...
" ကို....ကိုသြရ ကျတော်တောင်ပန်းပါတယ်နော် ကျတော့ကိုလွှတ်ပေးပါဗျာ "
ဘယ်လိုပြောပြော သြရထူးမှာ လွှတ်ပေးဖို့စိတ်ကူးမရှိပေ....
မိမိကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်တွေလဲ ဆွဲချွတ်ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ အတင်းနမ်းပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်လိုက်တော့ သွေးလေတွေစို့လာလေသည်။
သူ့နှုတ်ခမ်းကသွေးတွေကို လျှာနဲ့လျက်ပြီး ထိုမှတဆင့်... လည်ပင်းတစ်လျောက်အနမ်းတွေပေးကာ သူ့ရဲ့ နီရဲနေတဲ့ ပွင့်ချပ်လေးကို လျှာနဲ့ကုန်းစုတ်လိုက်တော့ တစ်ချက်တွန့်သွားလေသည်။
" ခန့်လေး...မင်းကသာငြင်းနေပေမယ့် မင်းညီလေးက မာနေပါလား "
" ကိုသြရ... ခန့်တကယ်တောင်းပန်ပါတယ်နော် လွှတ်ပေးပါဗျာ "
သြရထူးညှင်သာစွာ လုပ်လို့မရမှန်းသိတော့ သူ့ညီလေးကို တံတွေးတချက်စွတ်ကာ ခန့်လေးရဲ့ အပေါက်မှာ တေ့ကာ သွင်းလိုက်လေသည်။
ခန့်လေး ဘယ်လောက် ခြေထောက်တွေနဲ့ကန်ကန်မရပေ။ မိမိအတွင်းသားထဲသို့ ဘာမှအစပျိုးခြင်းမရှိဘဲ ဝင်ရောက်လာတဲ့ အသားစိုင်အချောင်း....
ခန့် အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဆူးခနဲ အောင့်တက်လာကာ ကျိမ်းစပ်သွားလေသည်။ ရင်ထဲကလှိုက်တက်လာတဲ့ ဝမ်းနည်းမှု အောက်ပိုင်းမှနာကျင်မှုတို့ကြောင့် မျက်ရည်တွေ စီးကျလာလေသည်။ ( အား.....ငါငိုနေပါပြီနော် ငါ့ကလေးကို 😭😭)
သြရအဆုံးထိမဝင်သေးတာနဲ့ ခန့်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မျက်စိလေးစုံမှိတ်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး အောင့်ခံနေတဲ့ပုံပင်...
အဲ့တာနဲ့ မိမိလဲ အဆုံးထိဆောင့်သွင်းလိုက်လေသည်။
" အ...."
ခနဲတစ်ချက်အော်ကာ နှုတ်ခမ်းကသွေးများစီးကျလာသလို မျက်ရည်များမှာ အတားအဆီးမရှိ ကျလေတော့သည်။ အပြစ်မရှိတဲ့ အိပ်ရာခင်းလေးကိုသာ စုတ်ကိုင်ထားပြီး ကိုသြရဆောင့်ချက်တိုင်းကို အံကြိတ်ကာ ခံနေရလေသည်။
" အာ..... ခန့်....အရမ်းမိုက်တာပဲ အာ.... မင်းအတွင်းသားက နွေးနေတာပဲ... အား....ဟာ... တကယ်လုပ်လို့ကောင်းတာပဲကွာ အိုး....ရှီး......"
( လိ ကောင်း..... မင်းခံပါလား ငါ့သားလေးကို 😭 )
သြရမှာသာ ကာမအရသာကို ခံစားနေပေမယ့် ခန့်မှာ တော့ ဒီငရဲမှ မြန်မြန်လွှတ်မြောက်ဖို့သာ ဆုတောင်းနေရသည်။
နောက်ထက် အချက်သုံးဆယ်လောက်ဆောင့်အပြီးမှာ သြရလဲ ပြီးမြောက်သွားလေသည်။
ခန့်လဲမျက်နှာကျက်ကိုသာ ငေးကြည့်နေမိသည်။ ကိုသြရလဲ သူ့ဆန္ဒပြည့်ဝသွားပြီးတာနဲ့
" ခန့် မင်းကအရမ်းလုပ်လို့ကောင်းတယ် နောက်ဆို ကိုယ်နဲ့ ခနခန လုပ်ရအောင်နော်... "
ပြောပြီး မိမိပါးကို နမ်လေသည် ထိုမှတစ်ဆင့် နှုတ်ခန်းနားရောက်လာတော့ မိမိလဲ မျက်နှာကို ဘေးစောင်းပစ်လိုက်သည်။
ထိုအခါမှထကာ သူ့အဝတ်သူဝတ်ပြီး
" မင်း မာမီတို့ကို ပြန်မတိုင်ရဘူးနော်.... ဒါဆို နောက်တခါ ညှင်သာပေးမယ် " ( လိကို ညှင်သာပါလား ခွေးကောင်ရဲ့ 😠😡)
ပြောပြီးသူ့အခန်းပြန်သွားလေသည်။ ထိုအခါမှ ခန့်လဲ အားရပါးရငိုမိလေသည်။ (သနားပါတယ် ပါးရဲ့သားလေး )
အောက်ပိုင်းမှတစ်ဆစ်ဆစ်နာကာ သွေးတွေနဲ့ စေးကပ်နေတာနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းထကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ကာ ရေချိုးခဲ့သည်။
နောက်ရက်တွေ သူနဲ့မဆုံမိအောင် နေမကောင်းဘူးဆိုကာ မိမိအခန်းထဲမှာ လော့ချပြီးသာ နေခဲ့သည်။
အန်တီလေးပြန်လာတော့ ထုံးစံအတိုင်းပဲ မိမိသာအပြစ်... အချောင်ခိုခြင်တိုင်း ဖျားနေတယ်ဆိုကာ ဆူပူလေသည်။
ထိုရက်ပိုင်း ဘယ်သူနဲ့မတွေ့ချင်ပေ.... နောက်ဆုံး မိမိကိုယ့်ကိုယ် သက်သေရန်ပင်ကြံခဲ့သည်။
18.6.2021 (2462)
4:59 pm
#Hnaung
💙 စကားနည်းနည်းပြောမယ်နော်
ဒီအပိုင်းကိုလေ အစကမရေးတော့ဘူးလုပ်နေတာ ဒါပေမယ့် အစဇာတ်အိမ်တည်ထဲက ပါနေတော့ ဖြုတ်လိုက်ရင် ဘယ်လိုမှမကောင်းဘူး ဖြစ်နေတယ် အဲ့တာကြောင့် ရေးလိုက်တာ ရေးရင်းနဲ့လေ ခန့်ကိုအရမ်းသနားတာပဲ အစက ကိုယ်ကအချိုတွေပဲဆိုပြီးဒါပေမယ့်လဲ ကိုယ်မရေးချင်လဲရေးလိုက်ရတာပဲ 😔 ပါးရဲ့သားလေးကို သနားစွာနဲ့ပဲ ရေးလိုက်တယ်နော် သွေ့ပုချီ💙
😘 up ပေးလိုက်ပြီနော် အစောကြီး ကြိုက်ရင်ကြယ်လေးတော့နှိပ်ခဲ့နော် ခိုးမဖတ်ကြနဲ့ 😁 wallထဲမှာ secon ficလေးလဲ ဖတ်ပေးကြပါအုံး ဆက်တင်နေပါတယ်လို့ ဖတ်သူနည်းနေလို့ပါ ( ချစ်တယ် အားလုံးကို) 😘
💫 Zawgyi version 💫
ကိုကို....ခုတေလာ မူမမွန္ေပ..... ရွင္းသန့္ ေန႕လည္ဘက္ေတြခနျပန္လာတိုင္း ကိုကို အိမ္မွာ ရွိမေနေပ.... ၿပီးရင္...တစ္ခုခုကိုလန့္ေနသလိုမ်ိဳးပင္...
ဒါမွမဟုတ္...ကိုကို ေနာက္တစ္ေယာက္ေတြ႕ေနတာလား
" ဟာ... မျဖစ္နိုင္ပါဘူး... ငရွင္းရယ္ မင္းဘယ္လိုအေတြးေတြးလိုက္တာလဲ ဟား...ဟား.."
တစ္ကိုယ္ထဲေရ႐ြတ္ၿပီး ထရီေနတဲ့ သူေဌးကိုၾကည့္ကာ ထူးျမတ္ ရီခ်င္သြားသည္။
အၿမဲအလုပ္မွာ ေစ့စပ္တိက်တဲ့သူေဌးက ခုရက္ပိုင္း တလြဲေတြပင္လုပ္ေနသည္။ ၿပီးရင္ ကိုခန့္ပုံေလးကိုၾကည့္လိုက္ စကားေတြေျပာလိုက္နဲ႕ ဟို.....သမီးမိန္းကေလးေတြရည္းစားထားၿပီး မွိုင္ေနရင္ အေမေတြေျပာသလို လင္ပူမိေနတာ ေနမွာ.. (😁 အဲ့လိုေျပာခံရက်တယ္မလား 😁စတာေနာ္တားက 😜)
..
..
..
..
..
ခန့္ဒီေန႕...ေမာင္ အလုပ္ေစာသြားလို႔ အန္တီခ်ိဳနဲ႕ ေစ်းလိုက္ခဲ့လိုက္သည္။ ေစ်းမွာ ေမာင္ႀကိဳက္တဲ့ ဟင္းစားေတြ ကိုယ္တိုင္ဝယ္ကာ အျပန္ခ်က္ၿပီးရင္ ေမာင့္ဆီလိုက္သြားရန္ စီစဥ္ထားျခင္းပင္...
" အန္တီခ်ိဳ.... ဒီေန႕ က်ေတာ္ခ်က္မယ္ေနာ္ "
" ေစ်းလဲလိုက္လာေတာ့ ပင္ပန္းေနမွာေပါ့ သားရယ္ "
" ရပါတယ္...ဒီေန႕ေမာင့္ကို ကိုယ္တိုင္ခ်က္ေပးျခင္လို႔ "
ထိုအခါမိသင္းမွ....
" ဟြန့္...ကိုကိုႀကီးတို႔မ်ား တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး မ်က္ႏွာလုပ္ေနတာ "
ေျပာလိုက္တယ္ဆို အန္တီခ်ိဳမွ ေခါင္းလွမ္းေခါက္လိုက္ကာ
" ဟဲ့.... ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ မိသင္း "
" အာ...နာတယ္ တီခ်ိဳရဲ႕...မိသင္း ဟုတ္တာေျပာတာကို "
ခန့္လဲ တဟားဟား ရီၿပီး
" အဲ့တာမ်က္ႏွာလုပ္တာမဟုတ္ဘူး ခ်စ္တာ ခ်စ္တာ ခ်စ္လို႔ ကိုယ္တိုင္ခ်က္ၿပီး ေကြၽးျခင္တာ ေအးေပါ့ နင္ကဒါေတြဘယ္သိမွာလဲ ရည္းစားမွမရွိတာ ေျပာျပလဲ နင့္လို ႏွစ္ 1000 faေတြသိမွာမဟုတ္ဘူး "
ေျပာၿပီး ခန့္လဲရီေနလိုက္သည္။ မိသင္းမွာျပန္ေျပာခ်င္ေသာ္လဲ အန္တီခ်ိဳကိုေၾကာက္သျဖင့္ တိုးတိုးေလးသာ ပြစိပြစိ ႐ြတ္ေနသည္။
ခန့္လဲ လွ်ာထုတ္ၿပီးမ်က္ႏွာေျပာင္ကာ ျပတင္းေပါက္ဖက္ လွည့္ေနလိုက္သည္...
တကယ္ေတာ့ မိသင္းက မိမိတို႔ညီမေလးအ႐ြယ္မို႔ အိမ္မွာလဲ သူ႕ကိုသာစေနရသည္။ သူရွိလို႔သာ အိမ္မွာေနရင္ ခန့္မပ်င္းရျခင္းပင္.....
ခန့္လဲ အိမ္ေရာက္တယ္ဆို မီးဖိုထဲဝင္ကာ ေမာင့္အတြက္ခ်က္ျပဳတ္ေနတုန္း ၿခံေစာင့္ေကာင္ေလး မွ
" ကိုကိုႀကီးၿခံေရွ႕မွာ ကိုကိုႀကီးဧည့္သည္လို႔ေျပာတယ္ အိမ္ထဲကိုေခၚေတာ့ မဝင္ေတာ့ဘူးတဲ့ ကိုကိုႀကီးကိုပဲ ေခၚေပးပါတဲ့ "
ၿခံေစာင့္ေကာင္ေလးအေျပာေၾကာင့္ ဟန္ၿငိမ္း ေတာ့မျဖစ္နိုင္ေပ..ဒါဆိုဘယ္သူလဲ ငါ့မွာ သူငယ္ခ်င္း လဲသိပ္ရွိတာမဟုတ္ဘူး ဒါဆိုဘယ္သူျဖစ္နိုင္မလဲ ေတြးေနရင္း
" သူ႕နာမည္မေမးလိုက္ဘူးလား "
ေျပာၿပီး ဟင္းအိုးပြက္ေနသျဖင့္ ျမည္းမလို႔ ဇြန္းကိုင္လိုက္တုန္း ၾကားလိုက္တဲ့ အမည္ေၾကာင့္ ဇြန္းပင္ေအာက္သို႔ ျပဳတ္က်သြားခဲ့သည္။
" ၾသရထူး ဆိုလားပဲဗ် "
ဆံပင္ေမြးေတြေထာင္ကာ ေခါင္းပင္ႀကီးသြားသလိုပင္.. မိသင္းမွ..
" ကိုကိုႀကီး ရရဲ႕လား ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ မေတြ႕ျခင္တဲ့သူမို႔လား "
"ဟမ္...ဟို..ဟို မဟုတ္ပါဘူး မေတြ႕တာၾကာတဲ့သူငယ္ခ်င္းမို႔ အံ့ၾသသြားလို႔ပါ ရ..ရတယ္ "
ေျပာၿပီး လက္ေတြတုန္ေနတာကို မနဲထိန္းကာ apron ေလးခြၽတ္ကာ ၿခံေရွ႕ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
ၿခံေရွ႕ေရာက္တယ္ဆို ကိုၾသရထူး မွ
" ခန့္... ကိုယ့္ကိုေတြ႕ေတာ့ ဝမ္းသာသြားလား "
" ဟို...ဟိုဘယ္..ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးသိတာလဲဟင္ "
" ဟင္း..ဟင္း ကို႔အတြက္က လြယ္လြယ္ေလးပါ "
" ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲ ခန့္မအားဘူး ေမာင့္ကို ေန႕လည္စာသြားပို႔ရအုံးမယ္ "
ၾသရ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ပ်က္သြားၿပီး ၿပီးတာနဲ႕ ျပန္ၿပဳံးလိုက္ကာ
" ခနေလးပဲ ကိုယ္နဲ႕ လိုက္ခဲ့ပါလား ကိုယ္မင္းကိုေျပာစရွာရွိလို႔ "
ခန့္လဲ အိမ္ေရွ႕မွာရပ္စကားေျပာေနတုန္း ေမာင္ျပန္လာရင္ ေတြ႕သြားမွာစိုးတာနဲ႕ ခနလိုက္ခဲ့လိုက္သည္။
ခန့္လိုက္လာမိတာမွားၿပီလား ေမာင္ေတြ႕သြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ စဥ္းစားေနတုန္း သတိဝင္လာလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဘးမွာ ဘာဆိုင္မွမရွိ ခန့္လဲလန့္သြားၿပီး
" ကိုၾသရ က်ေတာ့္ကို ဘယ္ေခၚလာတာလဲ "
" ကိုယ္ ေအးေဆး စကားေျပာရေအာင္လို႔ လူရွင္းတဲ့ဘက္ေခၚလာတာပါ "
ခန့္လဲ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ ေခါင္းသာၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
" ခန့္.... ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္ "
" ကိုၾသရ အဓိပ္ပါယ်မရှိတာ မေျပာနဲ႕ ဒါေျပာဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ က်ေတာ္ျပန္မယ္ "
" ခန..ခနေလးပါ ကိုယ္မင္းကို တစ္ကယ္ခ်စ္တာပါ "
ေျပာလဲေျပာ သူလက္ေတြမွာ မိမိလက္ကို လာဆုတ္ကိုင္သျဖင့္ အတင္း႐ုန္းကာ
" ကိုၾသရ စကားေျပာ႐ုံပဲဆိုလို႔ က်ေတာ္လိုက္လာတာေနာ္ ခင္ဗ်ား က်ေတာ့အသားကိုမထိနဲ႕ "
" ဘာလဲ မင္းက ေစ်းကိုင္ေနတာလား မင္းအရင္တုန္းကေတာင္ ငါနဲ႕အိပ္ၿပီးၿပီပဲ "
" ခင္ဗ်ား...မဟုတ္တာေတြေလ်ာက္မေျပာနဲ႕ "
ခန့္ ေအာ္ပစ္ၿပီး ကားေပၚကဆင္းဖို႔လုပ္ေတာ့ ကိုၾသရမွာ အတင္းသိုင္းဖက္ၿပီး နမ္းေလသည္။
ေမာင္ကိုပဲခ်စ္တဲ့အတြက္ ေမာင္မဟုတ္တဲ့အျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕အနမ္းကို မလိုခ်င္ေပ...
အတင္း႐ုန္းေလ အတင္းဖက္နမ္းကာ မိမိအကၤ်ီကိုဆြဲၿဖဲပစ္လိုက္ေလသည္။
ေမာင္...ခန့္မွားၿပီထင္တယ္ ခန့္႐ုန္းေပမယ့္အင္အားျခင္းမမွ်ေပ....
ထိုအခ်ိန္ ဝုန္းခနဲ႕ ကားတံခါးပြင့္သြားကာ
" ေခြးသေတာင္းစား မင္းကမ်ား.... ခန့္ေလးကို "
ေျပာလဲထိုးလဲထိုးေလသည္။ ပိန္ကန္ ေနာက္ဆုံးအနားရွိတဲ့ အုတ္နီခဲနဲ႕ ထုဖို႔အလုပ္မွာ
" ဟန္ၿငိမ္း.....ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၿပီ လာခဲ့ "
ေျပာလဲေျပာ ဟန္ၿငိမ္းကိုအတင္းဆြဲေခၚလာခဲ့သည္။
ဟန္ၿငိမ္း လက္မွာလဲ ေသြးေတြေပကာ လက္ကြဲသြားၿပီး ေသြးေတြထြက္ကုန္ေလသည္။
ဟန္ၿငိမ္း ခန့္ေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အကၤ်ီအၿပဲကို စုတ္ကိုင္ထားကာ အေရွ႕မွ အသက္မပါစြာလမ္းေလ်ာက္ေနေလသည္။
ဟန္ၿငိမ္းလဲ မိမိအေပၚထပ္ခြၽတ္ကာ အေပၚမွၿခဳံေပးလိုက္ၿပီး သူ႕ေရွ႕မွာ ပိတ္ရပ္လိုက္ကာ
" ခန့္ေလး.... "
သူ႕ကိုေခၚလိုက္တယ္ဆို မိမိရင္ခြင္ေပၚ မ်က္ႏွာအပ္လာကာ အားရပါးရ ငိုခ်ေလသည္။ ( ေအးေလ သူလဲေၾကာက္ရွာမွာေပါ့ 😔 ငါ့ကေလးက လူတစ္ဖက္သားကို ယုံတတ္တာကိုး 😭)
ဟန္ၿငိမ္းလဲ ေက်ာေလးကိုပုတ္ကာ အားရတဲ့အထိငို ေစခဲ့သည္။ ၿပီးတာနဲ႕ ေပြ႕ကာ ကားေပၚေခၚသြားလိုက္သည္။
ကားေပၚေရာက္တဲ့အထိ ဒူးႏွစ္ဖက္ပိုက္ကာ မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ငိုေနေလသည္။ ဟန္ၿငိမ္းလဲက ဘယ္ကဘယ္လို စေမးရမလဲမသိ မေမးလို႔လဲမရ...
အဲ့တာနဲ႕
" ခန့္ေလး.... ငိုေန႐ုံနဲ႕ ျပႆနာက ၿပီးသြားမွာ မဟုတ္ဘူး အဲ့ေကာင္က ဘယ္ကေကာင္လဲ ၿပီးေတာ့ မင္းနဲ႕ ဘယ္လိုသိတာလဲ "
" ................ "
" ခန့္.....ငါေမးေနတယ္ေလ.... မင္းငါ့ကိုမွ မေျပာရင္ ဘယ္သူ႕ကို ေျပာမွာလဲ ရွင္းသန့္ကိုလား "
ရွင္းသန့္ နာမည္ၾကားမွ ေခါင္းေလးေမာ့လာၿပီး မ်က္ရည္ေလးေတြသုတ္ကာ....
" သူ...သူက အန္တီေလးရဲ႕ သား... သူ႕နာမည္က ၾသရထူးတဲ့ "
" ေနပါအုံး မင္းအရင္က သူ႕အေၾကာင္းမေျပာဖူးပါဘူး ၿပီးေတာ့ ဒီေကာင္က ခုမွဘယ္ကေပၚလာတာလဲ "
" သူခုမွ နိုင္ငံျခားက ျပန္လာတာ "
" ေခြးက်င့္ေခြးႀကံနဲ႕ "
" ငါမွားတာပါ ငါသူ႕ကို ယုံၾကည္ၿပီး လိုက္လာမိလို႔ ငါသူ႕ကို ထပ္ယုံၾကည္မိတာ ငါ့အမွားပါကြာ "
" ဘယ္လို....ဘယ္လို သူ႕ကိုထပ္ယုံၾကည္မိလို႔ဟုလား အဲ့တာဘာေျပာတာလဲ "
ခန့္လဲ သူအရင္ကအေၾကာင္းျပန္ေျပာျပလိုက္သည္။
............... flash back................
ဒီေန႕ ခန့္ အိမ္မွာ အန္တီေလးတို႔မရွိတာနဲ႕ ေရာက္တယ္ဆို ခနေလးနားကာ ညေနစာခ်က္လိုက္သည္။
ေမေမတို႔ဆုံးသြားထဲက အန္တီေလး အေမြေတြအတြက္ မိမိကို ေမြးစားခဲ့ေသာ္လဲ မိမိမွာ အိမ္ေဖာ္တစ္ေယာက္လိုပင္ ဆက္ဆံကာ ခိုင္းေလသည္။ ( အေပၚမွာေျပာထားလို႔ ဒီေလာက္ပဲေနာ္ part 2)
ခန့္လဲ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးရန္ အခန္းထဲဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။ အဝတ္အစားခြၽတ္ေနတုန္း
" ခန့္ေလး.... "
ဆိုၿပီး အန္တီေလးရဲ႕သား ကိုၾသရမွာ မိမိအခန္းထဲဝင္သျဖင့္
" ဟင္...ကိုၾသရ က်ေတာ့ကို ဘာခိုင္းစရာရွိလို႔လဲ "
" မရွိပါဘူး ကိုယ္ပ်င္းလို႔ ဝင္လာတာ ဘာလဲ မရဘူးလား "
" ဗ်ာ... ေအာ္.. ရ..ရပါတယ္ခင္ဗ် "
ျပန္ေျပာလိုက္ၿပီး မိမိလဲ ခုနကခြၽတ္ထားတဲ့ အကၤ်ီျပန္ဝတ္ဖို႔လုပ္ေနတုန္း ႐ုတ္တရတ္ဆိုသလို လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲလိုက္ကာ
အရွိန္ပါေတာ့ မိမိမွာ ကုတင္ေပၚ ပါသြားေလသည္။
" ကိုၾသရ...ဒါ..ဒါ ဘာလုပ္တာလဲ "
" ခန့္...မင္းကအ႐ြယ္ေရာက္လာၿပီပဲ "
ေျပာလဲေျပာ မိမိ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အတင္းနမ္းေလသည္။
ခန့္လဲ လန့္သြားတာ အတင္း႐ုန္းေတာ့ မိမိလက္ေတြဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး ေဘးမွာ ေလွ်ာ္ဖို႔ခ်ထားတဲ့ အထဲက အကၤ်ီတစ္ထည္နဲ႕ ခ်ည္ထားေလသည္။
ခန့္လဲ အားရွိသမွ်႐ုန္းေပမယ့္ အားခ်င္းမမွ်ေပ.... သူက ခႏၶာကိုယ္ထြား႐ုံအျပင္ gyn ပါေဆာ့သူဆိုေတာ့ ဘယ္လိုမွမရေပ...
" ခန့္.... သိလား... ငါမင္းကို စမ္းသပ္ၾကည္ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ေယာက်ာ္းေလးအခ်င္းခ်င္းက အရမ္းအရသာရွိတယ္လို ငါ့သူငယ္ခ်င္ေတြေျပာထဲက ငါမင္းကို စမ္းသပ္ခ်င္ေနတာ " ( ငလမသား စမ္းသပ္ခ်င္ရင္ တျခားသူစမ္းသပ္ပါလား ငါ့သားကိုကြာ 😭)
ေျပာလဲေျပာ မိမိအဝတ္ေတြဆြဲခြၽတ္လိုက္သျဖင့္ မိမိမွာ မိေမြးအတိုင္းပင္
ခန့္....ဘဝမွာ ဒီလိုေယာက်ာ္းေလးအခ်င္ခ်င္း rape ခံရမယ္လို႔ မေတြးမိေပ...
" ကို....ကိုၾသရ က်ေတာ္ေတာင္ပန္းပါတယ္ေနာ္ က်ေတာ့ကိုလႊတ္ေပးပါဗ်ာ "
ဘယ္လိုေျပာေျပာ ၾသရထူးမွာ လႊတ္ေပးဖို႔စိတ္ကူးမရွိေပ....
မိမိကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္ေတြလဲ ဆြဲခြၽတ္ကာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြ အတင္းနမ္းၿပီး သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္လိုက္ေတာ့ ေသြးေလေတြစို႔လာေလသည္။
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကေသြးေတြကို လွ်ာနဲ႕လ်က္ၿပီး ထိုမွတဆင့္... လည္ပင္းတစ္ေလ်ာက္အနမ္းေတြေပးကာ သူ႕ရဲ႕ နီရဲေနတဲ့ ပြင့္ခ်ပ္ေလးကို လွ်ာနဲ႕ကုန္းစုတ္လိုက္ေတာ့ တစ္ခ်က္တြန့္သြားေလသည္။
" ခန့္ေလး...မင္းကသာျငင္းေနေပမယ့္ မင္းညီေလးက မာေနပါလား "
" ကိုၾသရ... ခန့္တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ လႊတ္ေပးပါဗ်ာ "
ၾသရထူးညွင္သာစြာ လုပ္လို႔မရမွန္းသိေတာ့ သူ႕ညီေလးကို တံေတြးတခ်က္စြတ္ကာ ခန့္ေလးရဲ႕ အေပါက္မွာ ေတ့ကာ သြင္းလိုက္ေလသည္။
ခန့္ေလး ဘယ္ေလာက္ ေျခေထာက္ေတြနဲ႕ကန္ကန္မရေပ။ မိမိအတြင္းသားထဲသို႔ ဘာမွအစပ်ိဳးျခင္းမရွိဘဲ ဝင္ေရာက္လာတဲ့ အသားစိုင္အေခ်ာင္း....
ခန့္ ေအာက္ပိုင္းတစ္ခုလုံး ဆူးခနဲ ေအာင့္တက္လာကာ က်ိမ္းစပ္သြားေလသည္။ ရင္ထဲကလွိုက္တက္လာတဲ့ ဝမ္းနည္းမႈ ေအာက္ပိုင္းမွနာက်င္မႈတို႔ေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာေလသည္။ ( အား.....ငါငိုေနပါၿပီေနာ္ ငါ့ကေလးကို 😭😭)
ၾသရအဆုံးထိမဝင္ေသးတာနဲ႕ ခန့္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္စိေလးစုံမွိတ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ၿပီး ေအာင့္ခံေနတဲ့ပုံပင္...
အဲ့တာနဲ႕ မိမိလဲ အဆုံးထိေဆာင့္သြင္းလိုက္ေလသည္။
" အ...."
ခနဲတစ္ခ်က္ေအာ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းကေသြးမ်ားစီးက်လာသလို မ်က္ရည္မ်ားမွာ အတားအဆီးမရွိ က်ေလေတာ့သည္။ အျပစ္မရွိတဲ့ အိပ္ရာခင္းေလးကိုသာ စုတ္ကိုင္ထားၿပီး ကိုၾသရေဆာင့္ခ်က္တိုင္းကို အံႀကိတ္ကာ ခံေနရေလသည္။
" အာ..... ခန့္....အရမ္းမိုက္တာပဲ အာ.... မင္းအတြင္းသားက ႏြေးေနတာပဲ... အား....ဟာ... တကယ္လုပ္လို႔ေကာင္းတာပဲကြာ အိုး....ရွီး......"
( လိ ေကာင္း..... မင္းခံပါလား ငါ့သားေလးကို 😭 )
ၾသရမွာသာ ကာမအရသာကို ခံစားေနေပမယ့္ ခန့္မွာ ေတာ့ ဒီငရဲမွ ျမန္ျမန္လႊတ္ေျမာက္ဖို႔သာ ဆုေတာင္းေနရသည္။
ေနာက္ထက္ အခ်က္သုံးဆယ္ေလာက္ေဆာင့္အၿပီးမွာ ၾသရလဲ ၿပီးေျမာက္သြားေလသည္။
ခန့္လဲမ်က္ႏွာက်က္ကိုသာ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ကိုၾသရလဲ သူ႕ဆႏၵျပည့္ဝသြားၿပီးတာနဲ႕
" ခန့္ မင္းကအရမ္းလုပ္လို႔ေကာင္းတယ္ ေနာက္ဆို ကိုယ္နဲ႕ ခနခန လုပ္ရေအာင္ေနာ္... "
ေျပာၿပီး မိမိပါးကို နမ္ေလသည္ ထိုမွတစ္ဆင့္ ႏႈတ္ခန္းနားေရာက္လာေတာ့ မိမိလဲ မ်က္ႏွာကို ေဘးေစာင္းပစ္လိုက္သည္။
ထိုအခါမွထကာ သူ႕အဝတ္သူဝတ္ၿပီး
" မင္း မာမီတို႔ကို ျပန္မတိုင္ရဘူးေနာ္.... ဒါဆို ေနာက္တခါ ညွင္သာေပးမယ္ " ( လိကို ညွင္သာပါလား ေခြးေကာင္ရဲ႕ 😠😡)
ေျပာၿပီးသူ႕အခန္းျပန္သြားေလသည္။ ထိုအခါမွ ခန့္လဲ အားရပါးရငိုမိေလသည္။ (သနားပါတယ္ ပါးရဲ႕သားေလး )
ေအာက္ပိုင္းမွတစ္ဆစ္ဆစ္နာကာ ေသြးေတြနဲ႕ ေစးကပ္ေနတာနဲ႕ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္ကာ ေရခ်ိဳးခဲ့သည္။
ေနာက္ရက္ေတြ သူနဲ႕မဆုံမိေအာင္ ေနမေကာင္းဘူးဆိုကာ မိမိအခန္းထဲမွာ ေလာ့ခ်ၿပီးသာ ေနခဲ့သည္။
အန္တီေလးျပန္လာေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းပဲ မိမိသာအျပစ္... အေခ်ာင္ခိုျခင္တိုင္း ဖ်ားေနတယ္ဆိုကာ ဆူပူေလသည္။
ထိုရက္ပိုင္း ဘယ္သူနဲ႕မေတြ႕ခ်င္ေပ.... ေနာက္ဆုံး မိမိကိုယ့္ကိုယ္ သက္ေသရန္ပင္ႀကံခဲ့သည္။
18.6.2021 (2462)
4:59 pm
#Hnaung
💙 စကားနည္းနည္းေျပာမယ္ေနာ္
ဒီအပိုင္းကိုေလ အစကမေရးေတာ့ဘူးလုပ္ေနတာ ဒါေပမယ့္ အစဇာတ္အိမ္တည္ထဲက ပါေနေတာ့ ျဖဳတ္လိုက္ရင္ ဘယ္လိုမွမေကာင္းဘူး ျဖစ္ေနတယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ ေရးလိုက္တာ ေရးရင္းနဲ႕ေလ ခန့္ကိုအရမ္းသနားတာပဲ အစက ကိုယ္ကအခ်ိဳေတြပဲဆိုၿပီးဒါေပမယ့္လဲ ကိုယ္မေရးခ်င္လဲေရးလိုက္ရတာပဲ 😔 ပါးရဲ႕သားေလးကို သနားစြာနဲ႕ပဲ ေရးလိုက္တယ္ေနာ္ ေသြ႕ပုခ်ီ 💙
😘 up ေပးလိုက္ၿပီေနာ္ အေစာႀကီး ႀကိဳက္ရင္ၾကယ္ေလးေတာ့ႏွိပ္ခဲ့ေနာ္ ခိုးမဖတ္ၾကနဲ႕ 😁 wallထဲမွာ secon ficေလးလဲ ဖတ္ေပးၾကပါအုံး ဆက္တင္ေနပါတယ္လို႔ ဖတ္သူနည္းေနလို႔ပါ ( ခ်စ္တယ္ အားလုံးကို) 😘