Hatalarım varsa kusura bakmayın,iyi okumalar ♡
---------------------
Saat gece 2'ye kadar annemle film izledik.
Veronica: Saat çok geç oldu hadi uyuyalım,yarın okula gideceksin.
Rose: Pekâlâ.
Masayı toplayıp odama çıktım,yarın için eşyalarımı hazırladım ve yatağıma uzandım. Gözlerimi kapatıp uykuya dalmayı bekledim. Bilincim yavaş yavaş kapandı ve kendimi Five'ın yatağında buldum. Yavaşça doğruldum ve etrafta göz gezdirdim. Five yine denklem çözüyor. Yataktan kalktım ve yanına gittim.
Five: Gelmişsin.
Rose: Gelmeyeceğimi mi düşündün?
Five: Evet.
Gülümsedim ve elindeki tebeşiri aldım.
Rose: Eee nerede kalmıştık?
Birden hiç beklemediğim bir şey yaptı ve bana sarıldı,bu ne şimdi?
Rose: Hey,iyi misin?
Five: Evet sadece sarılmak istedim,üzgünüm.
Rose: Bana istediğin zaman sarılabilirsin,bunun için özür dilemene gerek yok.
Çok garip hissediyorum,sanırım onunla vakit geçirmek hoşuma gidiyor.
Five: Her neyse,bugün bu denklemi çözmem gerek.
Rose: Neden?
Five: Çok az kaldı Rose,zamanda yolculuk yapabileceğim.
Rose: Ya geri dönemezsen?
Five: Döneceğim.
Rose: Bence bunu bir kez daha düşünmelisin.
Biz konuşurken odaya Vanya girdi,ah bu kızı hiç sevmiyorum.
Vanya: Merhaba Five
Five: Merhaba Vanya.
Vanya: Ne yapıyorsun?
Five: Rose ile denklem çözüyorduk.
Vanya: Artık benimle konuşmuyorsun.
Five: Sana öyle gelmiştir.
Vanya: Yalan söylemeyi kes Five,neredeyse bir haftadır benimle konuşmuyorsun.
Five: Yoğunum Vanya,çalışmam gerek.
Vanya: Ama onunla konuşuyorsun!
Rose: Çünkü ona yardım ediyorum.
Five: Lütfen onu kıskandığını söyleme Vanya.
Vanya: Beni unuttun Five...
Vanya ağlayarak odadan çıktı,Five'a döndüğümde üzgün olduğunu gördüm.
Rose: Şey,sanırım seni seviyor.
Five: Evet benden başka kimse onunla konuşmuyor.
Rose: Öyle demek istemedim,yani senden hoşlanıyor gibi.
Five: Ne!?
Rose: Sakin ol,sadece düşüncemi söyledim.
Five: Böyle bir şey olamaz.
Derin bir iç çektim ve denklemi çözmeye devam ettim.
Rose: Gidip özür dilesen iyi olur.
Five: Özür falan dilemeyeceğim,ben bir şey yapmadım.
Rose: Peki,sen bilirsin.
Birkaç saat denklem çözdük,Five çok dalgındı. Daha fazla dayanamadım ve elindeki tebeşiri alıp masaya bıraktım.
Rose: Biraz dinlensek iyi olur.
Five: Haklısın,çok yoruldum.
Gidip yatağına oturdu,ben de yanına gittim.
Five: Rose,sence ben kötü birisi miyim?
Rose: Hayır tabi ki,neden böyle bir şey sordun?
Five: Bilmem,aklıma takıldı sadece.
Gülümsedim ve başımı omzuna yasladım.
Rose: Sen çok iyi bir arkadaşsın Five.
Five: Sen de öyle.
Rose: Saat kaç? Yine akşam yemeğini kaçırmayalım.
Five: 3 dakika kalmış,gidelim hadi.
Beraber aşağı indik,herkes masanın etrafında toplanmış Bay Reginald'ı bekliyordu.
Klaus: Rose,yemekten sonra odama gelir misin?
Tam Klaus'a cevap verecektim ki Five bacağıma vurdu.
Rose: Üzgünüm Klaus,işim var.
Klaus: Anladım.
Five'a döndüğümde hafifçe gülümsedi. Sonunda Bay Reginald geldi ve oturup yemeğimizi yedik. Neden bilmiyorum ama kimse konuşmuyor,çok garip bir yer. Ben arada bir bana bakıyor ve gülümsüyor,çok rahatsız edici. Five anlamış olmalı ki Ben'e sert bir bakış attı. Yemekten sonra birlikte bahçeye çıktık.
Rose: Teşekkür ederim.
Five: Sorun değil.
Rose: Şey,benim odam yok mu yani nerede kalacağım?
Five: Benim odamda kalabilirsin.
Rose: Ah,pekâlâ.
Bir süre bahçede dolaştıktan sonra odaya gittik.
Five: Benim uykum geldi,uyuyalım mı?
Rose: Olur.
Five: Sen yatakta yat ben yerde yatarım.
Yatağa uzandım ve tavanı seyretmeye başladım,henüz uykum gelmemişti.
Rose: Five,uyudun mu?
Five: Hayır,uyumak üzereyim.
Rose: Işık açık uyusak olur mu? Karanlıktan korkuyorum.
Five: Olmaz,o şekilde uyuyamam.
Rose: Peki.
Tamam uyuyabilirim,odada sadece ikimiz varız,bana zarar verecek şeyler yok. Arkamı döndüm ve uyumayı çalıştım. Olmuyor işte uyuyamıyorum,iki de bir sesler gelip duruyor.
Rose: Five,yanıma gelir misin?
Five: Neden?
Rose: Korkuyorum,lütfen.
Five: Ah,tamam.
Yastığını aldı ve yanıma uzandı.
Rose: Teşekkür ederim.
Five: Neden korkuyorsun anlamıyorum.
Rose: Üst kattan değişik sesler geliyor.
Five: Burada sadece ikimiz varız Rose,korkacak bir şey yok.
Rose: Özür dilerim,bir daha uyandırmam.
Five: İyi geceler.
Rose: Sana da.
Five: İstersen sarılabilirsin ya da elimi tutabilirsin.
Gülümsedim ve elini tuttum,biraz olsın rahatladım açıkcası. Artık uyuyabilirim.
~Sabah~
Gözlerimi açtığımda Five'ın odasındaydım,bu nasıl olur!? Evde olmam gerekiyordu.
Rose: Five,uyan lütfen.
Five: Ne var Rose?
Rose: Evime gidemiyorum.
Five hafifçe doğruldu ve bana döndü.
Five: Bu çok saçma,uyuduğunda evinde olmuyor musun?
Rose: Öyle olması gerekiyordu ama olmadı.
Five: Tamam sakin ol,bir yolunu bulacağız.
Rose: Annem beni uyandıramazsa hiç iyi şeyler olmaz.
Five: Halledeceğiz güven bana.
Korkudan tir tir titriyorum,ya evime dönemezsem? Sonsuza dek buraya hapsolmak istemiyorum.
Five: Hadi tekrar dene.
Five yanımdan kalktı ve yere oturup beni izlemeye başladı.
Rose: Tamam.
Başarmıştım,bu sefer kendi odamdaydım. Annem henüz gelmemiş,yetiştim! Hemen üstümü değiştirdim ve çantamı alıp aşağı indim.
Veronica: Sonunda uyandın,okula geç kalacaksın.
Rose: Üzgünüm alarm kurmayı unutmuşum.
Hemen evden çıktım ve okula doğru yürümeye başladım.
Bölümü oylamayı ve bol bol yorum yapmayı unutmayın ♡
Discord sunucusuna katılmak isteyenler bana özelden yazabilir.