[Unicode]
🖤Hey ,This part is what happens. that you know too,so don't bluish me🖤
အေးချမ်းစွာအိပ်ပျော်နေတဲ့ကလေးငယ်ကိုသူတွေတွေလေးကြည့်နေမိသည် ဘာအပြစ်မှမလုပ်တဲ့ထိုကလေးငယ်အပေါ်ဘဲသူဒေါသတွေပုံချမိသည် သူ့ကြောင့်နာကျင်ရပေါင်းမနည်းတဲ့ကလေးငယ်က သူ့အသက်နဲ့သက်သေပြချင်လောက်အောင်ထိ သူရက်စက်နေခဲ့တာလား
"ဟင်းးးးး"
"မင်းကြီး"
"အာ hyungလာလေ"
သူလည်းဂျောင်ဂုအနားမှထကာခပ်လှမ်းလှမ်းနေရာမှာ၀င်ထိုင်လိုက်သည်
"ကဲဘာဖြစ်တာလဲ"
"ဒီမှာ"
"ဟင်လက်က"
"ဟုက်တယ်ကျွန်တော်တို့ညက ကတောက်တဆဖြစ်သွားလို့"
Jin လည်းသက်ပြင်းချကာ
"မင်းတို့ရဲ့ ပြဿနာကြားထဲမဖြေရှင်းဝံ့ပါဘူး ဒါပင်မဲ့ အမတ်ကြီးရဲ့လုပ်ရပ်တွေကြောင့်ဂျောင်ဂုကိုတော့မပံုချစေချင်ဘူး"
"အာ့"
"နည်းနည်းသီးခံ အနာကနက်လို့"
လက်ကိုဆေးထည့်ရင်းဆိုလာသော Jin hyung
"အင်း ကျွန်တော်သိပါတယ်"
"အေးပြီးတော့ဟိုဆော့လာပြတဲ့မနေ့ကအဆိပ်အကြောင်းငါသေသေချာချာဖတ်ပြီးပြီ အဲ့အဆိပ်က တစ်ရက်တည်းသောက်ရုံနဲ့မသေဘူး ဆိုလိုတာက မင်းကြီးကိုတိုက်လိုက်တဲ့အဲ့တစ်ခွတ်တည်းနဲ့မဆိုင်ဘူး အဲ့အဆိပ်သေဘာက ဖြေးေဖြးချင်းဆီခန္ဓာကိုယ်ထဲကအရာတွေ တိုက်စားတဲ့အဆိပ်
ငါ့အထင် မင်းကြီးရဲ့အစားတွေထဲမှာအမြဲထည့်ထည့်ပေးနေကြထင်တယ် အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းက အဓိကဖြစ်တဲ့ကျောက်ကပ်တို့သည်းခြေတို့ပျက်စီးသွားတာ သူ့တိုက်တဲ့ရက်ပြည့်တဲ့နေ့ အဆိပ်ဒဏ်ပြပြီး ဆုံးသွားတာ "
"ဒါဆို အမတ်ကြီးကအစောထဲစီစဉ်ခဲ့တာပေါ့ မင်းကြီးကိုသတ်ပြီး ကျွန်တော့်နေရာကိုဂျောင်ဂုနဲ့ချုပ်မယ် ပြီးရင်သူဦးစီးတော့မှာ"
"အေးဟုက်တယ် တိုင်းပြည်ရေးကသိပ်ရူပ်ထွေးလွနိးတော့ငါလည်းမသိဘူး ပြီးတော့ အခုလိုမင်းနဲ့ဂျောင်ဂုပြဿနာဖြစ်အောင်လုပ်တာလည်းသူ့အစီအစဉ်ထင်တယ် နောက်မင်းတို့ကလေးယူတော့မှာဆိုတော့ ဂျောင်ဂုကိုပိုဂရုသင့်တယ်"
*ဟင်းး ကျွန်တော်ကြည့်စီစဉ်လိုက်ပါမယ်"
"အေးပြီးပြီ ညကြမှအကိုက်ခဲပျောက် ဆေးခါးရည်ကြိုပေးလိုက်မယ်"
"ကောင်းပါပြီ"
Jin hyungထွက်သွားပြီးေနာက် သူ့ကိုေကျာေပးကာ ဘေးစောင်းအိပ်နေတဲ့ကလေးငယ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ ကလေးငယ်ကျောလေးကတသိပ့်သိပ့်တုန်လို့နေသည် မဟုက်မှငိုနေပြန်ပြီလား
သူလည်းကလေးငယ်ဘေးနား၀င်ထိုင်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုမကာသူ့ပေါ်ထိုင်စေသည်ထိုအခါမျက်နှာမပြချင်တဲ့ကလေးငယ်ကသူ့ရင်ခွင်ထဲေခါင်းတိုး၀င်ကာငိုနေပြန်ရော
"ဘာလို့ငိုတာလဲကွယ် ညကလည်းငိုထားတာ ကလေးပင်ပန်းနေပြီ"
"ဟင့်ကျွန်တော့်ကြောင့် ကျွန်တော့်ကြောင့်ဟင့် အရှင့်လက်မှာအနာရတာ ခုနာနေတယ်မလားဟင့်"
"ဟဟ မနာပါဘူးကွာ ဒီလောက်ကအေးဆေးရယ် တိုက်ပွဲတုန်းကဆို 5ေပေလာက်ရှိတဲ့မြှားတောင်စိုက်ဖူးတယ်"
"ဟင်တကယ်ကြီးး"
ထိုအခါမှ မျက်ရည်အရွှဲသားပြူးတူးတူးေလး မော့ကြည့်ကာဆိုလာသူ
"ဒါပေါ့"
"ဟင်ကမ်င်တိုင်းပြည်မှာစစ်ဖြစ်တာမကြားဘူးပါဘူး"
"အော်အဲ့တုန်းကမင်းလေးကငယ်သေးလို့နေမှာပေါ့"
"ဟင်ဟုက်လား......... အာ အရှင်လိမ်တယ် အရှင်နဲ့ကျွန်တော်က2နှစ်ပဲကွားတာလေ"
"ဟားး ဟားး အေးလေ"
"ဒါဆို ဘယ်မှာစစ်တိုက်ရလို့လဲ"
"ကိုယ်တော်ကကောဘာပြောလို့လဲ မင်းလေးကယုံနေတာကိုးး"
"ဟာ ဗျာ "
မကြေမချမ်းနဲ့ရင်ဘက်ကိုလာထုသောအကောင်ပေါက်လေး
"အ့"
"ဟင် ဘာဘာဖြစ်လို့လဲဟင်"
"လက်နာသွားပြီ"
ဒီတစ်ခါတော့ဂျောင်ဂုလေးမတုံးအ တော့ပါ
"ကျွန်တော်ထုတာရင်ဘက်နော် အရှင်ညာဏ်များနေတာမသိဘူးမှတ်နေလား"
လက်လေးပိုက်ကာ သူသိသူတက်ကြောင်းဆိုလာသူလေး တကယ်ပါ ကလေးသူကြီးလေး
"တကယ်နာနေတာ ခုနက Jin hyungကဆေးထည့်ထားတော့စပ်နေတာ ရပါတယ်မင်းလေးမယုံလည်း"
မျက်နှာကိုအတက်နိုင်လုံး မျက်နှာငယ်ထားပြီးပြောလာတော့ ယုံသွားတဲ့အကောင်ပေါက်လေးက လက်ကိုလာကိုင်ရှာသည်
"တ တကယ်လားဟင် ကုကီးဘာလုပ်ပေးရမလဲဟင်"
ကုကီးတဲ့လား ဟွန်း ဟွန်း
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့မေးလာသူလေး
"တကယ်ကူညီမှာလား"
"အင်း အင်းး"
ခေါင်းတဆပ်ဆပ်ညိမ့်ကာဆိုလာသူလေး
"ဒါဆိုကိုယ်တော့ကိုနမ်း"
"ဟင်"
"ဘာလဲ မနမ်းချင်ဘူးလားရပါတယ် အာ့ကျွတ်စ်ကျွတ်စ် နာလိုက်တာ"
အရှင်ဟာလေတကယ်ညာဏ်များလွန်းပါသည် အနမ်းခံချင်ရင်အနမ်းခံချင်တယ်ပေါ့ ဟွန်းဟောဒီက ကုကီးကပဲ အနစ်နာခံပြီးလိုက်လျောပေးရတော့မယ် ဟွန့်
သူ့မျက်နှာကိုငုံ့ထားချိန် ပါးနှစ်ဖတ်ကိုကိုင်လာသောလက်လေးတွေ ခေါင်းကိုမော့စေပြီး နှုက်ခမ်းကိုလာထိသူလေး အမယ်ငလည်လေးကထိရုံပဲထိပြီးချက်ချင်းပြန်ခွာတာ ဒါမျိုးဟန်ဂုဘုရင်ကိုလာလုပ်လို့မရပါ
အနောက်ကနေခေါင်းလေးကိုပြန်ထိန်းပြီး ပြန်ကပ်စေကာ ဒီတစ်ခါဦးဆောင်ကာနမ်းသူကေတာ့သူပင် အိသည်ချိုသည် သေရည်လိုမျိုးစွဲစေသည်
သူ့အနမ်းတွေပိုမိုေရှ့ဆက်မိတဲ့အခါ လည်းပင်းပေါ်ဘက်တင်ထားတဲ့ကလေးငယ်လက်တို့ဟာ လည်းပင်းအကျီစကိုတင်းကျပ်စွာပိုမိုစုပ်ကိုင်လေသည်
"မင်းကြီး ကြီး အာ အဟွတ် အဟွတ်အဟမ်းးးး"
နမ်းနေချိန်၀င်လာသောဟိုဆော့ ပြန်ပဲလှည့်ထွက်သွားရမလား ဆက်ပဲလျှောက်တင်ရမလား
နမ်းနေတာကောင်းနေသောအချိန်၌၀င်လာသောသကောင့်သားလေး ဂျောင်ဂုကရှက်သည်ထင်ချက်ချင်းသူ့ရင်ခွင်ထဲမျက်နှာဝှတ်သွားပါလေသည် သူလည်းကလေးငယ်မျက်နှာကိုသူ့၀တ်ရုံတော်လက်နဲ့ကွယ်ကာ ဟိုဆော့ထံသို့မျက်စောင်းကြီးကြီးပို့လိုက်ေလသည်
မကြာပါရောက်လာသောမင်းကြီးထယ်ယောင်းရဲ့မျက်ေစာင်းကြီးကြီး သူလည်းပြန်ရယ်ပြကာ
"ဟိုဟို မိဖုရားမယ်မယ်ကြီးက မင်းကြီးကောမင်းသားဂျောင်ဂုကိုပါတူတူလာေတွ့ပါလို့လျှောက်ခိုင်းလို့ အဟွတ်"
"အဲ့တာ အလန့်တကြားလာစရာလားမင်းက"
"ဟီး ခုသွားလိုက်ပါအုန်းမယ် ဆက်လုပ်ကြအဲ့ ဟို ဟို"
"ရားးးး"
မကြာပါဟိုဆော့ပြေးထွက်သွားလေတော့သည် မဟုက်ရင် ခေါင်းအုန်းစာသူမိတော့မည်
ဟိုဆော့ထွက်သွားမှရင်ခွင်ထဲကကောင်လေးကိုကြည့်မိတော့မျက်စိကြီးအတင်းမှိတ်ကာ သူ့မမြင်အောင် သူ့ရင်ခွင်ထဲကွယ်နေပုံ
"ဟ ဟ ဒါရှက်တာလား"
ထိုအခါမျက်လုံးဖွင့်ကာကြည့်လာပြီး စူစူပုပ်ပုပ်နဲ့ ထထိုင်လေသည်
"အဲ့တာအရှင့်ကြောင့် ဟွန့်"
"ဟား ကြည့်ပါဦးကွာ မျက်နှာလေးကရဲလို့ ချစ်စရာလေးကွာ မွ မွ မွ"
"ခ် ခ် ခ်"
မျက်နှာတစ်လျှောက်လိုက်နမ်းနေသောမင်းကြီးထယ်ယောင်းနဲ့ရယ်သံလေးတွေထွက်နေသောမင်းသားလေးဂျောင်ဂုတို့
အင်းး ထိုအချိန်ကြတော့လည်းလောကကြီးကအေးချမ်းလိုက်တာဗျာ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဒီလိုနဲ့သူတို့နှစ်ယောက်လုံးမယ်တော်ကြီးဆီသွားတွေ့ခဲ့ကြေလသည် မယ်တော်ကြီးကဘာမှထွေထွေထူးထူးမပြောပါ နန်းတက်ရင်သွေးကိစ္စသာပြောခဲ့သည် ထိုကိစ္စပြောတုန်းက အရှင်ဟာဒီအတိုင်းသာပြုံးပြခဲ့လေသည် သူသိပါသည် အရှင်ဟာသူ့စိတ်ဆ္ဒမပါ ဘဲယူမည်မဟုက်
သူဒီကိစ္စအတွက်ပြင်ဆင်သည့်သည် အရှင်လည်းဘယ်လောက်တောင်ထိန်းချုပ်ထားရလည်းသူမသိနိုင်ပါ သူအရှင့်ဆန္ဒကိုလိုက်လျောသင့်ပေသည် ပြီးတော့ ဒီရက်ပိုင်း အင်းဒီနေ့လိုရက်က တူတူနေရန်သင့်တော်တဲ့ထဲပါသည်မှလား အဟား သိပြီကွ
လက်ဖျောက်တီးကာ သူ့အကြံအစည်ေတွကိုအေကာင်အထည်ဖော်ဖို့ပြင်ဆင်နေသော ဂျောင်ဂုလေး
(Kim ///ငါလေးရင်လေးပါတယ် ကိုဂျောင်ဂုရယ်)
ထယ်ယောင်းအရင်ရက်တွေလို ဂျောင်ဂုအဆောင်လာတော့ အဆောင်ရှေ့အစေခံမလေးတွေမတွေ့ တစ်ဆောင်လုံးရှင်းနေေလသည် သူလည်းအမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ထားကာ အဆောင်တော်ထဲ၀င်ေလတော့ မှောင်နေသောအဆောင်
ထိုအချိန်၌ လင်းလာသောဖယောင်းတိုင်ငယ် ဖယောင်းတိုင်ကိုဘေးကခုံ ပေါ်တင်ပြီး သူ့အားကျောပေးကာရပ်နေသောဂျောင်ဂု
သူ့အံ့ဩရပြန်ပါသည် အခုဂျောင်ဂု၀တ်ထားသည် က အပေါ်ရုံ အဖြူရောင်၀တ်ရုံအရှည်ကြီးတစ်ထပ်တည်းပင် အရှေ့ကိုကြိုးမချည်ထားလို့ထင် ၀တ်ရုံတော်အကွဲမှပေါ်နေတဲ့ပေါင်တံသွယ်သွယ် သူကြည့်နေတုန်းမှာပါ ထို၀တ်ရုံတော်ကို ပခုံးမှလျှောချလိုက်သောကြောင့် မပေါ့်တပေါ် ပေါ်လာတဲ့ ကျောပြင်ဖြူဖြူ သူအသက်ကိုမနည်းလုရူနေရသည်မှာအမှန်ပင်
သူ့ဆီေလျှာက်လာသောကလေးငယ် တစ်ခါလျှောက်လာတိုင်း ကွဲကွဲသွားသော၀တ်ရုံတော်ကြောင့် ပေါ်တံသွယ်သွယ်လေးတွေကပေါ်ပေါ်လာပြန်သည် သူ့ကိုလက်ကဆွဲခေါ်ကာ အိပ်ယာပေါ်မှာထိုင်စေသူ ထို့နောက်သူ့မင်းကြီးအကျီကြိုးစကိုဖြေချလာသူ သူ့အပေါ်အနီရောင်၀တ်ရုံတော်ကိုချွတ်ပစ်ကာအဝေးသို့ပစ်လိုက်သောသူ
အခုသူ့မှာအဖြူရောင်၀တ်စုံသာကျန်တော့သည် မရတော့ဘူးဒီကလေးဘာဖြစ်နေတာပါလိမ့် ကိုယ်ကိုတစ်ပတ်ပတ်ကာကလေးငယ်ကိုေအာက်သို့ပို့ပြီး အုပ်မိုးကာကြည့်လိုက်တော့ သူ့လည်းပင်းတွေကို သိုင်းဖတ်လာသူ
"ကလေး မှန်မှန်ဖြေ ဘာတွေလုပ်ထားတာလဲဟမ်"
ထိုအခါသူ့အားရယ်ပြလာသူလေး
"ဟီး ကုကီးလေ Jin hyungဆီက ကာမေဆးရည်တောင်းသောက်ထားတာ"
ဘယ်လိုတောင် ကာမရည်ဆိုတာ စိတ်ကြွဆေးရည် ကာမကြူးလွန်းတဲ့အခါ သုံးသောအရည်ကို ထိုကလေးကတောင်းတောင်သောက်လိုက်သည်လား နေပါအုန်းJin hyungကကောမတားဘူးလား
မျက်ခုံးကြီးကျုံ့သွားတဲ့အရှင်ကြောင့်သူ့အစီစဉ်တွပြောရတော့မည် ထို့ကြောင့်ထိုကျုံးနေတဲ့မျက်ခုံးကိုကိုင်ကာ
"အရှင်ရယ် စိတ်မပူပါနဲ့ ကုကီးဆန္ဒအရပါ ပြီးတော့အရှင်လည်းလိုချင်ေနခဲ့တာမဟုက်လား ဒီအတိုင်းဆိုကုကီးရှက်လို့ အခုကုကီးလည်းလိုချင်နေပြီမို့ လှပအောင်အရှင်ကပဲပုံဖော်ပေးပါနော်"
ဟားး မင်းလေးကကိုယ်တော့်ကိုတကယ်ရူးသွပ်စေတာပဲ ပြီးတော့မင်းလေးဟာတစ်ခါတစ်လေကြကိုယ့်ထက်တောင်လူကြီးဆန်ဆန်တွေးတက်ပါေသးသည် ကိုယ်တော့်အတွက်တဲ့လား နဖူးလေးအားတစ်ချက်နမ်းကာ
ပထမဆုံးသုံးဆောင်မိတာက ကလေးငယ်ရဲ့နှုက်ခမ်းပါးလေး
နူးညံ့လွန်းတဲ့ချယ်ရီပန်းခတ်လေးကိုသူ့လက်ထဲမကြေမွစေဖို့ သူနူးနူးညံ့ညံ့ပဲ့ကိုင်ခဲ့ပါသည်
ကင်းစင်သွားတဲ့အ၀တ်တို့ ပေါင်သွယ်သွယ်တစ်လျှောက်ပြေးလွှားနေတဲ့လက်သွယ်သွယ် ထို့နောက် တဖြည်းဖြည်းကြွေကြသွားတဲ့ချယ်ရီပန်းခတ်
"ဟာ့"
ကော့တက်သွားသောကျောပြင်ငယ်
ပေါင်းစပ်သွားတဲ့အသွေးသားနှစ်ခု......
ချွေချကာသိမ်းပိုက်ခံလိုက်ရသောချယ်ရီငယ်
တိတ်ဆိတ်တဲ့အခန်းထက်၀ယ် ငြိမ်းကြသွားသောမီးရောင်တို့ လရောင်အောက်၌လှချင်တိုင်းလှနေတဲ့ကလေးငယ်ဟာ သူပေးတဲ့အနီေရာင် အမှတ်အသားတွေနဲ့ပိုလို့ပင်လိုက်ဖတ်လွန်းပါသည်လေ......
စောင်အောက်ကသူတို့နှစ်ယောက်
တဖြည်းဖြည်းေလျှာကြသွားသောစောင်တို့ဟာ ကျောလောက်သာတင်ကျန်ေနခဲ့လေသည်
တစ်ခါတစ်ခါချွေချလိုက်တိုင်းထယ်ယောင်းကျောပြင်ထက်ကျရောက်လာတက်တဲ့လက်လေးတွေ သူမကုတ်ခြစ်ခဲ့ပါ အရှင့်အပေါ်နည်းနည်းတောင်သူနာကျင်ခွင့်မပေးခဲ့ပါ သူတင်းကျပ်စွာသာပြန်လည် ဖတ်သွယ်မိသည်
အပေးအယူမျှတဲ့ အပြာရောင်ချစ်ခြင်းကြား ရရှိလာတဲ့ နာကျင်ခြင်းနဲ့သာယာခြင်းေတွ တစ်ခါတစ်ခါရရှိတဲ့ခံစားချက်ေတွဟာ တိတ်လွှာထက်သို့ရောက်နေသလို
အဆောင်ထဲဖြာကြနေတဲ့သူတို့ချစ်ခြင်းတွေ ပူးတွဲကာ အိပ်ယာထက်၌ဖိကပ်စုပ်ကိုင်ထားတဲ့သူတို့လက်တစ်စုံ ထိကပ်ပွတ်သပ်နေတဲ့ အသားနွေးနွေးတို့ နှစ်ယောက်တူတူပုံဖော်ခဲ့တဲ့ထိုအပြာရောင်ပန်းချီကားဟာသိပ်လှပခဲ့ပါသည်
🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤
First timeမို့မရေးတက်ရေးတက်နဲ့ warningထားတာ🤧🌚🌚🌚🌚
မကောင်းရင်မီအားနဲ.
ဟိတ် kimကတိတည်တယ်နော်🌚🌚
Vote and feed back 🔙🔙🔙
🖤Kim Euphoria 🖤
🖤3*6*2021🖤
[Zawgyi]
🖤Hey ,This part is what happens. that you know too,so don't bluish me🖤
ေအးခ်မ္းစြာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ကေလးငယ္ကိုသူေတြေတြေလးၾကည့္ေနမိသည္ ဘာအျပစ္မွမလုပ္တဲ့ထိုကေလးငယ္အေပၚဘဲသူေဒါသေတြပုံခ်မိသည္ သူ႔ေၾကာင့္နာက်င္ရေပါင္းမနည္းတဲ့ကေလးငယ္က သူ႔အသက္နဲ႔သက္ေသျပခ်င္ေလာက္ေအာင္ထိ သူရက္စက္ေနခဲ့တာလား
"ဟင္းးးးး"
"မင္းႀကီး"
"အာ hyungလာေလ"
သူလည္းေဂ်ာင္ဂုအနားမွထကာခပ္လွမ္းလွမ္းေနရာမွာ၀င္ထိုင္လိုက္သည္
"ကဲဘာျဖစ္တာလဲ"
"ဒီမွာ"
"ဟင္လက္က"
"ဟုက္တယ္ကြၽန္ေတာ္တို႔ညက ကေတာက္တဆျဖစ္သြားလို႔"
Jin လည္းသက္ျပင္းခ်ကာ
"မင္းတို႔ရဲ႕ ျပႆနာၾကားထဲမေျဖရွင္းဝံ့ပါဘူး ဒါပင္မဲ့ အမတ္ႀကီးရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ေဂ်ာင္ဂုကိုေတာ့မပံုခ်ေစခ်င္ဘူး"
"အာ့"
"နည္းနည္းသီးခံ အနာကနက္လို႔"
လက္ကိုေဆးထည့္ရင္းဆိုလာေသာ Jin hyung
"အင္း ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္"
"ေအးၿပီးေတာ့ဟိုေဆာ့လာျပတဲ့မေန႔ကအဆိပ္အေၾကာင္းငါေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ၿပီးၿပီ အဲ့အဆိပ္က တစ္ရက္တည္းေသာက္႐ုံနဲ႔မေသဘူး ဆိုလိုတာက မင္းႀကီးကိုတိုက္လိုက္တဲ့အဲ့တစ္ခြတ္တည္းနဲ႔မဆိုင္ဘူး အဲ့အဆိပ္သေဘာက ေျဖးေျဖးခ်င္းဆီခႏၶာကိုယ္ထဲကအရာေတြ တိုက္စားတဲ့အဆိပ္
ငါ့အထင္ မင္းႀကီးရဲ႕အစားေတြထဲမွာအၿမဲထည့္ထည့္ေပးေနၾကထင္တယ္ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ခႏၶာကိုယ္အတြင္းက အဓိကျဖစ္တဲ့ေက်ာက္ကပ္တို႔သည္းေျခတို႔ပ်က္စီးသြားတာ သူ႔တိုက္တဲ့ရက္ျပည့္တဲ့ေန႔ အဆိပ္ဒဏ္ျပၿပီး ဆုံးသြားတာ "
"ဒါဆို အမတ္ႀကီးကအေစာထဲစီစဥ္ခဲ့တာေပါ့ မင္းႀကီးကိုသတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ေနရာကိုေဂ်ာင္ဂုနဲ႔ခ်ဳပ္မယ္ ၿပီးရင္သူဦးစီးေတာ့မွာ"
"ေအးဟုက္တယ္ တိုင္းျပည္ေရးကသိပ္႐ူပ္ေထြးလြနိးေတာ့ငါလည္းမသိဘူး ၿပီးေတာ့ အခုလိုမင္းနဲ႔ေဂ်ာင္ဂုျပႆနာျဖစ္ေအာင္လုပ္တာလည္းသူ႔အစီအစဥ္ထင္တယ္ ေနာက္မင္းတို႔ကေလးယူေတာ့မွာဆိုေတာ့ ေဂ်ာင္ဂုကိုပိုဂ႐ုသင့္တယ္"
*ဟင္းး ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္စီစဥ္လိုက္ပါမယ္"
"ေအးၿပီးၿပီ ညၾကမွအကိုက္ခဲေပ်ာက္ ေဆးခါးရည္ႀကိဳေပးလိုက္မယ္"
"ေကာင္းပါၿပီ"
Jin hyungထြက္သြားၿပီးေနာက္ သူ႔ကိုေက်ာေပးကာ ေဘးေစာင္းအိပ္ေနတဲ့ကေလးငယ္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကေလးငယ္ေက်ာေလးကတသိပ့္သိပ့္တုန္လို႔ေနသည္ မဟုက္မွငိုေနျပန္ၿပီလား
သူလည္းကေလးငယ္ေဘးနား၀င္ထိုင္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုမကာသူ႔ေပၚထိုင္ေစသည္ထိုအခါမ်က္ႏွာမျပခ်င္တဲ့ကေလးငယ္ကသူ႔ရင္ခြင္ထဲေခါင္းတိုး၀င္ကာငိုေနျပန္ေရာ
"ဘာလို႔ငိုတာလဲကြယ္ ညကလည္းငိုထားတာ ကေလးပင္ပန္းေနၿပီ"
"ဟင့္ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ဟင့္ အရွင့္လက္မွာအနာရတာ ခုနာေနတယ္မလားဟင့္"
"ဟဟ မနာပါဘူးကြာ ဒီေလာက္ကေအးေဆးရယ္ တိုက္ပြဲတုန္းကဆို 5ေပေလာက္ရွိတဲ့ျမႇားေတာင္စိုက္ဖူးတယ္"
"ဟင္တကယ္ႀကီးး"
ထိုအခါမွ မ်က္ရည္အ႐ႊဲသားျပဴးတူးတူးေလး ေမာ့ၾကည့္ကာဆိုလာသူ
"ဒါေပါ့"
"ဟင္ကမ္င္တိုင္းျပည္မွာစစ္ျဖစ္တာမၾကားဘူးပါဘူး"
"ေအာ္အဲ့တုန္းကမင္းေလးကငယ္ေသးလို႔ေနမွာေပါ့"
"ဟင္ဟုက္လား......... အာ အရွင္လိမ္တယ္ အရွင္နဲ႔ကြၽန္ေတာ္က2ႏွစ္ပဲကြားတာေလ"
"ဟားး ဟားး ေအးေလ"
"ဒါဆို ဘယ္မွာစစ္တိုက္ရလို႔လဲ"
"ကိုယ္ေတာ္ကေကာဘာေျပာလို႔လဲ မင္းေလးကယုံေနတာကိုးး"
"ဟာ ဗ်ာ "
မေၾကမခ်မ္းနဲ႔ရင္ဘက္ကိုလာထုေသာအေကာင္ေပါက္ေလး
"အ့"
"ဟင္ ဘာဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္"
"လက္နာသြားၿပီ"
ဒီတစ္ခါေတာ့ေဂ်ာင္ဂုေလးမတုံးအ ေတာ့ပါ
"ကြၽန္ေတာ္ထုတာရင္ဘက္ေနာ္ အရွင္ညာဏ္မ်ားေနတာမသိဘူးမွတ္ေနလား"
လက္ေလးပိုက္ကာ သူသိသူတက္ေၾကာင္းဆိုလာသူေလး တကယ္ပါ ကေလးသူႀကီးေလး
"တကယ္နာေနတာ ခုနက Jin hyungကေဆးထည့္ထားေတာ့စပ္ေနတာ ရပါတယ္မင္းေလးမယုံလည္း"
မ်က္ႏွာကိုအတက္ႏိုင္လုံး မ်က္ႏွာငယ္ထားၿပီးေျပာလာေတာ့ ယုံသြားတဲ့အေကာင္ေပါက္ေလးက လက္ကိုလာကိုင္ရွာသည္
"တ တကယ္လားဟင္ ကုကီးဘာလုပ္ေပးရမလဲဟင္"
ကုကီးတဲ့လား ဟြန္း ဟြန္း
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေမးလာသူေလး
"တကယ္ကူညီမွာလား"
"အင္း အင္းး"
ေခါင္းတဆပ္ဆပ္ညိမ့္ကာဆိုလာသူေလး
"ဒါဆိုကိုယ္ေတာ့ကိုနမ္း"
"ဟင္"
"ဘာလဲ မနမ္းခ်င္ဘူးလားရပါတယ္ အာ့ကြၽတ္စ္ကြၽတ္စ္ နာလိုက္တာ"
အရွင္ဟာေလတကယ္ညာဏ္မ်ားလြန္းပါသည္ အနမ္းခံခ်င္ရင္အနမ္းခံခ်င္တယ္ေပါ့ ဟြန္းေဟာဒီက ကုကီးကပဲ အနစ္နာခံၿပီးလိုက္ေလ်ာေပးရေတာ့မယ္ ဟြန႔္
သူ႔မ်က္ႏွာကိုငုံ႔ထားခ်ိန္ ပါးႏွစ္ဖတ္ကိုကိုင္လာေသာလက္ေလးေတြ ေခါင္းကိုေမာ့ေစၿပီး ႏႈက္ခမ္းကိုလာထိသူေလး အမယ္ငလည္ေလးကထိ႐ုံပဲထိၿပီးခ်က္ခ်င္းျပန္ခြာတာ ဒါမ်ိဳးဟန္ဂုဘုရင္ကိုလာလုပ္လို႔မရပါ
အေနာက္ကေနေခါင္းေလးကိုျပန္ထိန္းၿပီး ျပန္ကပ္ေစကာ ဒီတစ္ခါဦးေဆာင္ကာနမ္းသူကေတာ့သူပင္ အိသည္ခ်ိဳသည္ ေသရည္လိုမ်ိဳးစြဲေစသည္
သူ႔အနမ္းေတြပိုမိုေရွ႕ဆက္မိတဲ့အခါ လည္းပင္းေပၚဘက္တင္ထားတဲ့ကေလးငယ္လက္တို႔ဟာ လည္းပင္းအက်ီစကိုတင္းက်ပ္စြာပိုမိုစုပ္ကိုင္ေလသည္
"မင္းႀကီး ႀကီး အာ အဟြတ္ အဟြတ္အဟမ္းးးး"
နမ္းေနခ်ိန္၀င္လာေသာဟိုေဆာ့ ျပန္ပဲလွည့္ထြက္သြားရမလား ဆက္ပဲေလွ်ာက္တင္ရမလား
နမ္းေနတာေကာင္းေနေသာ၀င္လာေသာသေကာင့္သားေလး ေဂ်ာင္ဂုကရွက္သည္ထင္ခ်က္ခ်င္းသူ႔ရင္ခြင္ထဲမ်က္ႏွာဝွတ္သြားပါေလသည္ သူလည္းကေလးငယ္မ်က္ႏွာကိုသူ႔၀တ္႐ုံေတာ္လက္နဲ႔ကြယ္ကာ ဟိုေဆာ့ထံသို႔မ်က္ေစာင္းႀကီးႀကီးပို႔လိုက္ေလသည္
မၾကာပါေရာက္လာေသာမင္းႀကီးထယ္ေယာင္းရဲ႕မ်က္ေသာင္းႀကီးႀကီး သူလည္းျပန္ရယ္ျပကာ
"ဟိုဟို မိဖုရားမယ္မယ္ႀကီးက မင္းႀကီးေကာမင္းသားေဂ်ာင္ဂုကိုပါတူတူလာေတြ႕ပါလို႔ေလွ်ာက္ခိုင္းလို႔ အဟြတ္"
"အဲ့တာ အလန႔္တၾကားလာစရာလားမင္းက"
"ဟီး ခုသြားလိုက္ပါအုန္းမယ္ ဆက္လုပ္ၾကအဲ့ ဟို ဟို"
"ရားးးး"
မၾကာပါဟိုေဆာ့ေျပးထြက္သြားေလေတာ့သည္ မဟုက္ရင္ ေခါင္းအုန္းစာသူမိေတာ့မည္
ဟိုေဆာ့ထြက္သြားမွရင္ခြင္ထဲကေကာင္ေလးကိုၾကည့္မိေတာ့မ်က္စိႀကီးအတင္းမွိတ္ကာ သူ႔မျမင္ေအာင္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကြယ္ေနပုံ
"ဟ ဟ ဒါရွက္တာလား"
ထိုအခါမ်က္လုံးဖြင့္ကာၾကည့္လာၿပီး စူစူပုပ္ပုပ္နဲ႔ ထထိုင္ေလသည္
"အဲ့တာအရွင့္ေၾကာင့္ ဟြန႔္"
"ဟား ၾကည့္ပါၿပီးကြာ မ်က္ႏွာေလးကရဲလို႔ ခ်စ္စရာေလးကြာ မြ မြ မြ"
"ခ္ ခ္ ခ္"
မ်က္ႏွာတစ္ေလွ်ာက္လိုက္နမ္းေနေသာမင္းႀကီးထယ္ေယာင္းနဲ႔ရယ္သံေလးေတြထြက္ေနေသာမင္းသားေလးေဂ်ာင္ဂုတို႔
အင္းး ထိုအခ်ိန္ၾကေတာ့လည္းေလာကႀကီးကေအးခ်မ္းလိုက္တာဗ်ာ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဒီလိုနဲ႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးမယ္ေတာ္ႀကီးဆီသြားေတြ႕ခဲ့ၾကေလသည္ မယ္ေတာ္ႀကီးကဘာမွေထြေထြထူးထူးမေျပာပါ နန္းတက္ရင္ေသြးကိစၥသာေျပာခဲ့သည္ ထိုကိစၥေျပာတုန္းက အရွင္ဟာဒီအတိုင္းသာၿပဳံးျပခဲ့ေလသည္ သူသိပါသည္ အရွင္ဟာသူ႔စိတ္ဆၵမပါ ဘဲယူမည္မဟုက္
သူဒီကိစၥအတြက္ျပင္ဆင္သည့္သည္ အရွင္လည္းဘယ္ေလာက္ေတာင္ထိန္းခ်ဳပ္ထားရလည္းသူမသိႏိုင္ပါ သူအရွင့္ဆႏၵကိုလိုက္ေလ်ာသင့္ေပသည္ ၿပီးေတာ့ ဒီရက္ပိုင္း အင္းဒီေန႔လိုရက္က တူတူေနရန္သင့္ေတာ္တဲ့ထဲပါသည္မွလား အဟား သိၿပီကြ
လက္ေဖ်ာက္တီးကာ သူ႔အႀကံအစည္ေတြကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ျပင္ဆင္ေနေသာ ေဂ်ာင္ဂုေလး
(Kim ///ငါေလးရင္ေလးပါတယ္ ကိုေဂ်ာင္ဂုရယ္)
ထယ္ေယာင္းအရင္ရက္ေတြလို ေဂ်ာင္ဂုအေဆာင္လာေတာ့ အေဆာင္ေရွ႕အေစခံမေလးေတြမေတြ႕ တစ္ေဆာင္လုံးရွင္းေနေလသည္ သူလည္းအမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ထားကာ အေဆာင္ေတာ္ထဲ၀င္ေလေတာ့ ေမွာင္ေနေသာအေဆာင္
ထိုအခ်ိန္၌ လင္းလာေသာဖေယာင္းတိုင္ငယ္ ဖေယာင္းတိုင္ကိုေဘးကခုံ ေပၚတင္ၿပီး သူ႔အားေက်ာေပးကာရပ္ေနေသာေဂ်ာင္ဂု
သူ႔အံ့ဩရျပန္ပါသည္ အခုေဂ်ာင္ဂု၀တ္ထားသည္ က အေပၚ႐ုံ အျဖဴေရာင္၀တ္႐ုံအရွည္ႀကီးတစ္ထပ္တည္းပင္ အေရွ႕ကိုႀကိဳးမခ်ည္ထားလို႔ထင္ ၀တ္႐ုံေတာ္အကြဲမွေပၚေနတဲ့ေပါင္တံသြယ္သြယ္ သူၾကည့္ေနတုန္းမွာပါ ထို၀တ္႐ုံေတာ္ကို ပခုံးမွေလွ်ာခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ မေပါ့္တေပၚ ေပၚလာတဲ့ ေက်ာျပင္ျဖဴျဖဴ သူအသက္ကိုမနည္းလု႐ူေနရသည္မွာအမွန္ပင္
သူ႔ဆီေလွ်ာက္လာေသာကေလးငယ္ တစ္ခါေလွ်ာက္လာတိုင္း ကြဲကြဲသြားေသာ၀တ္႐ုံေတာ္ေၾကာင့္ ေပၚတံသြယ္သြယ္ေလးေတြကေပၚေပၚလာျပန္သည္ သူ႔ကိုလက္ကဆြဲေခၚကာ အိပ္ယာေပၚမွာထိုင္ေစသူ ထို႔ေနာက္သူ႔မင္းႀကီးအက်ီႀကိဳးစကိုေျဖခ်လာသူ သူ႔အေပၚအနီေရာင္၀တ္႐ုံေတာ္ကိုခြၽတ္ပစ္ကာအေဝးသို႔ပစ္လိုက္ေသာသူ
အခုသူ႔မွာအျဖဴေရာင္၀တ္စုံသာက်န္ေတာ့သည္ မရေတာ့ဘူးဒီကေလးဘာျဖစ္ေနတာပါလိမ့္ ကိုယ္ကိုတစ္ပတ္ပတ္ကာကေလးငယ္ကိုေအာက္သို႔ပို႔ၿပီး အုပ္မိုးကာၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔လည္းပင္းေတြကို သိုင္းဖတ္လာသူ
"ကေလး မွန္မွန္ေျဖ ဘာေတြလုပ္ထားတာလဲဟမ္"
ထိုအခါသူ႔အားရယ္ျပလာသူေလး
"ဟီး ကုကီးေလ Jin hyungဆီက ကာမေဆးရည္ေတာင္းေသာက္ထားတာ"
ဘယ္လိုေတာင္ ကာမရည္ဆိုတာ စိတ္ႂကြေဆးရည္ ကာမၾကဴးလြန္းတဲ့အခါ သုံးေသာအရည္ကို ထိုကေလးကေတာင္းေတာင္ေသာက္လိုက္သည္လား ေနပါအုန္းJin hyungကေကာမတားဘူးလား
မ်က္ခုံးႀကီးက်ဳံ႕သြားတဲ့အရွင္ေၾကာင့္သူ႔အစီစဥ္တြေျပာရေတာ့မည္ ထို႔ေၾကာင့္ထိုက်ဳံးေနတဲ့မ်က္ခုံးကိုကိုင္ကာ
"အရွင္ရယ္ စိတ္မပူပါနဲ႔ ကုကီးဆႏၵအရပါ ၿပီးေတာ့အရွင္လည္းလိုခ်င္ေနခဲ့တာမဟုက္လား ဒီအတိုင္းဆိုကုကီးရွက္လို႔ အခုကုကီးလည္းလိုခ်င္ေနၿပီမို႔ လွပေအာင္အရွင္ကပဲပုံေဖာ္ေပးပါေနာ္"
ဟားး မင္းေလးကကိုယ္ေတာ့္ကိုတကယ္႐ူးသြပ္ေစတာပဲ ၿပီးေတာ့မင္းေလးဟာတစ္ခါတစ္ေလၾကကိုယ့္ထက္ေတာင္လူႀကီးဆန္ဆန္ေတြးတက္ပါေသးသည္ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္တဲ့လား နဖူးေလးအားတစ္ခ်က္နမ္းကာ
ပထမဆုံးသုံးေဆာင္မိတာက ကေလးငယ္ရဲ႕ႏႈက္ခမ္းပါးေလး
ႏူးညံ့လြန္းတဲ့ခ်ယ္ရီပန္းခတ္ေလးကိုသူ႔လက္ထဲမေၾကမြေစဖို႔ သူႏူးႏူးညံ့ညံ့ပဲ့ကိုင္ခဲ့ပါသည္
ကင္းစင္သြားတဲ့အ၀တ္တို႔ ေပါင္သြယ္သြယ္တစ္ေလွ်ာက္ေျပးလႊားေနတဲ့လက္သြယ္သြယ္ ထို႔ေနာက္ တျဖည္းျဖည္းေႂကြၾကသြားတဲ့ခ်ယ္ရီပန္းခတ္
"ဟာ့"
ေကာ့တက္သြားေသာေက်ာျပင္ငယ္
ေပါင္းစပ္သြားတဲ့အေသြးသားႏွစ္ခု......
ေခြၽခ်ကာသိမ္းပိုက္ခံလိုက္ရေသာခ်ယ္ရီငယ္
တိတ္ဆိတ္တဲ့အခန္းထက္၀ယ္ ၿငိမ္းၾကသြားေသာမီးေရာင္တို႔ လေရာင္ေအာက္၌လွခ်င္တိုင္းလွေနတဲ့ကေလးငယ္ဟာ သူေပးတဲ့အနီေရာင္ အမွတ္အသားေတြနဲ႔ပိုလို႔ပင္လိုက္ဖတ္လြန္းပါသည္ေလ......
ေစာင္ေအာက္ကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္
တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာၾကသြားေသာေစာင္တို႔ဟာ ေက်ာေလာက္သာတင္က်န္ေနခဲ့ေလသည္
တစ္ခါတစ္ခါေခြၽခ်လိုက္တိုင္းထယ္ေယာင္းေက်ာျပင္ထက္က်ေရာက္လာတက္တဲ့လက္ေလးေတြ သူမကုတ္ျခစ္ခဲ့ပါ အရွင့္အေပၚနည္းနည္းေတာင္သူနာက်င္ခြင့္မေပးခဲ့ပါ သူတင္းက်ပ္စြာသာျပန္လည္ ဖတ္သြယ္မိသည္
အေပးအယူမွ်တဲ့ အျပာေရာင္ခ်စ္ျခင္းၾကား ရရွိလာတဲ့ နာက်င္ျခင္းနဲ႔သာယာျခင္းေတြ တစ္ခါတစ္ခါရရွိတဲ့ခံစားခ်က္ေတြဟာ တိတ္လႊာထက္သို႔ေရာက္ေနသလို
အေဆာင္ထဲျဖာၾကေနတဲ့သူတို႔ခ်စ္ျခင္းေတြ ပူးတြဲကာ အိပ္ယာထက္၌ဖိကပ္စုပ္ကိုင္ထားတဲ့သူတို႔လက္တစ္စုံ ထိကပ္ပြတ္သပ္ေနတဲ့ အသားေႏြးေႏြးတို႔ ႏွစ္ေယာက္တူတူပုံေဖာ္ခဲ့တဲ့ထိုအျပာေရာင္ပန္းခ်ီကားဟာသိပ္လွပခဲ့ပါသည္
🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤
First timeမို႔မေရးတက္ေရးတက္နဲ႔ warningထားတာ🤧🌚🌚🌚🌚
မေကာင္းရင္မီအားနဲ.
ဟိတ္ kimကတိတည္တယ္ေနာ္🌚🌚
Vote and feed back 🔙🔙🔙
🖤Kim Euphoria 🖤
🖤3*6*2021🖤