🖤Part 14🖤

3.2K 379 20
                                    

[Unicode]
Flash back 🔙🔙

နိုးထလာတဲ့မနက်ဟာအရင်လိုသက်သက်သာတော့မဟုက် မနက်ကအပ်စိုက်ထားတဲ့ဒဏ်ကြောင့်တော်တော်‌ေလးနုံးချိနေ‌ေလသည် မနည်းအားယူထကာတံခါးနားသို့သွားချိန်

"အာ့"

"ဟာ ထယ် လေး"

အပြင်မှအမြန်၀င်လာကာ အနောက်မှလာထိန်းပေးတဲ့ Jin hyung

"ဟာ ဘာလို့ထလာတာလဲ"

"ခေါင်းတော်တော်နှောက်နေလို့ hyung ရေလာယူတာ"

"ဒါဆိုလှမ်းအော်ရောပေါ့ လာ ဒီမှာထိုင် "

ဂျောင်ဂုဘေးတွင်ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ခိုင်းစေသည်

"ဂျောင်ဂုနိုးသွားမှာကြောက်လို့ပါ"

"ဟင်းး မင်းဒီပုံစံနဲ့ဒီမှာ နေလို့မဖြစ်ဘူး နန်းဆောင်ပြန်ပြီ ဟိုကသမားတော်နဲ့ကုရမယ်"

"ရ ရပါတယ် ကျွတ်စ်"

နားထင်ကိုလက်နှင့်ဖိကာဆိုလာ‌ေသာအိမ်‌ေရှ့စံထယ်ယောင်း

"ရော့ရေ မရဘူး ပြီးတော့နန်းတွင်းအာဏာလွှဲပွဲကနီးနေပြီ မင်းဒီမှာသာရှိတာအမတ်တွေသိရင် မင်းကောမင်းကြင်ယာတော်ပါအန္တရာယ်များတယ် နာမယ်နော်"

လက်ဖဝါးကဓါးရှရာကိုဆေးထည့်ကာဆိုလာသည်

"ဒါနဲ့ကျွန်တော့်သွေးဘာလို့ပေးရတာလဲ မနေ့ကစပ်မိလို့မမေးဖြစ်တာ"

"အော် တော်၀င်သွေးကမြတ်တယ်လေ ဒါကြောင့်ပါ ပြီးတော့ဂျွန်လေးကလည်းအရမ်းအားနည်းနေလို့"

" အော်.....သူဘာလို့သတိမရသေးတာလဲ hyung"

"မကြာခင်ရလာမှာ ခဏနေ ယွန်းဂီလာလိမ့်မယ် လိုက်သွားတော့နော်"

"ဟုက် တစ်ခုလောက်ကူညီပေးပါhyung ကျွန်တော်လာတယ်ဆိုတာဂျောင်ဂုကိုမပြောပါနဲ့"

"ဘာလို့လဲ"

"ဒါကသူ့အတွက်ပိုစိတ်ချရတယ် အရာရာအဆေပြေတဲ့နေ့ကျွန်တော်၀င်ခံမှာပါ"

Flash end 🔚🔚

ထိုနေ့ကတည်းကပြန်သွားတဲ့မင်းသားဟာ ဂျွန်လေးကိုတော့ နေ့တိုင်းလာတွေ့ရှာပါသည် ဒါပင်မဲ့ကြင်ယာတော်လေးကသတိမ၀င်လာသေးပါ ၂ရက်မြောက်နေ့မှာ သတိရလာတဲ့ကြင်ယာတော်ဟာ မင်းသားလာမတွေ့ဘူးဆိုတဲ့စကားကိုသာကြားစေခဲ့သည် သိ‌ေလမလား အကွယ်ကချောင်းကြည့်နေတဲ့ အိမ်ရှေ့စံမျက်နှာမှာမျက်ရည်တွေပြည့်လျှံ‌ေနခဲ့တာကို

🖤Once upon a time 🖤Where stories live. Discover now