Seria: Dimily
Tytuły: Czy wspominałam, że Cię kocham?
Czy wspominałam, że Cię potrzebuje?
Czy wspominałam, że za Tobą tęsknie?
Dodatek: Nawet o tym nie wspominaj
Autor: Estelle Maskame
Gatunek: romans
Dział: dla młodzieży
Czyż nie to co zakazane jest tym co najbardziej nas pociąga i wznieca żar pomiędzy dwojgiem ludzi? Czy to nie skrywanie tajemnicy dodaje wszystkiemu ekscytacji i pikanterii? Miłość między rodzeństwem, nawet tym przyszywanym, nigdy nie jest dobrze odbierana i Eden oraz Tyler doskonale o tym wiedzą, ale nawet ta świadomość nie potrafi ich od sobie odciągnąć, nie ważne jak bardzo by próbowali. Ale czy są w stanie pokonać przeciwności losu jakimi jest skrwyanie ich uczyć przed dziewczyną Tylera, ojciec który zniknął z życia Eden i nagle do niego powraca oraz mroczna i niepokojąca tajemnica Tylera?
Seria opowiada o miłości dwojga przyszywanego rodzeństwa i powiem od razu, że nie, nie jest to obleśna i obrzydliwa historia o kazirodztwie, bez obaw, nic z tych rzeczy. Główni bohaterowie nie są spokrewnieni za pomocą krwi, więc książkę czyta się podobnie jak każdy inny romans, bez spiny i obrzydzenia.
A czy ja wspominałam, że uwielbiam tą serie? Przychodząc już do samej opinii książek, nie ukrywam, że bardzo i szczerze pokochałam tą serię. No bo kto nie lubi lekkich i porywających romansów, które skutecznie opanowują nasze myśli? Seria była naprawdę przyjemna w czytaniu, a jednocześnie pełna ciekawych wydarzeń i wciągała, tak że naprawdę pragnęłam się dowiedzieć co się za chwilę wydarzy. Samą bohaterkę też bardzo polubiłam, więc z radością śledziłam jej losy i szczerze jej kibicowałam, by wszystko poszło po jej myśli.
Jednak słabszą stroną tej serii jest to, że między kolejnymi tomami są strasznie duże przerwy czasowe. Potrafi minąć nawet rok lub dwa między jednym tomem, a kolejnym, co mi niezbyt się spodobało, bo jednak te luki w czasie były duże i jakieś takie dziwne i niefajne po prostu. Ale mimo wszystko jestem wstanie przymknąć oko na ten fakt i po prostu pozachwycać się tą serią, bo była cudna.
Jest jeszcze książka "Nawet o tym nie wspominaj" która jest dodatkiem do głównej serii i opowiada o tych samych wydarzeniach co pierwszy tom, ale jest napisana z punktu widzenia innego z bohaterów, a dokładnie to z puntu widzenia Tylera.
Ogólnie nie bardzo lubię dodatki, po prostu mnie one zanudzają i rzadko dowiaduję się z nich czegoś czego nie wiedziałam. Niestety w tym przypadku było podobnie. Książka mnie rozczarowała. Szczerze uwielbiam serie Dimily, więc koniecznie chciałam przeczytać dodatek, nawet go sobie kupiłam, ale niestety książka mnie zamęczyła. Powiem wprost, była dla mnie nudna i bardzo długo się z nią męczyłam zanim dograłam do końca, bo najzwyczajniej w świecie nie chciało mi się jej czytać. Myślę, że jest dobra to książka dla osób, które lubią czytać jedną książkę kilka razy i wracać do czytanych wcześniejszych historii, może takiej osobie ta książka bardziej się spodoba niż mnie. Jak dla mnie część tej książki brzmiała po prostu jak usilne wytłumaczenie zachowania Tylera, który no aniołkiem nie był i trochę mnie irytował ten fakt, że autorka robiła wszystko by na siłę go usprawiedliwić za jego zachowanie.
Sięgając po "Nawet o tym nie wspominaj" liczyłam też, że w końcu dowiem się co się działo z Tylerem, kiedy to zniknął na kilka lat w głównej serii, ale lipa, nic z tego, bo książka nie poruszyła tego tematu, opowiadając równoległą historie do wydarzeń z pierwszego tomu i kończąc się w podobnym momencie, więc w tej kwestii książka znów mnie zawiodła. Jednak plus tej książki jest taki, że były w niej też wątki z przeszłości i opowiadała o tym co działo się z Tylerem pięć lat wcześniej, a czego nie było w głównej serii, co na szczęście nieco urozmaiciło lekturę i było nawet ciekawe. Lecz no nie jest to też najlżejsza książka, bo (spojler!!!!) Tyler miał kontakt z przemocą domową, co jest widoczne w tej powieści.
Zastawiam się czy lepiej czytać tą książkę zaraz po przeczytaniu głównej serii, kiedy to się dokładnie pamięta wydarzenia z niej i można sobie zobaczyć inny punkt widzenia tych wydarzeń, lecz wtedy książka może się nudzić, bo czytamy drugi raz o tym samym, czy może lepiej przeczytać ten dodatek po jakimś czasie, kiedy te wydarzenia już się nieco zatarły w naszej pamięci, więc książka jest ciekawsza, lecz wtedy zaś traci się sens patrzenia na tą samą sytuacje z innego punktu widzenia, bo już ledwo tą sytuacje pamiętamy. Podsumowując, jak ktoś nie jest zgorzałym fanem tej serii i wie, że nie lubi tego typu dodatków, to nie ma co się fatygować po sięganie po tą książkę.
Tak na marginesie, z tej serii jest jeszcze takie coś jak krótka historia, zwana ostatnim rozdziałem serii, z tytułem "Did I Mention it's 10 Years Later?" która ma raptem 25 stron w wersji angielskiej i opowiada historie Eden i Tylera po dziesięciu latach od zakończenia ostatniego tomu. Oficjalnie nie została ona przetłumaczona, ale udało mi się dostać od jednej dziewczyny tłumaczenie tego i jeśli ktoś będzie chciał, to mogę mu to ewentualnie podesłać.
Ocena serii: 🌕🌕🌕🌕🌕🌕🌕🌕🌑 (9/10)
Ocena dodatku: 🌕🌕🌕🌕🌑🌑🌑🌑🌑🌑(4/10)
Opis od wydawcy pierwszego tomu: Rodzice Eden Munro rozwiedli się już kilka lat temu, i od tego czasu dziewczyna nie widziała swojego ojca. Teraz jedzie z Portland do Santa Monica w Kalifornii, by spędzić lato z nim i jego nową rodziną: żoną i jej trzema synami, z których każdy jest obdarzony silnym charakterem. Najstarszy z nich, Tyler Bruce, to zbuntowany nastolatek o wybuchowej naturze i wybujałym ego, kompletne przeciwieństwo przyrodniej siostry. On i jego paczka biorą Eden pod swoje skrzydła, pozwalając jej doświadczyć zupełnie nowych dla niej przeżyć – imprez, plażowania i... łamania zasad. Tyler pozostaje dla niej zagadką, a im bardziej stara się go rozgryźć, tym mniej o nim wie i tym bardziej czuje, że rodzi się między nimi coś więcej. A przecież nie powinna interesować się swoim przyrodnim bratem w ten sposób. To zakazane! Ale jak powstrzymać uczucia, których nie da się opanować?