Hi there!
Hindi ito special chapter ng BP. Hehe. Ito iyong araw na ma-ambush sila Drake sa mission nila sa may BAT. Dito ko siya nilagay since part pa siya ng story nila Rian at Drake. Sana maintindihan n'yo. Hehe.
Nalilito na ako kung saan ko ipapasok ang mga extra scene nila Drake at Rian lalo na at may bearing sa kabilang story... so if you are reading Blood and Tears, for sure maalala niyo 'tong scene na 'to sa kabila. Iyon lang. Thank you and I love you ❤️
-Love, Ash ❤️
P.S.
Action scenes lang 'to. Hehe.
PPS.
Should I create another book for the special scenes ng Serpent's Series? or nah? 🤔
RIAN
"I'm not considering you to be part of this mission, Rian. Mas makakabuti kung nandito lang kayo. Dito na lang kayo ng kambal." pagmamatigas na naman ni Drake.
Okay naman sa 'kin kung palagi siyang tumitigas. Ready na ang puday ko para i-welcome siya matapos ang ilang buwan na close ang tindahan ni Rian. Pwede na ulit akong warakin. Warakin mo ako!
Feeling virgin na ulit ako nito pero ang hindi ko gusto ay itong ibang klase ng pagtigas ni Drake. Ang tigas-tigas ng ulo niya-ulo sa taas at hindi sa ibaba.
Hindi naman tumitigas ang bayag eh. Anyway! Ang hirap paliwanagan ni Drake. Hindi niya maintindihan na gusto kong tumulong sa kanila.
"Umo-oo kana 'di ba? Wala ng bawian." sabay irap ko at nag-blower ng buhok.
Mula kanina ay wala nang ibang bukambibig si Drake kundi ang pigilan ako.
"Saka 'wag ka ngang OA na sa headquarters lang naman ako. Safe doon." kailangan ko lang naman gawin ay bantayan ang lokasyon nila.
Siguraduhin na ma-monitor ko nang maayos ang bawat isa sa kanila. Madali lang at kaya kong isabay iyon sa pag-aalaga ko sa kambal. Naturuan na niya ako sa mga gagawin noon.
Kabisado ko na pati kung paano i-hack ang CCTV sa CR namin. And FYI ah, ang panget umire ni Drake.
Hindi ako interesado panoorin siya tumae. Sinilip ko lang naman kung ano itsura ni Drake habang ginagasgas si mariang palad noong hindi pa kami pwedeng mag jugjugan.
Kaya legit na magiging sikat siyang jakulista kapag iniwan niya ako.
"Ako naman ang intindihin mo. Ayoko lang naman-"
"Ayaw mo na mapahamak kami. Ayaw mo na masali kami sa gulo o maging parte ng kahit na anong may kinalaman sa SI. Drake, parte na ako nito. Simula ng tanggapin kita, kasama ko na rin na tinaggap lahat ng problema at panganib na haharapin mo." agad kong sagot sa kaniya.
Nakatitig ako sa mga mata niya na hindi na doble ngayon ang kaba at ramdam ko na hindi siya panatag. Bumuntonghininga ako. Naiintindihan ko si Drake. Alam kong kapakanan namin ng mga anak ko ang inaalala niya pero ayoko maghintay.
Ayoko na nandito lang ako sa bahay at naghihintay sa pagbabalik niya. Na wala akong magawa.
Natatakot ako. Kinakabahan na baka isang araw hindi na siya makabalik sa amin. Walang araw na hindi ako na puno ng takot para sa kaniya, sa amin ng mga anak namin. . . at hindi ito ang buhay na gusto ko, hindi ko gustong gumising na palaging puno ng takot. Hindi ko gusto na sa bawat oras ay napupuno ako ng pag-iisip na baka isang araw ay susugurin kami-kaya gusto ko ng matapos ang lahat.
Gusto ko ng tahimik na buhay para sa amin, at kung alam ko na may magagawa ako, then I'll be there to help him.
Hindi ko napigilan na hawakan ang mga kamay ni Drake at matamis ang naging ngiti ko na tumitig sa mga mata niya.
"Drake, I am your partner. Hindi ako display sa bahay, hindi kita body guard at lalong hindi tayo nandito sa isang relasyon para magpabuhat sa isa't isa. Nandito tayo para lumaban ng magkasama. Magkasama tayo hindi lang sa sarap at sa kama. Hayaan mo akong tulungan kita sa kung ano ang kaya kong gawin."
"Pero ako ang dapat na pumo-protekta sa inyo,"
"Kundi mo sana ipinutok sa loob at walang bata, sige. Ibabala pa kita sa kanyon."
"Rian, I'm dead serious,"
"Seryoso rin ako. . . iba na ngayon, Drake. Hindi lang ikaw ang magulang dito. Kaya tayo, tayong dalawa ang po-protekta sa mga bata at magbibigay ng buhay na pangarap natin para sa kanila, sa atin." sabay irap ko at tinapik ang kamay niya.
Bumuntonghininga si Drake na tanda na wala na siyang masabi o masagot man lang. Oh, 'di ba! Panalo na naman ako.
"Fine, but make sure you'll be safe tomorrow. Mababaliw ako kapag may nangyaring masama sa 'yo, sa inyo ng kambal."
"So, inaamin mo na?"
"Inaamin ang ano?" kunot noong tanong ni Drake at humagikgik ako.
"Talo ka,"
"I didn't say that,"
"Aamin ka o-"
"Sabi ko nga panalo ka na." agad na putol ni Drake sa sasabihin ko ng pandilatan ko siya.
"Buti naman marunong ka makuha sa tingin."
"Kailan ba ako nanalo sa 'yo? Woman is always right, man is left."
"May binubulong ka?" tanong ko ng parang bubuyog ni Drake na bumubulong sa isang tabi.
"Wala, sabi ko baka naman pwede mo na ako bigyan ng junior." sabay lingon ko kay Drake at maharot ang kilay niyang nagtaas-baba.
Nakatitig lang ako sa mata niya at inaalala ko na naman ang ginawa niya noong na hospital ako. Nanggigil ako maisip na ang lakas niyang maghanap ng junior pero nauuna pa siyang isugod sa hospital. Nanlilisik ang tingin ko sa kaniya at wala sa loob na lumunok si Drake.
Humakbang pa siya patalikod, nanlalaki ang nga matang pinagpapawisan habang marahan na hinagod ang batok niya.
"S-Sabi ko nga matu-"
"Walang matutulog!" sabay talon ko sa likod niya at sabay kaming tumawa. Halos mahulog pa kaming dalawa sa kama perp agad na nakuha ni Drake ang balanse.
"Akala ko ba ayaw mo?"
"Sinabi ko? Wala akong sinabing ayaw ko. Handa na nga ako eh. Warakin mo na ako para sa junior!" hagikgik kong ipinulupot ang braso sa leeg niya at isinandal ko ang ulo sa balikat ni Drake.
Nakaalalay naman ang mga kamay niya sa hita kong nakalingkis sa bewang niya.
"Junior ko na 'to ah, hindi na junior ni Luther." sabay tawa niya pero kunot ang noo na halatang pikon pa rin si Luther ang nakakuha ng junior.
Sinabunutan ko siya habang patungo kami sa may kama. Panay ang angil ni Drake at higit iyong lumakas ng samapalin ko ang pisngi niya.
"Aray! Para saan na naman ba 'yon?"
"Sinasabi ko sa 'yo kapag ako na buntis ulit at wala ka, maghiwalay na lang tayo! Drake!" tili ko sa inis ng bigla niya akong ibalibag sa kama.
Tumawa siya at bago pa masayang ang segundo ay agad siyang umibabaw sa akin.
"Hindi na ako tatakas, promise." sabay halik niya sa labi ko at umikot ang mga mata ko.
"FYI, hinimatay," sabay hila ko sa t-shirt ni Drake at mariin kong siniil ng halik ang mga labi niya.
Lihim siyang ngumiti na agad din tinugon ang halik ko. Lumingkis ang braso ko sa batok niya at hinila ni Drake ang mga hita ko para ilingkis iyon sa bewang niya.
Pasimple siyang gumiling sa ibabaw ko habang marahan na gumapang ang kamay niya sa loob ng suot kong damit. Narating ni Drake ang suot kong bra, kinakalas ang pagkaka-lock noon hanggang sa-
"Time for our-"
"Uwaaaah!"
"Oh shit! Si Luther!" sabay tulak ko kay Drake at agad ako na tumayo ng marinig ang iyak ni Luther.
Ang bilis kong binuhat si Luther at natataranta kong sinuri ang katawan niya. Masyado yata akong napaparanoid kapag dating sa kambal. Nag-aalala ako na baka dapuan sila ng lamok at magkasakit.
"Ay! Kahit kailan talaga. Hindi ba sinabi ko na sa 'yo na huwag mo siyang tawagin na Luther." inis na sabi ni Drake. Pinapangaralan na naman niya ako tungkol sa itatawag ko kay Luther.
"Luther ang pangalan niya, ano babg gusto mong itawag ko sa kaniya, huh?" sabay hele ko kay Luther na panay ang kislot ng mga paa ko.
"Call him Law. He's not Luther, don't you find it awkward calling our son as Luther?" nilingon ko si Drake na nakasabunot sa buhok niya.
"Eh, paano naman kung nagka-junior ka? Awkward din bang tawagin kong Drake ang anak ko?"
"Anak natin, but the deal is. . he is Luther, Luther and not Drake! Not my name!" he confessed with his eyes widened in irritation.
Halos iumpog niya rin ang ulo sa inis at gusto kong tumawa ng makitang namumula ang buo niyang mukha at para siyang bubuyog na bulong nang bulong.
"Luther, Luther, Luther. Panay na lang Luther. He is supposedly Drake. Drake my junior." padabog na binato ni Drake ang unan at kagat labi akong tumitig sa kaniya. Pinipigilan ko ang tumawa.
Bakas sa mukha niya na inis na inis siyang na unahan pa siya ni Luther na makapagbigay ng pangalan. Kundi ba naman kasi dangang kabado si Drake, nauna pa siyang mahimatay sa akin.
"Sinasabi mo bang ayaw mo sa anak ko?" panggagatong ko pa sa inis ni Drake at pilit kong tinaas ang kilay sa kaniya. Natigilan siya sa sinasabi at agad na tumayo.
"Argh! I didn't say that. I just want to say that he is my son and supposedly, he must be name after me and not after Luther's name. Argh! Fuck! Never mind, just call him, Law. Come here, ako maghehele kay Law." sabay agaw niya sa akin kay Law at siya ang naghele rito.
"At isa pa, anak NATIN. Hindi lang ikaw ang naghirap."
"Ako kaya, ako lang umire."
"Gumiling din ako. Pinagpawisan at-"
"At ano?" hamon ko kay Drake at ngumisi siyang hinila ang bewang ko.
"Nilabasan," bulong niya sa tainga ko at sabay kaming humagikgik. Hinampas ko pa ang braso niya at hindi ko mapigilan ang humikab.
"Oh, siya, sige patulugin mo na si Law at inaantok na ako. Ikaw na bahala magpalit ng diaper niya. Basa na tapos may pupu pa." sabay hikab ko ulit at nakita ang oras na halos mag aala-una na pala. Hinalikan ko muna si Law sa noo at ganoon din si Drake na binigyan ko ng mabilis na halik sa pisngi.
"Wait?!What?!" Drake asked in confusion but I walk towards War to give her a good a night kiss on her forehead before I comfortably lay my back in our bed.
"Rian, tutulugan mo ako?" hinila ko ang kumot ang mahigpit ang yakap sa hotdog na unan.
Masaya sana kung hotdog ni Drake ang yakap ko pero never mind. Napagod ako sa maghapon at ilang araw na akong puyat dahil sa kambal, oras naman para si Drake ang magpuyat.
"Rian,"
"Shhhh. . . matutulog na ako. Protect us from any noise." I smirked and and Drake frustratedly shut his eyes.
"Sweet dreams, Drake. Love you!" sabay pikit ko at narinig ko ang nagmumuryot na boses ni Drake.
"Kahit kailan talaga, Luther!"
Ngumiti na lang ako sa naging reaksyon ni Drake na halatang gigil kay Luther at hindi maka-move on, kay Luther at hindi kay Law.
"Is everything good?"
"Goods na Drake, may access na ako sa location n'yo ni mama." bungad ko kay Drake at sa lahat.
Patuloy ang pagtipa ko sa mga keyboard habang naging mapanuri ang mata sa lahat ng screen.
Tahimik ang kambal sa tabi ko. Tulog pa War habang dilat naman si Law na sinususo ang daliri.
"Clear na sa pwesto ko, walang ibang pwedeng daanan ang SEALD maliban sa aricon at sa ilang exhaust fan." sabat ni mama sa kabilang linya.
"Same, mga aircon lang sa loob ang pwedeng maging daanan ng virus." mula naman sa malamig na boses ni Kira na siyang nakapasok na rin sa loob.
"Baka may mga babae kayong napansin na kahina hinala ang mga kilos. Huwag niyo kalimutan na babae ang nga tauhan nila." sabat nu Hunter.
Lokasyon na lang ni Hunter ang hindi ko makuha. Mahina masyado ang signal sa area niya dahil tambakan iyon ng basura, wala rin mga satellite na pwede kong tugunan para ma-minitor ko siya.
Kahit gago si Hunter, malaking tulong ang mga plano niya. Iyon nga lang ang sarap supalpalan ng puday ni Celeste si Hunyer ng matigil sa kakalait sa mga babae.
Akala mo naman kung sino. Eh, kung wala rin naman siyang bayag at uten, wala rin siyang silbi.
Ambobo at ang hangin talaga ni Hunter.
"Sorry, Hunter sa isang babae lang ako nakatingin ngayon eh." banat ni Uno at napangisi ako sa kalokohan niya.
"Lumayo ka nga, masyado kang nakadikit." bakikita ko pa ang pagiging clingy ni Uno sa screen na imbis magtrabaho ay daig pa ni Uno ang unggoy na nakalambaras kay Kira.
"Ini-ingatan lang kita, mahirap na baka magka-stampede at mapagkamalan kang plywood." sabay hagikgik ni Uno sa kabilang linya at angil ni Kira sa inis.
Ang lande! Ang lande-labde ni Uno. Nasusuka ako sa pagiging mais niya. Pasimple akong tumikhim para paringgan si Uno na nakikita ko ang kalandian niya
"Accessible na rin sa 'kin ang location n'yo Uno but with you, Hunter- mahihirapan ako i-monitor ka dahil sa limitado ang satellite sa lokasyon mo."
"I don't fucking care. Tss!"
Gigil na talaga ako may Hunter. Ako na nga itong nagmamagandang loob para sa kaniya tapos siya itong nakakabwisit tulungan.
Kundi lang talaga gwapo 'tong si Hunyer, ako maglilibing sa kaniya ng buhay para malaman niya na lalaki lang din siya. Maraming pwedeng ipalit sa kaniya si Celeste.
"Shut the fuck up, Hunter. 'Wag mo sinisigawan si Rian."
"Tss! Mag trabaho kayo, hindi puro pagtanga at landi ang ginagawa niyo."
"Nagsalita ang puro bayag. Tss!" hindi ko napigilan ang magkumento.
"Nyahaha! Tama ka diyan, Rian, eh mas marami nga ang tihaya ni Hunter kesa sa nagawa niya."
"Kaya nga 'di naman masarap labi ni Hunter." Kundi ko lang alam. . . puro si Celeste ang pinapakilos ni Hunter.
Naawa na nga ako kay Celeste dahil ang tanga-tanga niya para magpaalila kay Hunter.
"Rian!" suway ni Drake mula sa kabilang linya at umirap ako. Seloso kong sawa. Akala mo naman laging naagawan ng puday.
Past is past na nga eh tapos gakit na galit pa rin siya sa kissing scene namin ni Hunter. Eh, siya naman may kasalanan. Sila ni Luther kaya natikman ko iyong labi ni Hunter.
Nakakasuka pa rin isipin. Hindi ko maimagine na humalik ako sa isa mata.
"Eh, totoo naman, 'di masarap. . . mas masarap ka pa."
"Tumigil na kayo." awat ni mama sa sa usapan namin habang tuwang-tuwa si Uno sa kabilang linya Malalim naman ang paghinga ni Drake at nakita ko pa sa screen ang simangot niyang pagmumukha.
Akala mo nilamutak na tae pero in fairness ang gwapo pa rin niya. Parang nagsisisi ako na hindi ako nagpawarak kagabi.
"May mga babae na may dalang light stick at army bomb, but they are suspicious. May mga serum ang handle ng mga dala nila."
"They can make a direct exposure sa mga tao diyan sa concert. Mag iingat kayong dalawa." bilin ni mama.
"Don't worry manang Rivas, hindi namin lalanghapin ang virus ni Shiva- ewan lang si Hunter, baka 'di lang nilanghap, tinikman pa. Nyahaha!"
"Fuck off, Silvero." tawa ako ng tawa sa kagaguhan ni Uno.
Alam naman kasi namin na puro iyot ang ginawa ni Hunter may Shiva. Kawawang babae, naloko siya ni Hunter pero minsan hindi ko maisip kung sino ba talaga ang mali sa kanila.
Si Shiva na tanga at nadala sa kagwapuhan ni Hunter? I admit it, malakas naman talaga ang sex appeal ni Hunter kaya hindi ko masisisi ni Shiva kung bumukaka agad.
O baka kasalanan ni Celeste na ubod ng tanga. Kung tanga si Shiva, triple ang katangahan ni Celeste para hayaan na makipag-jugjugan si Hunter at hayaan na sumunod na lang sa ganoong klase ng plano.
Pero all in all. Kasalanan talaga 'to ng talong at itlog ni Hunter. Kung marunong sana siyang makuntento edi sana isa lang ang taga-bati niya ng itlog.
Ano kaya itsura ng itlog ni Hunter? Hindi kaya na losyang na dahil mukhang na over na sa kakabati ni Shiva at Celeste?
Argh! I can imagine it. His eggs with eyes and wrinkled skin. Buti pa ang betlog may mata. I wiggle my head to wash all the shits in my head at napansin ko agad ang ilang energy sa area ni Hunter.
"Hunter, may mga thermal energy sa paligid mo, 10-20 scattered energy and if I wasn't mistaken, it can be the virus-but they are not stable. Lumilipat ng lokasyon ng mga na de-detect kong thermal energy-"
"Malamang na dala pa iyon ng mga tauhan ni Spiderus."
"Yeah, and there's a huge energy at the middle, mga 30° latitude at 25.6° longitude mula sa north east, standard mapping." sabat ko muli habang hindi inaalis ang tingin ko sa mga thermal energy na nagkalat.
"I'll take charge of the huge energy. Tauhan ko na maghahanap sa mga nakakalat na tao ni Spiderus." isang bagay lang ang hindi ko talaga maintindihan kay Hunter.
He acted like he doesn't need anyone but at the end nakikita ko naman ang cooperation niya sa amin and most of all, iyong pagiging self-centered niyang nakakainis ay parang way niya to divert our attention into irritation and let him do everything alone.
Kaya minsan kahit inis ako sa kaniya, pilit kong iniintindi ang kayabangan ni Hunter though I am more worried that he's now alone at wala pa siya sa supervision ko. Mas delikado ang sitwasyon niya kung magkakaproblema.
"Roger that. Uno, you can secure the fire exit." but at the end, wala kaming magagawa sa desisyon at katigasan ng ulo ni Hunter. Hindi naman niya kami pinapakinggan.
"Copy! Kira nood ka lang diyan bibili lang ako ng popcorn."
"Tss!"
"Drake, dito kana lang ako na pupunta sa may control tower." usapan ni mama at Drake na mukhang oras na para maghiwa-hiwalay sila.
"Sige ako na bahala dito. May mga tao na rin ako sa runaways at sa internal functions-pati point of exit and entrance sa departure area."
Sunod-sunod ang pagtipa ko sa may keyboard at halos maduling ako sa dami ng mga screen at kung ilang CCTV ang binabantayan ko matapos kong i-hack ang location nila Uno at Drake. Na-detect na rin ng system ko na nakatayo na si Hunter malapit sa may energy.
"Sigurado ka ba rito?" iritableng tanong ni Hunter.
"Sigurado ako, Hunter. You're in the right track."
"Oh shit!" halos sabay ang pag-angil ni mama at Kira sa kabilang linya.
Lumaki ang mga mata ko ng makita kong sinusugod na si Mama at Kira. Isang tambak na tauhan ang biglang nagsulputan sa lokasyon nila.
"Ma, Kira," sigaw ko at mabilis ang kilos kong binuksan ang isang acreen para tingnan ang lokasyon na pwede nilang lusutan.
"Sa kaliwa, Kira. Kanan sa'yo, ma. Kira sa kanan mo!" patuloy ang pagbibigay ko ng direksyon sa bawat mga kalaban na sumusugod sa kanila.
"Hey, anong nangyayari?" nag-aalalang tanong ni Uno sa kabilang linya pero hindi ko iyon pinansin at hinack ko ang ilang elevator para hindi na dumami pa ang kalaban na paakyat sa lokasyon ni mama at Kira.
"Just fucking do your task!" inis na sabi ni Kira at mabigat ang paghinga niya na nakikipagpalitan ng mabibigat na suntok.
Gayon din si mama na naririnig at nakikita ko pa ang ilang pagbagsak ng mga gamit.
Tumigil ako sa pagtipa ng makarinig ako ng ilang kaluskos mula sa labas. Naging malikot ang mga mata ko ata agad kong sinipa ang ilalim ng kinauupuan ko para maabot ang baril.
"Sa kanan mo, Mama. Itaas, Kira. Shit! Sa kaliwang pinto ka pumasok. Harangan mo ang dilaw na pinto ng hindi na sila makapasok. I'll hack the sensor their, just freaking stay on that room." Kumento ko habang patuloy kong ginagawa ang mga trabaho at naaninagan ko na ang ilang anino sa paligid.
Damn! May tao, sigurado ako na may ibang tao na sa paligid.
"I can't, I can't find the virus." marahas na angil ni Drake na halatang na uubos na ang pasensya.
Palitan ang pag ugong ng mga bala mula sa lokasyon ni Kira at mama. May ilan din ang nagtilian sa takot. Halatang nagkakagulo na sa concert at gayundin sa may airport kung saan ay umugong na ang boses ng teller na pinapa-secure ang buong area.
Nagkagulo na rin sa lugar ni Hunter at naririnig ko na ang iyak ng mga bata at ilang tao.
Hindi ko mabitawan ang screen at keyboard dahil makikita sa CCTV sila Drake at Uno sa oras na pakawapan ko ang pagmonitor sa kanila.
"Bilisan niyo! Masyado silang marami!" sigaw ni mama sa kabilang linya at pilit ko silang tinulungan ni Kira sa kung saan manggagaling ang mga kalaban para makaiwas na sila.
"Fuck!"
"Shit!" angil ng tatlong lalaki.
"Nakita ko na!" halos sabay-sabay na sabi nila Uno, Hunter at Drake.
Pero mas iniintindi ko ang kambal at pagbibigay ng direksyon kila mama. Sinipa ko ang isang upuan para buksan ang maliit na cabinet at doon ko sinipa papasok ang stroller ng kambal. Hope no one could find them until everything is fine.
Mamatay man ako ngayon, masigurado ko lang ang kaligtasan ng kambal. Kinasa ko na rin ang bala ko at hindi ko maiwasang magbato ng patalim ng mahagip ng paningin ko ang pagpasok ng isang babae. Sapol siya sa lalamunan.
"Oh fuck!"
"Shit!"
"Putang ina! Ambush to! Retreat!" sigaw ni Uno sa kabilang linya at agad na umugong ang pagpatak ng orasan.
"Tang ina! trap!" sigaw din ni Drake at agad na umugong ang palitan ng putok ng baril sa lokasyon niya.
"Drake sa likod mo!" sigaw ko ng makita ang babae sa likuran ni Drake pero kasabay noon ay ang pagdating na rin ng mga kaaway namin sa loob.
Ayoko na higit mag-alala si Drake at mama kaya pinilit ko makipagpalitan ng sipa at patalim habang patuloy ako sa pagtipa at paghack ng mga satellite. Kailangan ko mahanapan ng lalabasan sila Drake bago pa sila sumabog kasama ng mga bomba.
"Fuck!" sigaw naman ni Hunter.
At mas marami ang mga tauhan nila na nakapaligid sa amin. . . na halatang pinaghandaan ang pag dating namin sa tatlong lugar.
"Damn!"
"Kira sa may kisame! Uno, sa ilalim! Drake sa may kaliwa! Ma, sa kabilang pinto-" pagbibigay ko ng signal sa kanila at pilit kong inilalaban na hindi sila mapahamak sa tulong ko.
Ako ang nakakakita ng bawat anggulo at sa akin magmumula ang mga gagawin at dapat nilang puntahan para makalabas ng buhay.
"Shit!"
"Rian!" lumaki ang mata ko ng marinig ko rin ang pag putok ng baril mula sa lokasyon ni Rian.
Halatang sinusugod din siya at mas nataranta si Drake at Rivas sa kinaroroonan.
Gago! Naipit na kami sa sitwasyon at nag-alarm na rin ang mga security. Hindi ko alam kung hanggang saan ko kayang i-hack ang security nila para itago sa CCTV ang presensya nila Drake.
"Shit!" tili ko ng paputukan na nila ako ng baril at swerte ko dahil natanaw ko iyon sa salamin kaya agad akong nakaiwas.
"Rian!"
"Shit! Sa Likod mo Hunter!" sigaw ko kay Hunter ng pag-angat ng ulo ko ay nakita ko na may pasugod sa kaniya.
Gumulong na ako sa sahig at nahila ko ang ilan sa mga gamit. Namatay at nabasag ang ilang screen mula sa sunod-sunod na pagputok ng baril sa direksyon ko.
Damn! Hindi ako pwedeng mamatay! Hindi pa ako nadidiligan ulit. Nagngingitngit akong nakipagpalitan ng putok ng baril at mukhang na gising ang kambal sa ingay ng mga putok. Pumalahaw sila sa pag-iyak at napatingin doon ang mga kalaban, sa lugar kung saan ko itinago ang kambal.
"Rian!" sigaw naman ni Drake mula sa kabilang linya at patuloy na nabasag ang mga gamit.
"Rian!"
"Kira!"
"Uno!"
"Drake!"
"Rivas!"
"Fuck!" I hissed and for once ay muli kong hinarap ang screen at pinagmasdan ang bomba na kaharap nila.
Tila bumagal din ang oras at hindi ko alam kung tama bang humarap ako sa screen o tumakbo papunta sa kambal para pigilan ang mga babae papunta roon.
Sa huli wala akong naging pagpipilian kundi ang bumitaw sa mga keyboard at sinugod ang mga babae. Nakipagpalitan ako ng putok ng baril, sipa at suntok habang pilit kong inaabot ang phone ko para magbigay pa rin ng signal sa lokasyon nila Drake at Uno.
"Rian!" nag-aalalang sigaw ni Drake at nang mahagip ng paningin ko ang malaking espasyo na pwede nilang labasan at tapunan ng bomba ay hindi ko mapigilan na i-lock ang security mula doon para wala ng ibang makapasok.
Pilit akong nagtipa habang binabatayan ang pinagtaguan ko sa kambal, kapalit lang noon ay dalawang bala agad ang tumama sa balikat at tyan ko.
"Rian!" hindi na ako nakakibo ng manghina ako pero wala akong humpay sa pagtitipa.
Sa akin nakasalalay ang kaligtasan nila Drake kaya hindi ko hahayaan na bitawan sila.
"Drake, Ma, sa parking area, eastern side, may open ng sasakyan para punatahan n'yo. Uno, Kira sa may pacific drive, bubuksan ko ang mga ilaw para may daanan-argh!"
"Rian?!"
"Fuck you, bitch!" angil ko sa babaeng bumaril sa akin at muli akong tinamaan ng bala sa hita kasabay ang pag-iyak muli ng kambal. Bumagsak ako sa sahig at halos hindi na makatayo.
Narinig ko pa ang pagtatalo ni Uno at Kira. Si Kira na pilit ng inaaya si Uno na umalis at tumakas pero si Uno ay ayaw pa rin iwan ang bomba at ang mga tao na pwedeng mapahamak.
Muli namang tumawag ng atensyon ng mga kalaban ang pag-iyak ng kambal at sa muli ay tinamaan ako sa gawing balikat.
Nag-init ang tainga ko at inis na kinasa ang baril para magpaulan ng mga bala. Sumadsad ako sa sahig para i-open ang switch ng ilaw sa lokasyon nila Uno at nagawa ko iyon bago pa tuluyang maputol ang linya ko sa kanilang lahat. Narinig ko pa ang huling tawag sa akin ni Drake kasabay ng pagbaon ng isang bala sa braso ko.
Kailangan na naming makaalis ng mga anak ko rito kundi mauuna kaming mamatay.
"Ikaw! Hindi ka pwede diyan;" sigaw ko at pilit na tumayo at sumuntok pero halos tumaob ako ng may sumugod pa muli sa direksyon ko.
Suntok.
Sipa.
At hagid ng mga kamay nila sa likod ko ang iningatan ko na mangyari at nagawa kong pasabugin ang baril sa ulo nila.
Pagapang akong nakipagbarilan at lumaki ang mga mata ko sa inis ng mapagtanto na ubos na ang bala ng baril ko.
"Tapos ka na," pagbabanta ng isa g babae na siyang nagtutok ng baril sa ulo ko. Tila ang bagal ng oras at bawat pitik ng relo ay paglunok ko.
Hindi ako pwedeng mamatay. Hindi pa. . . hindi ngayon na naririnig ko ang boses ng mga anak ko, at ang huling beses na pagtawag sa akin ni Drake.
Hindi, hindi. Mag-isip ka, Rian-
"Magpaalam ka na. . ." napalunok akong hinila ang patalim na iniwan ni Drake at akmang ibabato iyon sa babae pero una na siyang bumagsak kasabay ng isang putok ng baril.
Mulagat ang mata kong napatingin sa pinagmulan ng putok at halos hindi ako makapaniwala sa taong nakatayo ngayon sa harapan ko. . .
"B-Buh-" p-paanong b-buhay siya. Buhay si. . .
"Sa likod mo!" sigaw ko sabay hagis ko ng patalim at deretso iyong tumarak sa lalamunan ng babae.
"Rian," umiika-ika niyang tawag sa akin at gusto ko yatang panlamigan sa nakikita ko. Perp totoo! Totoong nahhaawak ko siya.
"Hindi ka multo at amoy dolyar ka rin tulad ni Drake!" hindi ko mapigilan sabihin sa kaniya ng lapitan niya ako para alalayan na tumayo. Literal na inamoy ko pa siya at tulad ni Drake ay humahalimuyak ang dolyares sa katawan niya.
"Yeah, I'm alive, Rian." sabay tawa niya sa akin.
"Wala ka ngang pinagkaiba kay Rivas," sabay tawa niya muli at ilang beses akong kumurap.
"Kilala mo balae mo? By the way, ako pala future daughter-in-law mo." sabay hagikgik ko pero agad din ako natigilan ng hilahin niya ako payuko ng may nagpaputok sa direksyon namin.
"Kaya mo pa bang tumayo?"
"Oo naman po. Nakaka-five rounds kami ni Drake kahit madalas malamabot na tuhod niya sa two rounds pa lang. Mas matibay tuhod ko kay Drake!" sigaw ko pabalik at kumalas ako sa kaniya.
Gulat ang tingin niya sa akin at hindi ko maiwasang hampasin siya sa balikat.
"Ay, in fairness matigas din." sabay hagikgik ko at ngumiti siya.
"Kunin mo na ang kambal at mauna na kayong lumabas, sa gawing kanan, malapit sa may mail box, may puting sasakyan doon, sumakay na kayo at tumakas." sabay bato niya sa akin ng susi at tumango ako.
Lumakad ako para punatahan ang kambal at hindi maiwasang lingunin siyang muli.
"Paano kayo?"
"Huwag mo ako intindihin."
"Magkikita pa tayo ulit, 'di ba? Kayo nu Drake?"
"Oo, magkita tayo ulit, Rian." sabay ngiti niya sa akin. Napangiti akong tumango sa kaniya at mahigpit ang hawak ko sa baril na nilagyan muli iyon ng bala.
Sa huli ay hindi na ako nagsayang ng oras para puntahan ang kambal at tumakas. Hindi ko na kakayanin lumaban sa dami nila at mas hindi ko gustong itaya ang buhay ng kambal para lang sa laban na alam kong wala pa kaming laban.
Hindi ako nabigo ng abutan ko ang puting sasakyan pero sinalubong pa rin ako ng mga kalaban.
Napalunok ako at mas humigpit ang kapit ko sa dalawang sanggol na walang tigil sa pag-iyak.
Kusang humakbang ang paa ko paatras at may ilang hakbang pa ang layo ko sa sasakyan.
"Patayin sila," utos ng babae at ini-angat ko ang isang kamay para magpaputok ng baril pero agad akong napatalon sa isang gikid ng marinig ko ang kumakaripas na motorsiklo sa direksyon ko.
Halos masagasaan ako sa bilis ng takbo ng motor pero tila bumagal ang oras ng masaksihan ng dalawang mata ko ang dalawang taong lulan ng motorsiklo.
Hindi ko maaninang ang mukha nila dahil sa mga suot na helmet pero isa lang ang sigurado ako. Isang lalaki ang driver at babae namam ang angkas niya. Babae na may hawak na samurai at sa pagdaan ng motor sa tapat ng mga kalaban ay paghampas ng talim ng samurai sa leeg ng mga babae. Gumulong ang mga ulo nila sa sahig at narinig ko ang paghagikgik ng babae.
"Five heads in one round. Talo ka, scholar mo 'ko sa axie mamaya pag-uwi." hagikgik na sabi ng babae na siyang muling winagayway ang samurai sa hangin.
"Tss! Huwag kang madaldal, ubusin mo muna ang ulo nila." sabay silinyador ng lalaki sa motor at animo'y nag drifting ang sinasakyan nila.
Napakurap ako na pinagmasdan sila. Humanga sa bilis ng kilos ng dalawa pero sa huli ay natauhan ako ng lingunin ako ng babae.
Hindi ko pa rin maaninag ang mukha niya pero likas na masigla at buhay ang bukas niyang mga mata.
"Takas na future sister-in-law, kami ng bahala rito." sabay kindat niya sa akin at tumango ako na sumakay sa puting sasakyan. Inilapag ko ang kambal sa may passenger seat.
Mabilis kong pinaandar ang kotse. Halos malayo na kami at doon lang ako nahimasmasan ng tuluyan at napa-isip sa mga nangyari.
Ngumiti ako sa na isip at hindi mapigilan na lingunin ang kambal na may matamis na ngiti sa labi.
"Buhay si Draco, buhay ang tatay ni Drake, ang lolo n'yo at hindi niya tayo hinayaan na mapahamak. Sigurado ako na matutuwa ang papa n'yo sa oras na malaman niyang buhay si Draco."
Hindi na ako makapaghintay na ibalita kay Drake ang nalaman at nakita ko. Sigurado ako na matutuwa siya at tuluyan ko ng malilinis ang pangalan ni mama sa harapan niya.
"Hintayin mo kami, Drake. Pabalik na kami ng mga anak natin." nanghihina kong bulong at halos lumalabo na rin ang paningin ko.
Ngayon ko lang iniinda ang lahat ng tama ng bala sa katawan ko hanggang sa huli ay hindi ko na mapigilan na ihinto ang sasakyan sa isang gilid.
Mabigat ang talukap ng mga mata ko na kinapa ang kambal pero naaninag ko ang liwanag mula sa isang sasakyan.
Bumaba mula roon ang isang lalaki pero hindi ko matanaw ang itsura niya dahil sa liwanag na tumatama sa paningin ko. Mahigpit kong hinawakan ang baril at higit na naging alerto, pilit kong pino-protektahan ang kambal laban sa isang lalaki na palapit sa direksyon namin.
Nang makalapit siya ay binuksan niya ang pinto-pilit kong tinanaw ang mukha niya. Tinutok ko ang baril sa kaniya pero mas mabilis ang kamay niyang may sinaksak sa leeg ko.
Mas nahilo at inantok ako. Pilit kong inaabot ang kambal pero na ubos ang lakas ko. Sa pagbagsak ng mga talukap ng mga mata ko ay doon ko naramdaman ang mainit niyang hininga sa mukha ko. Tanda na magkatapat ang mga mukha namin.
Pilit kong idinidilat ang mga mata ko para sa kambal pero higit lang akong nanghina at tuluyang kinain ng antok.
"Ako ng bahala magdala sa kanila sa ligtas na lugar."
Gayon pa man, hindi nakatakas sa akin ang boses ng lalaki. Ang boses na alam kong narinig ko na. Isang pamilyar na boses na alam kong nakita at nakasama ko na siya minsan.
Pilit kong iminulat ang mga mata ko at bago ako tuluyan mawalan ng malay ay nasilaw ako dilim ng tukupin niya ang mga mata ko.
"Get some rest now, Rian. I bet Drake would never want to see me, again. He'll be a mad man."
________
CreepyPervy