Chapter 53
1 week later...
Dahan dahang isinara ni Sue ang pintuan ng kwarto ng bata matapos niya itong patulugin.
Bumaba siya at pumunta ng living room kung saan abala sa pagpupulong sila Vaughn and his men. They're all serious dahil hindi nila alam kung paano hulihin ang taong hindi nila mahanap hanap. Ang kapatid ni Lorcan...
“Nakapaghire na ako ng mga professionals na detectives pero wala parin silang report or balita tungkol sa kaniya.” nadi-dismaya at galit na wika ni Finn.
“Dang it! Bwisit na babaeng yan, mana sa lalakeng yun! Ang hirap hanapin kingina.” si Joshua na napasabunot pa sa sariling buhok dahil sa inis.
“Natalia Griffin...” sambit ni Clover sa pangalan ng kanilang hinahanap. “Bitch. I hate that name.” he added na parehas din ng iniisip ni Clinton.
“Putek, ako den! Magaling siguro ito mag laro ng hide-and-duck nung bata pa?!” Hunter shouted.
“It's hide-and-seek, stupid.” pagtatama naman ni Clinton sa katabi.
Muling nagsalita si Vaughn ngunit napahinto rin, “We need to—” napalingon silang lahat kay Sue nang huminto ito sa kanilang harapan katabi ni Vaughn. Hindi ito nakangiti pero hindi naman nakasimangot, napakaseryoso niya kung tutuusin.
Pero saglit lang yun, napabuntong hininga siya pagkatapos ay napanguso na parang nagtatampong bata at binalingan si Vaughn.
“Diba sinabi ko na sayong kaibigan ko yang tinutukoy niyo, hubby?” she pouted.
Lahat naman sila napahinto at nagulat pero si Vaughn ay napatampal ng noo nang maalala nga na may sinabi nga pala na ganon sa kaniya ang kaniyang asawa.
Nilingon niya muli ang mga kasama upang maituloy ang naudlot na pagpupulong pero halos umarko ang kilay niya makitang napakasama ng tingin sa kaniya ng mga ito. Na para bang galit sila sakaniya dahil sa pagkamakakalimutin nito at hindi man lang sinabi sa kanila. Ang mga masasamang tingin nila sa kaharap ay hindi tingin para sa kanilang boss kundi sa kaibigan nilang tatanga tanga.
Tumikhim siya kaya nag iwas isa isa ng mga tingin. “Tss.”
“Sigh. Sorry.” paumanhin niya kaya napalingon sa kaniya sila Clinton. Pero bumagsak din muli ang kanilang balikat marinig ang sunod na sinabi ni Vaughn. “Tss. Hindi ko lang naalala, kaya pwede ba wag na kayong magtampo dahil para kayong mga bata.” he said.
“Tsk. I knew it! Yun ang sasabihin niya.”
“Ba't parang hindi tunog ng humihingi ng tawad?” Joshua
“Yeah. I noticed that too.” Clover
“He's not sincere.” Clinton
“Sigh. You all know him. Hindi siya sanay na nagso sorry sa iba, lalo na saatin.” Finn
Mas lalong nag init ang ulo ni Vaughn marinig ang sinabi ng mga kaibigan na parang kilalang kilala na nila ito.
“Shut up, morons.” he warned.
Jasmin yawned, “Inaantok na ako. Nagyaya siya saakin kanina na magsho shopping daw kami bukas. Ako na ang bahalang kumausap sakaniya.” pagkatapos ay tumalikod na siya at naglakad patungo sa kanilang kwarto ni Vaughn. “Goodnight!” pero napahinto siya sa paghakbang paakyat ng hagdan nang may maalala.
“Nga pala! Kuya Clinton.” baling niya kay Clinton.
“Hm?”
“Ah... Hehehe naaalala ko, susunduin ko nga pala dapat si Akari ngayon. Kaso pagod ako eh, tsaka maaga pa ako bukas. Pwedeng ikaw nalang ang sumundo sa kaniya? Isesend ko nalang sayo yung address. Pleaseee?”
“But—”
“Pretty pleasee?”
“Sigh. Mm... Sure.”
“Wah! Thank you! Kuya Clinton, you're the best!” tumuloy na siya at dumiretso na agad sa kwarto para magpahinga.
Sabay sabay na binalingan ng lahat ang kanilang amo na tumayo na rin mula sa kinauupuan. “Umuwi na kayo. Bukas nalang natin ituloy ito.”
“Kung kaibigan ni Sue.... ibig ba sabihin nito kaya nakidnap noon si Sue dahil sa babaeng yun?” kunot noong tanong ni Josh.
“Yeah. Definitely.” walang ganang sambit naman ni Clover.
“Bukas.... boss susundan ba namin sila ma'am Sue?” tanong ni Hunter.
Umiling si Vaughn, “No need.”
“Huh?”
“Sasama tayo sa kaniya.” wika ni Vaughn na mas lalong ikinakunot noo ng lahat. Alam nilang maganda naman ang planong iyon pero ang tanong ay kung papayag naman ba si Sue?
“Eh??”
“Sinabi ko nang umuwi na kayo diba? Alis!”
Napakamot ng batok sila Josh at Hunter pero walang nagawa kundi ang umalis nalang. Ganon din ang iba. Napasimangot sila, ang cold ba naman ng boss nila?
Habang bumabyahe si Clinton ay nakatanggap siya ng message mula kay Jasmin. Yun na ang kanina pa niyang hinihintay. Pero otomatikong umarko ang kilay niya nang mabasa ang nakasulat na address.
“Bar?” at bakit naman siya naroon? May kasama ba siya? Babae ba? O baka nakikipag date na? Mas lalong umarko ang kilay niya sa naisip na baka nakipagkita siya sa lalakeng nagngangalang Max na kinaiinisan niya kapag nasa paligid ng dalagang si Akari.
“Tss. Subukan niya lang makipagkita sa lalakeng yun.” —baka magbago ang isip ko at hindi ko siya ihatid sa bahay nila't idiretso ko siya sa bahay.
“the f?!” umiling siya at sinubukang iwaksi ang kung ano mang nasa isip niya ngayon. Nababaliw na ata siya.
***
Kinabukasan maagang nagising si Sue para sa pag alis. Nang makababa siya galing sa kwarto nakita niya si Vaughn na nakabihis din at nakaupo sa sofa habang nakahalukipkip. Mas maaga itong nagising. Ang akala ni Sue ay maaga ang pasok ngayon ng asawa. Nakita niya din si Eren na hawak ang paboritong bola at nilalaro ito kasama si Hunter.
Nang makita nila si Sue lahat sila ay lumapit sa kaniya.
“Saan po ang punta niyo?” tanong ng cute na si Eren.
Ngumiti si Sue at ginuloang buhok ni Eren, “May lakad ako ngayon kasama ang mga kaibigan ko kaya si daddy mo nalang muna ang maghahatid sayo sa school, okay?” pag katapos ay hinalikan siya sa pisngi bago nagpatuloy sa lakad palabas ng bahay.
May nag init naman ang ulo sa nakita. Bakit si Eren may kiss e siya wala?
“Hey, Hon! Wait!” sigaw ni Vaughn at hinawakan sa kamay si Sue para pigilan ito.
Napalingon namansa kaniya si Sue. “Hm? Bakit, hubby? May ipapabili ka ba?” nakangiting tanong niya.
“Sasama a—”
“Hindi.” mabilis na sambit niya.
“Pero Sue paano natin siya mahuhuli ku—” hindi rin naituloy ni Hunter ang sasabihin dahil binalingan siya ng tingin ni Sue at nginitian.
“Magtiwala kayo saakin.”
“Pero—!” mabilis na binigyan ni Sue ng isang smack na halik sa labi ang asawa na ikinatahimik niya.
Mabuti nalang at mabilis ding humarang sa harap ni Eren si Hunter. “Hahaha tara na doon.” aniya na hinila na si Eren paalis.
“Bye!” paglabas niya ng mansion nakaparada na sa labas ng gate ang kotse ng kaibigan niyang si Navi.
“Eyow, Jasmin!”
“Hi Navi!” napalingon siya sa kotseng paparating din. Huminto itosa likod ng kotse ni Navi. Lumabas mula sa loob ng kotse ang binatang kinukusot pa ang mga mata at inaantok.
“Goodmorning kuya!” bati ni Sue.
Tumango lang siya bilang tugon at naglakad na papasok sa mansion.
“Ano pa Jasmin? Get in!” nang buksan naman ni Sue ang pinto sa backseat ay napahinto siya. Nakahiga kasi rito ang isa bang dalaga na halos sakupin ang buong backseat. May yakap pa siyang stitch na stuffed toy. “Akari?”
“Hi.” humihikab niyang sambit.
Isinara nalang uli ni Sue ang pinto sa backseat at sa passenger seat nalang siya umupo katabi si Navi.
“Bakit mo pa isinama si Akari? Puyat pa ata yan.”
“Actually sinundo ko pa yan mula sa bahay ni mr. Guz Perez. Ewan ko kung bakit siya nandoon. Iwuuwi ko na nga dapat kaso ayaw niya. Gusto daw niyang sumama dahil wala naman daw siyang kasama sa bahay nila.”
“Ganon ba?”
“Oo. At ang may gusto din daw siyang sabihin saatin. Mahalaga daw.”
“Huh?”
Nagkibit balikat si Navi, “So saan mo gustong pumunta?”
“Eh?? Sabi mo shopping?!”
“BWAHAHAHAHA! Tinatatanong ko kung saang mall?”
Napabliktwas ng upo si Akari at sinigawan ang mga kaibigan, “Urusai! Can't you see na natutulog ako?!”
“Woah!” napapaypay si Sue at binuksan pa ang katabing bintana. “Akari, grabe naman yang amoy ng hininga mo.”
“May hangover ka pa ata? Hoy, sabihin mo kung nahihilo ka o nasusuka. Buksan mo yung bintana at sa labas mo iduwal. Tandaan mo nasa kotse kita!”
“URUSEE! (shut up)”
Napairap na lamang si Navi, “Nag hapon na. Di pa nawawala ang kalasingan.” kapag lasing kasi ito ay hindi na tagalog ang ginagamit.
Half Japanese si Akari at half pinoy. Sa Japan siya ipinangak at doon lumaki ng anim na taon kasama ang mga magulang. Pero lumipat rin sa Pilipinas nang magkaroon ng malaking negosyo sa bansa ang kaniyang ama. Dito na niya ipinagpatuloy ang pag aaral. Nagbabakasyon naman siya sa Japan upang bisitahin ang kaniyang Lola na medyo istrikto sa pamilya. Pero mabait naman. Hindi ginagamit ni Akari ang lenggwahe ng bansang Japan liban lang sa mga magulang niya lalo na sa grandparents niya. Mas nagagamit niya ito pag lasing. Lahat ng kausap kinakausap sa lenggwaheng hindi niya madalas ginagamit.
“Dumaan muna kaya tayo ng drugstore? Bilhan muna natin siya ng gamot para sa hangover.” suhestyon ni Sue.
Sumangayon naman si Navi, “Sigh. Mabuti pa nga.” napangiwi pa silang dalawa nang marinig na nauntog si Akari sa likod.
“Itai!(ouch)” daing niya na napahawak pa sa ulong nauntog. Sinamaan niya ng tingin ang pinag untugan niya at sinuntoksuntok ito ng mahina. “Kisama!(you bastard)”
Natawa ang dalawa, “Pfft. Hahaha mukhang sira si Akari.”
“Sinabi mo pa. Hahaha”