ဒီကကိစ္စတွေကိုအမြန်ဆုံးဖြတ်ရသည်။
အများကြီး. . .ပြောချင်တာတွေအများကြီး. . .မေးချင်တာတွေအများကြီး. . .အများကြီး. . .
သတိရတာ လွမ်းတာကတော့မေးမနေပါနဲ့တော့။
ဘဝအဆက်ဆက်လွမ်းခဲ့ရသူလို. . .လွမ်းပြီးရင်းလွမ်း.
သတိရပြီးရင်းရ. . .အလုပ်ထဲခေါင်းနှစ်ထားရတာသာကြည့်ပါတော့။
ရောက်လေရာနေရာ သော့်အရွယ်များတွေ့ရင်အလိုလိုကြည့်မိပြီးသားဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ မိုးဦး။
အလုပ်သွားအလုပ်ပြန် ကားနှင့်သွားလာရင်ရပါရက်နဲ့ လိုင်းကားတိုးစီး. . .အမှတ်မထင်များပြန်တွေ့လေမလားပေါ့။ ဘယ်ဆီထွက်သွားမှန်းမသိခဲ့ရလေတော့. . .ခရီးထွက်တိုင်းကြည့်. . .ရောက်လေရာနေရာ သော်ရှိနိုင်တယ်ဆိုတဲ့စိတ်တစ်ခုနဲ့သာ မိုးဦး အသက်ရှ်ခဲ့ရပါသည်။
တွေ့မည့်တွေ့တော့ ရဲစခန်းမှာ. . .
ရန်ဖြစ်ထားတဲ့မျက်နှာမှာဒဏ်ရာတွေနဲ့. . .လူပုံကလဲရုတ်တရက်မမှတ်မိချင်စရာ. . .ပိန်သွားပြီးအသားကငယ်ငယ်ကလိုဝါနှစ်နှစ်မဟုတ်တော့ နေလောင်သလိုဝါညစ်ညစ်နှင့်. . .အရင်ကဖောင်းအိနေတဲ့ပါးလေးက ပြားကပ်နေပြီ။ ရင်ထဲမှာ မကောင်းလိုက်တာ သော်ရယ်။
သော် ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ရောနေခဲ့ရရဲ့လား?????
ဘယ်နေရာမှာဘာတွေလုပ်နေလို့ ဒီလိုပုံစံလဲ?????
ရှာလိုက်ရတာ သော်ရယ်။
လူစိမ်းဆိုကြောက်တတ်သူ. . .စိတ်အားငယ်တတ်သူ. .
အရွယ်နှင့်မမျှ မေတ္တာငတ်ခဲ့သူ. . .မကြည်ဖြူသူတွေကြားထဲဝမ်းနည်းတာတောင်ထုတ်မပြရဲဘဲနေတတ်သူ။
သော့်ဆီကိုကိုကိုကြီးပြန်လာတယ်လေ။
အဖွားကဆုံးသွားပြီးသော်ကပျောက်သွားသတဲ့။
ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ သော်ရယ်. . .
ကိုကိုကြီးဆီကိုလာခဲ့ပါတော့လား. . .
ကိုကိုကြီးကိုအားကိုးတာဆို. . .ဘာလို့များ. . .အဝေးကြီးပြေးရတာလဲ. . .သော်ဘယ်လိုဒုက္ခတွေရှိရှိအတူတူ ဖြေရှင်းပေးမဲ့ ကိုကိုကြီးရှိရက်နဲ့ကွာ။
သော့်ကိုကြည့်ပြီး မိုးဦး ရင်ထဲမှာမေးခွန်းပေါင်းများစွာ။
.
.
.
တကယ်တော့. . .မိုးဦးနောက်ကျခဲ့တာပါ။
မိုးဦးစာမေးပွဲဖြေပြီးပြီးချင်း. . .ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျတဲ့သတင်းကစောင့်ကြိုလျက်ရှိခဲ့သည်။
မိုးဦးဖေဖေအလုပ်ကိစ္စနှင့်နယ်ဆင်းရင်း. . .
မတော်တဆမှုဖြစ်သည့်သတင်းက မိုးဦးကိုစောင့်ကြိုနေခဲ့တာ။
စာမေးပွဲအခန်းကအထွက်ဘော်ဒါဆောင်ရဲ့နှုတ်ဆက်ပွဲတောင်မတက်နိုင် ပစ္စည်းများမသိမ်းနိုင်. . .မေမေနှင့်အတူ ဖေဖေရှိရာချက်ချင်းပြေးရသည်။
ရောက်လဲရောက်ဖေဖေလဲဆုံး. . .မိုးဦးတို့သားအမိကိုစောင့်နေသလိုပါ။
ဖေဖေ့အသုဘအစအဆုံး မြင့်မိုရ်တို့မိသားစုကူညီသည်။ မေမေသည်လည်းရန်ကုန်မြေမှာဘာမှသိလှသည်မဟုတ်။ မိုးဦးဖြင့်ပိုဆိုး. . .ရန်ကုန်ရောက်ကတည်းကဘော်ဒါတက်. . .တစ်နှစ်လုံးစာမှာ နှစ်မြုပ်ထားခဲ့ရတာလေ။
ဖေဖေ့ကိစ္စအားလုံးပြီးသည့်အချိန်... သော့်ဆီသွားဖို့မေမေ့ထံခွင့်တောင်းရသည်။ ထိုအချိန်မှ မေမေက. . .ပြောပြတာ။
အဖွားလည်းလွန်ခဲ့တဲ့. . .လေးလခန့်ကဆုံးသွားကြောင်း. . . .
မေမေကိုယ်တိုင်မြို့သို့ပြန်ခဲ့သေးကြောင်း. . .
သော်လဲကျောင်းတက်နေဆဲဖြစ်ကြောင်း. . .
ထို့ပြင်. . . .ထိုမြို့မှ မိုးဦးတို့အိမ်အားရောင်းချခဲ့ပြီဖြစ်ကြောင်းတွေပေါ့။
မိုးဦးတစ်ယောက် တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းအတွက် ကြိုးစားပြင်ဆင်နေချိန်ဆိုတော့ ဘော်ဒါနဲ့ကျောင်းကလွဲပြီး အပြင်ထွက်ခွင့်မရသည့်အချိန်တွေမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေ မနည်းဘူးပဲ။ မေမေက ပုံမှန်လာတွေ့သော်လည်း ထိုအကြောင်းများကို မိုးဦးသိခွင့်မရခဲ့။
မိုးဦးမေမေ့ကိုနားမလည်တော့ပါ။
တကယ်ဆို အဖွားဆုံးပြီးဆိုမှတော့. . .သော့်ကိုခေါ်လာခဲ့ဖို့ကောင်းသည်။
ဟိုမိသားစုနှင့် သော်တစ်ယောက်ထဲထားခဲ့တာ ရက်စက်လွန်းရာကျသည်။ သော်. . .ဘယ်လိုမှအဆင်မပြေနိုင်ပါ။ သော့်ကိုလည်း မေမေပြုစုပျိုးထောင်ပေးခဲ့သေးတာပဲ။ မေမေ့သားလေးလိုပဲလေ။ ဘာကြောင့် သော့်အပေါ်ရက်စက်ရတာလဲ။ ဘာကြောင့်လဲ?????
မေမေက မိုးဦး သော့်ဆီသွားမှာကို မတားပါ။
ဖေဖေ့အတွက်ဝမ်းနည်းနေရချိန်. . .မေမေ့ကိုအားနာပေမဲ့. . .မိုးဦး. . .သော့်ကိုစိတ်မချတော့ပါ။
အမြန်ဆုံးသွားခေါ်ရမှဖြစ်ပါတော့မည်။
အမြန်ဆုံးလို့မိုးဦးစိတ်ထဲထင်ခဲ့ပေမဲ့. . .မိုးဦးနောက်ကျခဲ့ပါပြီ။
သော်. . .သော်လေး. . .မိုးဦးရဲ့ကလေး. . .
ထိုအိမ်မှာမရှိတော့ပါ။
ဘယ်သွားလဲ။
သော့်ကိုဘာလုပ်လိုက်ကြတာလဲ။
သော်ဘာတွေဖြစ်ခဲ့တာလဲ. . .ဘယ်သူမှ. . .မဖြေကြတော့ပါ။
သူတို့ကိုယ်တိုင် သော် ဘယ်ကိုထွက်သွားသည်လဲမသိပါတဲ့. . .
ဘာကြောင့်. . .သော်ထွက်သွားခဲ့ရသလဲဆိုတာတော့ သူတို့သိရက်နဲ့မဖြေခြင်းသာ. . .
ဖြေခဲ့ကြရင်လဲ. . .မိုးဦး ထိုနေရာတွင် လူသတ်မှုဖြစ်ခဲ့လောက်မှာပါ။
မိုးဦး. . .သော့်ဆရာမများဆီသို့. . .သူငယ်ချင်းမိဘများဆီသို့. . .လိုက်လံမေးမြန်းသော်လည်း. . .သော့်ကိုရုတ်တရက်မတွေ့ရတော့ကြောင်း. . .သူတို့လဲစုံစမ်းပေမဲ့. . .သော့်အဒေါ်မိသားစုမှသော်သူတို့အိမ်မှာမနေတော့ကြောင်း. . .အဖွားမရှိတော့လို့မနေချင်တော့တာဖြစ်ကြောင်းသာ ပြန်ပြောကြသည်တဲ့။
သော့်အမေဘက်မှအမျိုးများဆီသို့သွားသလိုလိုသာဖြေကြသည်တဲ့။
မိုးဦး. . .မယုံပါ။
သူထိုနေ့က. . .သော့်ကို သေသေချာချာပြောခဲ့သည်ပဲ။
ပြန်. . .လာ. . .ခဲ့. . .ပါ့. . .မယ်. . .လို့. . .
အဖွားဆုံးသွားရင်လဲ သူ့နောက်လိုက်လာရင်လာ
မလာခဲ့ရင် ဆက်ဆက် ဤအိမ်. . .ဤခရေပင်အောက်တွင်စောင့်နေမည့်သူပါ။
သော်. . .သူမသိဘဲ. . .ဘယ်ကိုမှမသွားပါ။
သော်. . .က. . .သူ့ကိုမစောင့်ဘဲထွက်သွားမည့်သူမဟုတ်ဟု. . .ခိုင်မာစွာယုံကြည်လျက်ရှိခဲ့သော်လည်း
အမှန်တရားကတော့. . .သော်. . .သူ့ကိုစောင့်မနေခဲ့ပါ။
သူနှင့်မခွဲနိုင်လွန်းလို့. . .မျက်ရည်ခမ်းအောင်ငိုခဲ့သည့်ကလေး... သူလာတွေ့ချိန်. . .လာခေါ်ချိန်မှာ. . .ချိန်းထားသည့်နေရာတွင်စောင့်မနေခဲ့ပါ။
.
.
.
ထိုနေ့က. . .
ခရေပင်အောက်တွင်ထိုင်နေသည့်သော်။
တနေကုန်မတွေ့ရသေး. . .မိုးဦး ဆရာမများနှင့်သူငယ်ချင်းများကိုနှုတ်ဆက်နေရသည်။
လူတိုင်းကိုပြောခဲ့သည်။
စာမေးပွဲပြီးရင်ပြန်လာပါမည်ဟု။
"သော်"
မော့ကြည့်သည်.... မထူးပါ။
"ငိုပြန်ပြီလား. . .သော်လေး. . ."
ခေါင်းခါသည်။ မျက်ရည်စများလွင့်ထွက်သွားသည်အထိခါသည်။
သော့်အနားထိုင်ချရင်း. . .မျက်ရည်စများကို သုတ်ပေးရင်း. . .
"မငိုပါနဲ့တော့. . .သော်. . .ကိုကိုကြီးသော့်ဆီ ပြန်လာမယ်ဆိုတာကိုယုံကြည်ရင် မငိုပါနဲ့တော့. . .သော်. . .စာမေးပွဲပြီးတာနဲ့ချက်ချင်း တစ်ရက်မှနောက်မကျစေရဘူး... ပြန်လာမှာ"
မငိုပေမဲ့ရှိုက်နေဆဲပါ။
ခေါင်းလေးဆွဲယူပြီး ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်ထားမိသည်။
လက်ဖျားလေးတွေတုန်ရင်အေးစက်လို့. . .
ကိုယ်လုံးလေးကတုန်ရီလို့. . .
သနားလိုက်တာ. . .
ကိုယ်က. . .ဘာဖြစ်ဖြစ်. . .ခံစားချက်ထက်ပိုအရေးကြီးတာကိုချင့်ချိန်ရွေးချယ်နိုင်ပေမဲ့. . .ကိုယ့်ကလေးက. . .ကိုယ့်မျက်နှာတစ်ကမ္ဘာထင်နေရှာသူ။
မငိုပါနဲ့ဆိုတဲ့စကားပြောနေရပေမဲ့. . .ရင်ကိုသာခွဲပြချင်တယ်. . .သော့်လိုရှိုက်ငိုမနေပေမဲ့. . .သော့်ထက်ဆိုးတယ်။ သော်ကမခွဲနိုင်တာတစ်ခုပဲသိတာ. . .
ကိုယ်က. . .ကိုယ်က. . .ရူးသွားဖို့ပါပဲ... သော်ရယ်။
"ကို. . .ကို. . .ကြီး"
"ဟင်. .. သော်လေး"
"သား.....ကိုကိုကြီးစကားကိုမယုံလို့မဟုတ်ဘူး. . . ရင်ဘတ်ထဲကနာပြီး...အောင့်လွန်းလို့"
အော်. . .သော်ရယ်. . .သော်လေးရယ်။
"ငိုတော့ပိုဆိုးမှာပေါ့ကွာ. . .မငိုနဲ့တော့"
"သား. . .ကိုကိုကြီးကို...ခဏဖက်ထားမယ်နော်"
တင်းကျပ်စွာဖက်တွယ်လာတဲ့လက်လေးများ. . .
ရင်ခွင်ထဲခေါင်းတိုးဝင်ပြီး. . .
.
.
.
.
သော်. . .ကိုကိုကြီးကိုယ်နံ့ကိုအလွတ်ရပါသည်။
ဘယ်ချိန်ဖြစ်ဖြစ်ခြေသံဖွဖွကိုမှတ်မိသလို. . .ဒီကိုယ်သင်းနံ့အားမမေ့ပါ။ဒီနေ့တော့. . .ဝိဉာဉ် အထိပါအောင်မှတ်သားထားပါမည်။
တစ်နှစ်စာ. . .အင်း. . .တစ်နှစ်စာပေါ့. . .
ကိုကိုကြီးမရှိသည့်ရက်ပေါင်းများစွာအတွက်လေ။
တကယ်တော့. . .
သော်ဒီထက်ပိုလိုချင်တာရှိပေမဲ့. . .ကိုကိုကြီးကိုမတောင်းဆိုဝံ့ပါ။
ကိုကိုကြီးကသော့်အတွက်အဖွားပြီးလျှင်. . .အချစ်ဆုံးသူ. . .အားကိုးဆုံးသူ. . .
ဒါကြောင့်. . .ပညာရေးအတွက်မိဘစီစဥ်တာကိုလက်ခံရတဲ့ကိုကိုကြီး. . .သော့်အတွက်နောက်ဆံငင်နေရသူကို. . .သော့် စိတ်အလိုလိုက်ပြီးဒုက္ခမပေးလိုပါ။
ဖက်ထားခွင့်ရပြီး. . .ကိုကိုကြီး ရင်ခွင်ထဲရောက်နေချိန်... ခံစားရတဲ့နွေးထွေးလုံခြုံမှုကိုသာ အပြည့်အဝ
အင်းးးးး ပိုလျှံသည်အထိ. . .ယူမိပါသည်။
ရုတ်တရက်မျက်နှာကိုဆွဲမော့်လာတဲ့ လက်နှင့်အတူ ပူနွေးသော. . .တုန်ရီသော. . .ချိုမြသော. . .နှုတ်ခမ်းအစုံနှင့်. . .ဖိကပ်ကာ. . .ကိုကိုကြီးနမ်းလိုက်သည်။
စိတ်ခြင်းများဆက်နေတာလား. . .ကိုကိုကြီးရယ်။
သော်ဖြင့်. . .မတောင်းဆိုရဲခဲ့ပါဘူး. . .
သော်မျက်ဝန်းလေးမှိတ်ချထားမိသည်။
နဖူးပြီးတော့. . .သော့်ပါးနှစ်ဖက်. . .
အိကနဲဝင်သွားတဲ့ကိုကိုကြီးရဲ့ နှာဖျားချွန်ချွန်
သော့်နှာဖျားနှင့်ကိုကိုကိုကြီးနှာဖျားထိထားပြီး. . .ခဏနားနေသေးသည်။
ကိုကိုကြီးရင်ထဲကလာတဲ့အသံကိုအတိုင်းသားကြားနေရသလို.. .သော့်ရင်ထဲက နှလုံးများအပြင်ထွက်သွားလေမလား. . .တွေးမိရသည်အထိ ခုန်ပေါက်ဆူညံသည်။
"သော်. . ."
မှိတ်ထားသောမျက်ခွံပေါ် နှုတ်ခမ်းအစုံနှင့်ဖွဖွထိရင်း. . .ခေါ်သည်။
"ထပ်နမ်းလို့ရသေးလား"
မော့်ကြည့်ရင်း. . .ခေါင်းသာညိမ့်ပြမိသည်။
ဒီတစ်ခါတော့. . .ထင်ထားသလိုမဟုတ်တော့. . .
ပူနွေးသောနှုတ်ခမ်းအစုံက. . .ခုထိတုန်ရီနေသေးတဲ့ သော့်နှုတ်ခမ်းပေါ်ကျလာတော့တာ။
ဘုရားရေ...
သော်. . .နှုတ်ခမ်းလေး. . .ဟ. . .ကာ. . .မျက်လုံးအစုံ ဝိုင်းစက်လျက်. . .
.
.
.
.
မိုးဦး. . .လွတ်သွားသောစိတ်အစဥ်. .ကိုယ်မှာပြန်ကပ်မိတော့ လက်လွန်. . .ခြေလွန်. . .အင်း. . .နှုတ်ခမ်းအစုံပါလွန်မိလေပြီ။
ချိုလိုက်တာ သော်
အေးမြလိုက်တာ သော်
ပြန်လွှတ်မပေးချင်တော့ဘူး သော်
ဝါးစားပြီးမျိုချမိတော့မတတ်
ကိုယ့်ကလေးက. . .ရုတ်တရက်လန့်ပြီးပါးစပ်လေး ဟ ကာဖြင့်. . .ဘာမှပြန်မတုံ့ပြန်တတ်ရှာ။
မိုးဦးရော. . .ဘာထူးလဲ. . .ပထမဆုံးအနမ်းလေ။
ရင်ဘတ်ကိုလက်ကလေးနှင့်အသာတွန်းသည်။
အသက်ရှုမဝတော့လို့. . .
". . ."
". . ."
တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်အကြာကြီးကြည့်နေမိသည်။ စကားမပြောမိကြ။
ပြောစရာလဲမလိုတော့ပါဘူးလေ။ သော် နားမလည်လောက်သေးပေမဲ့. . .ကိုကိုကြီးက. . .သေချာနေပြီ။ သိပ်ကိုသေချာနေပြီ။
"သော်. . .လန့်သွားလား. . .sorry"
မော့်မော့်လေးကြည့်နေဆဲ။
"အခုသိပြီလား. . .သေချာပေါက်ပြန်လာမယ်ဆိုတာ"
ခေါင်းညိမ့်သည်။
"စောင့်နေနော်. . .ကိုကိုကြီးက. . .သော့်ကိုဆက်ဆက်လာခေါ်မှာ. ..ခဏလေးပဲ. . .ခဏလေးပဲနော်. . .မငိုပဲ စောင့်နေ. . .ဒီနေ့ကိုလဲ မမေ့စေနဲ့"
သော်လေး. . ရှက်ပြီးပါးလေးနှစ်ဘက် ရဲ တက်လာသည်။
ပါးလေးကိုပွတ်သပ်ပေးနေမိရင်း. . .
"ထွက်သွားတာကိုလိုက်မကြည့်နဲ့. . .ကားကရောက်နေပြီ...သော့်ကိုတနေ့လုံးမတွေ့ရသေးလို့....ပြေးလာတာ"
"ဟုတ်. . .ကိုကိုကြီး"
"အိမ်ထဲဝင်တော့နော်...ကိုကိုကြီး...သွားတော့မယ်"
မိုးဦးသော့်လက်ကိုဆွဲရင်း. . .အိမ်ဘက်လျှောက်လာခဲ့သည်။
သော်အိမ်ထဲဝင်သွားမှ. . .ဒီဘက်အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့သည်။
စိတ်ချလက်ချပညာသင်ပါမည်။
ကိုယ့်မှာစောင့်ရှောက်ရမဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်သေချာပေါက်ရှိနေပါပြီ။
လွမ်းလဲခံနိုင်ရည်ရှိရမည်။
ကိုယ့်အချစ်ရဆုံးသူ
တစ်ဘဝလုံးပုံမည့်သူ
က်ုယ့်အသည်းနှလုံးပိုင်ရှင်. . .ဆိုတာ. . .မိုးဦး. . .ယနေ့သိလိုက်ပါပြီ။
တိတိကျကျသိလိုက်ပါပြီ။
တော်သေးတယ်. . .လွမ်းပြီးငိုချင်စရာတွေချည်းပဲ သိမ်းခဲ့ရတာမဟုတ်ခဲ့။
အလွန်နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသော. . .တစ်သက်မမေ့နိုင်သော. . .လွမ်းတိုင်းပြုံးမိစေသော. . .အနမ်းတွေသိမ်းယူခဲ့မိပြီ။
.
.
.
ဆက်ရန်. . .
Zawgyi
ဒီကကိစၥေတြကိုအျမန္ဆုံးျဖတ္ရသည္။
အမ်ားႀကီး. . .ေျပာခ်င္တာေတြအမ်ားႀကီး. . .ေမးခ်င္တာေတြအမ်ားႀကီး. . .အမ်ားႀကီး. . .
သတိရတာ လြမ္းတာကေတာ့ေမးမေနပါနဲ႔ေတာ့။
ဘဝအဆက္ဆက္လြမ္းခဲ့ရသူလို. . .လြမ္းၿပီးရင္းလြမ္း.
သတိရၿပီးရင္းရ. . .အလုပ္ထဲေခါင္းႏွစ္ထားရတာသာၾကည့္ပါေတာ့။
ေရာက္ေလရာေနရာ ေသာ္႕အ႐ြယ္မ်ားေတြ႕ရင္အလိုလိုၾကည့္မိၿပီးသားျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ မိုးဦး။
အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ ကားႏွင့္သြားလာရင္ရပါရက္နဲ႔ လိုင္းကားတိုးစီး. . .အမွတ္မထင္မ်ားျပန္ေတြ႕ေလမလားေပါ့။ ဘယ္ဆီထြက္သြားမွန္းမသိခဲ့ရေလေတာ့. . .ခရီးထြက္တိုင္းၾကည့္. . .ေရာက္ေလရာေနရာ ေသာ္႐ွိႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့စိတ္တစ္ခုနဲ႔သာ မိုးဦး အသက္႐ွ္ခဲ့ရပါသည္။
ေတြ႕မည့္ေတြ႕ေတာ့ ရဲစခန္းမွာ. . .
ရန္ျဖစ္ထားတဲ့မ်က္ႏွာမွာဒဏ္ရာေတြနဲ႔. . .လူပုံကလဲ႐ုတ္တရက္မမွတ္မိခ်င္စရာ. . .ပိန္သြားၿပီးအသားကငယ္ငယ္ကလိုဝါႏွစ္ႏွစ္မဟုတ္ေတာ့ ေနေလာင္သလိုဝါညစ္ညစ္ႏွင့္. . .အရင္ကေဖာင္းအိေနတဲ့ပါးေလးက ျပားကပ္ေနၿပီ။ ရင္ထဲမွာ မေကာင္းလိုက္တာ ေသာ္ရယ္။
ေသာ္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေရာေနခဲ့ရရဲ႕လား?????
ဘယ္ေနရာမွာဘာေတြလုပ္ေနလို႔ ဒီလိုပုံစံလဲ?????
႐ွာလိုက္ရတာ ေသာ္ရယ္။
လူစိမ္းဆိုေၾကာက္တတ္သူ. . .စိတ္အားငယ္တတ္သူ. .
အ႐ြယ္ႏွင့္မမွ် ေမတၱာငတ္ခဲ့သူ. . .မၾကည္ျဖဴသူေတြၾကားထဲဝမ္းနည္းတာေတာင္ထုတ္မျပရဲဘဲေနတတ္သူ။
ေသာ္႕ဆီကိုကိုကိုႀကီးျပန္လာတယ္ေလ။
အဖြားကဆုံးသြားၿပီးေသာ္ကေပ်ာက္သြားသတဲ့။
ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ေသာ္ရယ္. . .
ကိုကိုႀကီးဆီကိုလာခဲ့ပါေတာ့လား. . .
ကိုကိုႀကီးကိုအားကိုးတာဆို. . .ဘာလို႔မ်ား. . .အေဝးႀကီးေျပးရတာလဲ. . .ေသာ္ဘယ္လိုဒုကၡေတြ႐ွိ႐ွိအတူတူ ေျဖ႐ွင္းေပးမဲ့ ကိုကိုႀကီး႐ွိရက္နဲ႔ကြာ။
ေသာ္႕ကိုၾကည့္ၿပီး မိုးဦး ရင္ထဲမွာေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ။
.
.
.
တကယ္ေတာ့. . .မိုးဦးေနာက္က်ခဲ့တာပါ။
မိုးဦးစာေမးပြဲေျဖၿပီးၿပီးခ်င္း. . .ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်တဲ့သတင္းကေစာင့္ႀကိဳလ်က္႐ွိခဲ့သည္။
မိုးဦးေဖေဖအလုပ္ကိစၥႏွင့္နယ္ဆင္းရင္း. . .
မေတာ္တဆမႈျဖစ္သည့္သတင္းက မိုးဦးကိုေစာင့္ႀကိဳေနခဲ့တာ။
စာေမးပြဲအခန္းကအထြက္ေဘာ္ဒါေဆာင္ရဲ႕ႏႈတ္ဆက္ပြဲေတာင္မတက္ႏိုင္ ပစၥည္းမ်ားမသိမ္းႏိုင္. . .ေမေမႏွင့္အတူ ေဖေဖ႐ွိရာခ်က္ခ်င္းေျပးရသည္။
ေရာက္လဲေရာက္ေဖေဖလဲဆုံး. . .မိုးဦးတို႔သားအမိကိုေစာင့္ေနသလိုပါ။
ေဖေဖ့အသုဘအစအဆုံး ျမင့္မိုရ္တို႔မိသားစုကူညီသည္။ ေမေမသည္လည္းရန္ကုန္ေျမမွာဘာမွသိလွသည္မဟုတ္။ မိုးဦးျဖင့္ပိုဆိုး. . .ရန္ကုန္ေရာက္ကတည္းကေဘာ္ဒါတက္. . .တစ္ႏွစ္လုံးစာမွာ ႏွစ္ျမဳပ္ထားခဲ့ရတာေလ။
ေဖေဖ့ကိစၥအားလုံးၿပီးသည့္အခ်ိန္... ေသာ္႕ဆီသြားဖို႔ေမေမ့ထံခြင့္ေတာင္းရသည္။ ထိုအခ်ိန္မွ ေမေမက. . .ေျပာျပတာ။
အဖြားလည္းလြန္ခဲ့တဲ့. . .ေလးလခန္႔ကဆုံးသြားေၾကာင္း. . . .
ေမေမကိုယ္တိုင္ၿမိဳ႕သို႔ျပန္ခဲ့ေသးေၾကာင္း. . .
ေသာ္လဲေက်ာင္းတက္ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း. . .
ထို႔ျပင္. . . .ထိုၿမိဳ႕မွ မိုးဦးတို႔အိမ္အားေရာင္းခ်ခဲ့ၿပီျဖစ္ေၾကာင္းေတြေပါ့။
မိုးဦးတစ္ေယာက္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းအတြက္ ႀကိဳးစားျပင္ဆင္ေနခ်ိန္ဆိုေတာ့ ေဘာ္ဒါနဲ႔ေက်ာင္းကလြဲၿပီး အျပင္ထြက္ခြင့္မရသည့္အခ်ိန္ေတြမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြ မနည္းဘူးပဲ။ ေမေမက ပုံမွန္လာေတြ႕ေသာ္လည္း ထိုအေၾကာင္းမ်ားကို မိုးဦးသိခြင့္မရခဲ့။
မိုးဦးေမေမ့ကိုနားမလည္ေတာ့ပါ။
တကယ္ဆို အဖြားဆုံးၿပီးဆိုမွေတာ့. . .ေသာ္႕ကိုေခၚလာခဲ့ဖို႔ေကာင္းသည္။
ဟိုမိသားစုႏွင့္ ေသာ္တစ္ေယာက္ထဲထားခဲ့တာ ရက္စက္လြန္းရာက်သည္။ ေသာ္. . .ဘယ္လိုမွအဆင္မေျပႏိုင္ပါ။ ေသာ္႕ကိုလည္း ေမေမျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့ေသးတာပဲ။ ေမေမ့သားေလးလိုပဲေလ။ ဘာေၾကာင့္ ေသာ္႕အေပၚရက္စက္ရတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲ?????
ေမေမက မိုးဦး ေသာ္႕ဆီသြားမွာကို မတားပါ။
ေဖေဖ့အတြက္ဝမ္းနည္းေနရခ်ိန္. . .ေမေမ့ကိုအားနာေပမဲ့. . .မိုးဦး. . .ေသာ္႕ကိုစိတ္မခ်ေတာ့ပါ။
အျမန္ဆုံးသြားေခၚရမွျဖစ္ပါေတာ့မည္။
အျမန္ဆုံးလို႔မိုးဦးစိတ္ထဲထင္ခဲ့ေပမဲ့. . .မိုးဦးေနာက္က်ခဲ့ပါၿပီ။
ေသာ္. . .ေသာ္ေလး. . .မိုးဦးရဲ႕ကေလး. . .
ထိုအိမ္မွာမ႐ွိေတာ့ပါ။
ဘယ္သြားလဲ။
ေသာ္႕ကိုဘာလုပ္လိုက္ၾကတာလဲ။
ေသာ္ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တာလဲ. . .ဘယ္သူမွ. . .မေျဖၾကေတာ့ပါ။
သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ေသာ္ ဘယ္ကိုထြက္သြားသည္လဲမသိပါတဲ့. . .
ဘာေၾကာင့္. . .ေသာ္ထြက္သြားခဲ့ရသလဲဆိုတာေတာ့ သူတို႔သိရက္နဲ႔မေျဖျခင္းသာ. . .
ေျဖခဲ့ၾကရင္လဲ. . .မိုးဦး ထိုေနရာတြင္ လူသတ္မႈျဖစ္ခဲ့ေလာက္မွာပါ။
မိုးဦး. . .ေသာ္႕ဆရာမမ်ားဆီသို႔. . .သူငယ္ခ်င္းမိဘမ်ားဆီသို႔. . .လိုက္လံေမးျမန္းေသာ္လည္း. . .ေသာ္႕ကို႐ုတ္တရက္မေတြ႕ရေတာ့ေၾကာင္း. . .သူတို႔လဲစုံစမ္းေပမဲ့. . .ေသာ္႕အေဒၚမိသားစုမွေသာ္သူတို႔အိမ္မွာမေနေတာ့ေၾကာင္း. . .အဖြားမ႐ွိေတာ့လို႔မေနခ်င္ေတာ့တာျဖစ္ေၾကာင္းသာ ျပန္ေျပာၾကသည္တဲ့။
ေသာ္႕အေမဘက္မွအမ်ိဳးမ်ားဆီသို႔သြားသလိုလိုသာေျဖၾကသည္တဲ့။
မိုးဦး. . .မယုံပါ။
သူထိုေန႔က. . .ေသာ္႕ကို ေသေသခ်ာခ်ာေျပာခဲ့သည္ပဲ။
ျပန္. . .လာ. . .ခဲ့. . .ပါ့. . .မယ္. . .လို႔. . .
အဖြားဆုံးသြားရင္လဲ သူ႕ေနာက္လိုက္လာရင္လာ
မလာခဲ့ရင္ ဆက္ဆက္ ဤအိမ္. . .ဤခေရပင္ေအာက္တြင္ေစာင့္ေနမည့္သူပါ။
ေသာ္. . .သူမသိဘဲ. . .ဘယ္ကိုမွမသြားပါ။
ေသာ္. . .က. . .သူ႕ကိုမေစာင့္ဘဲထြက္သြားမည့္သူမဟုတ္ဟု. . .ခိုင္မာစြာယုံၾကည္လ်က္႐ွိခဲ့ေသာ္လည္း
အမွန္တရားကေတာ့. . .ေသာ္. . .သူ႕ကိုေစာင့္မေနခဲ့ပါ။
သူႏွင့္မခြဲႏိုင္လြန္းလို႔. . .မ်က္ရည္ခမ္းေအာင္ငိုခဲ့သည့္ကေလး... သူလာေတြ႕ခ်ိန္. . .လာေခၚခ်ိန္မွာ. . .ခ်ိန္းထားသည့္ေနရာတြင္ေစာင့္မေနခဲ့ပါ။
.
.
.
ထိုေန႔က. . .
ခေရပင္ေအာက္တြင္ထိုင္ေနသည့္ေသာ္။
တေနကုန္မေတြ႕ရေသး. . .မိုးဦး ဆရာမမ်ားႏွင့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုႏႈတ္ဆက္ေနရသည္။
လူတိုင္းကိုေျပာခဲ့သည္။
စာေမးပြဲၿပီးရင္ျပန္လာပါမည္ဟု။
"ေသာ္"
ေမာ့ၾကည့္သည္.... မထူးပါ။
"ငိုျပန္ၿပီလား. . .ေသာ္ေလး. . ."
ေခါင္းခါသည္။ မ်က္ရည္စမ်ားလြင့္ထြက္သြားသည္အထိခါသည္။
ေသာ္႕အနားထိုင္ခ်ရင္း. . .မ်က္ရည္စမ်ားကို သုတ္ေပးရင္း. . .
"မငိုပါနဲ႔ေတာ့. . .ေသာ္. . .ကိုကိုႀကီးေသာ္႕ဆီ ျပန္လာမယ္ဆိုတာကိုယုံၾကည္ရင္ မငိုပါနဲ႔ေတာ့. . .ေသာ္. . .စာေမးပြဲၿပီးတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္း တစ္ရက္မွေနာက္မက်ေစရဘူး... ျပန္လာမွာ"
မငိုေပမဲ့႐ိႈက္ေနဆဲပါ။
ေခါင္းေလးဆြဲယူၿပီး ရင္ခြင္ထဲထည့္ဖက္ထားမိသည္။
လက္ဖ်ားေလးေတြတုန္ရင္ေအးစက္လို႔. . .
ကိုယ္လုံးေလးကတုန္ရီလို႔. . .
သနားလိုက္တာ. . .
ကိုယ္က. . .ဘာျဖစ္ျဖစ္. . .ခံစားခ်က္ထက္ပိုအေရးႀကီးတာကိုခ်င့္ခ်ိန္ေ႐ြးခ်ယ္ႏိုင္ေပမဲ့. . .ကိုယ့္ကေလးက. . .ကိုယ့္မ်က္ႏွာတစ္ကမ႓ာထင္ေန႐ွာသူ။
မငိုပါနဲ႔ဆိုတဲ့စကားေျပာေနရေပမဲ့. . .ရင္ကိုသာခြဲျပခ်င္တယ္. . .ေသာ္႕လို႐ိႈက္ငိုမေနေပမဲ့. . .ေသာ္႕ထက္ဆိုးတယ္။ ေသာ္ကမခြဲႏိုင္တာတစ္ခုပဲသိတာ. . .
ကိုယ္က. . .ကိုယ္က. . .႐ူးသြားဖို႔ပါပဲ... ေသာ္ရယ္။
"ကို. . .ကို. . .ႀကီး"
"ဟင္. .. ေသာ္ေလး"
"သား.....ကိုကိုႀကီးစကားကိုမယုံလို႔မဟုတ္ဘူး. . . ရင္ဘတ္ထဲကနာၿပီး...ေအာင့္လြန္းလို႔"
ေအာ္. . .ေသာ္ရယ္. . .ေသာ္ေလးရယ္။
"ငိုေတာ့ပိုဆိုးမွာေပါ့ကြာ. . .မငိုနဲ႔ေတာ့"
"သား. . .ကိုကိုႀကီးကို...ခဏဖက္ထားမယ္ေနာ္"
တင္းက်ပ္စြာဖက္တြယ္လာတဲ့လက္ေလးမ်ား. . .
ရင္ခြင္ထဲေခါင္းတိုးဝင္ၿပီး. . .
.
.
.
.
ေသာ္. . .ကိုကိုႀကီးကိုယ္နံ႔ကိုအလြတ္ရပါသည္။
ဘယ္ခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ေျခသံဖြဖြကိုမွတ္မိသလို. . .ဒီကိုယ္သင္းနံ႔အားမေမ့ပါ။ဒီေန႔ေတာ့. . .ဝိဉာဥ္ အထိပါေအာင္မွတ္သားထားပါမည္။
တစ္ႏွစ္စာ. . .အင္း. . .တစ္ႏွစ္စာေပါ့. . .
ကိုကိုႀကီးမ႐ွိသည့္ရက္ေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ေလ။
တကယ္ေတာ့. . .
ေသာ္ဒီထက္ပိုလိုခ်င္တာ႐ွိေပမဲ့. . .ကိုကိုႀကီးကိုမေတာင္းဆိုဝံ့ပါ။
ကိုကိုႀကီးကေသာ္႕အတြက္အဖြားၿပီးလွ်င္. . .အခ်စ္ဆုံးသူ. . .အားကိုးဆုံးသူ. . .
ဒါေၾကာင့္. . .ပညာေရးအတြက္မိဘစီစဥ္တာကိုလက္ခံရတဲ့ကိုကိုႀကီး. . .ေသာ္႕အတြက္ေနာက္ဆံငင္ေနရသူကို. . .ေသာ္႕ စိတ္အလိုလိုက္ၿပီးဒုကၡမေပးလိုပါ။
ဖက္ထားခြင့္ရၿပီး. . .ကိုကိုႀကီး ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနခ်ိန္... ခံစားရတဲ့ေႏြးေထြးလုံျခဳံမႈကိုသာ အျပည့္အဝ
အင္းးးးး ပိုလွ်ံသည္အထိ. . .ယူမိပါသည္။
႐ုတ္တရက္မ်က္ႏွာကိုဆြဲေမာ့္လာတဲ့ လက္ႏွင့္အတူ ပူေႏြးေသာ. . .တုန္ရီေသာ. . .ခ်ိဳျမေသာ. . .ႏႈတ္ခမ္းအစုံႏွင့္. . .ဖိကပ္ကာ. . .ကိုကိုႀကီးနမ္းလိုက္သည္။
စိတ္ျခင္းမ်ားဆက္ေနတာလား. . .ကိုကိုႀကီးရယ္။
ေသာ္ျဖင့္. . .မေတာင္းဆိုရဲခဲ့ပါဘူး. . .
ေသာ္မ်က္ဝန္းေလးမွိတ္ခ်ထားမိသည္။
နဖူးၿပီးေတာ့. . .ေသာ္႕ပါးႏွစ္ဖက္. . .
အိကနဲဝင္သြားတဲ့ကိုကိုႀကီးရဲ႕ ႏွာဖ်ားခြၽန္ခြၽန္
ေသာ္႕ႏွာဖ်ားႏွင့္ကိုကိုကိုႀကီးႏွာဖ်ားထိထားၿပီး. . .ခဏနားေနေသးသည္။
ကိုကိုႀကီးရင္ထဲကလာတဲ့အသံကိုအတိုင္းသားၾကားေနရသလို.. .ေသာ္႕ရင္ထဲက ႏွလုံးမ်ားအျပင္ထြက္သြားေလမလား. . .ေတြးမိရသည္အထိ ခုန္ေပါက္ဆူညံသည္။
"ေသာ္. . ."
မွိတ္ထားေသာမ်က္ခြံေပၚ ႏႈတ္ခမ္းအစုံႏွင့္ဖြဖြထိရင္း. . .ေခၚသည္။
"ထပ္နမ္းလို႔ရေသးလား"
ေမာ့္ၾကည့္ရင္း. . .ေခါင္းသာညိမ့္ျပမိသည္။
ဒီတစ္ခါေတာ့. . .ထင္ထားသလိုမဟုတ္ေတာ့. . .
ပူေႏြးေသာႏႈတ္ခမ္းအစုံက. . .ခုထိတုန္ရီေနေသးတဲ့ ေသာ္႕ႏႈတ္ခမ္းေပၚက်လာေတာ့တာ။
ဘုရားေရ...
ေသာ္. . .ႏႈတ္ခမ္းေလး. . .ဟ. . .ကာ. . .မ်က္လုံးအစုံ ဝိုင္းစက္လ်က္. . .
.
.
.
.
မိုးဦး. . .လြတ္သြားေသာစိတ္အစဥ္. .ကိုယ္မွာျပန္ကပ္မိေတာ့ လက္လြန္. . .ေျခလြန္. . .အင္း. . .ႏႈတ္ခမ္းအစုံပါလြန္မိေလၿပီ။
ခ်ိဳလိုက္တာ ေသာ္
ေအးျမလိုက္တာ ေသာ္
ျပန္လႊတ္မေပးခ်င္ေတာ့ဘူး ေသာ္
ဝါးစားၿပီးမ်ိဳခ်မိေတာ့မတတ္
ကိုယ့္ကေလးက. . .႐ုတ္တရက္လန္႔ၿပီးပါးစပ္ေလး ဟ ကာျဖင့္. . .ဘာမွျပန္မတုံ႔ျပန္တတ္႐ွာ။
မိုးဦးေရာ. . .ဘာထူးလဲ. . .ပထမဆုံးအနမ္းေလ။
ရင္ဘတ္ကိုလက္ကေလးႏွင့္အသာတြန္းသည္။
အသက္႐ႈမဝေတာ့လို႔. . .
". . ."
". . ."
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္အၾကာႀကီးၾကည့္ေနမိသည္။ စကားမေျပာမိၾက။
ေျပာစရာလဲမလိုေတာ့ပါဘူးေလ။ ေသာ္ နားမလည္ေလာက္ေသးေပမဲ့. . .ကိုကိုႀကီးက. . .ေသခ်ာေနၿပီ။ သိပ္ကိုေသခ်ာေနၿပီ။
"ေသာ္. . .လန္႔သြားလား. . .sorry"
ေမာ့္ေမာ့္ေလးၾကည့္ေနဆဲ။
"အခုသိၿပီလား. . .ေသခ်ာေပါက္ျပန္လာမယ္ဆိုတာ"
ေခါင္းညိမ့္သည္။
"ေစာင့္ေနေနာ္. . .ကိုကိုႀကီးက. . .ေသာ္႕ကိုဆက္ဆက္လာေခၚမွာ. ..ခဏေလးပဲ. . .ခဏေလးပဲေနာ္. . .မငိုပဲ ေစာင့္ေန. . .ဒီေန႔ကိုလဲ မေမ့ေစနဲ႔"
ေသာ္ေလး. . ႐ွက္ၿပီးပါးေလးႏွစ္ဘက္ ရဲ တက္လာသည္။
ပါးေလးကိုပြတ္သပ္ေပးေနမိရင္း. . .
"ထြက္သြားတာကိုလိုက္မၾကည့္နဲ႔. . .ကားကေရာက္ေနၿပီ...ေသာ္႕ကိုတေန႔လုံးမေတြ႕ရေသးလို႔....ေျပးလာတာ"
"ဟုတ္. . .ကိုကိုႀကီး"
"အိမ္ထဲဝင္ေတာ့ေနာ္...ကိုကိုႀကီး...သြားေတာ့မယ္"
မိုးဦးေသာ္႕လက္ကိုဆြဲရင္း. . .အိမ္ဘက္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။
ေသာ္အိမ္ထဲဝင္သြားမွ. . .ဒီဘက္အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့သည္။
စိတ္ခ်လက္ခ်ပညာသင္ပါမည္။
ကိုယ့္မွာေစာင့္ေ႐ွာက္ရမဲ့ တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသခ်ာေပါက္႐ွိေနပါၿပီ။
လြမ္းလဲခံႏိုင္ရည္႐ွိရမည္။
ကိုယ့္အခ်စ္ရဆုံးသူ
တစ္ဘဝလုံးပုံမည့္သူ
က္ုယ့္အသည္းႏွလုံးပိုင္႐ွင္. . .ဆိုတာ. . .မိုးဦး. . .ယေန႔သိလိုက္ပါၿပီ။
တိတိက်က်သိလိုက္ပါၿပီ။
ေတာ္ေသးတယ္. . .လြမ္းၿပီးငိုခ်င္စရာေတြခ်ည္းပဲ သိမ္းခဲ့ရတာမဟုတ္ခဲ့။
အလြန္ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာ. . .တစ္သက္မေမ့ႏိုင္ေသာ. . .လြမ္းတိုင္းျပဳံးမိေစေသာ. . .အနမ္းေတြသိမ္းယူခဲ့မိၿပီ။
.
.
.
ဆက္ရန္. . .