*follow your heart* - kat
(happy 61 months)
I hate myself.
What really happened to you alexandra? Hindi makapaniwalang tinignan ko ang sarili sa salamin.
I gently trace my fingers sa mga peklat sa aking balat. Mula sa aking tagiliran at likod na bahagi ng aking katawan hanggang maliliit na tahi sa aking ulo at kilay. Yun iba dito ay galing na yung iba naman ay sadyang malalalim na hiwa.
Himalang nabuhay pako. I can't imagine na nahulog ako mula ikatlong palapag na gusali. Buti buo pa ang mga buto ko sa katawan. Napapailing na lang ako sa aking naiisip.
Nagbihis ako at nagpaalam kay Louise na siya muna ang bahala dito.
Sumakay ako ng sasakyan at nagdrive patungo sa aming probinsya.
Hahanapin ko si Cath. Aalamin ko kung ano ang lahat ng nangyari. Alam kong isa siya sa dahilan kung bakit naging ganito ang buhay ko ngayon.
Ang alinsangan ng panahon. Dati naman ay sanay ako sa ganitong init.
Dumating ako sa lugar kung saan kami lagi nagkikita ni Cath. Dito ang aming meeting place.
Pumasok ako sa masikip na rough road . Mabuti na lamang at malalaki ang gulong ko kung hindi ay tiyak na mahihirapan akong makarating dito.
Hindi pa man ako nakakarating sa kanilang bahay ay natanaw ko na agad ang kanyang ama. Walang pinagbago ang suplado nitong mukha.
Agad akong bumaba ng sasakyan at binati ang matandang naglalakad.
"Xandra?" saad ng ama ni cath.
" Ako nga po tito kamusta po kayo?" pagbati ko dito.
" Ah eto maayos naman. Teka bakit napadpad ka dito? Ilang taon na rin ang lumipas ah."
" Oo nga po gusto ko po sana makausap si Cath nandiyan po ba siya?"
" Si cath ba? Hindi mo ba alam na may asawa na siya? Don na rin siya tumutuloy. " labis naman akong nagulat sa aking nalaman.
Hindi ko alam kung anong gagawin ko ngayon. My heart is aching pati na rin ang aking ulo.
Hindi ko na nahingi ang address na kanyang tinutuluyan dahil hindi ko na kayang pigilan ang mga luhang pumapatak sa aking mata.
Why I'm suffering like this?
Akala ko pa naman may makukuha akong sagot kapag nagpunta ako dito. Mali na naman ako. Maybe i should move on and leave the past behind. Tulad ng mga sugat ko sa katawan na unti unti na ring naghihilom.
Hapon na ng makabalik akong maynila. Hindi ako umuwi sa aking bahay bagkus nandito ako ngayon nakaupo sa lobby ng building kung nasaan ang unit ni Kelsey.
Nagtatalo ang utak at puso ko.
Pupuntahan ko ba siya? Pero ano naman ang sasabihin ko sa kanya? Pero gusto ko siyang makita.
Napahilamos ako ng aking mukha. Argggg!!
" Battling with your inner self again alex?" my heart beats fast. Ang boses na yun.
Napaangat ako ng tingin sa kanyang maamong mukha. Her eyes looks tired. Hindi ko alam kung saan siya nanggaling. Maayos naman ang kanyang damit but her hair is a mess. But still gorgeous.
" What are you doing here?" she ask me again.
Nakatayo lang siya sa harap ko. Gusto ko siyang yakapin ng mahigpit at magsumbong sa lahat ng nangyari sa akin.
Naramdaman ko naman ang pagtabi niya sa aking tabi.
"What's wrong?"
"Gusto mo ng kape?"
" Your treat?" i gave her a nod.
"But wait magpapalit muna ako is that okay?"
Tumayo na ako sa upuan at nakapamulsang sumunod sa kanya.
I guess there's nothing wrong to be with her. Baka kailangan ko lang din siyang kilalanin mabuti to know why I did stupid things for her that almost killed me.
Pumasok siya sa kanyang condo. Tahimik lang akong nakamasid sa kanyang mga kilos.
"Seat here, I'll be fast." pagkasabi noon ay pumasok na siya sa isang pintuan na marahil ay kanyang kwarto.
I wonder how it feels to be with her.
Napakahinhin niyang kumilos. Halata ding wala siyang katulong. Wala din siyang kasama sa bahay. So she's an independent woman. Noong mga panahon nakasama ko siya sa bahay ay masasabi kong maasikaso siya. Pero halatang masungit at mataray.
Ano naman kayang nagustuhan niya sakin? Hindi naman ako mayaman. Isa lang akong empleyado. Maganda lang akong nilalang.
Tumayo ako at naglakad papuntang glass window. Titignan ko sana ang tanawin mula dito sa 8th floor ng bigla akong nalula at nakaramdam ng takot. Mabilis akong napaatras at naramdaman ko na lang na bumanga ako sa malabot na katawan.
" Are you okay? what happened?" pilit niya akong hinaharap sa kanya. Wala na akong nagawa kundi umiyak sa kanyang balikat. Niyakap niya ako at hinayaan mabasa ang kanyang balikat ng mga luhang lumalabas sa aking mga mata.
Gusto kong ilabas lahat ng dala dala ko sa aking sarili. And i find her presence so comforting. Bakit napaka payapa ko sa kanyang mga yakap. Bakit pakiramdam ko safe ako sa kanyang piling?
" I'm always here for you Alex, i won't leave you." why i feel so secured with her words?
Dahan dahan niyang iniangat ang aking mukha. She's staring with my face with so much love. Our eyes is lock to each other. Until I realized that I am now kissing her. Why i felt like i been longing for her lips. Her warmth embrace erase all my doubts about her.
She stopped the kiss and put her forehead into mine.
" I will wait until your heart remembers me alex. And i will do everything for you to love me again."
Pagkatapos ng ma dramang tagpo na iyon ay bumaba na nga kami sa katabing coffee shop.
Nasa counter kami ngayon at kasalukuyang umoorder ng kape.
" Mam alex same order po ba? " tanong ni nikka sa akin. Nagkakilala kami dahil sa loob nga ng isang linggong pagsunod ko kay kelsey ay dito ako naglalagi.
" Yes nikka thank you!" i smiled to her.
" Mukhang ka close muna yung mga tao dito ah i wonder why? " tanong ni kelsey sa akin ng makabalik kami ng table.
"Baka crush nila ako?" biro kong sagot sa kanya.
Ano ang sasabhin ko sa kanya? Na lagi akong tambay dito dahil sa paghihintay ko sa kanya?
" Not surprising you look so good e."
Agad naman akong napayuko sa kanyang sinabi. Feeling ko namumula ako sa hiya.
" Raine told me nagkita daw ulit kayo sa bar? Is that true?"
" Ah oo inaya lang ako ng mga ka work ko. Anong sabi niya?" bigla akong kinabahan. Ano kayang sinabi niya?
" I though she's just bluffing. Wala naman. Sabi lang niya nakita ka niya."
Parang nakahinga ako ng maluwag. Ano naman ba kasing masama kung makita ako ni raine na may kasamang babae? Wala naman kaming ginawang masama.
Ang tahimik naman. Kaso wala naman akong maisip na sasabihin. I silently look at her while she's sipping her coffee.
She's glowing. Ang ganda ganda niya talaga. Mukha akong tangang nakahawak sa baba habang nakatitig sa kanya. Ganon pala yung pakiramdam ng nababasa ko dati sa pocketbook. Kapag sinabi noong bida na may nakita siyang babae na jaw dropping. Tapos mapapa day dream ka na lang. Totoo pala yun.
" Alex your coffee it'll get cold."
"Ano nagustuhan mo sa akin kelsey?" wala sa sariling tanong ko sa kanya.
" I don't know. Maybe because it is you. My heart falls for you. We can't choose who to love alex." saad ni kelsey habang nakahawak ang dalawang kamay sa kanyang tasa.
Naagaw nito ang aking pansin. Napatitig ako sa kanyang singsing. She's wearing that ring. Kabisado ko na ang itsura non dahil may picture ito sa aking kwarto. I was the one who gave her that.
Napansin din siguro niya kung saan ako nakatingin. Para naman may dumaang sakit sa kanyang mga mata ng tumingin siya doon. Agad niya itong binaba sa ilalim ng table.
" Sorry." lumabas na lang ito basta sa aking bibig.
" Hmm for what? It's not your fault alex. I was the one to blame for everything."
" Don't blame yourself we're both suffering here. And sorry sa mga nasabi ko noong nakaraan. I'm frustrated kasi hindi ko lang alam kung saan ba ako lulugar. Pinipilit kong bumalik sa kung ano yun natatandaan ko kahit alam kong hindi ko na maibabalik ang nakaraan. At kung hindi din siguro sa mga maling desisyon ko bilang alex na nakilala nyo hindi naman siguro aabot na maaaksidente ako. I'm sorry for hurting you kelsey. "
" Nakakaiyak" parehas kaming napatingin sa nagsalita.
" Raine? What brings you here?" tanong ni kelsey dito.
Walang paalam na naupo ito sa tabi ko. At saka ako sinutok ng mahina sa braso.
" Hey rie ano natauhan ka na ba?" sabay halakahak ng gaga.
" Raine." niyakap ko siya ng mahigpit nahihiya ako sa lahat ng nasabi ko sa kanya.
" Teka tama na magseselos si kels niyan" sabay layo sa akin.
" You're forgiven." natatawang saad niya.
" Ikaw din pinapatawad na kita" sabi ko sa kanya. Natawa na lang kami parehas. Napapailing naman si kelsey sa aming dalawa.
" So bakit magkasama kayo ha? Couple?" mapangasar na tanong niya kay kelsey.
" She's stalking me,ask her." sabay turo sa akin.
Nanlaki ang mata ko sa tinuran niya. How did she know that?
" Haha grabe rie lakas talaga ng tama mo sa friend ko ah. Kahit nagka amnesia ka nainlab ka agad diyan? Sayang akala ko pa naman makapang chiks na tayo tsssk."
" Gago ka talaga raine lumayas ka na nga!"
Natatawa na lang ako habang pinapanuod ang asaran ng dalawa sa harap ko.
" Sige una na ako napadaan lang talaga ako eh, bye kels, bye rie.." sabay lakad palabas ng coffee shop.
" Sa tingin ko kailangan ko ng umuwi."
" Oh okay. " she looks sad.
" Hatid na muna kita."
Naglakad nga kami papasok at sumakay sa elevator. Parehas kaming tahimik at walang nagsasalita habang naglalakad sa hallway.
Bakit ganito hindi pa kami naghihiwalay pero nalulungkot na ako? Kasama ko naman siya pero bakit parang namimiss ko pa din siya?
She entered her pass code. Bumukas ang pinto ng kanyang unit. Nakatalikod si kelsey sa akin ngayon. Ako naman ay naghihintay ng kanyang pagpasok sa loob. Should i say something? I can hear my heart beating loudly. Parang tinatambol ang dibdib ko. What should i do?
" So goodbye for now alex." she said smiling but her eyes show otherwise.
Say something stupid!
" Ah sige next time na lang." tumalikod na ako dahil kinakabahan talaga ako at kung bakit ayaw lumabas ng mga salita sa aking bibig.
Hahakbang na sana ako ng maramdaman ko ang kanyang pagyakap sa akin.
Dugdugdugdugdugdugdug................
"Comeback to me soon alex, i love you." pagkasabi nito ay binitiwan niya rin ako at sa agad na siyang pumasok sa loob ng kanyang condo.
Naiwan akong tulala. I can't compose of any words to say. Ang tanga tanga ko.