I kept blinking as I stared at the ceiling. Hindi ako makapaniwala na nakahiga ngayon sa tabi ko si Valjerome, higit sa lahat ay hindi ko kailanman naisip na magigising ako sa bisig niya.
He's freakin' hugging me.
Nahigit ko ang aking hininga nang naramdaman ko ang paghigpit ng braso ni Valjerome sa akin at mas lalo akong inilapit sa katawan niya.
"You wake up early," namamaos na wika niya habang isinisiksik ang mukha sa leeg ko.
Pakiramdam ko ay maaalis ang puso ko sa 'king dibdib sa lakas ng kabog niyon. I cleared my throat and tried to speak with my quivering lips.
"Sikat na ang araw, Val," mahina kong saad.
He just hummed and nodded against my neck. Naramdaman ko pa ang paminsan-minsan niyang pagsinghot doon.
"Are you sore?" he asked.
My face automatically heated as I remembered what we did last night.
"Val!" I shouted when his hand cupped my womanhood.
Naka sando at cotton shorts na ako ngayon, kung paano nangyari iyon ay hindi ko na pinagtatakahan pa.
"Hmm. Namamaga," bulong niya.
Kung may mapula pa sa kamatis ay nasisigurado kong iyon ang kulay ng mukha ko ngayon.
Paanong hindi? Napakalaki ng sandata mo.
He pulled away his face and looked at me softly. "Good morning," he greeted.
Sa pangalawang beses ay napakurap ako ng marami habang nakatitig sa malamlam niyang mga mata. "G-good morning," I responded.
Kinukumbulsyon ba ako?
"What do you want for breakfast?" tanong niya at muling sumiksik sa leeg ko.
Hindi ko alam kung paano sasagot, tila lumulutang ang utak ko sa mga nangyayari. Gusto kong magtanong pero natatakot ako na biglang maglaho ang ilusyong ito.
"Anything," I answered.
Isang mahigpit na yakap pa ang ginawa niya sa akin at saka marahan na humiwalay para bumangon. I just watched his movements, still amazed at his sudden change.
"Magluluto lang ako, ipapatawag na lang kita kay Manang kapag kakain na," aniya at yumuko para bigyan ako ng halik sa noo. "Rest, okay?" he added.
Tanging tango lang ang naisagot ko habang paulit-ulit na dinadama ang halik niya sa noo ko.
He gave me a small smile then turned his back against me. Pinanuod ko siyang maglaho sa aking silid, isang malalim na hininga ang pinakawalan ko nang tuluyan na ngang sumara ang pinto.
"What the hell is happening right now?" I murmured to myself. "Nagbago ba siya dahil may nangyari sa amin?"
Ilang minuto akong tulala saka ko napagdesisyunang bumangon para maglinis ng katawan, pero hindi pa man ako nakakaupo ay muli akong napabagsak sa kama dahil sa pagsidhi ng kirot sa pagkababae ko.
"Ptngna!" I exclaimed as I shut my eyes tight.
Napaawang ang labi ko sa pinaghalong pagkamangha at sakit.
"Ganito kasakit mawalan ng virginity?!" bulaslas ko at napailing.
Ilang beses akong huminga saka marahang umupo. Nang nakasanayan ko na ang sakit ay mabagal akong tumayo at naglakad patungo sa banyo.
"What the... Mahabaging langit, bakit niyo ako binigyan ng asawa na may vacuum na bibig," wala sa sariling sambit ko habang nakatingin sa mapupulang marka na lumilitaw sa katawan ko mula repleksyon ng salamin.
'Isa, dalawa, tatlo, apat, lima, anim.' Bilang ko sa aking isip habang iginagalaw ang damit kong suot.
"Anim na hickeys para sa umaga ni Jazzie Zamora," I said and shook my head with disbelief.
Sa halip na intindihin iyon ay naghilamos na lang ako at nagsipilyo.
Pagkatapos ng langit, impyerno naman.
Sakto namang tumunog ang telepono ko nang lumabas ako ng banyo. Mabagal akong naglakad patungo sa bedside table at sinagot ang tawag nang nakita ang pangalan ni Azy sa screen.
"Good morning maganda kong modelo!" masiglang bati niya sa akin.
I rolled my eyes and gently sat on my bed. Namula pa ang mukha ko nang napansin ang pulang marka ro'n.
"Ang aga mo namang maghanap ng chismis," sarkastiko kong sambit.
He chuckled on the line. "Aba, ako 'ata ang bestfriend mo kaya dapat lang na ako ang makaalam ng lahat," aniya.
Napahinga ako nang malalim at napahilot sa 'king sintido. "What happened on the shoot?" I asked.
"Hmm. 'Ayon, nag-demand ng second photoshoot si Mr. Chaos. Sorry nga pala, Jazzie. Hindi ko naman alam na aabot sa ganito. Hindi mo rin naman kasi ipinaalam sa akin na asawa mo pala ang isa sa sikat na negosyante rito sa Pilipinas," mahabang lintanya niya.
'Pati sa ibang bansa.' Pagtatama ko sa 'king isip.
"It's okay. I'm at fault too." I sighed deeply then bit my lower lip. "The media... they are... not informed about the news?" patigil-tigil kong usal.
"Mr. Chaos handled the people involved at the scene. Pasalamat ka na lang at halos mga tauhan niya ang naroon, ang iba naman ay 'ayon, nadaan sa chaching!" he narrated.
Nangunot ang noo ko sa sinabi ng manager ko. Why would he do that?
"So... kailan kayo ikinasal? Grabe, pinaglihiman mo talaga ako," nagtatampong wika ni Azy.
I shook my head and flashed a small smile. "Kakatatlong taon lang namin no'ng nakaraang linggo," tugon ko.
He shrieked on the line. "Kaya pala pina-clear mo ang schedule mo, taray beks. May oras sa pagpapadilig," panunuya niya.
My face automatically heated. Sa halip na malungkot dahil hindi naman iyon ang nangyari ay natabunan ng hiya ang sistema ko dahil sa ginawa namin ni Valjerome kagabi.
"Tumigil ka, Azy Angelo," banta ko.
He dramatically gasped. "Ang pangit mong ka-bonding, Jazzie!" maktol niya.
Mahina akong natawa, agad ko iyong pinagsisihan nang kumirot ang pagkababae ko. Damn!
"By the way, continue ba shoots natin sa sunod na mga araw?" alanganin niyang usisa.
I sighed then scanned myself. "Isang linggo muna siguro akong mamamahinga. May mga bagay lang ako na kailangang ayusin."
Kailangan kong pahupain ang mga chikinini ko!
"Okay, I will clear your schedule. Keep safe always," he stated. "Ahmm, Jazzie?" dagdag niya.
I just hummed in response.
"Ghorl, kapag ayaw mo na sa asawa mo. I-donate mo na lang sa akin, beks, ah?" aniya at bumingisngis ng tawa.
I facepalmed out of embarrassment. "Last time I checked, you like girls," I spoke.
"Nagbago na isip ko. Mas gusto kong ako ang pinapasukan." Malakas siyang humalakhak pagtapos.
"Oh my ghad, your mouth. Azy!" I exclaimed in horror. He continued laughing as if he could see my reaction.
"I'm ending this call now, baka kung ano pang marinig ko sa 'yo," I said and ended the call.
I shook my head with disbelief as I put my phone back on the bedside table.
Who said that I will donate my husband?
As if on cue, I heard a knock on the door then Valjerome entered.
"You're done?" kaswal kong tanong kahit pa naroon ang ilang sa sistema ko.
He gave me a small smile then walked towards to me. Naupo siya sa gilid ko at ipinulupot ang kanyang kamay sa aking bewang.
"I decided to book a restaurant," he murmured as he buried his face against my neck.
Natulos naman ako sa pagkakaupo. Hindi malaman kung dahil sa pagkain namin sa labas o dahil sa inaakto niya ngayon.
"Val..." I called and bit my lower lip.
"Yes?" paos na tawag niya at saka ako tiningala.
I inhaled deeply and stared at his eyes. "Why are you like this?" matapang na tanong ko kahit kumakabog ang dibdib ko sa kaba. "I mean... we're not like this, you know," I reminded.
Tinitigan niya lang ako hanggang sa unti-unti siyang humilaway sa akin. Hindi nakatakas sa akin ang dalawang beses niyang paglunok. Akala ko ay bibigyan niya ako nang malinaw na sagot ngunit nagkamali ako dahil iniba niya ang usapin.
"Want to go to the company with me?"