To Love Again

Por MelancholyofMaryey

51.7K 1.9K 258

This is just a dream! Hindi makapaniwala at kahit kailan ay hindi sumagi sa isip ni Kelsey na sa isang iglap... Mais

Disclaimer
Characters
Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 40
Chapter 39
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54 Final Chapter

Chapter 45

693 30 7
Por MelancholyofMaryey

Alex Pov.

Para akong tangang naghihintay dito sa labas ng gate ng Ateneo. Isang linggo ko na kasing sinusundan si kelsey. Tuwing out ko sa trabaho ay dumidiretso ako sa lugar kung san siya nakatira. Minsan nakikita ko siya. Minsan naman ay hindi.

Tulad ngayon inaantay ko siyang lumabas galing sa pagtuturo. Kanina pa ako ditong ala sais. Dahil iyon ang oras ng uwi niya.

Kung bakit ko to ginagawa? Hindi ko din alam. Gusto ko lang siyang makita.

Gusto ko sanang pumasok sa loob pero tiyak naman hindi ako papasukin ng guard kaya bawat sasakyan na lumalabas ay tinatanaw ko.
Sumunod naman ako ng makita ko ang plate number ng kotseng lumabas.

Hindi siya lumiko papunta sa kanila. San kaya siya pupunta? Nakasunod pa rin ako sa kanyang sasakyan. Para akong stalker.

Tumingin ako sa aking relo. Dinner time na kaya pala nagugutom na ako.

Huminto ang sasakyan niya sa Rave Haven Bar. Ano naman ang gagawin niya dito? Ngayon lang ako nakapunta dito pero natatandaan kong ito yun pangalan ng bar kung saan kami unang nagkita. Ayon sa kwento niya.

Hindi muna ako sumunod sa kanya dahil baka makahalata siya. Nung masigurado kong pumasok siya sa loob ay saka palang ako nagpark ng sasakyan.

Pumasok ako sa loob. Medyo may kadiliman pala dito. Mabuti na lamang at hindi pa madami ang tao.

Naglakad lakad lang muna ako habang hinahanap si Kelsey. Saan kaya yun nagpunta?

Kumakalam na ang sikmura ko kaya naisipan kong tumawag ng waiter. Kakain muna ako habang hindi ko pa mahanap si kels.

Naupo ako sa medyo tagong part hindi naman kadiliman dito makikita mo pa rin yun kinakaen mo. Hindi rin nagtagal ay dumating na yun inorder ko. Maguumpisa pa lang sana akong kumain ng may tumawag sa pangalan ko.

" Rie is that you? What are you doing here? Teka kasama mo ba si kels?" sunod sunod na tanong nun si raine ata to. Ano naman ginagawa niya dito?

" Hoy raine san ka ba nagsuot kanina ka pa namin hinihin---". Hindi na naituloy ni Kesley ang pagtatanong kay raine ng mapatingin ito sa akin. Halatang hindi inaasahan makikita niya ako dito.

O-oh.

" A-alex what are you doing here?" bakit ba masama bang magpunta dito?

" Ah kumakain?" sabay turo ko sa pagkain na nasa harapan ko at ang kutsarang may lamang pagkain na kanina ko pa hindi maisubo subo sa kakatanong nila.

Hindi ko na sila pinansin. Nagkatinginan muli ang dalawang babae na parang naguusap sa mata. Pinagpatuloy ko na lang ang pagkain. Wintik na ako doon. Mabuti na lang talaga at umorder ako kundi ay wala akong maisasagot ka tanong nila.

Mabuti naman at hindi na sila nagtanong. Pagkatapos kong kumaen ay agad kong tinawag yun waiter. Saka nagbayad dito. Pero nakatingin pa din yun dalawa sa akin. Ano bang problema nila?

Pero ano nga bang gagawin ko uuwi na? Nasa ganoon akong pagiisip ng magsalita muli si raine.

" How do you know this place? Bakit dito ka nagdinner?" bakit ang galing magtanong nito. Bwisit

Hindi ko alam ang isasagot ko. Alam ko naman parang tanga ako na dito kumain ng hapunan sa isang bar talaga rie? Agad naman akong nakaisip ng palusot.

" May hinihintay kasi ako sabi niya magkita kami dito e siguro natrapik kaya wala pa." nakayuko kong sagot. Hindi ko kayang makipagtitigan kay kelsey ngayon. Feeling ko kasi malalaman niyang nagsisinungaling ako.

" ah i see, sino naman yun hinihintay mo babae ba? " tanong niya sa akin sabay tingin ng makahulugan kay kelsey.

Mabuti na lang biglang nag ring ang phone ko. Save by the bell. Grabe pinagpawisan ako doon.

" Excuse me sagutin ko lang". Paalam ko sa dalawa.

" kailangan ko ng umalis hindi na pala makakapunta yun kausap ko may emergency daw." i lied.

Binigyan ako ng makahulugan ngiti ni raine. Napapano to?

" Take care." tipid na saad ni kelsey. Kaagad na din siyang bumalik kung nasaan ang iba pa niyang kasama.

Pagkalabas ko ng bar ay nakahinga ako ng maluwag. Kamuntikan na ako doon. Buti na lang.

Nang masiguro kong okay na ako saka ako sumakay na sasakyan at umalis sa lugar na iyon. Pero hindi muna ako umuwi. Dumiretso ako sa coffee shop. Feeling ko kailangan ko ng kape. To calm myself. Umorder na nga ako kape at nagstay pa sa loob ng coffee shop na ito.

Pumikit ako para lang maalala ang mukha kanina ni kelsey ng makita niya ako. Nakakunot ang noo niya ng sinabi kong may hinihintay ako. Pero di non mabubura na talagang maganda siya. Parang lalo pa siyang gumanda ngayon.

Napadilat ako ng may tumikhim sa gilid ko. Na shock ako ng makita si kelsey dito. Ang bilis naman niyang nakauwi?

" what are you doing here ms. Montes? Are you waiting for someone? Again?"

May hawak siyang kape. Kanina pa kaya siya?

I saw her smirk ng hindi ako makasagot sa kanyang tanong.

" Mukhang hindi naman na dadating kung sino yang hinihintay mo. Can i sit here? " sabay turo sa upuan. Hindi
na rin niya hinintay ang sagot ko at kusa na siyang naupo sa tapat ko.

" Mukhang wala ka na naman sa sarili mo alex. I'm happy that you start living your life. Are you seeing someone already? " she continued asking me questions.

Sabi niya happy siya. Mukha ba siyang happy ng lagay na yan? Oo nga at maganda pa rin siya pero ang lalim ng eyebags niya. Natutulog pa ba siya? At bakit ganyan ang suot niya. Ang lalim ng neckline. Masisilipan na siya. Hindi ba siya nilalamig?

" Kumain ka na ba?" anong klaseng tanong yan rie? Bigla ko lang naisip kung kumain ba siya kanina sa bar.

Napatawa naman siya sa tanong ko.

" Really alex sa dami ng sinabi ko yan lang ang sasabihin mo? You're unbelievable. "

" Ah kasi alam kong hindi kapa nagdidinner eh simula lumabas ka ng work mo" sagot ko naman.

" Are you following me?" nilapit niya ang mukha sa akin para makitang mabuti ang reaksyon ko.

" ha hindi ah bakit naman kita susundan?!" napahawak ako sa batok ng hindi oras. Tumingin ako sa ibang direksyon.

I can feel my heartbeat. Ano bang nangyayari. Ma-heheart attack ba ako? Ang bilis ng tibok ng puso ko. Hinawakan ko ito. Ang lakas ng kalabog.

" What happened may masakit ba sayo?" noon naman inangat ko ang tingin kay kelsey. She's giving me a concern look.

Hinawakan niya ang kamay kong nasa lamesa. Agad ko itong binawi dahil para akong nakuryente sa ginawa niya. Bakit feeling ko magkakasakit ako ano bang nangyayari sa akin?

" Alex may nararamdaman ka ba? Why aren't you speaking? Are you okay?" tuloy tuloy na tanong niya sa akin.

" Uuwi na ako". Pagkasabi noon ay mabilis akong tumayo hindi ko na pinansin ang pagtawag sa akin ni kelsey.

I don't know what's happening on me. Ngayon ko na lang ito muling naramdaman. Napahilamos ako ng aking mukha.

Halos hindi ko na alam kung paano ako nakauwi sa bahay. Mabuti na lamang at hindi ako naaksidente.

What are you doing to me kelsey?

Hindi ako nakatulog kakaisip ng mga nangyari. Pumasok akong opisina ng naka shades. Tahimik lang na nakamasid sa akin ang mga kaibigan ko.

Pumasok ako sa pantry para magtimpla ng kape. Antok na antok ako. Parang wala ngang pumapasok sa utak ko ngayon.

" Rie gimik kami mamaya sama ka namiss ka na namin eh." aya sakin ni erika.

" Di ko sure eh." wala sa sariling sagot ko.

" Bakit may lakad ka na ba mamaya?" pangungulit niya.

" wala."

" Wala pala edi sasama ka wag ka na umapila minsan lang eh." with finality na saad ni erika.

Nandito nga kami sa bar kasama ang barkada. Inaantok man ay wala na rin akong nagawa kundi sumama.

Umorder na sila ng maiinum. Nakikisali lang ako sa kwentuhan kung tinatanong nila ako. Dahil sa inip ay naisipan kong mag cr muna.

Paglabas ng cubicle ay di ko inaasahan ang babaeng nakita kong nakaharap sa salamin. Sakto naman pagangat niya ng mata ay nakita niya akong nakatingin ako sa kanya.

" Oh alexandra right?"

" Yeah." tipid kong sagot sa kanya.

" i didn't expect to see you here."

" Oo nga inaya lang ako eh. I'm with my friends. "

" I'm with my friends too." nakangiti niyang sabi.

" Sige mauna na ako julia." paalam ko dito dahil mukhang dumarami na yun papasok sa cr.

" Sabay na tayo." pinauna ko naman siyang maglakad palabas. Nakasunod lang ako sa kanya.

" Ah what should i call you? masyadong mahaba ang alexandra eh." tanong niya habang naglalakad kami pabalik sa maingay na lugar.

" My friends call me rie eh." mukha naman hindi na niya narinig ang sinabi ko sa ingay ng tugtug. Nilapit niya ang mukha sa akin saka nagsalita.

" Let's go outside sobrang ingay dito" sigaw niya malapit sa tenga ko.

Hindi na ako sumagot at sumunod na lang sa kanya palabas ng maingay na bar.

" Baka hanapin ka ng mga kasama mo?"  i ask her.

" I'll call them na lang. Hayan hindi na maingay dito."

" Yeah hindi nga maingay pero wala naman upuan haha." napangiti naman siya sa sinabi ko.

" You want to go somewhere? Yung may upuan. " nakangiti pa rin siya.

How can i decline her?

" Okay lang. Ayoko naman talaga mag bar. Masyadong maingay. "

" We're the same. Pinilit lang talaga ako. So do you have your car with you?"

" Yeah." naglakad na nga kami papuntang parking.

Sumakay na ako sa sasakyan at ganon rin siya.

" San tayo?" tanong ko sa kanya.

" Dito lang may upuan na eh. " nagbibiro ba to?

" Can i ask you something rie? "

" Sige ano ba yun? "

" By any chance have you tried any dating sites? Don't get offended okay. It's just i think i already met you somewhere eh. "

Wala naman ako maisip or maalala na nameet ko na siya.

" wala akong maalala eh."

" Are you sure? " she ask me again.

Napakunot naman ang noo ko.

" Hindi. Nagka amnesia kasi ako.. " she laughed at me.

" Are you joking? " mukha ba akong nag jojoke?

" I'm serious." pagkasabi ko noon ay huminto na rin siya sa pagtawa.

" I'm sorry. Akala ko nagbibiro ka lang."

" Okay lang. Pero wala talaga akong maalala. Ang naaalala ko lang ay tatlong taon ng nakalipas. " pag oopen ko sa kanya. I don't know pero parang gusto ko mag kwento .

" So lahat ng nangyari ng tatlong taon sa buhay mo wala ka ng maalala? I think I'm right na meet na  nga talaga kita. "

" Maybe. Madami nga akong nakilalang tao noong 3 yrs na yun. I didn't expect nga yun mga nakilala ko eh. "

" You're friends with raine right? "

" Raine? Ah oo sabi niya. Pano naman tayo nagkakilala? " na cucurious kong tanong sa kanya.

" You dated me. " napanganga naman ako sa sagot niya.

" What? Seryoso ka?? "

" Yeah. "

Hindi ako makapaniwala sa narinig. Ano bang nagyari sa akin at kung ano ano ang pinag gagagawa ko sa buhay ko? Nakipag date ako sa iba while I'm in a relationship? I'm so fucked up.

Parang naging awkward tuloy ang ambiance. Pano ko siya kakausapin ngayon? Dyosko naman alexandra.

" Hey okay ka lang ba? Mukhang nakikipagaway ka sa sarili mo?"

" Ha ano kasi nakakahiya. I'm sorry kung hindi ko maalala."

" it's okay."

Siguro ay nakakaramdam na rin siya ng awkwardness sa amin ay nagpaalam na rin siya. Shit ka tlaga rie.

"So see you na lang again" sabi niya bago lumabas ng kotse. Bumaba rin ako ng sasakyan just to walk her inside. Nakakahiya naman kung hahayaan ko na lang siya magisa.

Pagkababa ko ng sasakyan ay siya naman tawag sa akin ni raine. Galing naman talaga ng timing noh?

" Hey rie?.... Julia........ ?" nagtatakang napatingin siya sa babaeng lumabas ng sasakyan.

" Hi raine good to see you" binati ito ni julia.

" Yeah." maikling sagot niya.

" I'll go ahead rie call me when you need something okay?"

Nauna na ngang bumalik sa bar si julia. Naiwan ako ksama si raine ngayon. Eyeing me as if i was caught in doing a crime.

" Can we talk?" tumango naman ako sa kanya. Naglakad siya papasok sa isang pinto. Mukha itong opisina.

Naupo siya sa sofa. Naupo din ako rito.

" Bakit kasama mo si julia? Did you remember anything?"

" Nakita ko lang siya ngayon dito. Ano ba gusto mong palabasin? " i ask her directly. Nakakainis kasi yun inaakto niya ngayon.

"Bakit kayo magkasama sa loob ng kotse mo?"

" Teka imbestigador ka ba ha?"

" Eh kung sapakin kaya kita at iuntog yan ulo mo sa pader baka matauhan ka?!" galit na sumbat niya sa akin.

" Ano bang problema mo ha? Kung ayaw mong maniwala na nagkita lang kami sa bar na ito edi wag saka hindi ko responsibilidad na magexplain sayo!"

Tatayo na sana ako para lumabas ng muli niya akong hatakin paupo.

" Makinig ka sakin ha para malinawan yang utak mo rie. Close friend ko si kelsey and she's suffering too much ngayon kaya wag mong ipapakita sa kanya yang mga ginagawa mo na
yan."

Inalis ko yun kamay niya sa balikat ko.

" Teka nga sino ka ba ha? Kaibigan ba kita sabi mo? E ang alam ko isa ka din sa nagsinungaling sa akin eh. Hindi ba naaksidente ako nun mismong birthday mo? Nalaglag ako sa harapan niyong lahat tama ba?! "

Parang sasabog yun nararamdaman ko ngayon. Yun mga kinikimkim kong sama ng loob sa mga nagpakilalang kaibigan ko daw.

Hindi siya nakapagsalita sa mga sinabi ko. Iniwan ko siyang tulala at mabilis na umalis sa lugar kung saan nagsimula ang lahat.




-cheers sa lahat ng masisipag na labandera dyan 😁








































Continuar a ler

Também vai Gostar

82K 6.1K 52
No One Wants To Feel Like A Dirty Little Secret Yeah right! I'm already out but why am I still hiding in a closet? Ah yeah, coz I'm in love with a co...
177K 8.5K 46
Kaya pa bang magpatawad ng pusong paulit-ulit na winawasak? Kaya pa bang magtiwalang muli ni Ramcel kahit paulit- ulit syang binibigo ni Victoria? T...
197K 8.1K 32
Pris fell inlove with her bestfriend and got her heart broken. For 7 years, she was never interested in anyone until she met Dominique, a beautiful...
62.4K 3K 65
Lucia found herself living under the same roof with her cousin who she never met before in her entire life. Will they be able to co-exist like normal...