Unicode
'ကလေးထိန်းနေရသလိုပဲ'
ရှီရှန်းက ဒီသခင်လေးကိုသေတဲ့အထိကန်ပစ်လိုက်ချင်တယ်
"ရေကအရမ်းအေးနေရင်ဒါမှမဟုတ်အရမ်းပူနေသေးရင်မသောက်ချင်ဘူးနော်"
"ပြီးတော့လူအုပ်ထူတဲ့နေရာတွေမှာလည်းလမ်းမလျှောက်ချင်ဘူး"
'...နင်တစ်ခါတည်းကောင်းကင်ဘုံကိုတက်သွားလိုက်ပါတော့လား..'
"ရှောင်ဇီ...,နင်တစ်ခုခုမသောက်ချင်ဘူးလား"
လင်းရင်ကရှီရှန်းကိုရေဘူးတစ်ဘူးကိုင်ပြီးမေးလိုက်ပြီးတော့သစ်ပင်အောက်မှာလဲလျောင်းနေတဲ့သူကိုတစ်ချက်ကြည့်ပြီးအသံကိုနိမ့်ပြီးပြောလိုက်တယ်
"နင်ဘယ်လိုလုပ်ဖူရှောင်းနဲ့သိနေတာလဲ,သူက ပြောမနိုင်ဘူးလို့တောင်ကျော်ကြားထားတာမလား"
ရှီရှန်းက ကောင်းကင်ကိုမော့ကြည့်ပြီးပြောတယ်
"ဒါတွေကကံတရားတွေပေါ့,အရင်တုန်းကငါသူများတွေကိုပြဿနာလိုက်ရှာခဲ့သမျှအခုတော့ငါ့ကိုဒုက္ခပေးမဲ့သူပေါ်လာပြီလေ".
'ဒါကိုအလှည့်အပြောင်းလို့ပဲခေါ်လိုက်ရမလား'
လင်းရင်ကဖူချင်းကိုကြောက်တယ်
သူမစကားတွေကိုကြားတဲ့အခါမှာဖူချင်းကလှည့်ကြည့်တယ်
လင်းရင်ကကြောက်လို့ရှီရှန်းနောက်မှာရပ်ပြီးပုန်းနေပေမယ့်ဖူချင်းကသူမကိုကြည့်တောင်မကြည့်လိုက်ဘဲရှီရှန်းကိုကြည့်ပြီးအကြည့်ကိုလွှဲလိုက်တယ်
"ရှောင်ဇီနင်တကယ်ပဲခရီးတစ်လျှောက်လုံးသူ့ကိုအဖော်ပြုနေမှာလား"
ဖူချင်းကချိန်ကိုက်ဗုံးလိုပဲ...အကယ်၍ငါသာဆိုရင်သူနဲ့တစ်မီလောက်တောင်နီးအောင်မနေနိုင်ဘူး
"အမ်..."
'ငါဒီလမ်းကိုရွေးမိမှတော့တစ်လမ်းလုံးတွားသွားနေရမယ်ဆိုရင်တောင်ဆက်လုပ်ရမှာပဲ ......ပြီးပြီဆိုတာနဲ့..ငါဒီကောင့်ကိုသတ်ပစ်မယ်'
လင်းရင်ကသူမကို'ကံကောင်းပါစေ' ဆိုတဲ့အအိပ္ပါယ်နဲ့တစ်ချက်ကြည့်ပြီးခပ်မြန်မြန်ထွက်သွားတယ်
ကျောင်းသားတွေကနားလိုက်သွားလိုက်နဲ့ခရီးဆက်ကြပြီးနောက်ဆုံးတော့သူတို့ညမရောက်မှီမှာ နားနေဆောင်ဆီကိုရောက်ရှိသွားကြတယ်
နှစ်တိုင်းကျောင်းသားတွေက ဒီတောင်ကိုလေ့လာရေးခရီးထွက်ကြတယ်
ယောကျ်ားလေးနဲ့မိန်းကလေးတွေကကိုယ့်တာဝန်နဲ့ကိုယ်အလုပ်လုပ်ကြရတယ်မိန်းကလေးတွေရဲ့တာဝန်ကချက်ပြုတ်ရတာဖြစ်ပြီးယောကျ်ားလေးတစ်ဝက်ကဟင်းချက်ဖို့အတွက်အမယ်တွေကိုစုဆောင်းရပြီးနောက်တစ်ဝက်ကတော့တဲထိုးရတယ်
ယောကျ်ားလေးအနည်းငယ်ကရှီရှန်းကိုပစ္စည်းတွေကူပြီးသယ်ပေးတယ်သူတို့ကိုအချို့မိန်းကလေးတွေကလှောင်ပြီးရယ်ကြတယ်
"ဒီကောင်တွေကဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ,အခုလေးတင်ငါတို့က ကူပေးပါဦးလို့ပြောတော့ငြင်းပြီးတော့ပေ့ဇီကိုကူပေးဖို့ကြတော့လုနေကြတယ်"
"ဘယ်သူကများသူမကိုလှပြီးချမ်းသာတယ်လို့ပြောလိုက်တာပါလိမ့်''
"သူမကိုအဲ့လိုတွေကူညီပေးတော့ကောဘာပြန်ရမှာမလို့လဲအခုပဲကြည့်ဦးသူမကအဲလောက်အေးစက်စက်ဆက်ဆံနေတာကြီးကို"
ရှီရှန်းရောကောင်လေးတွေရောကအဲဒီအသံတွေကိုအကုန်ကြားလိုက်ရတယ်သူတို့ကအချိန်ခနလောက်အကြာအထိရှီရှန်းကိုအကဲခတ်တယ်ရှီရှန်းကပုံမှန်ပဲမလို့ပစ္စည်းတွေကိုနေရာချပေးခဲ့ပြီးတော့သူ့တို့နေရာကိုပြန်သွားကြတယ်
ရှီရှန်းရဲ့တဲကဖူချင်းရဲ့တဲထက်ပိုကြီးတယ်ဖူချင်းကတဲနှစ်ခုကိုခနလောက်အကြာစိုက်ကြည့်နေပြီးတော့ရှီရှန်းတဲထဲကိုဝင်သွားတယ်
ရှီရှန်းကသူ့ကိုချက်ချင်းပဲအပြင်ကိုဆွဲထုတ်တယ်
'ဒီကောင်စုတ်ကငါ့တဲကိုခိုးချင်နေသေးတယ်ဒင်းကငါ့ကိုဒေါသထွက်ပြီးသေအောင်လုပ်နေတာပဲ'
ဖူချင်းကတဲရဲ့ဝင်ပေါက်ကိုဆွဲလိုက်ပြီးတော့ပြောတယ်
''မင်းငါ့ကိုဒီမှာဝင်အိပ်ခိုင်းမလားဘယ်သူ့မှအိပ်လို့မရအောင်လုပ်ပစ်လိုက်ရမလား''
ရှီရှန်းကဖူချင်းကိုဆွဲ,အံကိုကြိတ်ပြီးမေးလိုက်တယ်
"ငါနင့်ကိုသတ်ပစ်မှာဆိုရင်ကောနင်ယုံလား"
"အဲ့ဒါဆိုလည်းနှစ်ယောက်လုံးသေလိုက်ကြမယ်လေ"
ဖူချင်းကရှီရှန်းကိုအပြင်ကိုထုတ်ပြီးဇစ်ကိုဆွဲပိတ်ပစ်လိုက်တယ်
ရှီရှန်း"....."
'ဒါကငါ့နေရာလေ!!........
ငါ့နေရာလို့.....
ငါဟာကိုဘာလို့ဓားမြလာတိုက်တာလဲ!!..'
ရှီရှန်းကဖူချင်းတွန်းထုတ်တာခံထားရလို့နည်းနည်းနာသွားတယ်
........
ရှီရှန်းက စားသောက်ပြီးတဲ့အခါမှာဖုန်းကိုထုတ်ပြီးတော့ဖုန်းလိုင်းမိအောင်ကြိုးစားတယ်,ရှီရှန်းကဖုန်းခေါ်လို့အပြီးမှာသူမဒီနေရာကိုလုံးဝကိုမရင်းနှီးမှန်းသိလိုက်တယ်နေရာတိုင်းမှာနားနေစခန်းရဲ့အလင်းရောင်တွေပြည့်နေတယ်
ရှီရှန်းက ပျံမလို့ကြံစည်ပြီးတော့သူမဓားကိုထုတ်လိုက်ပေမယ့်အဲ့ဒီအချိန်မှာတစ်ခုခုကိုဒရွတ်တိုက်ဆွဲလာတဲ့အသံကိုကြားလိုက်ရတယ်...တစ်ယောက်ယောက်ကလမ်းလျှောက်နေရင်းကြီးမားတဲ့အရာတစ်ခုကိုဆွဲလာတဲ့အသံလိုမျိုးပဲ
'ဒီလိုနေရာမှာဆွဲလာတယ်ဆိုတာလူကိုဆွဲလာတာပဲနေမှာ
'ဒီအတွေးကရှီရှန်းရဲ့ခေါင်းထဲမှာတန်းပေါ်လာတယ်
ရှီရှန်းကပုန်းရင်းချောင်းကြည့်နေတုန်းမှာဓာတ်မီးအလင်းရောင်ကိုမြင်လိုက်ရပြီးဓာတ်မီးကိုကိုင်ထားတဲ့သူကတစ်ယောက်ယောက်ကိုဆွဲလာတယ်
ဒီနက်မှောင်ပြီးထူထပ်တဲ့တောအုပ်ကလူတိုင်းကိုကြောက်ရွံစေတယ်ရှီရှန်းကအဒီဘယ်သူလဲဆိုတာကိုအကဲခတ်လိုက်တယ်
အဲ့ဒါက ကောင်းအန်းလန်ပဲ,သူဆွဲလာတဲ့သူကကျန်းနာ့နာ့ကလွဲပြီးဘယ့်သူ့မှမဖြစ်နိုင်ဘူး
ကောင်းအန်းလန်ကရပ်လိုက်ပြီးသူကဘေးဘီကိုဓာတ်မီးနဲ့ထိုးကြည့်လိုက်တယ်
ဘယ်သူမှမရှိတာသေချာတဲ့အခါမှာတော့အဓာတ်မီးကိုပိတ်လိုက်ပြီးတောဗီဒီရိုရိုက်ဖို့အတွက်လုပ်တော့တယ်
သူပြင်ဆင်လို့ပြီးတဲ့အခါမှာသူကျန်းနာ့နာ့ဆီကိုသွားတယ်သူကဘာမှမလုပ်သေးခင်ကျန်းနာ့နာ့ကိုအရင်နှိုးလိုက်တယ်..အဲဒါမှသူမရဲ့ကြောက်ရွံနေတဲ့မျက်နှာကိုတွေ့ရမှာလေဒီအသက်ဒီအရွယ်ပဲရှိသေးတဲ့သူတွေအတွက်တော့ကောင်းအန်းလန်ကအိမ်မက်ဆိုးတစ်ခုလိုပဲ
ကောင်းအန်းလန်ရဲ့မိသားစုကအရမ်းကိုအရှိန်အဝါကြီးတယ် စကားတစ်လုံးနဲ့တင်သူ့တို့ကိုဆန့်ကျင်တဲ့သူတွေကိုဖျက်ဆီးနိုင်တယ်
ကျန်းနာ့နာ့ကသူမဘယ်လိုလုပ်ဒီမကောင်းဆိုးဝါးလက်ထဲရောက်သွားမှန်းမသိလိုက်ဘူး
'ငါသိပြီ..အဲ့ဒါကျင်းရှောင်ယွီပဲသူမကငါ့ကိုအချိုပွဲစားဖို့အတွက်ဆိုပြီးခေါ်သွားတာ...ပြီးတော့ငါမမှတ်မိတော့ဘူး'
"အွန်းးး....ဟင်းးး.. အင်းး"
သူမပါးစပ်ကိုပိတ်ထားပေမဲ့သူမရဲ့မျက်လုံးကကြောက်လန့်မှုတွေနဲ့ပြည့်နေတယ်
ကောင်းအန်းလန်ကသူမကိုအော်ခွင့်မပြုဘူးအကယ်၍သူမသာအော်လိုက်ရင်ဒီနေရာကစခန်းနဲ့သိပ်မဝေးတာကြောင့်တစ်စုံတစ်ယောက်ကရှာတွေ့ရင်သူ့အပျော်တွေပျက်ဆီးသွားလိမ့်မယ်
"မအော်နဲ့...မင်းမှာလုပ်စရာတာဝန်တွေရှိသေးတယ်"
ကောင်းအန်းလန်ကသူမပါးကိုဆွဲလိုက်ပြီးကင်မရာကိုနိမ့်လိုက်တယ်ပြီးတော့သူမအဝတ်အစားတွေကိုဆွဲချွတ်တော့တယ်
"ဟားဟားဟား......မင်းတို့လိုမိန်းကလေးတွေကတော့အသားအရေကိုတော်တော်ဂရုစိုက်ကြတာပဲ...ဟိုအပျက်မတွေထက်အရသာပိုကောင်းတယ်''
"အမ်း ....အမ်းး....အမ်းး"
'မလုပ်နဲ့!!'သူမကခေါင်းကိုထပ်ခါထပ်ခါ ခါယမ်းနေပြီးတော့ကြောက်ရွံနေတယ်
ကောင်းအန်းလန်ကတော့ပြုံးနေတယ်သူမဒီလိုပုံစံဖြစ်နေတာကသူ့ကိုပိုပိုပြီးတော့စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်
တစ်စုံတစ်ယောက်ကသူ့နားကိုလျှောက်လာပြီးတော့ကင်မရာကိုပိတ်လိုက်ပြီးဓားတစ်ချောင်းကသူ့အနားကိုရောက်လာတာကိုလသတိမထားမိဘူး
အေးစက်တဲ့ဓါးသွားကသူ့လည်ပင်းကိုလာထိတဲ့အခါမှာမှသူခြေဖျားတွေတုန်လာပြီးကြောက်သွားတယ်
''ဘယ်သူ.....ဘယ်သူလဲ"
အေးစက်ပြီးမာကျောတဲ့အရာကလာထိတာမို့လို့ကောင်းအန်းလန်ကစိတ်မသက်မသာဖြစ်နေတယ်
နာနာဘာဝတွေမဖြစ်နိုင်ဘူးငါ့ကိုအကာအကွယ်နဲ့အဆောင်တွေပေးထားပြီးသား
'အခုဟာကလူပဲဖစ်ရမယ်'
အဲ့လိုတွေးမိလိုက်တဲ့အချိန်မှာသူနည်းနည်းလေးတောင်မကြောက်တော့ဘူးသူထင်တာကသူကအရမ်းအင်အားကြီးတယ်ပေါ့
''မင်းငါ့ကိုဘယ်သူလို့ထင်နေတာလဲ,ငါ့ကိုများလာခြောက်ရဲတယ်ပေါ့...သေချင်နေတာလား''
သူအနောက်ကိုလှည်ပြီးကြည့်ချင်ပေမဲ့သူ့လည်ပင်းကနာလာပြီးသွေးတွေထွက်လာတယ်
သူ့မြင်ကွင်းကအမှောင်အတိဖုံးလွှမ်းပြီးလဲကျသွားတယ်
ရှီရှန်းကသူ့ကိုကန်ပစ်လိုက်ပြီးအသက်ရှူလိုက်တယ်
"တိရစ္ဆာန်ကောင်''
" 'စက်ဆုပ်စရာပဲ'လို့ပြောရမှာတောင်သူနဲ့မတန်ဘူး''
ကျန်းနာ့နာ့ကအရမ်းကြောက်နေပြီးခေါင်းကိုပဲထပ်ခါထပ်ခါ ခါယမ်းနေလို့ရှီရှန်းကပါးကိုနှစ်ချက်လောက်ရိုက်လိုက်ပေးတယ်
ကျန်းနာ့နာကသသတိ၀င်သွားပြီးမြင်ဖူးတဲ့မျက်နှာကိုတွေ့လိုက်မှစိတ်အေးသွားတယ်
ပြီးတော့သူမခေါင်းတွေအရမ်းကိုက်နေပြီးလဲကျသွားတယ်
ရှီရှန်းက ကိုယ့်လက်ကိုယ်ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်
'ငါအားအရမ်းကြီးမသုံးလိုက်ပါဘူးဟယ်'
Transalated by Dora💜 Mia💙
19.4.21(Monday)
Unicode
'ကေလးထိန္းေနရသလိုပဲ'
႐ွီ႐ွန္းက ဒီသခင္ေလးကိုေသတဲ့အထိကန္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္
"ေရကအရမ္းေအးေနရင္ဒါမွမဟုတ္အရမ္းပူေနေသးရင္မေသာက္ခ်င္ဘူးေနာ္"
"ၿပီးေတာ့လူအုပ္ထူတဲ့ေနရာေတြမွာလည္းလမ္းမေလွ်ာက္ခ်င္ဘူး"
'...နင္တစ္ခါတည္းေကာင္းကင္ဘုံကိုတက္သြားလိုက္ပါေတာ့လား..'
"ေ႐ွာင္ဇီ...,နင္တစ္ခုခုမေသာက္ခ်င္ဘူးလား"
လင္းရင္က႐ွီ႐ွန္းကိုေရဘူးတစ္ဘူးကိုင္ၿပီးေမးလိုက္ၿပီးေတာ့သစ္ပင္ေအာက္မွာလဲေလ်ာင္းေနတဲ့သူကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးအသံကိုနိမ့္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္
"နင္ဘယ္လိုလုပ္ဖူေ႐ွာင္းနဲ႔သိေနတာလဲ,သူက ေျပာမႏိုင္ဘူးလို႔ေတာင္ေက်ာ္ၾကားထားတာမလား"
႐ွီ႐ွန္းက ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီးေျပာတယ္
"ဒါေတြကကံတရားေတြေပါ့,အရင္တုန္းကငါသူမ်ားေတြကိုျပႆနာလိုက္႐ွာခဲ့သမွ်အခုေတာ့ငါ့ကိုဒုကၡေပးမဲ့သူေပၚလာၿပီေလ".
'ဒါကိုအလွည့္အေျပာင္းလို႔ပဲေခၚလိုက္ရမလား'
လင္းရင္ကဖူခ်င္းကိုေၾကာက္တယ္
သူမစကားေတြကိုၾကားတဲ့အခါမွာဖူခ်င္းကလွည့္ၾကည့္တယ္
လင္းရင္ကေၾကာက္လို႔႐ွီ႐ွန္းေနာက္မွာရပ္ၿပီးပုန္းေနေပမယ့္ဖူခ်င္းကသူမကိုၾကည့္ေတာင္မၾကည့္လိုက္ဘဲ႐ွီ႐ွန္းကိုၾကည့္ၿပီးအၾကည့္ကိုလႊဲလိုက္တယ္
"ေ႐ွာင္ဇီနင္တကယ္ပဲခရီးတစ္ေလွ်ာက္လုံးသူ႕ကိုအေဖာ္ျပဳေနမွာလား"
ဖူခ်င္းကခ်ိန္ကိုက္ဗုံးလိုပဲ...အကယ္၍ငါသာဆိုရင္သူနဲ႔တစ္မီေလာက္ေတာင္နီးေအာင္မေနႏိုင္ဘူး
"အမ္..."
'ငါဒီလမ္းကိုေ႐ြးမိမွေတာ့တစ္လမ္းလုံးတြားသြားေနရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ဆက္လုပ္ရမွာပဲ ......ၿပီးၿပီဆိုတာနဲ႔..ငါဒီေကာင့္ကိုသတ္ပစ္မယ္'
လင္းရင္ကသူမကို'ကံေကာင္းပါေစ' ဆိုတဲ့အအိပၸါယ္နဲ႔တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးခပ္ျမန္ျမန္ထြက္သြားတယ္
ေက်ာင္းသားေတြကနားလိုက္သြားလိုက္နဲ႔ခရီးဆက္ၾကၿပီးေနာက္ဆုံးေတာ့သူတို႔ညမေရာက္မွီမွာ နားေနေဆာင္ဆီကိုေရာက္႐ွိသြားၾကတယ္
ႏွစ္တိုင္းေက်ာင္းသားေတြက ဒီေတာင္ကိုေလ့လာေရးခရီးထြက္ၾကတယ္
ေယာက်္ားေလးနဲ႔မိန္းကေလးေတြကကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ကိုယ္အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္မိန္းကေလးေတြရဲ႕တာဝန္ကခ်က္ျပဳတ္ရတာျဖစ္ၿပီးေယာက်္ားေလးတစ္ဝက္ကဟင္းခ်က္ဖို႔အတြက္အမယ္ေတြကိုစုေဆာင္းရၿပီးေနာက္တစ္ဝက္ကေတာ့တဲထိုးရတယ္
ေယာက်္ားေလးအနည္းငယ္က႐ွီ႐ွန္းကိုပစၥည္းေတြကူၿပီးသယ္ေပးတယ္သူတို႔ကိုအခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြကေလွာင္ၿပီးရယ္ၾကတယ္
"ဒီေကာင္ေတြကဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ,အခုေလးတင္ငါတို႔က ကူေပးပါဦးလို႔ေျပာေတာ့ျငင္းၿပီးေတာ့ေပ့ဇီကိုကူေပးဖို႔ၾကေတာ့လုေနၾကတယ္"
"ဘယ္သူကမ်ားသူမကိုလွၿပီးခ်မ္းသာတယ္လို႔ေျပာလိုက္တာပါလိမ့္''
"သူမကိုအဲ့လိုေတြကူညီေပးေတာ့ေကာဘာျပန္ရမွာမလို႔လဲအခုပဲၾကည့္ဦးသူမကအဲေလာက္ေအးစက္စက္ဆက္ဆံေနတာႀကီးကို"
႐ွီ႐ွန္းေရာေကာင္ေလးေတြေရာကအဲဒီအသံေတြကိုအကုန္ၾကားလိုက္ရတယ္သူတို႔ကအခ်ိန္ခနေလာက္အၾကာအထိ႐ွီ႐ွန္းကိုအကဲခတ္တယ္႐ွီ႐ွန္းကပုံမွန္ပဲမလို႔ပစၥည္းေတြကိုေနရာခ်ေပးခဲ့ၿပီးေတာ့သူ႕တို႔ေနရာကိုျပန္သြားၾကတယ္
႐ွီ႐ွန္းရဲ႕တဲကဖူခ်င္းရဲ႕တဲထက္ပိုႀကီးတယ္ဖူခ်င္းကတဲႏွစ္ခုကိုခနေလာက္အၾကာစိုက္ၾကည့္ေနၿပီးေတာ့႐ွီ႐ွန္းတဲထဲကိုဝင္သြားတယ္
႐ွီ႐ွန္းကသူ႕ကိုခ်က္ခ်င္းပဲအျပင္ကိုဆြဲထုတ္တယ္
'ဒီေကာင္စုတ္ကငါ့တဲကိုခိုးခ်င္ေနေသးတယ္ဒင္းကငါ့ကိုေဒါသထြက္ၿပီးေသေအာင္လုပ္ေနတာပဲ'
ဖူခ်င္းကတဲရဲ႕ဝင္ေပါက္ကိုဆြဲလိုက္ၿပီးေတာ့ေျပာတယ္
''မင္းငါ့ကိုဒီမွာဝင္အိပ္ခိုင္းမလားဘယ္သူ႕မွအိပ္လို႔မရေအာင္လုပ္ပစ္လိုက္ရမလား''
႐ွီ႐ွန္းကဖူခ်င္းကိုဆြဲ,အံကိုႀကိတ္ၿပီးေမးလိုက္တယ္
"ငါနင့္ကိုသတ္ပစ္မွာဆိုရင္ေကာနင္ယုံလား"
"အဲ့ဒါဆိုလည္းႏွစ္ေယာက္လုံးေသလိုက္ၾကမယ္ေလ"
ဖူခ်င္းက႐ွီ႐ွန္းကိုအျပင္ကိုထုတ္ၿပီးဇစ္ကိုဆြဲပိတ္ပစ္လိုက္တယ္
႐ွီ႐ွန္း"....."
'ဒါကငါ့ေနရာေလ!!........
ငါ့ေနရာလို႔.....
ငါဟာကိုဘာလို႔ဓားျမလာတိုက္တာလဲ!!..'
႐ွီ႐ွန္းကဖူခ်င္းတြန္းထုတ္တာခံထားရလို႔နည္းနည္းနာသြားတယ္
........
႐ွီ႐ွန္းက စားေသာက္ၿပီးတဲ့အခါမွာဖုန္းကိုထုတ္ၿပီးေတာ့ဖုန္းလိုင္းမိေအာင္ႀကိဳးစားတယ္,႐ွီ႐ွန္းကဖုန္းေခၚလို႔အၿပီးမွာသူမဒီေနရာကိုလုံးဝကိုမရင္းႏွီးမွန္းသိလိုက္တယ္ေနရာတိုင္းမွာနားေနစခန္းရဲ႕အလင္းေရာင္ေတြျပည့္ေနတယ္
႐ွီ႐ွန္းက ပ်ံမလို႔ၾကံစည္ၿပီးေတာ့သူမဓားကိုထုတ္လိုက္ေပမယ့္အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာတစ္ခုခုကိုဒ႐ြတ္တိုက္ဆြဲလာတဲ့အသံကိုၾကားလိုက္ရတယ္...တစ္ေယာက္ေယာက္ကလမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းႀကီးမားတဲ့အရာတစ္ခုကိုဆြဲလာတဲ့အသံလိုမ်ိဳးပဲ
'ဒီလိုေနရာမွာဆြဲလာတယ္ဆိုတာလူကိုဆြဲလာတာပဲေနမွာ
'ဒီအေတြးက႐ွီ႐ွန္းရဲ႕ေခါင္းထဲမွာတန္းေပၚလာတယ္
႐ွီ႐ွန္းကပုန္းရင္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနတုန္းမွာဓာတ္မီးအလင္းေရာင္ကိုျမင္လိုက္ရၿပီးဓာတ္မီးကိုကိုင္ထားတဲ့သူကတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုဆြဲလာတယ္
ဒီနက္ေမွာင္ၿပီးထူထပ္တဲ့ေတာအုပ္ကလူတိုင္းကိုေၾကာက္႐ြံေစတယ္႐ွီ႐ွန္းကအဒီဘယ္သူလဲဆိုတာကိုအကဲခတ္လိုက္တယ္
အဲ့ဒါက ေကာင္းအန္းလန္ပဲ,သူဆြဲလာတဲ့သူကက်န္းနာ့နာ့ကလြဲၿပီးဘယ့္သူ႕မွမျဖစ္ႏိုင္ဘူး
ေကာင္းအန္းလန္ကရပ္လိုက္ၿပီးသူကေဘးဘီကိုဓာတ္မီးနဲ႔ထိုးၾကည့္လိုက္တယ္
ဘယ္သူမွမ႐ွိတာေသခ်ာတဲ့အခါမွာေတာ့အဓာတ္မီးကိုပိတ္လိုက္ၿပီးေတာဗီဒီ႐ို႐ိုက္ဖို႔အတြက္လုပ္ေတာ့တယ္
သူျပင္ဆင္လို႔ၿပီးတဲ့အခါမွာသူက်န္းနာ့နာ့ဆီကိုသြားတယ္သူကဘာမွမလုပ္ေသးခင္က်န္းနာ့နာ့ကိုအရင္ႏိႈးလိုက္တယ္..အဲဒါမွသူမရဲ႕ေၾကာက္႐ြံေနတဲ့မ်က္ႏွာကိုေတြ႕ရမွာေလဒီအသက္ဒီအ႐ြယ္ပဲ႐ွိေသးတဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ေကာင္းအန္းလန္ကအိမ္မက္ဆိုးတစ္ခုလိုပဲ
ေကာင္းအန္းလန္ရဲ႕မိသားစုကအရမ္းကိုအ႐ွိန္အဝါႀကီးတယ္ စကားတစ္လုံးနဲ႔တင္သူ႕တို႔ကိုဆန္႔က်င္တဲ့သူေတြကိုဖ်က္ဆီးႏိုင္တယ္
က်န္းနာ့နာ့ကသူမဘယ္လိုလုပ္ဒီမေကာင္းဆိုးဝါးလက္ထဲေရာက္သြားမွန္းမသိလိုက္ဘူး
'ငါသိၿပီ..အဲ့ဒါက်င္းေ႐ွာင္ယြီပဲသူမကငါ့ကိုအခ်ိဳပြဲစားဖို႔အတြက္ဆိုၿပီးေခၚသြားတာ...ၿပီးေတာ့ငါမမွတ္မိေတာ့ဘူး'
"အြန္းးး....ဟင္းးး.. အင္းး"
သူမပါးစပ္ကိုပိတ္ထားေပမဲ့သူမရဲ႕မ်က္လုံးကေၾကာက္လန္႔မႈေတြနဲ႔ျပည့္ေနတယ္
ေကာင္းအန္းလန္ကသူမကိုေအာ္ခြင့္မျပဳဘူးအကယ္၍သူမသာေအာ္လိုက္ရင္ဒီေနရာကစခန္းနဲ႔သိပ္မေဝးတာေၾကာင့္တစ္စုံတစ္ေယာက္က႐ွာေတြ႕ရင္သူ႕အေပ်ာ္ေတြပ်က္ဆီးသြားလိမ့္မယ္
"မေအာ္နဲ႔...မင္းမွာလုပ္စရာတာဝန္ေတြ႐ွိေသးတယ္"
ေကာင္းအန္းလန္ကသူမပါးကိုဆြဲလိုက္ၿပီးကင္မရာကိုနိမ့္လိုက္တယ္ၿပီးေတာ့သူမအဝတ္အစားေတြကိုဆြဲခြၽတ္ေတာ့တယ္
"ဟားဟားဟား......မင္းတို႔လိုမိန္းကေလးေတြကေတာ့အသားအေရကိုေတာ္ေတာ္ဂ႐ုစိုက္ၾကတာပဲ...ဟိုအပ်က္မေတြထက္အရသာပိုေကာင္းတယ္''
"အမ္း ....အမ္းး....အမ္းး"
'မလုပ္နဲ႔!!'သူမကေခါင္းကိုထပ္ခါထပ္ခါ ခါယမ္းေနၿပီးေတာ့ေၾကာက္႐ြံေနတယ္
ေကာင္းအန္းလန္ကေတာ့ျပဳံးေနတယ္သူမဒီလိုပုံစံျဖစ္ေနတာကသူ႕ကိုပိုပိုၿပီးေတာ့စိတ္လႈပ္႐ွားေစတယ္
တစ္စုံတစ္ေယာက္ကသူ႕နားကိုေလွ်ာက္လာၿပီးေတာ့ကင္မရာကိုပိတ္လိုက္ၿပီးဓားတစ္ေခ်ာင္းကသူ႕အနားကိုေရာက္လာတာကိုလသတိမထားမိဘူး
ေအးစက္တဲ့ဓါးသြားကသူ႕လည္ပင္းကိုလာထိတဲ့အခါမွာမွသူေျခဖ်ားေတြတုန္လာၿပီးေၾကာက္သြားတယ္
''ဘယ္သူ.....ဘယ္သူလဲ"
ေအးစက္ၿပီးမာေက်ာတဲ့အရာကလာထိတာမို႔လို႔ေကာင္းအန္းလန္ကစိတ္မသက္မသာျဖစ္ေနတယ္
နာနာဘာဝေတြမျဖစ္ႏိုင္ဘူးငါ့ကိုအကာအကြယ္နဲ႔အေဆာင္ေတြေပးထားၿပီးသား
'အခုဟာကလူပဲဖစ္ရမယ္'
အဲ့လိုေတြးမိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာသူနည္းနည္းေလးေတာင္မေၾကာက္ေတာ့ဘူးသူထင္တာကသူကအရမ္းအင္အားႀကီးတယ္ေပါ့
''မင္းငါ့ကိုဘယ္သူလို႔ထင္ေနတာလဲ,ငါ့ကိုမ်ားလာေျခာက္ရဲတယ္ေပါ့...ေသခ်င္ေနတာလား''
သူအေနာက္ကိုလွည္ၿပီးၾကည့္ခ်င္ေပမဲ့သူ႕လည္ပင္းကနာလာၿပီးေသြးေတြထြက္လာတယ္
သူ႕ျမင္ကြင္းကအေမွာင္အတိဖုံးလႊမ္းၿပီးလဲက်သြားတယ္
႐ွီ႐ွန္းကသူ႕ကိုကန္ပစ္လိုက္ၿပီးအသက္႐ွဴလိုက္တယ္
"တိရစၧာန္ေကာင္''
" 'စက္ဆုပ္စရာပဲ'လို႔ေျပာရမွာေတာင္သူနဲ႔မတန္ဘူး''
က်န္းနာ့နာ့ကအရမ္းေၾကာက္ေနၿပီးေခါင္းကိုပဲထပ္ခါထပ္ခါ ခါယမ္းေနလို႔႐ွီ႐ွန္းကပါးကိုႏွစ္ခ်က္ေလာက္႐ိုက္လိုက္ေပးတယ္
က်န္းနာ့နာကသသတိ၀င္သြားၿပီးျမင္ဖူးတဲ့မ်က္ႏွာကိုေတြ႕လိုက္မွစိတ္ေအးသြားတယ္
ၿပီးေတာ့သူမေခါင္းေတြအရမ္းကိုက္ေနၿပီးလဲက်သြားတယ္
႐ွီ႐ွန္းက ကိုယ့္လက္ကိုယ္ျပန္ၾကည့္လိုက္တယ္
'ငါအားအရမ္းႀကီးမသုံးလိုက္ပါဘူးဟယ္'
Transalated by Dora💜 Mia💙
19.4.21(Monday)