Unicode//
မနက် ငါးနာရီကတည်းက တက်ကြွသောခြေလှမ်းများဖြင့် အိမ်မှထွက်ခဲ့သည် ။ လမ်းသွားရင်း သီချင်းနားမထောင်စဖူး Pink Sweat ရဲ့ perfect သီချင်းအား နားကျပ်လေးတပ်ရင်း နားေထာင်လာမိသည် ။ ရတဲ့နေရာများဆိုလျှင် သီချင်းပါလိုက်ညည်းနေမိသေးသည် ။ အိမ်မှ လမ်းထိပ်သို့သွားသော ခြေလှမ်းများသည် တက်ကြွရွှင်မြူးလျက် ။ တစ်ခါ တစ်ခါ ခုန်တောင် ခုန်ပေါက်မိမယ်ထင်ရဲ့.......
ဘက်စ်ကားဖြင့်ပင် ဆေးရုံသို့သွားရသည် ။ Taxi ငှားဖို့လောက်ထိတော့ ပိုက်ဆံသိပ်မပေါ ။ မပေါသည့်ကြားကပင် ဘက်စ်ကားဆရာအား " ပိုတာပြန်မအမ်းပါနဲ့တော့ဗျာ " ဟု ပြောမိသေးသည် ။
ဒီနေ့က ကျွန်တော်ချစ်ရသူ ဆေးရုံဆင်းရမည့်နေ့မို့ပင် ။ ဆေးရုံဝင်းအတွင်းရှိ ဆရာဝန် သုနာပြု လူနာများအပြင် သန့်ရှင်းရေးဝန်ထမ်းများကအစ တွေ့သမျှလူများအား သွားဖြီးပြနေမိသည် ။ ရွှင်မြူးတက်ကြွသောခြေလှမ်းများဖြင့် လှေကားမှပက် တက်သွားလိုက်သည် ။ ဓာတ်လှေကားစောင့်ရန်ပင် စိတ်ကသိပ်မရှည်ချင် ။
ဟူးးးရောက်ပြီ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော်ချစ်ရသူ၏အခန်းရှေ့......
အတတ်နိုင်ဆုံး တည်ငြိမ်အောင်ပြင်ဆင်ပြီး အခန်းတံခါးကို ဖြည်းညင်းစွာ တွန်းဖွင့်မိတော့.........ထပ်တူကျနေခဲ့တဲ့ နှုတ်ခမ်းများအား အမှတ်မထင် မြင်တွေ့ရသည် ။ တစ်ဖက်လူကား ကျွန်တော်အရမ်းချစ်ရသူ ။ ကျန်သူကား သူ၏အသက်ထက်ပိုတွယ်တာရသူ ။ ကျွန်တော့်အတွက် နေရာမရှိတော့ဘဲ ။ ကျွန်တော်က လူပိုတစ်ယောက်ဘဲ ။ ဒီနေရာမှာ ကျွန်တော်ဆက်နေဖို့မှ မသင့်ဘဲ ။ ဘယ်နှကြိမ်တောင် ရှိနေပါပြီလဲ ။ အခန်းရှေ့တွင်ပင် ရပ်ကြည့်နေခဲ့ရတာ....အခန်းရှေ့ကပင် လှည့်ပြန်ခဲ့ရတာ...... ဘယ်နှကြိမ်တောင်လဲ......
ဂယက်ရိုက်နေခဲ့သော ရင်ဘတ်အား လက်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာ ဖိထားမိသည် ။ ယိမ်းယိုင်ကာ ခွေလဲတော့မည့် ခြေထောက်များအား အတတ်နိုင်ဆုံးအားယူကာ တည်ငြိမ်အောင် လျှောက်လှမ်းနေရသည် ။ လှေကားကမဆင်းနိုင်တော့ ဓာတ်လှေကားဖြင့်သာ ဆင်းလာခဲ့သည် ။ အလာလမ်းနှင့်မတူစွာ မျက်နှာညှိုးလာသော ကျွန်တော့်အား ဆေးရုံဝင်းအတွင်းမှလူများ ကြည့်နေလား၊ ကြည့်မနေလားပင် သတိမထားမိ ။ ကြည့်နေခဲ့သည် ထင်သည် ။
ဆေးရုံရှေ့ပန်းခြံအတွင်းရှိ ခုံတန်းတစ်ခုမှာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ချလျက် ထိုင်လိုက်သည် ။ အမှားတစ်ခုကို အဖြေရှာရင်း......
ဟုတ်ပါသည် ။ မှားသူကား နောက်တစ်ဖန် ကျွန်တော်သာ ဖြစ်နေခဲ့ပြန်ပါသည် ။ ကြင်သူရှိမှန်းသိရက်နှင့် ချစ်ခင်ရသူရှိမှန်းသိရက်နှင့် တွယ်ကပ်နေခဲ့တာကို....
အနားတွင် ဂရုစိုက်မယ့်သူ ရှိမှန်းသိရက်နှင့် လုံလောက်စွာ ချစ်ပေးမယ့်သူ ရှိမှန်းသိရက်နှင့် သူ့ကိုရွေးချယ်ခဲ့မိသည်ကို......
ယခုလို နာကျင်ရသည်မှာ ကျွန်တော့်လိုလူတစ်ယောက်အတွက် မဆန်းကြယ် ???
မျက်နှာလေးတောင် သေချာမမြင်ရပါဘဲနှင့် ယခုလိုတော့ မပြန်ချင်ပါ.....သူလေး၏ချစ်ရသူရှိမှန်းသိသောကြောင့် ယခုကဲ့သို့ နာကျင်ရမှာစိုးသောကြောင့် ဆေးရုံတောင် လူနာလာမမေးနိုင်ခဲ့တာ ။ ပြက္ခဒိန်မှာ ရက်စွဲတွေမှတ် စက္ကန့်တစ်စက္ကန့်ချင်းစီကို ရေတွက်ကာ ဒီနေ့လေးအား စောင့်ဆိုင်းခဲ့တာ ။ ယခုလိုတော့ မပြန်ချင်သည်မှာ အမှန် ။ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဟုပင် တွေးကာ ချစ်ရသူ၏နောက်တော်ပါးသို့ လိုက်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။
ခုံတန်းမှာ ထိုင်ရင်းဖြင့်ပင် ငယ်လေးတို့အလာကို စောင့်နေလိုက်သည် ။ ငါ့ရင်ကို ဘယ်အထိခွဲဖို့ ငါ့ကို ဘယ်လောက်တောင် နာကျင်စေဖို့ စိတ်ကူးထားတာလဲ ငယ်လေးရာ ။ လက်ချင်းတွဲလျှောက်လျှင်ပင် ခံနိုင်ရည်ရှိဖို့ ကျွန်တော် အတော်လေး ကြိုးစားယူရမည် ။ ယခုတော့ ချီထားသည်တဲ့.........
မတတ်နိုင် ။ မျက်နှာတော်နုနုကိုတော့ တစ်ဝကြီးကြည့်ချင်သေးသည် ။ ပိုက်ဆံမရှိသည့်ကြားက ဆေးရုံရှေ့ရှိ ရပ်ထားသော Taxi အားငှား၍ ငယ်လေးတို့ကားနောက်မှ လိုက်လာခဲ့သည် ။ အမေ့ဆီကမုန့်ဖိုးထပ်တောင်းရပေတော့မည် ။
အရင်ဆုံးသွားသည့်နေရာက ကစားကွင်းတဲ့ ။ ငယ်လေးက ကလေးစိတ်လုံးဝမပျောက်သေးဘူးဘဲ ။ ကျွန်တော် တိတ်တခိုးလေး ပြုံးမိသွားသည် ။
တော်တော်သက်သာပြီမှန်း ပက်ပြေးနေသည်ကို ကြည့်ရုံဖြင့် သိနိုင်သည် ။ ပြေးလိုက် နှုတ်ခမ်းလေးတထော်ထော်နှင့် နောက်ကိုလှမ်းအော်လိုက်ဖြင့် ပျော်မြူးနေခဲ့သည့် ချစ်ရသူ ။ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းထက် အပြုံးလေးတစ်ပွင့် ဖြစ်သွားခဲ့သည် ။ သို့သော် သူ၏အနားတွင် ရှိသူကား ကျွန်တော်မဟုတ်သည်ကို သတိရမိချိန် မျက်ဝန်းအိမ်ထက် ရုတ်ချည်းစိုစွတ်လာသည် ။
မင်းသွားရာနောက် တကောက်ကောက်နဲ့လိုက်နေခဲ့တဲ့ငါ့ကို မြင်ရဲ့လား ငယ်လေး ။ မမြင်ချင်ယောင်များဆောင်နေလေသလား ။ မဟုတ်လောက်ပါ ။ သူ၏ မျက်ဝန်းထဲ လူတစ်ယောက်ကိုသာ မြင်သောကြောင့် ပက်ဝန်းကျင်အား မေ့နေခဲ့တာဘဲ ဖြစ်ပါလိမ့်မည် ။
အမှတ်တမဲ့အဖြစ်တောင် အကြည့်ချင်းမဆုံခဲ့....
ခိုးလိုက်သည်ဟုဆိုသော်လည်း မျက်လုံးချင်းတော့ ဆုံချင်မိသည် ။ ကျွန်တော့်ဘက်ကို မျက်လုံးဝိုင်းလေးများဝေ့လာလျှင် မြင်များမြင်လေပြီလားဟု ခေါင်းတစ်ထောင်ထောင် ဖြစ်ရသည်က အမော.....
ညောင်းလို့ထင်သည် ။ ခုံတန်းတစ်ခုတွင် ဝင်ထိုင်နေသည် ။ ဟိုလူကတော့ မုန့်တစ်ခုခုသွားဝယ်သည်လား မသိ ။ မလှမ်းမကမ်းမှာ ထိုင်ကာ မျက်နှာတော်အား မော်ဖူးနေမိသည် ။ ငေးရင်းမှပင် အမြဲမေးချင်မိနေသော မေးခွန်းတစ်ခုကို မေးမိသည် ။ " ဘာကြောင့် ငါ့ကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်မပေးရတာလဲ ငယ်လေးရာ " လို့.......
တကယ်ကလေးပါ...တကယ်ကို အပြစ်ကင်းစင်တာပါ.....ခုံမှထပြီးအသွား ခဲနှင့်တိုက်ပြီး ချော်လဲသည်တဲ့လေ ။ နဲနဲတော့ ရီသွမ်းသွေးလိုက်မိတယ် ။ ဘယ်ကဘယ်လိုရောက်သွားသည်လဲလည်း မသိ ။ ငယ်လေးကို မြေပေါ်မကျမှီ လှမ်းဖမ်းနိုင်လိုက်သည် ။ ကျွန်တော့်မြင်တော့ မျက်ဝန်းဝိုင်းများက ဝိုင်းစက်သွားကာ နှုတ်ခမ်းဖူးတစ်စုံသည်လည်း ပွင့်ဟသွားသည် ။
" အယ် "
ယခုမှ တွေ့သလိုပင် ဟန်ဆောင်ရပေတော့မည် ။
" ငယ်လေးက ကစားကွင်းမှာလာဆော့တယ်ပေါ့ တစ်ယောက်တည်းလား အဖော်မပါဘူးလား "
ပါးမို့နှစ်ဖက်တွင် ပန်းနုရောင်လေစများ ယှက်သန်းလာကာ ခေါင်းငုံ့သွားသည် ။ ဪ သူနဲ့လာတာ ပြောရမှာလေးကို ဒီလောက်တောင် ရှက်တယ်လား ။
" ဟုတ်ဘူး ကျွန်တော့်ကိုကို နဲ့ "
ကိုကိုတဲ့ ။ ကိုကို တဲ့လား ။ ချစ်သူတွေတောင် ဖြစ်သွားပြီပေါ့ ။ နာမ်စားလေးက လှသားဘဲ ' ကိုကို ' တဲ့ ။ အကျည်းတန်ခြင်းက ကျွန်တော့်ကို ခေါ်တာမဟုတ်ခြင်းပင် ။
" အောင်မာ ကိုကိုတွေဘာတွေနဲ့ ချစ်သူတောင် ရနေပြီပေါ့ "
" ဟာဗျာ ဒါနဲ့ ကိုလင်းသူခန့်က ဘာလာလုပ်တာ "
" အယ် ကိုယ်လည်း လာဆော့တာလေ "
မျက်ခုံးလေးများတွန့်ချိုးကာ ကျွန်တော့်အား စူးစိုက်ကြည့်နေသည် ။ ဘာမှားသွားသည် မသိ ။ အနေရခက်လာသောကြောင့် ဇောချွေးများပင် ပျံလို့......အာ..ချီး စာမေးတာမရတဲ့ ကလေးအတိုင်းဘဲ.....
" ဒီနေ့က ကျောင်းဖွင့်ရက်ကြီးကို ကျောင်းလစ်လာတာပေါ့ "
" အေးဆို စိတ်ပြေလက်ပျောက်ဖြစ်အောင်လေ ကျောင်းလစ်လာတာ "
အပူအပင်ကင်းစွာ ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရီမောနေတော့သည် ။ ကျွန်တော်လည်း ယောင်တောင်တောင်နဲ့ လိုက်ရီမိသည် ။ ဟုတ်ပါတယ်လေ ။ ဒီတိုင်းလေးနေရတာလည်း မဆိုးလှပါ ။ ချစ်ရသူ၏အပြုံးလေးကိုလည်း တွေ့ရသည် ။ ချစ်ရသူ၏ ရီမောသံလေးကိုလည်း ကြားရသည် ။ ချစ်ရသူ၏ မျက်နှာလေးကိုလည်း ငေးမျှော်ကြည့်လို့ရသည် ။ ပိုင်ဆိုင်လိုခြင်းကို ခေါင်းစဥ်မတပ်ဘဲ ချစ်မည်ဆိုလျှင်တော့ ပျော်ရွှင်ရမည် ။ ပိုင်ဆိုင်လိုခြင်းကို ခေါင်းစဥ်တပ်လျှင်တော့ နာကျင်ရမည်ဘဲလေ ။
" ကဲ သွားတော့လေ ကိုကိုဆီသွားမလို့မလား "
" ဟာ "
ဒုတိယအကြိမ် ပါးလေးနှစ်ဖက် ပန်းနုရောင်သမ်းလာပြန်သည် ။ ရှက်ရီလေးရီကာ သူချစ်ရသူထံပါးသို့ ပြေးသွားလေသည် ။ ရပ်ဆဲနေရာမှာ ရပ်မြဲရပ်ကျန်ခဲ့သူကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ကျွန်တော်သာ.......
" ဟေ့ မနက်ဖြန် ကျောင်းလာခဲ့နော် ငယ်လေး "
နောက်သို့လှည့်၍ ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြသွားသည် ။ ဘာဖြစ်ဖြစ်လေ ။ ကျောင်းတော့တက်စေချင်သည် ။ ပုံရိပ်လေးကိုတော့ မျက်ဝန်းထဲစွဲသည်ထက်စွဲ ရုပ်လုံးပေါ်သည်ထက်ပေါ်အောင် ငေးကြည့်ချင်သေးသည်လေ ။
•••••••••••••••••••••••••••••
" မလာနဲ မလာနဲ့ ကျွန်တော့်ဆီကိုမလာပါနဲ့ ကြောက်တယ် ကြောက်တယ် ခင်ဗျားကိုကြောက်တယ် ကျွန်တော့်ဆီမလာနဲ့ ကျွန်တော့်အသားကို မထိနဲ့ "
အမြဲလှပသပ်ရပ်ကာ ချစ်စဖွယ်ဖြစ်နေသောအခန်းလေးသည် ယခုတော့ ခြောက်ခြားဖွယ်ရာအတိ ။ ရှိသမျှ ပြတင်းပေါက်များသည် သံပြတင်းများအသွင်ပြောင်းကာ အသေပိတ်သွားခဲ့သည် ။ အခန်းတစ်ခုလုံးတွင်လည်း ဖန်ကွဲစများ ပစ္စည်းအတိုအစများဖြင့် ရှုပ်ပွနေလေသည် ။ ကုတင်ထက်တွင် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တုန်ရီလျက် ကတုန်ကယင်ရောက်တတ်ရာရာများကို အော်နေသော လူတစ်ယောက်ရှိလေသည် ။ နားများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကား မျက်စိများကို စုံမှိတ်ထားသည် ။ မိမိကိုယ်ကို ကုတ်ခြစ်ထားသော လက်သည်းရာများသည် တစ်ကိုယ်လုံးတွင်အနှံ့ သွေးများစို့၍ နေလေသည် ။
မည်သူမည်ဝါမှန်းပင် ပုံဖော်၍မရ ။ ဆံပင်များကရှုပ်ပွလျက် ခေါင်းငိုက်စိုက်ချကာ ကယောင်ကတမ်းများပင် အော်နေသည် ။
" မင်း ဒီလိုဘဲ လုပ်နေတော့မှာလား ဟမ် ဒီလိုဘဲနေတော့မှာလား "
အော်ဟစ်နေသူ၏ပုခုံးပေါ်သို့ လက်တစ်ဖက်သည် နူးညံစွာ အုပ်မိုးလာသည် ။ သို့သော် ရိုက်ချခံလိုက်ရသည် ။
" မထိနဲ့ ခင်ဗျားကိုမုန်းတယ် ကြောက်တယ် ကျွန်တော့်ကို မထိပါနဲ့ "
တစ်ဖက်မှ လှောင်ရီသံစွက်သော ရီမောသံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည် ။
" ဟက် ကောင်းပြီလေ အားလုံးက မင်းအပေါ် မူတည်တယ် "
ဝုန်းခနဲ တံခါးပိတ်သံနှင့်အတူ တစ်ဖက်လူကား ထွက်သွားခဲ့သည် ။ အော်ဟစ်နေသောသူကား ငိုရင်း ကျန်နေခဲ့သည် ။ ပါးစပ်မှလည်း တစ်ခုခုကို တီးတိုး တဖွဖွ ရွတ်နေခဲ့သည် ။ မျက်လုံးများသည် ဆောက်တည်ရာမရ မျှော်လင့်ချက်များ ပျောက်ဆုံးနေခဲ့သည် ။
" မဟုတ်ဘူး ဒါ သူမဟုတ်ဘူး အခြားတစ်ယောက်မလား ကျွန်တော်ချစ်ရသူ မဟုတ်ဘူးမလား တစ်ယောက်ယောက် ပြောပြပေးပါ ပြောပြပေးကြပါ " တစ်ဦးတည်း ရေရွတ်နေမိသည် ။ ပြန်ဖြေပေးမည့်သူကားမရှိ ။
အခန်းအပြင်ရှိလူက လက်ဖျောက်တစ်ချက်တီးလိုက်သောအခါ အခန်းအတွင်း အမည်းရောင်ဝတ် လူနှစ်ယောက် ဝင်လာသည် ။ ရုန်းကန်တွန်းထိုးနေသည့် ကုတင်ပေါ်မှလူအား မေ့ဆေးဖြင့်အုပ်ကာ ထမ်းပိုးသယ်ဆောင်သွားသည် ။ အခန်းရှေ့ရှိလူက ခေါင်းတစ်ချက်သာငြိမ့်ပြလိုက်သည် ။ အပြင်ပန်းတွင် တည်ငြိမ်နေဟန်ရှိသော်လည်း ထိုသူ၏မျက်လုံးများတွင် မရေရာမှု ဝမ်းနည်းမှု စိုးထိတ်မှုများ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေခဲ့သည် ။ နှုတ်ခမ်းထက်တွင် မဲ့ပြုံးတစ်ချက်ကို ဆင်မြန်းထားသောငြား မျက်ဝန်းထဲရှိ ဝမ်းနည်းမှုကိုကား ဖုံးကွယ်၍မရ ။
" ဒါ မင်းရွေးချယ်ခဲ့တဲ့လမ်းဘဲ ဖြိုးလေး "
********************
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Zawgi //
မနကျ ငါးနာရီကတညျးက တကျကွှသောခွလှေမျးမြားဖွငျ့ အိမျမှထှကျခဲ့သညျ ။ လမျးသှားရငျး သီခငြျးနားမထောငျစဖူး Pink Sweat ရဲ့ perfect သီခငြျးအား နားကပြျလေးတပျရငျး နားထောငျလာမိသညျ ။ ရတဲ့နရောမြားဆိုလြှငျ သီခငြျးပါလိုကျညညျးနမေိသေးသညျ ။ အိမျမှ လမျးထိပျသို့သှားသော ခွလှေမျးမြားသညျ တကျကွှရှှငျမွူးလကြျ ။ တဈခါ တဈခါ ခုနျတောငျ ခုနျပေါကျမိမယျထငျရဲ့.......
ဘကျဈကားဖွငျ့ပငျ ဆေးရုံသို့သှားရသညျ ။ Taxi ငှားဖို့လောကျထိတော့ ပိုကျဆံသိပျမပေါ ။ မပေါသညျ့ကွားကပငျ ဘကျဈကားဆရာအား " ပိုတာပွနျမအမျးပါနဲ့တော့ဗြာ " ဟု ပွောမိသေးသညျ ။
ဒီနေ့က ကြှနျတောျခစြျရသူ ဆေးရုံဆငျးရမညျ့နေ့မို့ပငျ ။ ဆေးရုံဝငျးအတှငျးရှိ ဆရာဝနျ သုနာပွု လူနာမြားအပွငျ သနျ့ရှငျးရေးဝနျထမျးမြားကအစ တှေ့သမြှလူမြားအား သှားဖွီးပွနမေိသညျ ။ ရှှငျမွူးတကျကွှသောခွလှေမျးမြားဖွငျ့ လှကေားမှပကျ တကျသှားလိုကျသညျ ။ ဓာတျလှကေားစောငျ့ရနျပငျ စိတျကသိပျမရှညျခငြျ ။
ဟူးးးရောကျပွီ နောကျဆုံးတော့ ကြှနျတောျခစြျရသူ၏အခနျးရှေ့......
အတတျနိုငျဆုံး တညျငွိမျအောငျပွငျဆငျပွီး အခနျးတံခါးကို ဖွညျးညငျးစှာ တှနျးဖှငျ့မိတော့.........ထပျတူကနြခေဲ့တဲ့ နှုတျခမျးမြားအား အမှတျမထငျ မွငျတှေ့ရသညျ ။ တဈဖကျလူကား ကြှနျတောျအရမျးခစြျရသူ ။ ကနြျသူကား သူ၏အသကျထကျပိုတှယျတာရသူ ။ ကြှနျတောျ့အတှကျ နရောမရှိတော့ဘဲ ။ ကြှနျတောျက လူပိုတဈယောကျဘဲ ။ ဒီနရောမှာ ကြှနျတောျဆကျနဖေို့မှ မသငျ့ဘဲ ။ ဘယျနှကွိမျတောငျ ရှိနပေါပွီလဲ ။ အခနျးရှေ့တှငျပငျ ရပျကွညျ့နခေဲ့ရတာ....အခနျးရှေ့ကပငျ လှညျ့ပွနျခဲ့ရတာ...... ဘယျနှကွိမျတောငျလဲ......
ဂယကျရိုကျနခေဲ့သော ရငျဘတျအား လကျဖွငျ့ တငျးကွပျစှာ ဖိထားမိသညျ ။ ယိမျးယိုငျကာ ခှလေဲတော့မညျ့ ခွထေောကျမြားအား အတတျနိုငျဆုံးအားယူကာ တညျငွိမျအောငျ လြှောကျလှမျးနရေသညျ ။ လှကေားကမဆငျးနိုငျတော့ ဓာတျလှကေားဖွငျ့သာ ဆငျးလာခဲ့သညျ ။ အလာလမျးနှငျ့မတူစှာ မကြျနှာညှိုးလာသော ကြှနျတောျ့အား ဆေးရုံဝငျးအတှငျးမှလူမြား ကွညျ့နလေား၊ ကွညျ့မနလေားပငျ သတိမထားမိ ။ ကွညျ့နခေဲ့သညျ ထငျသညျ ။
ဆေးရုံရှေ့ပနျးခွံအတှငျးရှိ ခုံတနျးတဈခုမှာ ခေါငျးငိုကျစိုကျခလြကြျ ထိုငျလိုကျသညျ ။ အမှားတဈခုကို အဖွရှောရငျး......
ဟုတျပါသညျ ။ မှားသူကား နောကျတဈဖနျ ကြှနျတောျသာ ဖွဈနခေဲ့ပွနျပါသညျ ။ ကွငျသူရှိမှနျးသိရကျနှငျ့ ခစြျခငျရသူရှိမှနျးသိရကျနှငျ့ တှယျကပျနခေဲ့တာကို....
အနားတှငျ ဂရုစိုကျမယျ့သူ ရှိမှနျးသိရကျနှငျ့ လုံလောကျစှာ ခစြျပေးမယျ့သူ ရှိမှနျးသိရကျနှငျ့ သူ့ကိုရှေးခယြျခဲ့မိသညျကို......
ယခုလို နာကငြျရသညျမှာ ကြှနျတောျ့လိုလူတဈယောကျအတှကျ မဆနျးကွယျ ???
မကြျနှာလေးတောငျ သခြောမမွငျရပါဘဲနှငျ့ ယခုလိုတော့ မပွနျခငြျပါ.....သူလေး၏ခစြျရသူရှိမှနျးသိသောကွောငျ့ ယခုကဲ့သို့ နာကငြျရမှာစိုးသောကွောငျ့ ဆေးရုံတောငျ လူနာလာမမေးနိုငျခဲ့တာ ။ ပွက်ခဒိနျမှာ ရကျစှဲတှမှေတျ စက်ကနျ့တဈစက်ကနျ့ခငြျးစီကို ရတှေကျကာ ဒီနေ့လေးအား စောငျ့ဆိုငျးခဲ့တာ ။ ယခုလိုတော့ မပွနျခငြျသညျမှာ အမှနျ ။ ဖွဈခငြျရာဖွဈဟုပငျ တှေးကာ ခစြျရသူ၏နောကျတောျပါးသို့ လိုကျရနျ ဆုံးဖွတျလိုကျသညျ ။
ခုံတနျးမှာ ထိုငျရငျးဖွငျ့ပငျ ငယျလေးတို့အလာကို စောငျ့နလေိုကျသညျ ။ ငါ့ရငျကို ဘယျအထိခှဲဖို့ ငါ့ကို ဘယျလောကျတောငျ နာကငြျစဖေို့ စိတျကူးထားတာလဲ ငယျလေးရာ ။ လကျခငြျးတှဲလြှောကျလြှငျပငျ ခံနိုငျရညျရှိဖို့ ကြှနျတောျ အတောျလေး ကွိုးစားယူရမညျ ။ ယခုတော့ ခြီထားသညျတဲ့.........
မတတျနိုငျ ။ မကြျနှာတောျနုနုကိုတော့ တဈဝကွီးကွညျ့ခငြျသေးသညျ ။ ပိုကျဆံမရှိသညျ့ကွားက ဆေးရုံရှေ့ရှိ ရပျထားသော Taxi အားငှား၍ ငယျလေးတို့ကားနောကျမှ လိုကျလာခဲ့သညျ ။ အမေ့ဆီကမုနျ့ဖိုးထပျတောငျးရပတေော့မညျ ။
အရငျဆုံးသှားသညျ့နရောက ကစားကှငျးတဲ့ ။ ငယျလေးက ကလေးစိတျလုံးဝမပြောကျသေးဘူးဘဲ ။ ကြှနျတောျ တိတျတခိုးလေး ပွုံးမိသှားသညျ ။
တောျတောျသကျသာပွီမှနျး ပကျပွေးနသေညျကို ကွညျ့ရုံဖွငျ့ သိနိုငျသညျ ။ ပွေးလိုကျ နှုတျခမျးလေးတထောျထောျနှငျ့ နောကျကိုလှမျးအောျလိုကျဖွငျ့ ပြောျမွူးနခေဲ့သညျ့ ခစြျရသူ ။ ကြှနျတောျ့နှုတျခမျးထကျ အပွုံးလေးတဈပှငျ့ ဖွဈသှားခဲ့သညျ ။ သို့သောျ သူ၏အနားတှငျ ရှိသူကား ကြှနျတောျမဟုတျသညျကို သတိရမိခြိနျ မကြျဝနျးအိမျထကျ ရုတျခညြျးစိုစှတျလာသညျ ။
မငျးသှားရာနောကျ တကောကျကောကျနဲ့လိုကျနခေဲ့တဲ့ငါ့ကို မွငျရဲ့လား ငယျလေး ။ မမွငျခငြျယောငျမြားဆောငျနလေသေလား ။ မဟုတျလောကျပါ ။ သူ၏ မကြျဝနျးထဲ လူတဈယောကျကိုသာ မွငျသောကွောငျ့ ပကျဝနျးကငြျအား မေ့နခေဲ့တာဘဲ ဖွဈပါလိမျ့မညျ ။
အမှတျတမဲ့အဖွဈတောငျ အကွညျ့ခငြျးမဆုံခဲ့....
ခိုးလိုကျသညျဟုဆိုသောျလညျး မကြျလုံးခငြျးတော့ ဆုံခငြျမိသညျ ။ ကြှနျတောျ့ဘကျကို မကြျလုံးဝိုငျးလေးမြားဝေ့လာလြှငျ မွငျမြားမွငျလပွေီလားဟု ခေါငျးတဈထောငျထောငျ ဖွဈရသညျက အမော.....
ညောငျးလို့ထငျသညျ ။ ခုံတနျးတဈခုတှငျ ဝငျထိုငျနသေညျ ။ ဟိုလူကတော့ မုနျ့တဈခုခုသှားဝယျသညျလား မသိ ။ မလှမျးမကမျးမှာ ထိုငျကာ မကြျနှာတောျအား မောျဖူးနမေိသညျ ။ ငေးရငျးမှပငျ အမွဲမေးခငြျမိနသေော မေးခှနျးတဈခုကို မေးမိသညျ ။ " ဘာကွောငျ့ ငါ့ကို ပိုငျဆိုငျခှငျ့မပေးရတာလဲ ငယျလေးရာ " လို့.......
တကယျကလေးပါ...တကယျကို အပွဈကငျးစငျတာပါ.....ခုံမှထပွီးအသှား ခဲနှငျ့တိုကျပွီး ခြောျလဲသညျတဲ့လေ ။ နဲနဲတော့ ရီသှမျးသှေးလိုကျမိတယျ ။ ဘယျကဘယျလိုရောကျသှားသညျလဲလညျး မသိ ။ ငယျလေးကို မွပေေါျမကမြှီ လှမျးဖမျးနိုငျလိုကျသညျ ။ ကြှနျတောျ့မွငျတော့ မကြျဝနျးဝိုငျးမြားက ဝိုငျးစကျသှားကာ နှုတျခမျးဖူးတဈစုံသညျလညျး ပှငျ့ဟသှားသညျ ။
" အယျ "
ယခုမှ တှေ့သလိုပငျ ဟနျဆောငျရပတေော့မညျ ။
" ငယျလေးက ကစားကှငျးမှာလာဆော့တယျပေါ့ တဈယောကျတညျးလား အဖောျမပါဘူးလား "
ပါးမို့နှဈဖကျတှငျ ပနျးနုရောငျလစေမြား ယှကျသနျးလာကာ ခေါငျးငုံ့သှားသညျ ။ ဪ သူနဲ့လာတာ ပွောရမှာလေးကို ဒီလောကျတောငျ ရှကျတယျလား ။
" ဟုတျဘူး ကြှနျတောျ့ကိုကို နဲ့ "
ကိုကိုတဲ့ ။ ကိုကို တဲ့လား ။ ခစြျသူတှတေောငျ ဖွဈသှားပွီပေါ့ ။ နာမျစားလေးက လှသားဘဲ ' ကိုကို ' တဲ့ ။ အကညြျးတနျခွငျးက ကြှနျတောျ့ကို ခေါျတာမဟုတျခွငျးပငျ ။
" အောငျမာ ကိုကိုတှဘောတှနေဲ့ ခစြျသူတောငျ ရနပွေီပေါ့ "
" ဟာဗြာ ဒါနဲ့ ကိုလငျးသူခနျ့က ဘာလာလုပျတာ "
" အယျ ကိုယျလညျး လာဆော့တာလေ "
မကြျခုံးလေးမြားတှနျ့ခြိုးကာ ကြှနျတောျ့အား စူးစိုကျကွညျ့နသေညျ ။ ဘာမှားသှားသညျ မသိ ။ အနရေခကျလာသောကွောငျ့ ဇောခြှေးမြားပငျ ပြံလို့......အာ..ခြီး စာမေးတာမရတဲ့ ကလေးအတိုငျးဘဲ.....
" ဒီနေ့က ကြောငျးဖှငျ့ရကျကွီးကို ကြောငျးလဈလာတာပေါ့ "
" အေးဆို စိတျပွလေကျပြောကျဖွဈအောငျလေ ကြောငျးလဈလာတာ "
အပူအပငျကငျးစှာ ဟကျဟကျပကျပကျရီမောနတေော့သညျ ။ ကြှနျတောျလညျး ယောငျတောငျတောငျနဲ့ လိုကျရီမိသညျ ။ ဟုတျပါတယျလေ ။ ဒီတိုငျးလေးနရေတာလညျး မဆိုးလှပါ ။ ခစြျရသူ၏အပွုံးလေးကိုလညျး တှေ့ရသညျ ။ ခစြျရသူ၏ ရီမောသံလေးကိုလညျး ကွားရသညျ ။ ခစြျရသူ၏ မကြျနှာလေးကိုလညျး ငေးမြှောျကွညျ့လို့ရသညျ ။ ပိုငျဆိုငျလိုခွငျးကို ခေါငျးစဥျမတပျဘဲ ခစြျမညျဆိုလြှငျတော့ ပြောျရှှငျရမညျ ။ ပိုငျဆိုငျလိုခွငျးကို ခေါငျးစဥျတပျလြှငျတော့ နာကငြျရမညျဘဲလေ ။
" ကဲ သှားတော့လေ ကိုကိုဆီသှားမလို့မလား "
" ဟာ "
ဒုတိယအကွိမျ ပါးလေးနှဈဖကျ ပနျးနုရောငျသမျးလာပွနျသညျ ။ ရှကျရီလေးရီကာ သူခစြျရသူထံပါးသို့ ပွေးသှားလသေညျ ။ ရပျဆဲနရောမှာ ရပျမွဲရပျကနြျခဲ့သူကတော့ ထုံးစံအတိုငျး ကြှနျတောျသာ.......
" ဟေ့ မနကျဖွနျ ကြောငျးလာခဲ့နောျ ငယျလေး "
နောကျသို့လှညျ့၍ ခေါငျးလေးငွိမျ့ပွသှားသညျ ။ ဘာဖွဈဖွဈလေ ။ ကြောငျးတော့တကျစခေငြျသညျ ။ ပုံရိပျလေးကိုတော့ မကြျဝနျးထဲစှဲသညျထကျစှဲ ရုပျလုံးပေါျသညျထကျပေါျအောငျ ငေးကွညျ့ခငြျသေးသညျလေ ။
•••••••••••••••••••••••••••••
" မလာနဲ မလာနဲ့ ကြှနျတောျ့ဆီကိုမလာပါနဲ့ ကွောကျတယျ ကွောကျတယျ ခငျဗြားကိုကွောကျတယျ ကြှနျတောျ့ဆီမလာနဲ့ ကြှနျတောျ့အသားကို မထိနဲ့ "
အမွဲလှပသပျရပျကာ ခစြျစဖှယျဖွဈနသေောအခနျးလေးသညျ ယခုတော့ ခွောကျခွားဖှယျရာအတိ ။ ရှိသမြှ ပွတငျးပေါကျမြားသညျ သံပွတငျးမြားအသှငျပွောငျးကာ အသပေိတျသှားခဲ့သညျ ။ အခနျးတဈခုလုံးတှငျလညျး ဖနျကှဲစမြား ပစ်စညျးအတိုအစမြားဖွငျ့ ရှုပျပှနလေသေညျ ။ ကုတငျထကျတှငျ ခန်ဓာကိုယျတဈခုလုံး တုနျရီလကြျ ကတုနျကယငျရောကျတတျရာရာမြားကို အောျနသေော လူတဈယောကျရှိလသေညျ ။ နားမြားကို လကျနှဈဖကျဖွငျ့ အုပျကား မကြျစိမြားကို စုံမှိတျထားသညျ ။ မိမိကိုယျကို ကုတျခွဈထားသော လကျသညျးရာမြားသညျ တဈကိုယျလုံးတှငျအနှံ့ သှေးမြားစို့၍ နလေသေညျ ။
မညျသူမညျဝါမှနျးပငျ ပုံဖောျ၍မရ ။ ဆံပငျမြားကရှုပျပှလကြျ ခေါငျးငိုကျစိုကျခကြာ ကယောငျကတမျးမြားပငျ အောျနသေညျ ။
" မငျး ဒီလိုဘဲ လုပျနတေော့မှာလား ဟမျ ဒီလိုဘဲနတေော့မှာလား "
အောျဟဈနသေူ၏ပုခုံးပေါျသို့ လကျတဈဖကျသညျ နူးညံစှာ အုပျမိုးလာသညျ ။ သို့သောျ ရိုကျခခြံလိုကျရသညျ ။
" မထိနဲ့ ခငျဗြားကိုမုနျးတယျ ကွောကျတယျ ကြှနျတောျ့ကို မထိပါနဲ့ "
တဈဖကျမှ လှောငျရီသံစှကျသော ရီမောသံ ထှကျပေါျလာခဲ့သညျ ။
" ဟကျ ကောငျးပွီလေ အားလုံးက မငျးအပေါျ မူတညျတယျ "
ဝုနျးခနဲ တံခါးပိတျသံနှငျ့အတူ တဈဖကျလူကား ထှကျသှားခဲ့သညျ ။ အောျဟဈနသေောသူကား ငိုရငျး ကနြျနခေဲ့သညျ ။ ပါးစပျမှလညျး တဈခုခုကို တီးတိုး တဖှဖှ ရှတျနခေဲ့သညျ ။ မကြျလုံးမြားသညျ ဆောကျတညျရာမရ မြှောျလငျ့ခကြျမြား ပြောကျဆုံးနခေဲ့သညျ ။
" မဟုတျဘူး ဒါ သူမဟုတျဘူး အခွားတဈယောကျမလား ကြှနျတောျခစြျရသူ မဟုတျဘူးမလား တဈယောကျယောကျ ပွောပွပေးပါ ပွောပွပေးကွပါ " တဈဦးတညျး ရရှေတျနမေိသညျ ။ ပွနျဖွပေေးမညျ့သူကားမရှိ ။
အခနျးအပွငျရှိလူက လကျဖြောကျတဈခကြျတီးလိုကျသောအခါ အခနျးအတှငျး အမညျးရောငျဝတျ လူနှဈယောကျ ဝငျလာသညျ ။ ရုနျးကနျတှနျးထိုးနသေညျ့ ကုတငျပေါျမှလူအား မေ့ဆေးဖွငျ့အုပျကာ ထမျးပိုးသယျဆောငျသှားသညျ ။ အခနျးရှေ့ရှိလူက ခေါငျးတဈခကြျသာငွိမျ့ပွလိုကျသညျ ။ အပွငျပနျးတှငျ တညျငွိမျနဟေနျရှိသောျလညျး ထိုသူ၏မကြျလုံးမြားတှငျ မရရောမှု ဝမျးနညျးမှု စိုးထိတျမှုမြား ရှုပျယှကျခတျနခေဲ့သညျ ။ နှုတျခမျးထကျတှငျ မဲ့ပွုံးတဈခကြျကို ဆငျမွနျးထားသောငွား မကြျဝနျးထဲရှိ ဝမျးနညျးမှုကိုကား ဖုံးကှယျ၍မရ ။
" ဒါ မငျးရှေးခယြျခဲ့တဲ့လမျးဘဲ ဖွိုးလေး "
********************