Namjoonအိပ်ခါနီးရေချိုးနေမိသည်။လန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်ချင်တာလဲပါတာပေါ့.....
"ခစ်ခစ်ခစ်....ဟီးဟီး"
Yoongiရီသံကြောင့်Namjoonကျနေတဲ့ရေဘားကိုခဏပိတ်လိုက်သည်။သူ့အခန်းထဲကမို့နားစွင့်နေလိုက်သည်။
"Yoongiထွက်မပြေးနဲ့နော်"
"မရဘူး.....အကိုForthပေါင်ကဒဏ်ရာနဲ့တောင်ပြေးနိုင်တာ....မိရင်သားကိုအနိုင်ကျင့်မှာ"
"လာခဲ့"
"ဟီးဟီး...ခစ်"
Namjoonဘယ်လိုမှသည်းအခံနိုင်တော့တာကြောင့်တဘက်အမြန်ပတ်လိုက်ကာအသံလာရာဆီဦးတည်လိုက်သည်။
"မင်းတို့ဘာလုပ်နေတာလဲ"
Namjoonအံကြိတ်ရင်းဒေါသကိုထိန်းကာမေးလိုက်သည်။သူဝင်လာတော့ခေါင်းအုံးတွေကြားမှာYoongiပေါ်အုပ်မိုးထားတဲ့Forth....
"သားတို့ဆော့နေတာပါ....ဟီး....အကိုForthကကလိထိုးနေလို့"
"မင်းလာခဲ့"
Namjoonလက်ကောက်ဝတ်ကနေလှမ်းဆွဲကာYoongiကိုဆွဲခေါ်လိုက်သည်။သူ့ကိုယ်လေးပေါ်အုပ်မိုးထားတဲ့Forthကိုဒေါသတကြီးဆောင့်တွန်းလိုက်သည်။
"ဦးယေးကြီး....အကိုForthကိုအဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့....သူကဒဏ်ရာကြီးနဲ့လေ"
"တောက်!....မင်းလင်ကိုတော်တော်စိတ်ပူနေတယ်ဟုတ်လား"
Namjoonရဲ့အော်သံကအခန်းတွင်းပဲ့တင်သံအထပ်ထပ်.....Yoongiသူ့အသံကြောင့်မျက်ရည်တို့ဝေ့သီသွားကာNamjoonသူ့လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ဆီကအတင်းရုန်းကာအခန်းထဲကထွက်သွားသည်။
Namjoonလည်းရင်ထဲလစ်ဟာသွားသလိုသူ့ရင်ဘက်သူအုပ်ကိုင်ရင်း
*ဒါ....ငါ့ကိုစွန့်ပစ်သွားတာလား*
Forthကတော့ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလာကာNamjoonပခုံးကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း
"ငါတို့တကယ်ဆော့နေတာပါ"
ရယ်ကျဲကျဲလုပ်ကာထွက်သွားတဲ့Forthကိုစိတ်ရှိလက်ရှိရိုက်သတ်ပစ်ချင်သည်။
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
"Yoongi..."
Namjoonအနားတိုးကပ်သွားလိုက်သည်။စတိုခန်းထဲကအခန်းထောင့်မှာဆောင့်ကြောင့်လေးထိုင်ကာငိုနေတဲ့Yoongi
Namjoonအနားကပ်သွားကာYoongiရှေ့ဒူးတစ်ဖက်ထောက်ကာထိုင်ချလိုက်ပြီး
"ငါအော်လိုက်လို့စိတ်ဆိုးသွားတာလား"
"......."
ဘာမှပြန်မဖြေတာကြောင့်Namjoonဘာလုပ်ရမှန်းမသိ....
"ငါထပ်မအော်တော့ဘူးလေ....မငိုနဲ့တော့"
Namjoonဘဝမှာပထမဆုံးချော့ဖူးတာမို့အတော်ဂွကျလှသည်။Yoongiကငိုနေရာကခေါင်းလေးထောင်လာကာ
"သားကဦးယေးကြီးအော်လို့မဟုတ်ပါဘူး.....သားဦးယေးကြီးကိုချစ်တာသိလျက်နဲ့....ဘာလို့အကိုForthနဲ့ပေးစားရတာလဲ"
Namjoonလည်းခေါင်းခါကာ.....
"ငါအဲ့သဘောနဲ့ပြောတာမဟုတ်ဘူး....ကျစ်"
Namjoonပြောရင်းမျက်ခုံးကိုတွန့်ခိုးလိုက်ကာမတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။Yoongiကပါမတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။
"ရပါတယ်။သူများဆီကို....သားကိုမပေးဘူးဆိုရပြီ.....သားဦးယေးကြီးကိုအရမ်းချစ်တယ်"
Yoongiပြောရင်းသူ့ရှေ့ကNamjoonခါးကိုဖက်ကာရင်ဘက်ပေါ်ခေါင်းလေးမှီမိသည်။
"ဦးယေးကြီး....ဘောင်းဘီထဲဘာဖွက်ထားတာလဲစုပ်လုံးအကြီးကြီးမလား....သားကိုမကြွေးချင်လို့မလား"
ပြောရင်းသူ့ညီလေးကိုလာကိုင်တဲ့Yoongiကြောင့်Namjoonထိန့်လန့်ကာနောက်ဆုတ်လိုက်မိသည်။
"ဟေ့ကောင်....အဲ့တာဟိုဟာ။ဒါတောင်မသိဘူးလား"
Namjoonပြောရင်းYoongiရဲ့ညီလေးကိုလက်ညိုးနဲ့ညွှန်ပြရင်းပြလိုက်သည်။
Yoongiကသူ့အောက်သူငုံ့ကြည့်ကာ....
"အဲ့တာကညီလေးလေ....မလိမ်နဲ့....ဦးယေးကြီးဘောင်းဘီထဲစုပ်လုံးရှိတယ်။ညီလေးဆိုသေးသေးလေးဖြစ်ရမှာ...ခုကအကြီးကြီးပဲ"
Yoongiသူကိုင်လိုက်တာကြောင့်ခံစားမိတဲ့အတိုင်းလက်နဲ့အမူအရာပြရင်းအရွယ်အစားကိုပြလိုက်သည်။
"မင်းဟာကသေးမှာပေါ့...ငါက...ငါက..ဟို"
Namjoonရှင်းပြချင်ပေမယ့်တကယ်တမ်းရှင်းပြဖို့ကျခက်လွန်းသည်။
"ထားလိုက်တော့နောက်ကလိုက်ခဲ့ငါသွားတော့မယ်"
Namjoonပြောရင်းအရှေ့ကအရင်ထွက်လိုက်သည်။
"အား.....ကြွက်ကြီး"
Yoongiကြွက်ကိုမြင်လိုက်တာကြောင့်အလန့်တကြားပြေးရင်းပစ္စည်းအစုတ်တွေပုံထားတဲ့အောက်ခြေကိုဝင်တိုက်မိသွားသည်။သူ့ဘက်ကိုဦးတည်ကာပြုတ်ကျလာတဲ့ပစ္စည်းတွေကြောင့်အားကိုးရာလက်တို့နှင့်သာခေါင်းကိုကာလိုက်တဲ့yoongi....
"အား.."
ပြုတ်ကျလာမယ်ထင်၍မျက်စိမှိတ်ထားသော်လည်းသူ့ပေါ်ခုန်အုပ်ကာတားလိုက်တဲ့ဦးယေးကြီး
"ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ"
"သားပေါ်ပြုတ်ကျတာမဟုတ်ဘူးလေ.....ဦးယေးကြီးပေါ်ကျတာ"
Yoongiတိုးတိုးပြောရင်းသတိပေးတော့မှစိုးရိမ်နေတဲ့Namjoonမျက်ဝန်းတို့သက်သာသွားသည်။
"တော်သေးတာပေါ့"
Namjoonပြောရင်းYoongiကိုကြည့်နေမိသည်။ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာYoongiကအောင်မှာNamjoonကထပ်လျက်သားကာကွယ်ထားမိသည်။
"ဦး.....ဦးယေးကြီး"
Yoongiသူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့Namjoonသတိဝင်လာအောင်ခေါ်လိုက်မိသည်။Namjoonကတော့သူ့ကိုစိုက်ကြည့်ဆဲ.....Namjoonကသူ့နှုတ်ခမ်းကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာတိုးကပ်လာသည်။Yoongiပျော်သွားတာလား.....ရှက်နေတာလားမသိမျက်လွှာတို့မှေးစင်းလိုက်သည်။
နှုတ်ခမ်းတို့ထိကပ်မဲ့ဆဲဆဲ.........
"Yoongiနဲ့Namjoonဘာဖြစ်တာလဲ"
အပြေးအလွှားစတိုခန်းဆီဝင်လာတဲ့Forth.....
Namjoonနဲ့Yoongiလည်းချက်ချင်းကုန်းရုန်းထကာ
"မတော်တဆဖြစ်တာ....ငါသွားမယ်။မင်းလဲForthနဲ့ရင်းရင်းနှီးနှီးသိပ်မနေနဲ့.....ငါကြည့်မရဘူး"
ပြောချင်တာပြောပြီးထွက်သွားတဲ့Namjoonကိုသဘောတကျရယ်နေမိတဲ့Forth....Yoongiကတော့ခုနအခြေအနေကNamjoonဘာလုပ်တာလဲမတွေတတ်အောင်ပင်ဖြစ်မိသည်။
Zawgyi
Namjoonအိပ္ခါနီးေရခ်ိဳးေနမိသည္။လန္းလန္းဆန္းဆန္းျဖစ္ခ်င္တာလဲပါတာေပါ့.....
"ခစ္ခစ္ခစ္....ဟီးဟီး"
Yoongiရီသံေၾကာင့္Namjoonက်ေနတဲ့ေရဘားကိုခဏပိတ္လိုက္သည္။သူ႕အခန္းထဲကမို႔နားစြင့္ေနလိုက္သည္။
"Yoongiထြက္မေျပးနဲ႕ေနာ္"
"မရဘူး.....အကိုForthေပါင္ကဒဏ္ရာနဲ႕ေတာင္ေျပးနိုင္တာ....မိရင္သားကိုအနိုင္က်င့္မွာ"
"လာခဲ့"
"ဟီးဟီး...ခစ္"
Namjoonဘယ္လိုမွသည္းအခံနိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္တဘက္အျမန္ပတ္လိုက္ကာအသံလာရာဆီဦးတည္လိုက္သည္။
"မင္းတို႔ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
Namjoonအံႀကိတ္ရင္းေဒါသကိုထိန္းကာေမးလိုက္သည္။သူဝင္လာေတာ့ေခါင္းအုံးေတြၾကားမွာYoongiေပၚအုပ္မိုးထားတဲ့Forth....
"သားတို႔ေဆာ့ေနတာပါ....ဟီး....အကိုForthကကလိထိုးေနလို႔"
"မင္းလာခဲ့"
Namjoonလက္ေကာက္ဝတ္ကေနလွမ္းဆြဲကာYoongiကိုဆြဲေခၚလိုက္သည္။သူ႕ကိုယ္ေလးေပၚအုပ္မိုးထားတဲ့Forthကိုေဒါသတႀကီးေဆာင့္တြန္းလိုက္သည္။
"ဦးေယးႀကီး....အကိုForthကိုအဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႕....သူကဒဏ္ရာႀကီးနဲ႕ေလ"
"ေတာက္!....မင္းလင္ကိုေတာ္ေတာ္စိတ္ပူေနတယ္ဟုတ္လား"
Namjoonရဲ႕ေအာ္သံကအခန္းတြင္းပဲ့တင္သံအထပ္ထပ္.....Yoongiသူ႕အသံေၾကာင့္မ်က္ရည္တို႔ေဝ့သီသြားကာNamjoonသူ႕လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ဆီကအတင္း႐ုန္းကာအခန္းထဲကထြက္သြားသည္။
Namjoonလည္းရင္ထဲလစ္ဟာသြားသလိုသူ႕ရင္ဘက္သူအုပ္ကိုင္ရင္း
*ဒါ....ငါ့ကိုစြန့္ပစ္သြားတာလား*
Forthကေတာ့ကုတင္ေပၚကဆင္းလာကာNamjoonပခုံးကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း
"ငါတို႔တကယ္ေဆာ့ေနတာပါ"
ရယ္က်ဲက်ဲလုပ္ကာထြက္သြားတဲ့Forthကိုစိတ္ရွိလက္ရွိရိုက္သတ္ပစ္ခ်င္သည္။
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
"Yoongi..."
Namjoonအနားတိုးကပ္သြားလိုက္သည္။စတိုခန္းထဲကအခန္းေထာင့္မွာေဆာင့္ေၾကာင့္ေလးထိုင္ကာငိုေနတဲ့Yoongi
Namjoonအနားကပ္သြားကာYoongiေရွ႕ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ကာထိုင္ခ်လိဳက္ၿပီး
"ငါေအာ္လိုက္လို႔စိတ္ဆိုးသြားတာလား"
"......."
ဘာမွျပန္မေျဖတာေၾကာင့္Namjoonဘာလုပ္ရမွန္းမသိ....
"ငါထပ္မေအာ္ေတာ့ဘူးေလ....မငိုနဲ႕ေတာ့"
Namjoonဘဝမွာပထမဆုံးေခ်ာ့ဖူးတာမို႔အေတာ္ဂြက်လွသည္။Yoongiကငိုေနရာကေခါင္းေလးေထာင္လာကာ
"သားကဦးေယးႀကီးေအာ္လို႔မဟုတ္ပါဘူး.....သားဦးေယးႀကီးကိုခ်စ္တာသိလ်က္နဲ႕....ဘာလို႔အကိုForthနဲ႕ေပးစားရတာလဲ"
Namjoonလည္းေခါင္းခါကာ.....
"ငါအဲ့သေဘာနဲ႕ေျပာတာမဟုတ္ဘူး....က်စ္"
Namjoonေျပာရင္းမ်က္ခုံးကိုတြန့္ခိုးလိုက္ကာမတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။Yoongiကပါမတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။
"ရပါတယ္။သူမ်ားဆီကို....သားကိုမေပးဘူးဆိုရၿပီ.....သားဦးေယးႀကီးကိုအရမ္းခ်စ္တယ္"
Yoongiေျပာရင္းသူ႕ေရွ႕ကNamjoonခါးကိုဖက္ကာရင္ဘက္ေပၚေခါင္းေလးမွီမိသည္။
"ဦးေယးႀကီး....ေဘာင္းဘီထဲဘာဖြက္ထားတာလဲစုပ္လုံးအႀကီးႀကီးမလား....သားကိုမေႂကြးခ်င္လို႔မလား"
ေျပာရင္းသူ႕ညီေလးကိုလာကိုင္တဲ့Yoongiေၾကာင့္Namjoonထိန့္လန့္ကာေနာက္ဆုတ္လိုက္မိသည္။
"ေဟ့ေကာင္....အဲ့တာဟိုဟာ။ဒါေတာင္မသိဘူးလား"
Namjoonေျပာရင္းYoongiရဲ႕ညီေလးကိုလက္ညိုးနဲ႕ၫႊန္ျပရင္းျပလိုက္သည္။
Yoongiကသူ႕ေအာက္သူငုံ႕ၾကည့္ကာ....
"အဲ့တာကညီေလးေလ....မလိမ္နဲ႕....ဦးေယးႀကီးေဘာင္းဘီထဲစုပ္လုံးရွိတယ္။ညီေလးဆိုေသးေသးေလးျဖစ္ရမွာ...ခုကအႀကီးႀကီးပဲ"
Yoongiသူကိုင္လိုက္တာေၾကာင့္ခံစားမိတဲ့အတိုင္းလက္နဲ႕အမူအရာျပရင္းအ႐ြယ္အစားကိုျပလိုက္သည္။
"မင္းဟာကေသးမွာေပါ့...ငါက...ငါက..ဟို"
Namjoonရွင္းျပခ်င္ေပမယ့္တကယ္တမ္းရွင္းျပဖို႔က်ခက္လြန္းသည္။
"ထားလိုက္ေတာ့ေနာက္ကလိုက္ခဲ့ငါသြားေတာ့မယ္"
Namjoonေျပာရင္းအေရွ႕ကအရင္ထြက္လိုက္သည္။
"အား.....ႂကြက္ႀကီး"
Yoongiႂကြက္ကိုျမင္လိုက္တာေၾကာင့္အလန့္တၾကားေျပးရင္းပစၥည္းအစုတ္ေတြပုံထားတဲ့ေအာက္ေျခကိုဝင္တိုက္မိသြားသည္။သူ႕ဘက္ကိုဦးတည္ကာျပဳတ္က်လာတဲ့ပစၥည္းေတြေၾကာင့္အားကိုးရာလက္တို႔ႏွင့္သာေခါင္းကိုကာလိုက္တဲ့yoongi....
"အား.."
ျပဳတ္က်လာမယ္ထင္၍မ်က္စိမွိတ္ထားေသာ္လည္းသူ႕ေပၚခုန္အုပ္ကာတားလိုက္တဲ့ဦးေယးႀကီး
"ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ"
"သားေပၚျပဳတ္က်တာမဟုတ္ဘူးေလ.....ဦးေယးႀကီးေပၚက်တာ"
Yoongiတိုးတိုးေျပာရင္းသတိေပးေတာ့မွစိုးရိမ္ေနတဲ့Namjoonမ်က္ဝန္းတို႔သက္သာသြားသည္။
"ေတာ္ေသးတာေပါ့"
Namjoonေျပာရင္းYoongiကိုၾကည့္ေနမိသည္။ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာYoongiကေအာင္မွာNamjoonကထပ္လ်က္သားကာကြယ္ထားမိသည္။
"ဦး.....ဦးေယးႀကီး"
Yoongiသူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့Namjoonသတိဝင္လာေအာင္ေခၚလိုက္မိသည္။Namjoonကေတာ့သူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ဆဲ.....Namjoonကသူ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာတိုးကပ္လာသည္။Yoongiေပ်ာ္သြားတာလား.....ရွက္ေနတာလားမသိမ်က္လႊာတို႔ေမွးစင္းလိုက္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းတို႔ထိကပ္မဲ့ဆဲဆဲ.........
"Yoongiနဲ႕Namjoonဘာျဖစ္တာလဲ"
အေျပးအလႊားစတိုခန္းဆီဝင္လာတဲ့Forth.....
Namjoonနဲ႕Yoongiလည္းခ်က္ခ်င္းကုန္း႐ုန္းထကာ
"မေတာ္တဆျဖစ္တာ....ငါသြားမယ္။မင္းလဲForthနဲ႕ရင္းရင္းႏွီးႏွီးသိပ္မေနနဲ႕.....ငါၾကည့္မရဘူး"
ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီးထြက္သြားတဲ့Namjoonကိုသေဘာတက်ရယ္ေနမိတဲ့Forth....Yoongiကေတာ့ခုနအေျခအေနကNamjoonဘာလုပ္တာလဲမေတြတတ္ေအာင္ပင္ျဖစ္မိသည္။