Namjoonချက်ပေးတဲ့အာလူးsoupကိုအတော်ကြိုက်သည်ထင်.....ခေါင်းပင်မဖော်စားသောက်နေသည့်yoongi
"ဒါနဲ့မင်းငါ့အိမ်မှာဘယ်လောက်ထိနေမှာလဲ"
Namjoonမေးပေမယ့်သူနဲ့မဆိုင်သလိုမဖြေတဲ့Yoongiကခပ်တည်တည်ပင်
"ငါမေးတာမကြားမိလို့လား"
Namjoonသူ့ရှေ့ကကောင်လေးမျက်နှာနားတိုးကပ်ကာမေးမိသည်။Yoongiကသူ့အသံကိုအနီးကပ်ကြားလိုက်ရတာမို့လန့်သွားကာခေါင်းထောင်ကြည့်လာသည်။ထိကပ်သွားတဲ့နှစ်ခေါင်းထိပ်လေးကြောင့်Yoongiစိုးရွံစွာနောက်ဆုတ်လိုက်သည်။Namjoonကတော့လှုပ်ပင်မလှုပ်ပဲသူ့ကိုစိုက်ကြည့်ကာ
"ငါမေးတာဖြေလေ"
Namjoonထပ်မေးတော့Yoongiနှုတ်ခမ်းဆူကာ
"ဟွန့်....နှာခေါင်းချင်းထိသွားတာကို....သားကျရင်ခုန်လို့သေတော့မယ်။ဦးယေးကြီးကခံစားချက်ကိုမရှိဘူး.....စိတ်ဆိုးတယ်"
Namjoonကတော့သက်ပြင်းရှည်ကြီးချကာ
"အဲ့တာမင်းကိစ္စ.....ငါကိစ္စကတော့မင်းငါ့အိမ်မှာမနေဖို့ပဲ"
Yoongiနှုတ်ခမ်းတတောင်လောက်ထော်ကာ
"အသည်းနှလုံးမရှိတဲ့သူ.....သားကိုသေးသေးလေးတောင်မချစ်ဘူးလား"
လက်အမူအရာလေးပြကာလုပ်ပြပုံကအသည်းယားစရာ....Namjoonကတော့မျက်ခုံးတစ်ဖက်ပင့်ကာ
"အဲ့တော့...."
"သားကိုမုန်းတာလားဟင်"
ဒီတစ်ခေါက်တော့စိတ်ကောက်တာမျိုးမဟုတ်ပဲ....မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ထပ်မေးလာသည်။Namjoonခေါင်းငြိမ့်ပြကာ
"မုန်းတယ်။သိပ်မုန်းတယ်.....ငါ့ဘဝကိုလာရှုပ်လို့မုန်းတာ။ပြီးတော့ဘယ်တော့မှစိတ်ကူးမယဥ်နဲ့....ငါ့ဘယ်တော့မှမင်းကိုချစ်လာမှမဟုတ်ဘူး.....အဲ့တာကြောင့်တွယ်ကပ်မနေနဲ့....ငါဆိုတဲ့ကောင်ကမကောင်းမှုအတွက်ပဲမွေးဖွားလာတာ....ငါ့ဘဝထဲဝင်ဖို့ကြိုးစားရင်....မင်းဘယ်တော့မှအန္တရာယ်ကင်းမှာမဟုတ်ဘူး....ငါကအချိန်မရွေးသေနိုင်တဲ့သူ....မနက်ဖြန်လဲသေသွားနိုင်တယ်။အဲ့တာကြောင့်အနာဂတ်မရှိတဲ့ငါ့အနားမှာတွယ်ကပ်မနေနဲ့....ငါအိပ်တော့မယ်"
Namjoonပြောပြီးတာနဲ့Yoongiရှေ့ကထွက်သွားလိုက်သည်။
"ဦးယေးကြီး.....ရက်စက်တယ်။ဒါပေမယ့်ချစ်တုန်းပဲ"
သူ့ဘာသာကြားရုံလောက်ပြောကာမျက်ရည်တွေနဲ့ကောင်လေးကိုတော့Namjoonမြင်မယ်မထင်။Yoongiအတွက်ကသူကကမ္ဘာကြီးပေမယ့်Namjoonအတွက်ကသူ့ဘေးမှာလာရှုပ်နေတဲ့ကောင်လေးအနေနဲ့သာ
Yoongiသူ့ပါးဖောင်းဖောင်းတို့ထက်ကအရည်ကြည်တစ်ချို့အားဖိသုတ်လိုက်ကာသူစားပြီးတဲ့ပန်ကန်ကိုယူပြီးပန်ကန်ဆေးဖို့မီးဖိုထဲဦးတည်လိုက်သည်။
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
Jiminတစ်ယောက်အတော်အေးဆေးနေသည်။Yoongiအမေနဲ့သူ့အမေကYoongiကိုမြေလှန်ရှာနေကြသည်။သူကတော့ရှာချင်ယောင်ဆောင်ကာသူသွားချငိရာသွားလည်နေလိုက်သည်။သူဒီနေ့ရုပ်ရှင်သွားကြည့်မို့အေးဆေးလေးထွက်လာလိုက်သည်။
"ဟမ်....လက်မှတ်တွေမရှိတော့ဘူးပေါ့"
"ဟုတ်ပါတယ်ရှင့်"
Jiminဒီနေ့ပြမဲ့Movieကိုကြည့်ချင်လို့မရမကခိုးထွက်လာတာကိုလက်မှတ်ကကုန်သွားပြီပေါ့
*ငါလေးကံဆိုးလိုက်တာ....အဟင့်။စိတ်ပေါ့အောင်ငိုချလိုက်ရင်ကောင်းမလား.....မဖြစ်သေးပါဘူး။လူတွေနဲ့*
Jiminအခုဆိုဆောင့်ဆောင့်အောင့်အောင်းလေးပြုမူနေသည်။လုံးတစ်တစ်နဲ့ချစ်စရာလေးမို့မြသ်တဲ့သူတွေမှာနမ်းပစ်ချင်စရာ....
"ဟေး....ငါ့ကိုမှတ်မိလား"
*စိတ်တိုနေလို့ပါဆိုဘယ်ကအရူးလဲ*
Jiminစိတ်ပျက်စွာသက်ပြင်းချရင်းသူ့ကိုခေါ်နေတဲ့သူကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
"အို.....ငါမြင်ဖူးပါတယ်။ဘယ်သူပါလိမ့်"
Jiminတိုးတိုးရေရွတ်ရင်းအသည်းအသန်တွေးနေတော့သည်။
"ငါကိုမသိဘူးလားJinလေ....မင်းရဲ့ချစ်သူလား....သူငယ်ချင်းလားမသိတဲ့ကောင်လေးနဲ့ကော်ဖီဆိုင်မှာတွေ့ခဲ့တဲ့တစ်ယောက်လေ....jinလေ"
Jiminလည်းချက်ချင်းမှတ်မိသွားသည်။သူ့ရှေ့ကလူကိုကြည့်ကာ
"အော်သိပြီ...အရိုင်းအစိုင်းတွေပဲ.....ဘာကိစ္စရှိလို့ပါလဲခင်ဗျ"
ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ပြောရင်းနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။Jinဆိုတဲ့သူကခနဲ့ပြုံးပြုံးကာ
"ဟက်.....လိမ္မာတဲ့ကလေးပဲ။ရပါတယ်.....ခုနကလက်မှတ်ဝယ်မရတဲ့ကလေးကိုဟောဒီကအရိုင်းအစိုင်းကလက်မှတ်ပေးမို့ဟာ....မကြည့်ချင်လဲပြီးတာပါပဲ"
Jiminချက်ချင်လှည့်ထွက်သွားဖို့လုပ်နေတဲ့Jinရဲ့လက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ကာ
"ဟဲဟဲ....အကိုကြီးကလဲ.....ကူညီချင်တဲ့စိတ်ရှိသားနဲ့"
"အရိုင်းအစိုင်းဆို"
"မဟုတ်တာ.....ဘယ်သူကပြောတာလဲ"
"ကြည့်မရဘူးမလား"
"ဒီလောက်ချောတဲ့သူကိုကြည့်မရစရာလား...အဟဲ"
"ဟုတ်လို့လား"
"သေချာတာပေါ့....အရမ်းချောတာပဲ"
Jinလည်းအဲ့တော့မှဂုဏ်ယူသလိုပြုံးကာသူ့ရှေ့ကအကောင်ပေါက်လက်ကိုလှမ်းကိုင်ကာ
"လာသွားမယ်"
"ဟမ်...ခင်ဗျားကောကြည့်မှာလား"
"အေးလေ....ခုနလက်မှတ်ဝယ်တာအတွဲခုံပဲဝယ်လို့ရလိုက်လို့....အစကတစ်ယောက်ထဲကြည့်မို့ပဲ.....လက်မှတ်မရလို့ငိုတော့မဲ့ကလေးကိုတွေ့လိုက်တော့ပိုနေတဲ့တစ်ခုံကြည့်ခိုင်းမို့လေ"
"ဟမ်"
မျက်နှာပျက်သွားတဲ့jiminကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာ
"မကြည့်ဘူးလား....မကြည့်ချင်လည်း"
"ကြည့်မှာ..."
Zawgyi
Namjoonခ်က္ေပးတဲ့အာလူးsoupကိုအေတာ္ႀကိဳက္သည္ထင္.....ေခါင္းပင္မေဖာ္စားေသာက္ေနသည့္yoongi
"ဒါနဲ႕မင္းငါ့အိမ္မွာဘယ္ေလာက္ထိေနမွာလဲ"
Namjoonေမးေပမယ့္သူနဲ႕မဆိုင္သလိုမေျဖတဲ့Yoongiကခပ္တည္တည္ပင္
"ငါေမးတာမၾကားမိလို႔လား"
Namjoonသူ႕ေရွ႕ကေကာင္ေလးမ်က္ႏွာနားတိုးကပ္ကာေမးမိသည္။Yoongiကသူ႕အသံကိုအနီးကပ္ၾကားလိုက္ရတာမို႔လန့္သြားကာေခါင္းေထာင္ၾကည့္လာသည္။ထိကပ္သြားတဲ့ႏွစ္ေခါင္းထိပ္ေလးေၾကာင့္Yoongiစိုး႐ြံစြာေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္။Namjoonကေတာ့လႈပ္ပင္မလႈပ္ပဲသူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ကာ
"ငါေမးတာေျဖေလ"
Namjoonထပ္ေမးေတာ့Yoongiႏႈတ္ခမ္းဆူကာ
"ဟြန့္....ႏွာေခါင္းခ်င္းထိသြားတာကို....သားက်ရင္ခုန္လို႔ေသေတာ့မယ္။ဦးေယးႀကီးကခံစားခ်က္ကိုမရွိဘူး.....စိတ္ဆိုးတယ္"
Namjoonကေတာ့သက္ျပင္းရွည္ႀကီးခ်ကာ
"အဲ့တာမင္းကိစၥ.....ငါကိစၥကေတာ့မင္းငါ့အိမ္မွာမေနဖို႔ပဲ"
Yoongiႏႈတ္ခမ္းတေတာင္ေလာက္ေထာ္ကာ
"အသည္းႏွလုံးမရွိတဲ့သူ.....သားကိုေသးေသးေလးေတာင္မခ်စ္ဘူးလား"
လက္အမူအရာေလးျပကာလုပ္ျပပုံကအသည္းယားစရာ....Namjoonကေတာ့မ်က္ခုံးတစ္ဖက္ပင့္ကာ
"အဲ့ေတာ့...."
"သားကိုမုန္းတာလားဟင္"
ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့စိတ္ေကာက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ....မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ထပ္ေမးလာသည္။Namjoonေခါင္းၿငိမ့္ျပကာ
"မုန္းတယ္။သိပ္မုန္းတယ္.....ငါ့ဘဝကိုလာရႈပ္လို႔မုန္းတာ။ၿပီးေတာ့ဘယ္ေတာ့မွစိတ္ကူးမယဥ္နဲ႕....ငါ့ဘယ္ေတာ့မွမင္းကိုခ်စ္လာမွမဟုတ္ဘူး.....အဲ့တာေၾကာင့္တြယ္ကပ္မေနနဲ႕....ငါဆိုတဲ့ေကာင္ကမေကာင္းမႈအတြက္ပဲေမြးဖြားလာတာ....ငါ့ဘဝထဲဝင္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္....မင္းဘယ္ေတာ့မွအႏၲရာယ္ကင္းမွာမဟုတ္ဘူး....ငါကအခ်ိန္မေ႐ြးေသနိုင္တဲ့သူ....မနက္ျဖန္လဲေသသြားနိုင္တယ္။အဲ့တာေၾကာင့္အနာဂတ္မရွိတဲ့ငါ့အနားမွာတြယ္ကပ္မေနနဲ႕....ငါအိပ္ေတာ့မယ္"
Namjoonေျပာၿပီးတာနဲ႕Yoongiေရွ႕ကထြက္သြားလိုက္သည္။
"ဦးေယးႀကီး.....ရက္စက္တယ္။ဒါေပမယ့္ခ်စ္တုန္းပဲ"
သူ႕ဘာသာၾကား႐ုံေလာက္ေျပာကာမ်က္ရည္ေတြနဲ႕ေကာင္ေလးကိုေတာ့Namjoonျမင္မယ္မထင္။Yoongiအတြက္ကသူကကမာၻႀကီးေပမယ့္Namjoonအတြက္ကသူ႕ေဘးမွာလာရႈပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးအေနနဲ႕သာ
Yoongiသူ႕ပါးေဖာင္းေဖာင္းတို႔ထက္ကအရည္ၾကည္တစ္ခ်ိဳ႕အားဖိသုတ္လိုက္ကာသူစားၿပီးတဲ့ပန္ကန္ကိုယူၿပီးပန္ကန္ေဆးဖို႔မီးဖိုထဲဦးတည္လိုက္သည္။
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
Jiminတစ္ေယာက္အေတာ္ေအးေဆးေနသည္။Yoongiအေမနဲ႕သူ႕အေမကYoongiကိုေျမလွန္ရွာေနၾကသည္။သူကေတာ့ရွာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာသူသြားခ်ငိရာသြားလည္ေနလိုက္သည္။သူဒီေန႕႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္မို႔ေအးေဆးေလးထြက္လာလိုက္သည္။
"ဟမ္....လက္မွတ္ေတြမရွိေတာ့ဘူးေပါ့"
"ဟုတ္ပါတယ္ရွင့္"
Jiminဒီေန႕ျပမဲ့Movieကိုၾကည့္ခ်င္လို႔မရမကခိုးထြက္လာတာကိုလက္မွတ္ကကုန္သြားၿပီေပါ့
*ငါေလးကံဆိုးလိုက္တာ....အဟင့္။စိတ္ေပါ့ေအာင္ငိုခ်လိဳက္ရင္ေကာင္းမလား.....မျဖစ္ေသးပါဘူး။လူေတြနဲ႕*
Jiminအခုဆိုေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင္းေလးျပဳမူေနသည္။လုံးတစ္တစ္နဲ႕ခ်စ္စရာေလးမို႔ျမသ္တဲ့သူေတြမွာနမ္းပစ္ခ်င္စရာ....
"ေဟး....ငါ့ကိုမွတ္မိလား"
*စိတ္တိုေနလို႔ပါဆိုဘယ္ကအ႐ူးလဲ*
Jiminစိတ္ပ်က္စြာသက္ျပင္းခ်ရင္းသူ႕ကိုေခၚေနတဲ့သူကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"အို.....ငါျမင္ဖူးပါတယ္။ဘယ္သူပါလိမ့္"
Jiminတိုးတိုးေရ႐ြတ္ရင္းအသည္းအသန္ေတြးေနေတာ့သည္။
"ငါကိုမသိဘူးလားJinေလ....မင္းရဲ႕ခ်စ္သူလား....သူငယ္ခ်င္းလားမသိတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႕ေကာ္ဖီဆိုင္မွာေတြ႕ခဲ့တဲ့တစ္ေယာက္ေလ....jinေလ"
Jiminလည္းခ်က္ခ်င္းမွတ္မိသြားသည္။သူ႕ေရွ႕ကလူကိုၾကည့္ကာ
"ေအာ္သိၿပီ...အရိုင္းအစိုင္းေတြပဲ.....ဘာကိစၥရွိလို႔ပါလဲခင္ဗ်"
ခပ္႐ြဲ႕႐ြဲ႕ေျပာရင္းႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။Jinဆိုတဲ့သူကခနဲ႕ၿပဳံးၿပဳံးကာ
"ဟက္.....လိမၼာတဲ့ကေလးပဲ။ရပါတယ္.....ခုနကလက္မွတ္ဝယ္မရတဲ့ကေလးကိုေဟာဒီကအရိုင္းအစိုင္းကလက္မွတ္ေပးမို႔ဟာ....မၾကည့္ခ်င္လဲၿပီးတာပါပဲ"
Jiminခ်က္ခ်င္လွည့္ထြက္သြားဖို႔လုပ္ေနတဲ့Jinရဲ႕လက္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္ကာ
"ဟဲဟဲ....အကိုႀကီးကလဲ.....ကူညီခ်င္တဲ့စိတ္ရွိသားနဲ႕"
"အရိုင္းအစိုင္းဆို"
"မဟုတ္တာ.....ဘယ္သူကေျပာတာလဲ"
"ၾကည့္မရဘူးမလား"
"ဒီေလာက္ေခ်ာတဲ့သူကိုၾကည့္မရစရာလား...အဟဲ"
"ဟုတ္လို႔လား"
"ေသခ်ာတာေပါ့....အရမ္းေခ်ာတာပဲ"
Jinလည္းအဲ့ေတာ့မွဂုဏ္ယူသလိုၿပဳံးကာသူ႕ေရွ႕ကအေကာင္ေပါက္လက္ကိုလွမ္းကိုင္ကာ
"လာသြားမယ္"
"ဟမ္...ခင္ဗ်ားေကာၾကည့္မွာလား"
"ေအးေလ....ခုနလက္မွတ္ဝယ္တာအတြဲခုံပဲဝယ္လို႔ရလိုက္လို႔....အစကတစ္ေယာက္ထဲၾကည့္မို႔ပဲ.....လက္မွတ္မရလို႔ငိုေတာ့မဲ့ကေလးကိုေတြ႕လိုက္ေတာ့ပိုေနတဲ့တစ္ခုံၾကည့္ခိုင္းမို႔ေလ"
"ဟမ္"
မ်က္ႏွာပ်က္သြားတဲ့jiminကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ
"မၾကည့္ဘူးလား....မၾကည့္ခ်င္လည္း"
"ၾကည့္မွာ..."