💫 Unicode version 💫
အလုပ်ပြီးတယ်ဆို...ကိုကို ကိုတွေ့ချင်တာနဲ့ ညနေ flight နဲ့ ပြန်လာခဲ့ခြင်းပင်... ထူးမြတ်ကိုလာကြိုခိုင်းကာ ခြံရှေ့တွင် ဆင်းပြီး ပြန်လွှတ်ခဲ့သည်.. ခြံစောင့် ဦးလေးမှ တံခါးလာဖွင့်ပေးတော့ နှုတ်ဆက်ပြီး အိမ်တံခါးအသာဖွင့်ကာ အထဲဝင်လာခဲ့သည်။
12နာရီတောင်ကျော်ပြီဆိုတော့ ကိုကို အိပ်နေလောက်ပြီ.. နိုးသွားမှာဆိုးပြီး တိတ်တိတ်လေးအခန်းထဲဝင်လာတော့
ကိုကိုမှာ အိမ်ရာပေါ်တွင် ခြေပစ်လက်ပစ်အိပ်နေကာ
ဝတ်ထားတဲ့ pajamas နက်ပြာရောင်အင်္ကျီးလေးမှာ အပေါ်သို့ လိပ်တက်နေလေသည်။ မိမိလဲ ပြုံးလိုက်ကာ အင်္ကျီ လေးဆွဲချပေးပြီး ကိုကို့အတွက်ဝယ်လာတဲ့ လက်ဆောင်ဗူးလေးကို ခုံပေါ်တင်ကာ ရေချိုးခန်းဝင်လာခဲ့သည်။
ရေချိုးခန်းမှ ထွက်လာတယ်ဆို ကိုကိုမှာ စောင်ကိုကန်ချထားပုံပဲ စောင်လေးမှာ ကုတင်ခြေရင်းမှာ ကျနေလေသည်။
ကိုကိုအိပ်နေပုံမှာ ကလေးလေးလိုပင် ဖြူဖွေးတဲ့ ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးမှာ ပေါ်နေပြီး ဘောင်းဘီမှာ လိပ်တက်နေသောကြောင့် ပေါင်တံဖွေးသွယ်သွယ်လေးမှာလဲ အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။
မိမိလဲ အသဲယားလို့ ကိုကိုနှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်ပြီး... ထိုမှတစ်ဆင့် လည်တိုင်ဆီသို့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကိုကိုရဲ့ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့အပြားကို အမှတ်အသားတွေပေးနေမိသည်...
ပြီးတာနဲ့ ကိုကိုရဲ့ အထိမခံတဲ့ ပွင့်ချပ်လေးကို ငုံ့စုတ်လိုက်တယ်ဆို...ကိုကိုဆီမှ ' အ ' ခနဲညဥ်းသံလေး ထွက်လာလို့ မော့ကြည့်တော့ မိမိအား မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ကိုကို
..
..
..
အိမ်မက်ထဲတွင် သူမှမိမိတစ်ကိုယ်လုံးနမ်းရှိုက်နေသဖြင့် မိမိမှာမနေတတ်ပေ.. ပြီးတာနဲ့ ချယ်ရီပွင့်လေးကို သူငုံ့စုတ်လိုက်ချိန်....
မိမိမှာအိမ်မက်ဟုထင်သော်လဲ မိမိအပေါ်၌ တစ်ယောက်ယောက်ဖိထားသလို ခံစားသဖြင့်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်ဆို သူ...
" မင်...ဘယ်အချိန်က ပြန်ရောက်တာလဲ "
အိမ်မက်မဟုတ်သဖြင့် နည်းနည်းတော့ လန့်သွားရလေသည်။
" ခန့်လေး... ကျတော်...ခုနကပဲရောက်တာ ခန့်လေး အိပ်နေလို့ မနှိုးရက်လို့ "
" ဟွန့် အဲ့တာနဲ့ပဲ အိပ်နေသူကိုအခွင့်အ...."
စကားပင်မဆုံးသေး နှုတ်ခမ်းလေးမှာ သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ထပ်တူကျသွားလေသည်။ အစကတော့ ညှင်သာပေမယ့် တဖြည်းဖြည်းကြမ်းတမ်လာသည့်အပြင် အသက်ပါရူရခက်သဖြင့် သူ့ကျောကိုထုလိုက်တော့ လွှတ်ပေးကာ...
" လွမ်းနေတာ..ကိုကို ကျတော်အရမ်းလွမ်းနေလို့ပါကိုကို.. ပြီးတော့..ကျတော့ကိုခွင့်လွှတ်ပေးပါ "
ပြောပြီးမိမိအပေါ်မှ ထဖို့ပြင်တော့ သူ့ခါးလေးအား ဆွဲဖက်လိုက်ကာ
" မင်းကိုခွင့်မလွှတ်ဘူး...ဘာလို့ဆို မင်းကတာဝန်ယူမှုမရှိလို့ "
" ဗျာ..."
သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတစ်ချက်မော့နမ်းကာ နားနားကပ်ပြီး
" အစပြုပြီးရင် အဆုံးထိတာဝန်ယူရတယ်လေ မင်းမသိဘူးလား "
ထိုအခါကျမှ မျက်နှာလေးပြုံးသွားကာ
" သေချာတယ်နော်ကိုကို ... "
မိမိပြန်ပြောလိုက်တယ်ဆို မျက်နှာမှာပန်းရောင်လေးပြောင်းသွားကာ ခေါင်ငြိမ့်ပြရှာလေသည်။
နှစ်ယောက်သား အနမ်းတွေပြန်အစပြုကာ ကျတော် ဦးဆောင်ရာသို့လိုက်လေသည်။ ပေါင်သားတွေကို တစ်ချက် ကိုက်လိုက်ပြီး
" ကိုကိုရာ...အရမ်းလှတယ် ကျတော်ပေးတဲ့ အမှတ်အသားတွေနဲ့ တကယ်လှတယ်ဗျာ "
မိမိလဲ သူ့မျက်လုံးကိုသာ စိုက်ကြည့်ပြီး
" မင်းလဲ ခုချိန်မှာ ပိုဆွဲဆောင်မှု ရှိတယ် "
ပြောတော့ ရီကာ မိမိအပေါ်ကိုပြန်အုပ်မိုးပြီး
" ကျတော် အစပျိုးရအုံးမလား ကိုကို "
ဒီလိုမေးလိုက်တော့ ကိုကို နာရွက်ဖျားလေးတွေနီသွားကာ ခေါင်းခါပြလေသည်။
" မိမိလဲ နှုတ်ခမ်းလေးကိုတစ်ချက်ငုံ့နမ်းပြီး မိမိအငယ်လေးကို သူ့ပိုင်နက်ထဲသို့ သွင်းလိုက်တော့ "
" အ့ "
ဆိုပြီးမျက်နှာတစ်ချက်ပျက်သွားလေသည်။
" ကိုကို...စိတ်လျော့ထား... ပြီးတော့ကျတော့မျက်နှာလေးကိုကြည့်နေ "
ပြောတော့ ကျတော့ကို စိုက်ကြည့်လာပြီး မျက်ရည်လေးတွေဝဲလာလေသည်။
" ကိုကို...နာရင်တော်လိုက်တော့မယ် "
ပြောတော့ ခေါင်းလေးခါပြကာ
" ရပါတယ်... ဘာမှမဖြစ်ဘူး "
" ဒါဆိုကျတော် အဆုံးထိထည့်ပြီနော်...နာရင်ကျတော့ကို ကိုက်လိုက် ဒါမှမဟုတ် ကျတော်ကိုကုတ်ဖဲ့လဲရတယ် "
ပြောလိုက်ကာ အဆုံးထိ ထိုးထည့်တော့ နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ မျက်ရည်ကျလာလေသည်။ ကြာပြီမို့ ကိုကိုနာနေမှာ အသေအချာပင်..
ကျတော်လဲ ဝင်သွားတယ်ဆို မလှုပ်ရှားသေးဘဲ ကျလာတဲ့ မျက်ရည်လေးကိုတစ်ချက်ငုံ့နမ်းကာ လျှာလေးနဲ့လျက်လိုက်လေသည်။
ခနာကြာတော့ နည်းနည်းစလှုပ်ရှားတော့ မျက်လုံးလေးဖွင့်ကြည့်ကာ မိမိကျောအား ကိုက်လိုက်လေသည်။ မိမိလဲ တစ်ချက်ရီလိုက်ကာ
" စပြီနော် ကိုကို ကျတော်ညှင်သာပေးမှာပါ "
ပြောပြီးခါးကိုစလှုပ်ရှားလိုက်လေသည်။
" အ့...အ့ ဖြည်းဖြည်း အ့ မင်း အ့ "
" ကျတော့ကို ကိုကို မင်းလို့မခေါ်ပါနဲ့လား သူစိမ်းဆန်တယ် "
" မင်းလို့ မခေါ်ရင် အ့ ဘယ်လိုခေါ်ရမှာ အ့ လဲ "
" ကျတော်နာမည်နောက်ဆုံး အလုံးကို ခေါ်ပေးပါလား "
" မခေါ်ခြင်ပါဘူး "
မခေါ်ခြင်ဘူးပြောသဖြင့် မိမိခါးကိုပိုသွက်လိုက်တော့
" အား...အ့ မင်း..မင်း အား အကျင့်မယုတ်နဲ့ "
" အာ့ဆို ခေါ်ပေးလေကိုကို "
"............."
မခေါ်လို့ တစ်ချက်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့
" အ့...အား...မောင်...ဖြည်း..ဖြည်းဖြည်း အ့ "
သူ့ဆီမှမောင်လို့ ခေါ်သံကြောင့်ကျေနပ်သွားရလေသည်။
" အား...ကိုကိုရယ် ကောင်းလိုက်တာ.. မလုပ်ရတာကြာလို့လား မသိဘူး "
" အ့... မောင်... အ့... ဖြည်းဖြည်း... "
အခန်းထဲမှာတော့ ညဥ်းသံတွေ အသားချင်းရိုက်ခတ်သံတွေဖြင့် ညံနေလေသည်။
" အဲ့...အဲ့နားလေး မောင်.. ဆောင့်..ဆောင့်ပေး ငါပြီးတော့မယ် အား "
" ကျတော်လဲ ပြီးတော့မယ်ကိုကို အတူတူပြီးရအောင် "
ပြောပြီး ခုံပေါ်ကဗူးလေးကိုလှမ်းယူပြီးဖွင့်ကာ လက်စွပ်လေးယူလိုက်ပြီး ကိုကိုလက်မှာ စွပ်ပေးလိုက်ကာ
" ကျတော့ကို လက်ထပ်ပါလားကိုကို "
ရုတ်တရတ် လက်ထပ်ခွင့်တောင်းခံလိုက်ရတော့ ကြောင်အသွားရလေသည်။
" အ.. မောင်..အား မောင် ခု..."
စကားတောင်မဆုံးခင်
" လက်ထပ်ခွင့်တောင်းနေတာလေ လက်ခံမယ်မလားကိုကို "
မိမိမှာ မျက်ရည်တွေကျလာကာ ခေါင်းပြန်ငြိမ့်ပြလိုက်တော့..
" အရမ်းချစ်တယ် ကိုကိုရယ် "
" ငါလဲ မောင့်ကိုအရမ်းချစ်တယ် "
" ဒါဆိုလက်စွပ်ပြန်စွပ်ပေးအုံး "
ပြောပြီး နည်းနည်းပိုဆောင့်ပေလိုက်ကာ အချက်20ကျော်လောက်ကျ နှစ်ယောက်သား အတူတူပြီးသွားကာခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုမှာ ပူးကပ်သွားလေသည်။
ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် ဘယ်နှစ်ကြိမ်မှန်းမသိပေ.. ကိုကိုဆို မောကာ တန်းအိပ်ပျော်သွားလေသည်။ နာရီကြည့်တော့ 4နာရီခွဲသို့ညွှန်ပြနေသဖြင့် ကိုကိုကို့ ရေဝတ်ဖြင့်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ အဝတ်အစားဝတ်ပေးပြီး မိမိမှာရေတခါထပ်ချိုးကာ ပြီးတာနဲ့ ကိုကို့ကိုယ်လေးဖက်ကာ အိပ်စက်ခြင်းဆီသို့....
..
..
..
..
..
..
ဖုန်းသံကြောင့်နိုးလာသဖြင့် နာရီကြည့်တော့ 11နာရီပင်ရှိနေလေသည်။ ထူးမြတ်မှ နေ့လည်meeting အတွက်လှမ်းဆက်သောကြောင့် နက်ဖြန်ရွေ့ပေးရန်ပြောကာ....အခန်းထဲဝင်လာတော့ ကိုကိုမှာ ငုတ်တုတ်လေးထိုင်နေလျှက်..
" နိုးသွားပြီလား ကိုကို.. အိပ်ရေးဝရဲ့လား "
" ဝတယ်..ဆက်မအိပ်နိုင်တော့ဘူး ခေါင်းတွေကိုက်နေပြီ "
ပြောလိုက်တယ်ဆို ဆက်ခနဲပွေ့ကာ ရေချိုးခန်းဘက်ခေါ်လာကာ မျက်နှာသစ်ရန်ပြင်ပေးတော့
" ငါ လမ်းလျှောက်နိုင်ပါတယ် "
ပြီးတာနှစ်ယောက်သား နေ့လည်စာ ဆင်းစားကြလေသည်။ ထမင်းစားခန်းမှာ ကိုကိုထိုင်ဖို့ခက်နေလို့ ခေါင်းအုံးလေးခံကာ ထိုင်ခိုင်းတော့ မိမိကို မျက်စောင်းထိုးလေရဲ့
ခန့်လေးမှာ လက်ကလက်စွပ်လေးကြည့်ကာ အိမ်မက်မက်နေသလို ခံစားရသော်လဲ ခါးအောက်ပိုင်းမှ နာကြင်မှုမှာ အိမ်မက်မဟုတ်ကြောင်း ပြောနေလေသည်။
🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵
ဒီနေ့ မောင့်ရဲ့ project အသစ်အောင်မြင်တဲ့အတွက်.. ခွန်းတို့နဲ့ တွေ့ဖို့ချိန်းထားလေသည်။
" မောင်... အရမ်းမသောက်ရဘူးနော် "
" စိတ်ချပါ ကိုကိုကလဲ.... "
သတိမပေးလို့ မရပေ.. အချိန်တိုင်း မိမိအားစကားတွေနဲ့ပြစ်မှားနေတာ .. ဟိုတစ်ပတ်ကအနာတောင်သိပ်မပျောက်သေးပေ...ခုပါဆိုရင် သေချာတယ် မိမိဆေးရုံရောက်မှာ (😁)
ရောက်တယ်ဆို... ဟန်ငြိမ်းမှ..
" ဝါ....ငါ့သူငယ်ချင်းလေးက ပိုချောလာပါလား ငါကသတိတွေရနေတာ "
နှာခေါင်းတစ်ချက်ရှုံ့ကာ သူ့ကိုလှမ်းထိုးလိုက်လေသည်။
" အပို မပြောနဲ့ တွေ့မှ သတိရပြီ "
" ဟီး..... မအားလို့ပါကွာ ဒါနဲ့မင်းကရော ဘာလို့မဆက်သွယ်တာလဲ "
" မင်းတောင်မအားရင် ငါလဲ မအားလို့ပေါ့ "
မိမိမှာရိုးရိုးသားသားပြောလိုက်သော်လဲ ခွန်းမာန်နဲ့ဟန်ငြိမ်မှာ မိမိအားခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်ပြီး တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ကာ ထရီကြလေသည်။
" ဘာ..ဘာရီတာလဲ "
" ထင်တော့ ထင်သား မင်းပိုပိန်သွားတော့ အိပ်ရေးတွေပျက်နေမယ်ဆိုတာ "
ဟန်ငြိမ်းအပြောကြောင့် ရှက်သွားကာ
" မင်းတို့လို ထင်မနေနဲ့ "
ခွန်းမှထပြီး
" ကိုခန့်ပဲပြောတာလေ မအားဘူးဆို.. ဟို.....ကို မအားတာက company ကြောင့်လေ ကိုခန့်ကအိမ်မှာနေပြီး မအားဘူးဆိုတော့ ဟီးး"
ခွန်း..အပြောကြောင့် ခန့်မှာ မျက်နှာတစ်ခုလုံးခရမ်းချဥ်သီး အမှည့်ကဲ့သို့ ရဲတက်သွားလေသည်။ ရှင်းသန့်လဲ ကိုကို့ ကိုဝိုင်စနေတာကြောင့် တော်ကြာစိတ်ဆိုးပြီး ပြန်သွားမှာစိုးတာနဲ့
" တော်ပြီ တော်ပြီ မစကြတော့နဲ့ ကိုကိုက ငါ့project ကိုဝိုင်းကူနေလို့ပါကွာ "
အဲ့ကျမှ စတာရပ်သွားကြတော့သည်။ ပြီးတာနဲ့ ကိုကို ကိုလက်ထပ်ခွင့်တောင်းပြီးကြောင်း သူတို့ကိုဖွင့်ပြောတော့
ဟန်ငြိမ်းနဲ့ ခွန်းမှာလဲ လက်ထပ်ခွင့်တောင်းပြီးကြောင်း မိဘများကသဘောတူကြောင်းပြောဖြစ်ကြသည်။
အဲ့နောက်တော့ .အလုပ်ကိစ္စဆွေးနွေးကြရင်း....ခွန်းမာန်မှ
" ဒီဇင်ဘာပိတ်ရက်... ပြင်ဦးလွင်ပန်းပွဲတော်သွားရအောင် "
" ဟင့်အင်း..ကျိုက်ထီးရိုးဘုရား "
စပြီ တစ်ယောက်ကဒီဆို တစ်ယောက်ကဟို
" ရဘူး..ကိုခန့်ကလဲ ပန်းပွဲတော်သွားရအောင်ပါ အဲ့အချိန်ဆို ပန်းမျိုးစိတ်တွေအများကြီးနဲ့ အလှဖော်ထားတာ ..ပန်အကြောင်းတွေလဲ
သိရတယ်"
" ဟင့်အင်း... ကျိုက်ထီးရိုး ဘုရားသွားမယ် မနက်အစောအေးအေးလေးနဲ့တောင်တက်ဘုရားဖူးတာ ဘယ်လောက်အရသာရှိလိုက်လဲ"
တစ်ယောက်ကလဲအကြီးဆိုပြီးအလျော့မပေးသလို တစ်ယောက်ကလဲ အငယ်ဆိုပြီး အလျော့မပေးပေ။ နှစ်ယောက်သား ငြင်းနေကြတာ ကလေးတွေလိုပင်
နောက်ဆုံး အာကာမှ
" ဒီလိုလုပ် ခွန်းနဲ့ကိုခန့် ကစားပွဲတစ်ခုကစားပြီး အနိုင်အရှုံးဆုံးဖြတ်ကွာ သဘောတူလား "
နှစ်ယောက်သား ခေါင်းပြိုင်တူငြိမ့်လေသည်။ အဲ့တာနဲ့ နက်ဖြန်နေ့လည် ကစားကွင်းမှာတွေ့ရန်ချိန်းလိုက်ရသည်။
🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵
" ကိုကို....ဘာလို့ ပြုံးနေတာလဲ "
" ငါနိုင်မှာလေ...ဘာလို့ဆို ငါကဘုရားသွားခြင်လို့ "
သူ့ကိုသူ ယုံကြည်မှုအပြည့်ဖြင့်ပြောနေတဲ့ ကိုကို ကိုကြည့်ကာ ပြုံးသာပြုံးနေလိုက်သည်။ တစ်ဖက်တွင်လဲ
" ကို...မျက်နှာက ဘာဖြစ်နေတာလဲ "
" ခွန်း... သူ့ကိုနိုင်ပါ့မလားလို့ "
" စိတ်ပူမနေနဲ့ ခွန်းက သူ့ထက်အငယ် ဘယ်game မဆို ခွန်းဆော့ဖူးတယ် အေးဆေး ခွန်း..နိုင်မှာ "
နှစ်ယောက်သားစုံတယ်ဆို ပထမ သေနတ်ပစ်ပြိုင်ကြလေသည်။ ရလဒ်ကတော့ သရေပင် အမှတ် အတူတူမို့..
ဒုတိယကစားပွဲ basketball ပစ်တော့လဲ ရမှတ်အတူတူပင်... နောက်ဆုံးကစားပွဲ ဒီတခါကျ ခန့်မှ
" ပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းတဲ့ တစ်ခုလုပ်မယ် ဘယ်လိုလဲ "
" ရတယ်လေ ကိုခန့် သဘော ကျတော်ကအကုန်ဖြစ်တယ် "
" မင်းက ဘာမှမကြောက်ဘူးဆိုပါတော့ "
" မကြောက်ဘူး "
" Ok လေ ဒါဆို ရိုလာကိုစတာစီးမယ် "
ရိုလာကိုစတာမို့ နည်းနည်းလန့်သွားပေမယ့် အရှုံးမပေးခြင်တာနဲ့
"ရတယ် စီးမယ် "
" မအော်ကြေးနော်..."
ပြောပြီး ခန့်မှာ လက်မှတ်သွားဖြတ်လေသည်။ ဟန်ငြိမ်းနဲ့ ရှင်းသန့်မှာ စိတ်ပူသော်လဲ ကိုယ်တော်ချောနှစ်ယောက်မှာ စီးတဲ့ခုံပေါ်ပင် ရောက်သွားလေသည်။
ပထမအတက်ဘာမှမဖြစ်သေး....အဆင်းမအော်သေးဘူး... နောက်တစ်ခုအတက်ကျတော့ တစ်ယောက်လက် တစ်ယောက် ဆုတ်ကိုင်ကာ ဇောက်ထိုးအဆင်းကျတော့ နှစ်ယောက်သား အော်ပါလေရော....
ခွန်းမာန်ဆို
" ရပ်ပေးပါတော့...ရပ်ပေးပါတော့ ဗျာ "
ဟုပင်အော်နေလေတော့သည်။ ရပ်တာနဲ့ ခွန်းမှာ ခုံမှအမြန်ထပြီး အန်လေတော့သည်။ ခန့်မှာတော့ အေးဆေးပင် လမ်းလျှောက်လာသဖြင့်..
" ကိုကို...အဆင်ပြေရဲ့လား "
မေးလိုက်တော့မှ ဒူးခွေကျသွားကာ ငိုပါလေရော...
အာကာနဲ့ ဇေယျာမှာ vedio ရိုက်ကာ တစ်ဟားဟား ရီလေသည်။ ဟန်ငြိမ်းနဲ့ ရှင်းသန့်မှာတော့ ရီလဲရီချင် ရီလဲမရီရဲ တော်ကြာစိတ်ကောက်ရင်ပိုဆိုးသွားမှာ..
ထိုနေ့က ရလဒ်မှာတော့ December လဦးပိုင်းကို ဘုရားဖူးရန်နှင့် 25 ရက်နေ့ကို ပန်ပွဲတော်သွားကာ ပြင်ဦးလွင်တွင် christmas ကျင်ပရန်သာ ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ အားလုံးမှာ သဘောတူလေသည်။
10.3.21 (2329)
10:32 (pm)
#Hnaung
💙ဝေဖန်ပေးပါအုံး... ဖတ်ပေးတဲ့လူတိုင်းကိုကျေးဇူးအရမ်းတင်ပါတယ် (ကြိုက်တယ်ဆို ကြယ်လေးနှိပ်ခဲ့လို့ရတယ်နော်) 😘 ( 😁 ဟိုအခန်းက အစကမရေးဘူးလို့တွေးထားတာ ဖြူဖြူစင်စင်လေးပေါ့ ကိုယ့်ကလေးတွေကို ဒါပေမယ့် လက်ထပ်ခွင့်ကို သူများတွေလို မတောင်ချင်တာနဲ့ 😁'ရှက်ထှာ ရေးပြီး'💙
💫 Zawgyi version 💫
အလုပ္ၿပီးတယ္ဆို...ကိုကို ကိုေတြ႕ခ်င္တာနဲ႕ ညေန flight နဲ႕ ျပန္လာခဲ့ျခင္းပင္... ထူးျမတ္ကိုလာႀကိဳခိုင္းကာ ၿခံေရွ႕တြင္ ဆင္းၿပီး ျပန္လႊတ္ခဲ့သည္.. ၿခံေစာင့္ ဦးေလးမွ တံခါးလာဖြင့္ေပးေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အိမ္တံခါးအသာဖြင့္ကာ အထဲဝင္လာခဲ့သည္။
12နာရီေတာင္ေက်ာ္ၿပီဆိုေတာ့ ကိုကို အိပ္ေနေလာက္ၿပီ.. နိုးသြားမွာဆိုးၿပီး တိတ္တိတ္ေလးအခန္းထဲဝင္လာေတာ့
ကိုကိုမွာ အိမ္ရာေပၚတြင္ ေျခပစ္လက္ပစ္အိပ္ေနကာ
ဝတ္ထားတဲ့ pajamas နက္ျပာေရာင္အကၤ်ီးေလးမွာ အေပၚသို႔ လိပ္တက္ေနေလသည္။ မိမိလဲ ၿပဳံးလိုက္ကာ အကၤ်ီ ေလးဆြဲခ်ေပးၿပီး ကိုကို႔အတြက္ဝယ္လာတဲ့ လက္ေဆာင္ဗူးေလးကို ခုံေပၚတင္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္လာခဲ့သည္။
ေရခ်ိဳးခန္းမွ ထြက္လာတယ္ဆို ကိုကိုမွာ ေစာင္ကိုကန္ခ်ထားပုံပဲ ေစာင္ေလးမွာ ကုတင္ေျခရင္းမွာ က်ေနေလသည္။
ကိုကိုအိပ္ေနပုံမွာ ကေလးေလးလိုပင္ ျဖဴေဖြးတဲ့ ဗိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ေလးမွာ ေပၚေနၿပီး ေဘာင္းဘီမွာ လိပ္တက္ေနေသာေၾကာင့္ ေပါင္တံေဖြးသြယ္သြယ္ေလးမွာလဲ အတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။
မိမိလဲ အသဲယားလို႔ ကိုကိုႏႈတ္ခမ္းေလးကို ငုံ႕နမ္းလိုက္ၿပီး... ထိုမွတစ္ဆင့္ လည္တိုင္ဆီသို႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ကိုကိုရဲ႕ခႏၶာအႏွံ႕အျပားကို အမွတ္အသားေတြေပးေနမိသည္...
ၿပီးတာနဲ႕ ကိုကိုရဲ႕ အထိမခံတဲ့ ပြင့္ခ်ပ္ေလးကို ငုံ႕စုတ္လိုက္တယ္ဆို...ကိုကိုဆီမွ ' အ ' ခနဲညဥ္းသံေလး ထြက္လာလို႔ ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ မိမိအား မ်က္လုံးအဝိုင္းသားနဲ႕ ၾကည့္ေနတဲ့ကိုကို
..
..
..
အိမ္မက္ထဲတြင္ သူမွမိမိတစ္ကိုယ္လုံးနမ္းရွိုက္ေနသျဖင့္ မိမိမွာမေနတတ္ေပ.. ၿပီးတာနဲ႕ ခ်ယ္ရီပြင့္ေလးကို သူငုံ႕စုတ္လိုက္ခ်ိန္....
မိမိမွာအိမ္မက္ဟုထင္ေသာ္လဲ မိမိအေပၚ၌ တစ္ေယာက္ေယာက္ဖိထားသလို ခံစားသျဖင့္မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္ဆို သူ...
" မင္...ဘယ္အခ်ိန္က ျပန္ေရာက္တာလဲ "
အိမ္မက္မဟုတ္သျဖင့္ နည္းနည္းေတာ့ လန့္သြားရေလသည္။
" ခန့္ေလး... က်ေတာ္...ခုနကပဲေရာက္တာ ခန့္ေလး အိပ္ေနလို႔ မႏွိုးရက္လို႔ "
" ဟြန့္ အဲ့တာနဲ႕ပဲ အိပ္ေနသူကိုအခြင့္အ...."
စကားပင္မဆုံးေသး ႏႈတ္ခမ္းေလးမွာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ထပ္တူက်သြားေလသည္။ အစကေတာ့ ညွင္သာေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္းၾကမ္းတမ္လာသည့္အျပင္ အသက္ပါ႐ူရခက္သျဖင့္ သူ႕ေက်ာကိုထုလိုက္ေတာ့ လႊတ္ေပးကာ...
" လြမ္းေနတာ..ကိုကို က်ေတာ္အရမ္းလြမ္းေနလို႔ပါကိုကို.. ၿပီးေတာ့..က်ေတာ့ကိုခြင့္လႊတ္ေပးပါ "
ေျပာၿပီးမိမိအေပၚမွ ထဖို႔ျပင္ေတာ့ သူ႕ခါးေလးအား ဆြဲဖက္လိုက္ကာ
" မင္းကိုခြင့္မလႊတ္ဘူး...ဘာလို႔ဆို မင္းကတာဝန္ယူမႈမရွိလို႔ "
" ဗ်ာ..."
သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္ခ်က္ေမာ့နမ္းကာ နားနားကပ္ၿပီး
" အစျပဳၿပီးရင္ အဆုံးထိတာဝန္ယူရတယ္ေလ မင္းမသိဘူးလား "
ထိုအခါကမွ မ်က္ႏွာေလးၿပဳံးသြားကာ
" ေသခ်ာတယ္ေနာ္ကိုကို ... "
မိမိျပန္ေျပာလိုက္တယ္ဆို မ်က္ႏွာမွာပန္းေရာင္ေလးေျပာင္းသြားကာ ေခါင္ၿငိမ့္ျပရွာေလသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား အနမ္းေတြျပန္အစျပဳကာ က်ေတာ္ ဦးေဆာင္ရာသို႔လိုက္ေလသည္။ ေပါင္သားေတြကို တစ္ခ်က္ ကိုက္လိုက္ၿပီး
" ကိုကိုရာ...အရမ္းလွတယ္ က်ေတာ္ေပးတဲ့ အမွတ္အသားေတြနဲ႕ တကယ္လွတယ္ဗ်ာ "
မိမိလဲ သူ႕မ်က္လုံးကိုသာ စိုက္ၾကည့္ၿပီး
" မင္းလဲ ခုခ်ိန္မွာ ပိုဆြဲေဆာင္မႈ ရွိတယ္ "
ေျပာေတာ့ ရီကာ မိမိအေပၚကိုျပန္အုပ္မိုးၿပီး
" က်ေတာ္ အစပ်ိဳးရအုံးမလား ကိုကို "
ဒီလိုေမးလိုက္ေတာ့ ကိုကို နာ႐ြက္ဖ်ားေလးေတြနီသြားကာ ေခါင္းခါျပေလသည္။
" မိမိလဲ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုတစ္ခ်က္ငုံ႕နမ္းၿပီး မိမိအငယ္ေလးကို သူ႕ပိုင္နက္ထဲသို႔ သြင္းလိုက္ေတာ့ "
" အ့ "
ဆိုၿပီးမ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ပ်က္သြားေလသည္။
" ကိုကို...စိတ္ေလ်ာ့ထား... ၿပီးေတာ့က်ေတာ့မ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ေန "
ေျပာေတာ့ က်ေတာ့ကို စိုက္ၾကည့္လာၿပီး မ်က္ရည္ေလးေတြဝဲလာေလသည္။
" ကိုကို...နာရင္ေတာ္လိုက္ေတာ့မယ္ "
ေျပာေတာ့ ေခါင္းေလးခါျပကာ
" ရပါတယ္... ဘာမွမျဖစ္ဘူး "
" ဒါဆိုက်ေတာ္ အဆုံးထိထည့္ၿပီေနာ္...နာရင္က်ေတာ့ကို ကိုက္လိုက္ ဒါမွမဟုတ္ က်ေတာ္ကိုကုတ္ဖဲ့လဲရတယ္ "
ေျပာလိုက္ကာ အဆုံးထိ ထိုးထည့္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာ မ်က္ရည္က်လာေလသည္။ ၾကာၿပီမို႔ ကိုကိုနာေနမွာ အေသအခ်ာပင္..
က်ေတာ္လဲ ဝင္သြားတယ္ဆို မလႈပ္ရွားေသးဘဲ က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေလးကိုတစ္ခ်က္ငုံ႕နမ္းကာ လွ်ာေလးနဲ႕လ်က္လိုက္ေလသည္။
ခနာၾကာေတာ့ နည္းနည္းစလႈပ္ရွားေတာ့ မ်က္လုံးေလးဖြင့္ၾကည့္ကာ မိမိေက်ာအား ကိုက္လိုက္ေလသည္။ မိမိလဲ တစ္ခ်က္ရီလိုက္ကာ
" စၿပီေနာ္ ကိုကို က်ေတာ္ညွင္သာေပးမွာပါ "
ေျပာၿပီးခါးကိုစလႈပ္ရွားလိုက္ေလသည္။
" အ့...အ့ ျဖည္းျဖည္း အ့ မင္း အ့ "
" က်ေတာ့ကို ကိုကို မင္းလို႔မေခၚပါနဲ႕လား သူစိမ္းဆန္တယ္ "
" မင္းလို႔ မေခၚရင္ အ့ ဘယ္လိုေခၚရမွာ အ့ လဲ "
" က်ေတာ္နာမည္ေနာက္ဆုံး အလုံးကို ေခၚေပးပါလား "
" မေခၚျခင္ပါဘူး "
မေခၚျခင္ဘူးေျပာသျဖင့္ မိမိခါးကိုပိုသြက္လိုက္ေတာ့
" အား...အ့ မင္း..မင္း အား အက်င့္မယုတ္နဲ႕ "
" အာ့ဆို ေခၚေပးေလကိုကို "
"............."
မေခၚလို႔ တစ္ခ်က္ေဆာင့္ေပးလိုက္ေတာ့
" အ့...အား...ေမာင္...ျဖည္း..ျဖည္းျဖည္း အ့ "
သူ႕ဆီမွေမာင္လို႔ ေခၚသံေၾကာင့္ေက်နပ္သြားရေလသည္။
" အား...ကိုကိုရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ.. မလုပ္ရတာၾကာလို႔လား မသိဘူး "
" အ့... ေမာင္... အ့... ျဖည္းျဖည္း... "
အခန္းထဲမွာေတာ့ ညဥ္းသံေတြ အသားခ်င္းရိုက္ခတ္သံေတြျဖင့္ ညံေနေလသည္။
" အဲ့...အဲ့နားေလး ေမာင္.. ေဆာင့္..ေဆာင့္ေပး ငါၿပီးေတာ့မယ္ အား "
" က်ေတာ္လဲ ၿပီးေတာ့မယ္ကိုကို အတူတူၿပီးရေအာင္ "
ေျပာၿပီး ခုံေပၚကဗူးေလးကိုလွမ္းယူၿပီးဖြင့္ကာ လက္စြပ္ေလးယူလိုက္ၿပီး ကိုကိုလက္မွာ စြပ္ေပးလိုက္ကာ
" က်ေတာ့ကို လက္ထပ္ပါလားကိုကို "
႐ုတ္တရတ္ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းခံလိုက္ရေတာ့ ေၾကာင္အသြားရေလသည္။
" အ.. ေမာင္..အား ေမာင္ ခု..."
စကားေတာင္မဆုံးခင္
" လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းေနတာေလ လက္ခံမယ္မလားကိုကို "
မိမိမွာ မ်က္ရည္ေတြက်လာကာ ေခါင္းျပန္ၿငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့..
" အရမ္းခ်စ္တယ္ ကိုကိုရယ္ "
" ငါလဲ ေမာင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ "
" ဒါဆိုလက္စြပ္ျပန္စြပ္ေပးအုံး "
ေျပာၿပီး နည္းနည္းပိုေဆာင့္ေပလိုက္ကာ အခ်က္20ေက်ာ္ေလာက္က် ႏွစ္ေယာက္သား အတူတူၿပီးသြားကာခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုမွာ ပူးကပ္သြားေလသည္။
ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္မွန္းမသိေပ.. ကိုကိုဆို ေမာကာ တန္းအိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။ နာရီၾကည့္ေတာ့ 4နာရီခြဲသို႔ၫႊန္ျပေနသျဖင့္ ကိုကိုကို႔ ေရဝတ္ျဖင့္သန့္ရွင္းေရးလုပ္ကာ အဝတ္အစားဝတ္ေပးၿပီး မိမိမွာေရတခါထပ္ခ်ိဳးကာ ၿပီးတာနဲ႕ ကိုကို႔ကိုယ္ေလးဖက္ကာ အိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔....
..
..
..
..
..
..
ဖုန္းသံေၾကာင့္နိုးလာသျဖင့္ နာရီၾကည့္ေတာ့ 11နာရီပင္ရွိေနေလသည္။ ထူးျမတ္မွ ေန႕လည္meeting အတြက္လွမ္းဆက္ေသာေၾကာင့္ နက္ျဖန္ေ႐ြ႕ေပးရန္ေျပာကာ....အခန္းထဲဝင္လာေတာ့ ကိုကိုမွာ ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ေနလွ်က္..
" နိုးသြားၿပီလား ကိုကို.. အိပ္ေရးဝရဲ႕လား "
" ဝတယ္..ဆက္မအိပ္နိုင္ေတာ့ဘူး ေခါင္းေတြကိုက္ေနၿပီ "
ေျပာလိုက္တယ္ဆို ဆက္ခနဲေပြ႕ကာ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ေခၚလာကာ မ်က္ႏွစ္ရန္ျပင္ေပးေတာ့
" ငါ လမ္းေလွ်ာက္နိုင္ပါတယ္ "
ၿပီးတာႏွစ္ေယာက္သား ေန႕လည္စာ ဆင္းစားၾကေလသည္။ ထမင္းစားခန္းမွာ ကိုကိုထိုင္ဖို႔ခက္ေနလို႔ ေခါင္းအုံးေလးခံကာ ထိုင္ခိုင္းေတာ့ မိမိကို မ်က္ေစာင္းထိုးေလရဲ႕
ခန့္ေလးမွာ လက္ကလက္စြပ္ေလးၾကည့္ကာ အိမ္မက္မက္ေနသလို ခံစားရေသာ္လဲ ခါးေအာက္ပိုင္းမွ နာၾကင္မႈမွာ အိမ္မက္မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာေနေလသည္။
ဒီေန႕ ေမာင့္ရဲ႕ project အသစ္ေအာင္ျမင္တဲ့အတြက္.. ခြန္းတို႔နဲ႕ ေတြ႕ဖို႔ခ်ိန္းထားေလသည္။
" ေမာင္... အရမ္းမေသာက္ရဘူးေနာ္ "
" စိတ္ခ်ပါ ကိုကိုကလဲ.... "
သတိမေပးလို႔ မရေပ.. အခ်ိန္တိုင္း မိမိအားစကားေတြနဲ႕ျပစ္မွားေနတာ .. ဟိုတစ္ပတ္ကအနာေတာင္သိပ္မေပ်ာက္ေသးေပ...ခုပါဆိုရင္ ေသခ်ာတယ္ မိမိေဆး႐ုံေရာက္မွာ ()
ေရာက္တယ္ဆို... ဟန္ၿငိမ္းမွ..
" ဝါ....ငါ့သူငယ္ခ်င္းေလးက ပိုေခ်ာလာပါလား ငါကသတိေတြရေနတာ "
ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္ရႈံ႕ကာ သူ႕ကိုလွမ္းထိုးလိုက္ေလသည္။
" အပို မေျပာနဲ႕ ေတြ႕မွ သတိရၿပီ "
" ဟီး..... မအားလို႔ပါကြာ ဒါနဲ႕မင္းကေရာ ဘာလို႔မဆက္သြယ္တာလဲ "
" မင္းေတာင္မအားရင္ ငါလဲ မအားလို႔ေပါ့ "
မိမိမွာရိုးရိုးသားသားေျပာလိုက္ေသာ္လဲ ခြန္းမာန္နဲ႕ဟန္ၿငိမ္မွာ မိမိအားေျခဆုံးေခါင္းဆုံးၾကည့္ၿပီး တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ထရီၾကေလသည္။
" ဘာ..ဘာရီတာလဲ "
" ထင္ေတာ့ ထင္သား မင္းပိုပိန္သြားေတာ့ အိပ္ေရးေတြပ်က္ေနမယ္ဆိုတာ "
ဟန္ၿငိမ္းအေျပာေၾကာင့္ ရွက္သြားကာ
" မင္းတို႔လို ထင္မေနနဲ႕ "
ခြန္းမွထၿပီး
" ကိုခန့္ပဲေျပာတာေလ မအားဘူးဆို.. ဟို.....ကို မအားတာက company ေၾကာင့္ေလ ကိုခန့္ကအိမ္မွာေနၿပီး မအားဘူးဆိုေတာ့ ဟီးး"
ခြန္း..အေျပာေၾကာင့္ ခန့္မွာ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးခရမ္းခ်ဥ္သီး အမွည့္ကဲ့သို႔ ရဲတက္သြားေလသည္။ ရွင္းသန့္လဲ ကိုကို႔ ကိုဝိုင္စေနတာေၾကာင့္ ေတာ္ၾကာစိတ္ဆိုးၿပီး ျပန္သြားမွာစိုးတာနဲ႕
" ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ မစၾကေတာ့နဲ႕ ကိုကိုက ငါ့project ကိုဝိုင္းကူေနလို႔ပါကြာ "
အဲ့က်မွ စတာရပ္သြားၾကေတာ့သည္။ ၿပီးတာနဲ႕ ကိုကို ကိုလက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းၿပီးေၾကာင္း သူတို႔ကိုဖြင့္ေျပာေတာ့
ဟန္ၿငိမ္းနဲ႕ ခြန္းမွာလဲ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းၿပီးေၾကာင္း မိဘမ်ားကသေဘာတူေၾကာင္းေျပာျဖစ္ၾကသည္။
အဲ့ေနာက္ေတာ့ .အလုပ္ကိစၥေဆြးႏြေးၾကရင္း....ခြန္းမာန္မွ
" ဒီဇင္ဘာပိတ္ရက္... ျပင္ဦးလြင္ပန္းပြဲေတာ္သြားရေအာင္ "
" ဟင့္အင္း..က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရား "
စၿပီ တစ္ေယာက္ကဒီဆို တစ္ေယာက္ကဟို
" ရဘူး..ကိုခန့္ကလဲ ပန္းပြဲေတာ္သြားရေအာင္ပါ အဲ့အခ်ိန္ဆို ပန္းမ်ိဳးစိတ္ေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕ အလွေဖာ္ထားတာ ..ပန္အေၾကာင္းေတြလဲ
သိရတယ္"
" ဟင့္အင္း... က်ိဳက္ထီးရိုး ဘုရားသြားမယ္ မနက္အေစာေအးေအးေလးနဲ႕ေတာင္တက္ဘုရားဖူးတာ ဘယ္ေလာက္အရသာရွိလိုက္လဲ"
တစ္ေယာက္ကလဲအႀကီးဆိုၿပီးအေလ်ာ့မေပးသလို တစ္ေယာက္ကလဲ အငယ္ဆိုၿပီး အေလ်ာ့မေပးေပ။ ႏွစ္ေယာက္သား ျငင္းေနၾကတာ ကေလးေတြလိုပင္
ေနာက္ဆုံး အာကာမွ
" ဒီလိုလုပ္ ခြန္းနဲ႕ကိုခန့္ ကစားပြဲတစ္ခုကစားၿပီး အနိုင္အရႈံးဆုံးျဖတ္ကြာ သေဘာတူလား "
ႏွစ္ေယာက္သား ေခါင္းၿပိဳင္တူၿငိမ့္ေလသည္။ အဲ့တာနဲ႕ နက္ျဖန္ေန႕လည္ ကစားကြင္းမွာေတြ႕ရန္ခ်ိန္းလိုက္ရသည္။
" ကိုကို....ဘာလို႔ ၿပဳံးေနတာလဲ "
" ငါနိုင္မွာေလ...ဘာလို႔ဆို ငါကဘုရားသြားျခင္လို႔ "
သူ႕ကိုသူ ယုံၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ေျပာေနတဲ့ ကိုကို ကိုၾကည့္ကာ ၿပဳံးသာၿပဳံးေနလိုက္သည္။ တစ္ဖက္တြင္လဲ
" ကို...မ်က္ႏွာက ဘာျဖစ္ေနတာလဲ "
" ခြန္း... သူ႕ကိုနိုင္ပါ့မလားလို႔ "
" စိတ္ပူမေနနဲ႕ ခြန္းက သူ႕ထက္အငယ္ ဘယ္game မဆို ခြန္းေဆာ့ဖူးတယ္ ေအးေဆး ခြန္း..နိုင္မွာ "
ႏွစ္ေယာက္သားစုံတယ္ဆို ပထမ ေသနတ္ပစ္ၿပိဳင္ၾကေလသည္။ ရလဒ္ကေတာ့ သေရပင္ အမွတ္ အတူတူမို႔..
ဒုတိယကစားပြဲ basketball ပစ္ေတာ့လဲ ရမွတ္အတူတူပင္... ေနာက္ဆုံးကစားပြဲ ဒီတခါက် ခန့္မွ
" ပိုၿပီးစိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းတဲ့ တစ္ခုလုပ္မယ္ ဘယ္လိုလဲ "
" ရတယ္ေလ ကိုခန့္ သေဘာ က်ေတာ္ကအကုန္ျဖစ္တယ္ "
" မင္းက ဘာမွမေၾကာက္ဘူးဆိုပါေတာ့ "
" မေၾကာက္ဘူး "
" Ok ေလ ဒါဆို ရိုလာကိုစတာစီးမယ္ "
ရိုလာကိုစတာမို႔ နည္းနည္းလန့္သြားေပမယ့္ အရႈံးမေပးျခင္တာနဲ႕
"ရတယ္ စီးမယ္ "
" မေအာ္ေၾကးေနာ္..."
ေျပာၿပီး ခန့္မွာ လက္မွတ္သြားျဖတ္ေလသည္။ ဟန္ၿငိမ္းနဲ႕ ရွင္းသန့္မွာ စိတ္ပူေသာ္လဲ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာႏွစ္ေယာက္မွာ စီးတဲ့ခုံေပၚပင္ ေရာက္သြားေလသည္။
ပထမအတက္ဘာမွမျဖစ္ေသး....အဆင္းမေအာ္ေသးဘူး... ေနာက္တစ္ခုအတက္က်ေတာ့ တစ္ေယာက္လက္ တစ္ေယာက္ ဆုတ္ကိုင္ကာ ေဇာက္ထိုးအဆင္းက်ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ေအာ္ပါေလေရာ....
ခြန္းမာန္ဆို
" ရပ္ေပးပါေတာ့...ရပ္ေပးပါေတာ့ ဗ်ာ "
ဟုပင္ေအာ္ေနေလေတာ့သည္။ ရပ္တာနဲ႕ ခြန္းမွာ ခုံမွအျမန္ထၿပီး အန္ေလေတာ့သည္။ ခန့္မွာေတာ့ ေအးေဆးပင္ လမ္းေလွ်ာက္လာသျဖင့္..
" ကိုကို...အဆင္ေျပရဲ႕လား "
ေမးလိုက္ေတာ့မွ ဒူးေခြက်သြားကာ ငိုပါေလေရာ...
အာကာနဲ႕ ေဇယ်ာမွာ vedio ရိုက္ကာ တစ္ဟားဟား ရီေလသည္။ ဟန္ၿငိမ္းနဲ႕ ရွင္းသန့္မွာေတာ့ ရီလဲရီခ်င္ ရီလဲမရီရဲ ေတာ္ၾကာစိတ္ေကာက္ရင္ပိုဆိုးသြားမွာ..
ထိုေန႕က ရလဒ္မွာေတာ့ December လဦးပိုင္းကို ဘုရားဖူးရန္ႏွင့္ 25 ရက္ေန႕ကို ပန္ပြဲေတာ္သြားကာ ျပင္ဦးလြင္တြင္ christmas က်င္ပရန္သာ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။ အားလုံးမွာ သေဘာတူေလသည္။
10.3.21 (2329)
10:32 (pm)
#Hnaung
ေဝဖန္ေပးပါအုံး... ဖတ္ေပးတဲ့လူတိုင္းကိုေက်းဇူးအရမ္းတင္ပါတယ္ (ႀကိဳက္တယ္ဆို ၾကယ္ေလးႏွိပ္ခဲ့လို႔ရတယ္ေနာ္) ( ဟိုအခန္းက အစကမေရးဘူးလို႔ေတြးထားတာ ျဖဴျဖဴစင္စင္ေလးေပါ့ ကိုယ့္ကေလးေတြကို ဒါေပမယ့္ လက္ထပ္ခြင့္ကို သူမ်ားေတြလို မေတာင္ခ်င္တာနဲ႕ 'ရွက္ထွာ ေရးၿပီး'
💙😘💙