arkadaşı karşısında ona heyecanlı heyecanlı başına gelenleri anlatırken, çilli olanın aklından geçenler ona hiç yardım etmiyor, aksine zorluk çıkartıyordu.
gözleri. gözleri çok güzel. sanki bugün daha bir parlak küreleri. gözünün altındaki o siyah nokta. bir kez öpebilsem keşke. dudakları. dudakları daha güzel. bugün de o kırmızı nemlendiriciyi sürmüş müdür acaba? nasıl tadı vardır ki dudaklarının? neye benziyordur? kiraz gibidir belki? evet evet kiraz. kesin kiraz gibidir
nolur ki birden atılıp öpse-
önünde sallanan elle defetti zihnindekileri.
-felix iyi misin daldın gittin?
gülümseyerek artı olarak da bir merakla sormuştu hyunjin.
-ay yok bir şey, dedin ya dalmışım devam et sen.
-neyse onu boşver de chan hyung'da toplanıyormuşuz bugün haberin var değil mi?
-hayır yoktu haberim, gruba mı yazmış?
başını sallayarak onayladı onu hyunjin bir taraftan önündeki tatlıyı yerken.
-bakmaya fırsatım olmadı.
dedi o da tatlısına çatal batırırken.
kafasını kaldırdığında ise ona bakan bir çift siyah küreyi fark etti ve ona doğru uzanan elleri. Daha doğrusu dudagına, dudagının kenarına.
"bak" dedi hyunjin elini çillinin dudagının kenarındaki kremaya götürürken.
"bulaştırmışsın yine her yerine"
kremayı aldı. bu sefer de kendi dudaklarına götürüp yaladı parmaklarındaki kremayı.
felix.
o, o şu an çok başka alemlerdeydi. ne yapacaktı, duyuluyor mudur ki kalbinin atışları?
teşekkür etti masanın yanında bulunan peçetelige uzanırken çilli olan.
"kalkalım mı artık?" diye sordu hyunjin.
"kalkalım, e sen ödersin hesabı"
dedi felix küçük bir kahkaha atarken.
"tabii canım öder hyunjin" dedi o da gülümseyerek.
"ben arabadayım bekliyorum seni."
arabaya dogru yürüdü kilidini açtı ve oturdu şöfor koltuğuna, çok vakit geçmeden de hyunjin gelmişti zaten.
"felix, kemer" dedi hyunjin kendi kemerini takarken.
felix'de hemen uzanıp taktı kemerini ve kendi evine dogru sürmeye başladı.
hyunjin'de öne dogru uzanıp, tuşa basarak bir şarkı açtı, beraber bagırarak şarkı söyleye söyleye eve geldiler. hyunjin önden indi ve kapının önüne gelerek çilli olanı beklemeye başladı. felix'de arabayı kilitleyerek geldi, kapıyı açtı hyunjin'in geçmesi için kenara geçti. hızlı adımlarla kendini koltuğa attı hyunjin.
"o kadar yorgunum ki" diye mızmızlandı sarı uzun saçlarını karıştırarak.
"felix" dedi.
"efendim" montunu asarken yanıtladı onu.
"uyuyalım mı?"
"e uyu hyunjin çık yukarı kata. hatta senin için perdeleri değiştirdim, belki karanlık olursa daha hızlı uykuya dalarsın diye" dedi felix neyden bahsettiğini anlamamıştı uzun olanın.
"teşekkür ederim felix ama beraber uyusak?" dedi bu sefer hyunjin.
felix şaşırmıştı. uyuyamazdı hyunjin. küçüklükten beri uyku problemlemi vardı. bu yüzden ne kadar heyecanlansa da kıramazdı onu.
"tamam çık yukarı koca bebek, dolabın sag tarafında senin kıyafetlerinden birkaç tanesi var, oradan rahat olanları giy üstüne geliyorum ben de elimi yüzümü yıkayıp" dedi yüzündeki mutlulukla.
kıkırdayarak, seke seke merdivenlere yöneldi hyunjin.
"hyun düzgün çık düşeceksin şimdi"
"bir şey olmaaz" dedi gözden kaybolurken.
felix de banyoya doğru ilerledi. İçeri girip kapıyı kapattı. elini yüzünü yıkadıktan sonra aynada kendine baktı. güzeldi aslında çirkin falan da bulmuyordu kendini. çilleri,
en çok onları seviyordu. yıldız gibiydiler. yani herkes öyle söylerlerdi. kaç tane olduklarını saymayı aklının kenarına not etti.
havluyla kurulanıp çıktı banyodan ve üst kata ilerledi. perdelerden dolayı biraz karanlıktı içerisi hyunjin'de köşedeki lambayı açmıştı o yüzden herhalde. bir yandan da odadaki kitaplıktaki kitaplara bakıyordu, felix yanına ilerledi, hyunjin de o sırada kitabı aldığı yere geri koydu.
"hadi" dedi hyunjin yataga zıplayarak çıktığında. "yanıma gel."
felix küçük adımlarla gitti ama önce komodine koyduğu telefona uzandı.
"alarm kuralım geç kalırız yoksa" dedi. alarmı kurduktan sonra da ışığı kapattı.
kapalı gözleriyle onayladı onu hyunjin.
felix de hyunjin'in yanında yerini aldığında ona arkasını dönmüştü. hyunjin o an felix'in cidden beklemediği bir şeyi yapmıştı, onu belinden kendine çekip sırtını göğsüne yaslamıştı.
felix'in uykuya dalmadan önce düşündügü tek şey ise uzun olanın kollarıydı.
kolları. kolları keşke hep orada olsa keşke hep felix'i sarsaydı.
uzun olan da ona benzer şeyler düşünüyordu.
kolları, sanki orası, felix'in beli için yaratılmış gibiydi.
felix'den
alarmın gürültüsüyle gözlerimi araladım. hyunjin'in uyanmaması için hemen komodine uzanıp alarmı susturdum, yavaşca kollarını belimden indirip ayaga kalktım. tuvalete gidip işlerimi hallettikten sonra mutfağa gittim. yiyecek bir şeyler hazırlayıp tekrar yukarıya hyunjin'i uyandırmaya çıktım.
"hyun" diye seslendim kapıdan girerken. uykusu hafif oldugu için ikinci seslendişimde uyandı.
"iyi uyuyabildin mi" diye sordum yumuşak oldugunu düşündüğüm ses tonumla.
"hm hm perdelerden herhalde karanlıktı ya" diye mırıldandı.
yeni uyandıgından olsa gerek sesi mahmur çıkıyordu ve bu çok hoşuma gidiyordu.
"hadi gel yiyecek bir şeyler hazırladım. yiyelim çıkarız, geç kalınca biliyorsun başımıza neler geliyor"
kıkırdadı.
"tamam geliyorum hemen"
hyunjin de geldiğinde bir şeyler atıştırıp üzerimizi değiştirdik kapıdan çıkarken seslendi.
"lix anahtarı atsana ben kullanayım."
"hop yakala bakalım" diyip anahtarı ona doğru fırlattım o da yakalayıp kilidi açtı ve şöför koltuguna geçti ben de yanına oturduktan sonra yine şaşırtmadan hemen sihirli cümleyi söyledi.
"felix, kemer"
kemerimi takarken söylenmeye devam etti.
"nasıl her seferinde unutuyorsun şu kemeri takmayı aklım almıyor, tanrı korusun ya bi kaza falan olursa kemer ne kadar önemli bilmiyor musun?..."
"hyunjin tamam sakin ol dikkat ederim bir dahakine" dedim gülücüklerimin arasından.
ve ardından chan hyung'un evine dogru yola koyulduk.
selam💘
felix hyunjin'e çok aşık🧚
hatalarım varsa görmezden gelin lütfen😭
ve hala alien dinleyerek aglıyorum😭
nasıl bu kadar güzel olabilir 💓💓
çok asıgım❤️