Chapter 2: Sorry
"Hi, Aea!" Bati sa'kin ng isang grupo ng mga lalaki na nakasalubong ko papasok ng school, i smiled at them in return
I really don't like it whenever someone calls me 'Aea' na hindi ko ka-close but since I'm in a good mood right now papalampasin ko nalang 'yon,
Halos patalon-talon akong pumasok sa school because I'm very excited to tell Nicolla what happened yesterday sa bahay nila Kai kahit wala naman masyadong espesyal na nangyari
When I got home last night, I messaged her and i also tried to calling her but she didn't answer
When i entered our classroom all of my classmates turned their gaze and greeted me but instead of greeting them back ay agad kung hinanap si Nicolla
But when i reached our seat ay nakita ko'ng wala pa ang bag nya sa tabi ng upuan ko kaya nagtaka ako kase ngayon lang yata nangyari na ako ang naunang dumating sakanya sa school
I saw the clock and it's already 6:58 a.m at 2 minutes nalang ay ma l-late na ang gaga kaya naman ay ni-message ko agad sya
Me:
Hey, where are you na? Ma l-late ka na!
After i sent it ay biglang pumasok ang adviser namin kaya lumaki ang mata ko dahil wala pa si Nicolla
"Good morning everyone, let's make this quick dahil mataas-taas ang lesson ko sainyo ngayon, so before we start our day let's check the attendance first" Our adviser said and immediately opened her attendance book and started calling our names one by one "Abella, Nicolla L."
"Uhh, she's not yet here" i said, bago pa ma-sulatan ni ma'am ng absent si Nicolla ay nagsalita ako ulit "Ma'am! Can we wait for her a little bit more? Baka late lang po kase" dagdag ko dahil alam ko namang hindi a-absent si Nicolla, buti nalang ay pumayag si Miss
"Apay, Princess Jane"
"Callis, Elaine"
"Nipon, Beauty"
Tawag ni Ma'am isa isa sa mga kaklase ko
"Mendarez, Astraea Yvette"
"Present" i said and raised my hand
After mag attendance ni Ma'am ay doon na minarkahan si Nicolla na absent kaya nagtaka ako, bakit kaya umabsent ang isang 'yon?
Siguro ayaw nyang maka-take ng math quiz ni Sir na tinakasan namin kahapon kaya umabsent sya ngayon! Hay, nako. Yung babae talagang yon, 'Di man lang ako sinabihan!
Biglang tumayo si Ma'am at nag announce ng surprise quiz
And I'm kinda nervous since i didn't review dahil puro math lang ang inaral ko but I'm sure na may masasagutan naman siguro ako dahil nakikinig naman ako tuwing discussions
"Get your paper and ballpen in 5 seconds" she shouted "5..... 4.... "
"No way" i said to myself when i realize na nasa bahay (Specifically sa coffee table) nila Kai ang ballpen ko!
Shit, nakalimutan kung kunin kagabi! Wrong timing naman, wala pa si Nicolla at wala akong ibang ballpen na dala dahil yun lang yung nilagay ko sa case ko kahapon
"Ma'am" i called my adviser "Uhh, naiwan ko po kase yung ballpen ko"
"Ohh, okay, manghiram ka nalang sa kaklase mo"
"Astraea, meron ako!"
"Aea, sa'yo nalang to, oh"
"May sign pen ako"
"Ano bang color ng ink ang gusto mo?"
Napakaraming ballpen sa harap ng mukha ko, kulang nalang ay itusok nila sa mata ko ang mga ballpen nila para kunin ko iyon
"Oh, what brings you here, Mr. Natividad?" I heard our adviser asked
I don't know if it's true o guni-guni ko lang 'yon pero biglang lumingon ang mga kaklase ko sa may board kaya nakita ko ang mukha ni Kaiden sa harap
Bigla nya din akong nilingon kaya nagkatinginan kami, darn, i swear my heart is about to burst right now
"Si Kaiden yan diba?"
"Oo, bulag ka ba"
"Oh my, ano kayang ginagawa nya dito?"
"Nandito sya para sakin" sabi ng isa kong kaklase
"Ulol, feeling, sapakin kita dyan eh" sabi naman ng isa "Hindi ka ba nasusuka sa mga sinasabi mo?" Tumatawa sila sa sinabi nya
"Uhh, it's Miss Mendarez" my eyes automatically went big when i heard my surname
Pagkasabi nya no'n ay nilingon agad ako ng mga kaklase ko
"Uyyy!" our classmates shouted, nakakahiya! Pero sana hindi sila tumigil, what the heck, Astraea?!
But aside from enjoying the moment my forehead wrinkled out of confusion because i don't know why he's looking for me
Lumapit si Kai sa upuan ko at inilapag sa mesa ko ang unicorn ko na ballpen na naiwan kagabi sa bahay nila
"Thanks" mahina kong bulong para marinig nya, nagpaalam sya sa adviser ko bago umalis
"Aea, ba't na'kay Kai yung ballpen mo?"
"Oo nga,"
"Baka hiniram ni Kai yung ballpen nya?"
"Bakit kay Astraea pa? May iba naman syang kaibigan"
"Oo nga noh?"
I sighed because of their unending questions and side comments
"Go back to your seats now" Buti nalang ay nag-start na yung quiz namin bago pa ako magisa sa mga tanong nila
Well, it's not that it's my duty to answer their questions but i just don't like it when people is so feeling close to me,
I wonder, pa'no pa kaya si Ate Astrid? Strangers asking her questions out if nowhere, taking pictures if here while eating, walking, and talking with someone, being interviewed everyday, to the point that people forget their limitations. Ate should learn to build boundaries so people won't cross the line too much
After the test i got 42/50, we'll i think it's not that bad? Isn't it? Plus, hindi pa ako nag-review galing lang 'yon lahat sa stock knowledge ko
Nong dumating na ang Math time ay super kabado ako dahil magkikita kami ni Sir, pero sa tingin ko naman ay hindi na sya galit? Sana...
Nagsulat lang kami during the whole math class and I'm not sure if it's a goood thing (dahil napaka boring makinig sa mga discussions) or a bad thing (dahil nakakapagod kaya magsulat ang haba pa!) sa kalagitnaan ng pagsusulat at pag-iisip ko ay tinawag ako ni Sir
I'm doomed
"Sir?" I whispered politely to not trigger him,
"During recess time ka na mag-answer ng quiz, doon ka sa faculty room mag answer para mabantayan kita" sabi nya
"Eh, Sir how about, Nicolla? She's absent"
"No need to worry about her, nag quiz na sya kahapon"
"Really?!" Napasigaw ako sa gulat kaya napalingon sa akin ang mga kaklase ko pero binalewala nalang din nila iyon "Pwede po malaman yung score nya?"
"48/50" Napa 'O' ang bibig ko dahil hindi ako makapaniwala "Oh sya, bumalik ka na sa upuan mo at magsulat" sabi ni Sir
Nong nasa upuan na ako ay naisip ko bigla si Nicolla, that girl! Hindi nya man lang sinabi sa'kin!
The time flew so fast and the last thing I knew I was walking to the cafeteria to take my recess but I realized that I was going to take the Math quiz pala during this time, so I went to the faculty room
And I think it's also a good thing to take the math quiz during recess time because I'll look like a loser in the cafeteria if I'll eat alone
"Hello po, Sir"
"Please take a seat, Miss Mendarez" Sir said and pointed the chair in front of his table kaya umupo ako doon "Here's the test, and it's different from the test that your classmates took"
Ngumuso ako dahil sa sinabi ni Sir, parang pinapalabas nya tuloy na baka magtanong ako sa mga kaklase ko ng questions at answers. I'm very proud to say that I never copied and asked for favors from my classmates
Well, except for Nicolla because she's my bestfriend but I'm not also saying na ginawa ko lang na best friend si Nicolla para may pagkopyahan at may mautusan ako 'no
Sa lahat kase ng babae na nakilala ko ay sya lang ang walang may gusto kay Kuya, yung iba kase ay kinakaibigan lang ako para mapalapit at ireto ko sila kay Kuya, So frustrating!
"Kunin mo nalang dito yung paper mo mamayang lunch time dahil i-ch-check ko muna 'to" sabi ni Sir pagkatapos kung sagutan lahat
Well, hindi sa pagmamayabang pero mahirap talaga pero I'm confident that almost of my answers were right kaya madali lang akong natapos
I nodded before leaving the faculty room, habang naglalakad ay nag-iisip ako kung sa'n ako pwede tumambay dahil tuwing recess time kase ay bawal sa room kumain
Ayaw ko naman sa cafeteria kase magmumukha akong loser kung ako lang mag-isa ang kakain don
Habang nag-iisip ako kung sa'n ako pupunta ay dinala ako ng mga paa ko sa library hindi ko alam kung anong ginagawa ko dito
When I entered the library, the students there were looking at me, they seemed to be wondering why i am here, but I just ignored them
Kahit talaga recess time ay may mga estudyante pa rin sa library, pinapangunahan ng mga nerds at introvert at mga matatalinong estudyante
Kumuha ako ng tatlong libro tungkol sa Math galing sa shelf
I'm not here to read books or study. Naisip ko kanina na iidlip nalang muna ako sandali dito sa library habang hinihintay na matapos ang recess time
Ang mga libro naman ay ginamit ko lang na props para akalain ng iba na nakatulog ako dahil sa pagbabasa
Gosh, ang talino ko talaga! I took a nap siguro mga 10 minutes lang, syempre sa pinakalikod ako umupo para walang masyadong makapansin at hindi ako sawayin ng librarian
Yun lang ang huli kung naalala hanggang sa makatulog na talaga ako
I woke up when i realized na parang wala ng ibang tao sa library kaya bumangon ako mula sa pagkaka-nap ng ulo ko sa mesa
My forehead wrinkled nang makita ko na wala na ngang ibang estudyante sa library, so I checked my phone's clock because maybe the recess time might be over already at baka there are no students in the library anymore because bumalik na sila sa kanilang respective classrooms
Habang kinukuha ko ang phone sa pocket ng skirt ko ay papalabas ako ng library na parang zombie na naglalakad dahil inaantok pa talaga ako, nasa may pintuan na ako nang mapansin ako ng librarian
"Oh, hija" tawag nya sakin, napapikit naman ako dahil baka nakita nya akong natutulog kanina!
"Uhh, yeah?"
"Ba't nasa library ka pa? Lunch time na ah, bawal kumain dito sa loob ng library" Lumaki ang mata ko at nagpanting ang tenga sa sinabi nya
Biglang nawala ang antok ko sa sinabi nya at agad tumakbo palapit sa kanya
"What?! Did i heard it right?!" Tanong ko, buti nalang at walang ibang estudyante ngayon
"Huh?" Tanong nya
Anong 'huh?' hindi nya ba naiintindihan ang english ko?
"Lunch time? Baka ibig sabihin mo ay recess time?" Paninigurado ko
"Huh? Lunch time na, hija" what? Is she out of her mind?
I quickly grabbed my phone out of my pocket and checked the time it's already exactly 12:15 noon!
I did not! Oh, fuck it!
I also checked the library's clock at ganon din ang oras
Damn! Damn! Does it mean na naka-absent ako ng 2 subjects after recess?! Screw it!
Bakit kase hindi ako nagpa-alarm! But, bawal din naman magpa-alarm sa library dahil maingay 'yon, i answered myself
Imbes mag-mura ng walang hanggan at isipin ang katangahan na nagawa ko ay pumunta nalang ako ng cafeteria
Kung meron lang si Nicolla hindi mangyayari sakin 'to! Kainis! Bigla ko din tuloy naisip na ako lang mag-isa kakain sa Cafeteria ngayon!
Kairita! Gusto kong sabunutan ang sarili ko kase syempre kahit mababa ang grades ko hindi ako umaabsent o nag c-cutting classes, 'no. Kahit nga may sakit ako 'di ako uma-absent
Yes, my grades are low but it doesn't define my whole life and i know to myself that I'm always willing to learn and I'm trying hard!
Ito yung bagay na gusto kung sabihin kay Mama noon pa, pero imbes na itaas nya ako ay mas lalo nya akong hinihila pababa, kaya din siguro malayo ang loob ko sakanya dahil mas kabisabo pa nya ang mga mali kung nagawa kaysa sa mga tama...well, I don't know if all parents are like that or just...mine?
Siguro nasanay sya na matataas yung grades ni Ate at Kuya tapos pagdating sakin... Nevermind.
Hindi ko namalayan na muntik ng matuluan ng luha ang kinakain kong lunch dahil iniisip ko si Mama
Darn. I swear! i literally looked like a loser right now plus I'm alone here in the cafeteria eating while crying like a fool, I'm trying to cover ny face with my hair para hindi kita ng ibang estudyante
"Astraea!"
"Oh, fuck–" mura ko nang may biglang humila sa braso ko "K-kai" naramdaman kong dahan-dahan kumalas sa braso ko ang kamay nya ng makita ang mukha ko
Do'n ko lang narealize na may luha mga pala sa mukha ko! This day is so fucked up! Tas pinagtitinginan pa kami dito!
Nong naramdaman kung kumalas ang hawak nya ay agad kung binawi ang braso ko and i wiped my tears away
"Why are you crying?" he whispered "Sorry, are you okay?"