Selfish

ბათუმი💚

დილით ადრე ავდექი და ტანისამოსის გამზადება დავიწყე მიშოზე ისევ გაბრაზებული ვიყავი მაგრამ ამჯერად რომ დარეკა უკვე ვუპასუხე

-გისმენ

"-რატომ არ მპასუხობდი გუშინ?!"

-მგონი მაგას მიხვედრა არ სჭირდება!

"-ისინი უბრალოდ ჩვენთან ქირით ცხოვრობდნენ სხვა არაფერი და გუშინ რომ გეპასუხა გაიგებდი მაგრამ იანა რის იანაა როცა არ უნდა ვინმეს ესაუბროს!"

-მეჩვენება თუ აქეთ მადანაშაულებ?

"-არა უბრალოდ ერთს გეტყვი შემდეგში რაც არ უნდა მოხდეს მიპასუხე და ნუ მანერვიულებ გთხოვ..."

-კარგი ახლა აღარ მცალია ვემზადები..

"-რისთვის?"

-დღეს ბათუმში მივდივართ..

"-ვინები?!"

-მეგობრები..

"-კარგი აღარ მოგაცდენ.."

-კარგად.

მალევე ირაკლის გადავურეკე რომელმაც გამოაცხადა ჩემი ძმაკაცის მანქანით მოვდივარო ასერომ მედა ვლადის მოგვიწია მარტო წასვლა ...

-მოწევ?

-არა აღარ ვეწევი...

-იანა არ ეწევიი? გოგო რომელმაც 16 წლიდან ეწევა უარს ამბობ სიგარეტზე?ვახხ ყოჩაღ!

ეს სიტყვებუ უბრალოდ გავატარე ახლა მხოლოდ ბათუმის სიტუაციები მაინტერესებდა .. და ალექსანდრეს იქ ყოფნა მაღელვებდა გადავწყვიტე არ დამელია რომ რაიმე სისულელე არ ჩამედინა ისევ! რადგან მიშო მიყვარდა!

***

მგზავრობამ საკმაოდ გადაგვღალა ყველაზე პირველები რათქმაუნდა ჩვენ ვიყავით ჩემი ზე პუნქტუალობის დამსახურებით.. ვლადის ერთი სული ჰქონდა როდის ნახავდა მის სიყვარულს ..
რამდენიმეჯერაც კი დამარეკია ნაიასთან .. ეს ბიჭი მართლაც შეყვარებულია.. მიშო ძალიან ძალიანნ მენატრებოდა მაგრამ ვცდილობდი მასზე არ მეფიქრა.. საცურაო კოსტუმი გადავიცვი , მზისგან დამცავი და სხვა ნივთებიც ჩანთაში ჩავიწყე და კიბეებზე მთელი სისწრაფით დავეშვი

მზის სათვალეები გარეთ გამოსვლისას მოვირგე ვლადიც ოთახში იყო ასული აუზზე ბევრი ხალხი ირეოდა ... აუზში ნებივრობას რომ მოვრჩი ოთახისკენ გავეშურე სასტუმროს კართან ვიდექი როდესაც ნაიას წივილი გავიგე..

-იაანაააა მომენატრეეე ძალიააანნნ

ხელი მსწვდა და ისე ჩამეხუტა სადააცაა გამჭყლენტდა!
დემეტრემმაც იგივე გაიმეორა და თავისი საყვარელი სიტყვით მომმართა "ბარბი" მანქანის შეძენა დიდი სიყვარულით მივულოცე ..
კრისტინესთან მხოლოდ გადაკოცნით დავკმაყოფილდი და აი ალექსანდრეც ყველაზე უხერხული მომენტი!!!

-იანა როგორ ხარ?

საკოცნელად გამოიწია მაგრამ მე უკან დავიხიე და ხელი გავუწიე რაზეც გველურად გაიცინა.. შემდეგ კი მთელი ძალით გულში ჩამიკრა თავი გავითავისუფლე და შევუბღვირე

-დისტანცია დაიცავი თუ შეიძლება!

-ბოდიში უბრალოდ ძალიან მომენატრე...

ამ სიტყვებზე ნაგლად გავუღიმე ...

-იკაააა!!

იკას დანახვაზე თვალები გამიბრწყინდა ჩანთა იქვე დავაგდე და მთელი სისწრაფით მისკენ გავიქეცი ისიც ხელებ გაშლილი შემეგება მთელი ძალით მის ცხელ და დაკუნთულ სხეულს ავეკარი რაც ჩემში საერთოდ არ იწვევდა უხერხულობას რადგან ეს ადამიანი ჩემი ძმა იყო...
როდესაც მას მოვშორდი მის უკან მდგომ ადამიანს გავხედე...

-მიშო?

-ვახ სახელი დაგიმახსოვრებია..

იკამ საყვარლად ჩაიცინა..

-კიი მოკლედ ოთახებს მიგასწავლიან მე წავედი გამოვიცვლი ვახშამზე შევხვდებით!

ოთახში ასვლის თანავე საშხაპეს მივაშურე შემდეგ კი ტანისამოსის არჩევა დავიწყე არ ვიცოდი რა ჩამეცვა ..ბოლოს კი როდესაც გადავიღალე რაც ხელში მომხვდა ის გადავიცვი თან წუწუნი დავიწყე

-ყოველთვის როდესაც მინდა კარგად გამოვიყურებოდე ვერათერს ვერ ვარჩევ რაა!

-მე მომწონს...

-მიშო? აქ რა გინდა არავინ დაგინახოსს!

-დამინახონ მერე რა ჩემი შეყვარებულის ოთახში ვარ სხვაგან ხომ არაა?

ამ სიტყვებზე ნაზად გამეღიმა მიშო კი ნაზად მომიახლოვდა და მთელი ძალით ჩამეხუტა მეც მას მივეყდენი ... მისი ასწრაფებული გულის ცემა მკაფიოდ მესმოდა რაც მაბედნიერებდაა მაგრამ არც ჩემი გული იყო წყნარად ისე მიცემდა მეგონა სადაცაა საგულედან ამოვარდებოდა!

-უზომოდ მომენატრე იანა შენს გარეშე არ შემიძლია!!

-კარგი გვაგვიანდებაა.. წავიდეთ რა რაიმეს იეჭვებენ მე არასდროს ვაგვიანებ...

-ხოო წავიდეთ წადი...

-ხელს თუარ გამიშვებ ვერსად წავალ (ვიღიმი)

-კარგი ეხლავე ...

-მიშო ...

-ხო?

-გამიშვი..

-ერთი წუთიც რაა

-გვაგვიანდება!

-კარგი..

პირველი ის გავიდა ოთახიდან ხუთი წუთის შემდეგ კი მე გავყევი.. ჩემი ოთახი ყველაზე მაღლა იყო და არცერთი ჩემი მეგობარი არ მყავდა "მეზობლად" ასერომ თავისუფლად გავაბიჯე გარეთ მიხაროდა რომ მიშოს ვერავინ შეამჩნევდა...

სამზარეულოში რომ ჩავედი ყველას თავთავისი ადგილი ჰქონდათ დაკავებული მე სამწუხაროდ მიშოს და აკოს შორის მომიწია ჩაჯდომა ეს რა ჯანდაბაა ვინ გამიჩალიჩა?!

როგორც ჩანს ვლადი და ნაი შერიგდნენ ძალიან გამიხარდა..

-აბა როგორ იმგზავრეთ ან ასე რატომ დააგვიანეთ?

-აუ ბარბი რავიცი გზაში რაღაც ეტაკა ამ ჯართს!

-ხოდა მაგიტომ უნდა წამოსულიყავით ჩემი მანქანით!

-ხო ანდაც ჩემით

წამოიძახა ალექსანდრემ..

-ოჰ რავიცი რაა..

-იკა შენ რატომ დააგვიანე?

-სანამ" პატარძალი "მიშო  სახლიდან გამოეტია და სანამ საქმეები მოაგვარა დროც გავიდა..

-მტყუანს?

ღიმილით მიუგო მიშომ

-კაი ხო შეიძლება ცოტა მეც ვალოდინე..

-ჰაჰ რა ტიპები ხართ

ღიმილით მივუგე ბიჭებს..

მიშოს დიდად არ სიამოვნებდა ალექსანდრეს გვერდით რომ ვიჯექი მაგრამ არაფერი არ შეუმჩნევია ვაღიარებ დიდი მოთმინების უნარი აქვს...

-აბა ბიჭებო და გოგოებო დღეს არ ვსვავთ?

წამოიყვირა დემემ

მე მალევე გავეცი პასუხი

-მე პას!

-მოკლედ არც სვავ აღარც ეწევი..

-რამეს ხომარ გვიმალავ მამიდაშვილო?

-ჰაჰ კი ვლადი ... იცი მეე ...

-ამოღერღე ახლა ჰაა!

ნაია მოუთმენლად ელოდებოდა ჩემს ახსნა განმარტებას..

-კახეთის მერე ორჯერ კიდე დავთვერიი ხოდაა ისეთი მისახედი გავხდი დამიჯერეთ დალევა შემძულდა

გადავიკისკისე.. ამსიტყვებზე მიშომაც ჩაიღიმა

-ოო კაი რაა დღეს ყველა ვსვავთ!!

-კარგით ახლა ნუ დააძალებთ

გამოხტა ალექსანდრე..

-ოჰ ნახე თავის გოგოს როგორ უფრთხილდება

წაისისინა კრისტინემ

-არავის გოგო არ ვარ მითუმეტეს კი ალექსანდრესი ! გმადლობთ მადა აღარ მაქვს ჩემს ოთახში ავალ თავს ცოტა შეუძლოდ ვგრძნობ დავისვენებ!

-კარგი იანა მაპატიე ახლა არ გაიქცე რა ნუ გოიმობ!

-იანა კრისტიმ უბრალოდ იხუმრა მართლა ჩემი გოგო კიარხარ რაიყო რას ბავშვობ?

-ჰაჰ კრისტინე ანუ ცუდად ყოფნა გოიმობა გახდა? მოკლედ შენი თავი არ მაქვს წავედი მე! და კიდევ ალექსანდრე ბავშვური საქციელები შენსკენ მოიკითხე!

-ოჰ დაგვტუქსა ქალბატონმა იანამ!

წაისისინა კრისტინემ !
დემეს დიდად მისი საუბარი არ სიამოვნებდა მაგრამ ხმას არ იღებდა დემეს ლოყაზე ვაკოცე და ახლა მე გადავხედე გველური გამოხედვით კრისტის

-აბა კარგ ქეიფს გისურვებთ..დემე ჩემო ცხოვრება მართლა ცუდად ვარ თორემ ხოიცი არ წავიდოდი..

-კარგი არაუშავს ხვალ აანაზღაურებ!

ღიმილით შემომხედა დემემ და მანაც ლოყაზე მაკოცა

-ტკბილიძილი ბარბი..

-კარგად ქაჯო!

იკამ ჰაეროვანი კოცნა გამომიგზავნა და ფართოდ გამიღიმა ..

მოკლედ ყველა თბილად დამემშვიდობა და როგორც იქნა ოთახში გავეშურე!
ტანზე გავიძრე და საღამურები გადავიცვი მართლაც დაღლილი ვიყავი მაგრამ ვერ ვიძინებდი მიშო აქ იყო ჩემთან ძალიან ახლოს!!
სადღაც ნახევარი საათი ლოგინში ვიწრიალე შემდეგ სოც ქსელში შევედი როდესაც ესეც მომბეზრდა თვალები დავხუჭე და დაძინებას შევეცადე..მაგრამ კარის ხმამ გამომაფხიზლა ლოგინიდან უეცრად წამოვხტი ...

-მიშო აქ რა გინდა კარგი რა ვინმე დაგინახავს!

-მეძინება.

-ხოდა წადი დაიძინე შენს საწოლში!!

- მე შენთან მინდა!

ტანისამოსი სწრაფად გაიძრო და გვერდით მომიწვა შემდეგ კი მისკენ მიმიხუტა..

-დალიე სასმლის სუნად ყარხარ!

-ბოდიში ბიჭები არ მომეშვნენ..

თავი ავწიე დამის გამომწვევ ტუჩებს დავეწაფე შემდეგ კარგად მოვკალათდი და მის ნაზ და დაკუნთულ მუცელზე თითების თამაში დავიწყე ..

-აუუ მეღატუნებაა

-ოჰ მოითმინე ცოტახანი!

-მოიცა!

ეს თქვა  და ზემოდან მომექცა და ჩემი წვალება დაიწყო

-კარგი აღარ შემიძლია მიშო სიცილისგან  ცუდად გავხდებიი

სიცილისგან სიტყვებს ძლივს ვუყრიდი თავს..მიშომ ნაზად მაკოცა ტუჩებში და შემდეგ ისევ მოკალათდა და მასზე მიმიხუტა ..

-ძილინებისა მიშო

-შენც ჩემო სიყვარულო!

მიშოს მალევე ჩაეძინა მე კი მის წყნარ და ლამაზ სახის ნაკვთებს ვაკვირდებოდი..უეცრად კარზე კაკუნის ხმა გაისმა მიშოსგან თავი ისე გავითავისუფლე რომ არ გაჰღვიძებოდა საძინებლიდან ხალათ მოცმული გამოვედი და მისაღებს მივაშურე..

-ალექსანდრე ამ შუაღამისას აქ რა ჯანდაბა გინდა?

-ვიცოდი რომ არ გეძინებოდა ასერომ შემოგიარე სტუმარს მიიღებ?

-არა წადი აქედან საშინლად გამოიყურები დაიძინო აჯობებს!

-შენს საწოლში ჩემი ადგილი არ მოიძებნება?

-არაა ! შენ სულ გაგიჟდი ხომ წადი ახლავე!!

-რა მოხდება ერთი ღამე ჩემთან ერთად გაატარე მე მხოლოთ ეს მინდა შენი სხეული მინდა რომ ვიგრძნო! რა მოხდება ერთი ღამე გავერთოთ და თავს დაგანებებ გპირდები!

ამ სიტყვებზე საშინლად გავბრაზდი ალექსანდრეს გვარიანი სილა ვუთავაზე და კარგად გამოვლანძღე..

ამ სიტყვების მოსმენის შემდეგ თავი საშინლად დამცირებულად ვიგრძენი კარი დავკეტე და იქვე ჩავიკეცე ტირილი დავიწყე .... თავს ვერ ვიკავებდი ..მიშო საძინებლიდან ნახევრად თვალებ დახუჭული გამოვიდა..არ მინდოდა რომ შეემჩნია ჩემი ცრემლები ასერომ სახე სასწრაფოდ გავიწმინდე და ფეხზე წამოვხტი..

-მეგონა ახლა შენ გამეპარე..სახეზე რა გჭირს ? შენ რა ტიროდი?!