"TEKA, TEKA. Nahihilo ako," sabi ko at inabot ang pingpong ball sa kanya.
"Guuurl, tipsy ka na yata," sabi ni Kim. "Ang ganda ng party mo!"
I just finished another round of beer pong against Ezra and Oliver. Binilang ko sa utak ko kung nakailang laro ako, to prove my point that I'm not drunk yet. I'm not planning to get drunk.
"Wait. Panalo ba tayo?"
Kim laughs, sprinkling some of her saliva on my face. I hear a few people from our side of the table chuckle.
"Natalo natin yung tatlong rounds."
"Whaaat?"
"You're terrible," Ezra says, a teasing smile on his face.
Nag-bow ako sa harap nila at naghiyawan sila at palakpakan. I feel a little head rush. I really hate attention, but I'm feeling brazen tonight. Bigla na lang kasi nagkaroon beer pong. Pinuntahan ko ito kaysa sa karaoke. Baka hindi ako makatanggi roon.
Hindi ko masyadong nakikita si Andy matapos ang prom. After namin magsimula, bigla na lang siya nawala. At nakaramdam ako na baka galit siya sa akin, which is hypocritical, since siya ang nagsabi na kailangan ko kausapin si Franco.
Psh. Bahala siya. I can take my liquor thankyouverymuch. I don't need his guidance. But I'm also hungry. Pumunta ako sa food area, a part of me hoping that he's there, pero gaya kanina, sina Jam at Michael lang ang nandoon, nagmamando sa katabing make-shift bar. Sa likod nila ay mga casual na nagkekwentuhan na batchmates ko habang nagpapapak ng chips at chichirya.
"Refill?"
"Yes, please. Salamat dito hah. Boring siguro ang party ko kung wala kayo."
"Nah. Small thing," sabi ni Michael at inabot ang pang— ilang baso ko na ba ito ng sangria? "Hindi ko nga ito nagawa sa sarili kong party."
"Kasi maaga kang nalasing? Oh wait— kayong dalawa pala!"
He shakes his head. "Well, aren't you chatty tonight. Don't sass me or I might fall in love with you."
Napahalakhak si Jam. "May side ka palang ganito. Anong mayroon ngayong gabi?"
They both stop what they're doing, peering at me curiously. I mean, halata namang nakarating na sa kanila yung sa gazebo. That got out of hand. Ayaw ko ng drama. Pero nakita ko rin sa mukha nila ang concern.
Napakibit-balikat lang ako. "Wala lang. Tipsy lang ako."
"Tipsy? Naubos na namin red wine ng Daddy mo para sa sangria. Estimate ko nakatatlong pitsel ka na."
"Huwag ninyo nga ako sisihin. Ang sarap eh. Kasalanan ninyo ito kung bakit mas pinaganda ninyo ang party."
Michael winces. "Just wait until tomorrow when you wake up."
I drain my glass until it's half-empty. I really like this mix. Para lang siyang juice. Citrusy in taste and cold in the mouth, but I feel the heat of the brandy from neck to my stomach. I feel my body loosen and all the stress from prom drifting away. This would be much better if I had time to change into casual clothes, gaya ng karamihan na umuwi muna bago pumunta rito.
Alam ko na sa wakas kung bakit hindi ko nakikita si Andy. Kasi puno ng finger foods ang table. He's probably cooking right now, just to feed us hungry pigs. I feel like an ass. Kasi pakiramdam ko party niya rin ito pero ito ako nagsasaya tapos siya yung nagmamando. Sa sobrang busy ko sa kabila hindi ko napansin.
May French fries, chips, lumpiang shanghai, onion rings, at mga dips. Andy's favorite snack are meatballs, and they're absurdly delicious. Lagi siya nag-e-experiment gamit ang iba't ibang sauce. He likes the concept of baking; that it's not only for pastries.
Mukhang mainit-init pa pero paubos na. Agad akong sumubo ng isa. The meatball tastes sweet and sour, with a hint of cinnamon. I groan. He always sneaks cinnamon into everything. Kahit hindi rapat angkop, gagawa siya ng paraan para mag-work. And he's pretty damn good at it.
"Ang ganda ng party mo, Nicole," sabi ni Misha mula sa isang rattan chair. She's with Hannah, Xavier, Ralph, Ivy, and Patrick, playing Jenga. I think it's another drinking game.
Hannah pats the space beside her and I sit. We're on speaking terms now. People are really nicer when there's alcohol.
"Uhh... Sorry nga pala sa nangyari sa inyo ni Franco. Ang gago lang."
Tumango lang ako, hindi pa rin sigurado sa isasagot. To be honest, mas naba-bother ako na nag-iisip ako ng rehearsed line o explanation kapag may naki-sympathize kaysa sa closure mismo na nangyari sa gazebo.
"Ugh. Cheaters," sabi ni Ivy at nirolyo ang mga mata.
"Dapat kasi ako na lang sinagot mo eh," sabi ni Xavier.
Napangisi ako. "Hindi mo ako niligawan."
"Hah? Hindi ba?" tanong niya at napailing. He puffs his cheeks and exhales. "Shame. Looking at you right now, nagsisisi ako."
It's really hard to tell if the boys in my class are flirting with me, or just teasing me. They usually leave me alone with my books and reviewers, respecting my bubble. I'm more likely earning their respect than earning their pogi points.
"Nakatira si Andy sa ibaba ninyo, 'di ba?"
Tinanguan ko si Hannah.
"Single ba siya?"
"Sa pagkakaalam ko. Hindi kasi namin napag-uusapan."
"Pero 'di ba, best friend ka niya? 'Di ba rapat alam mo?"
Napatikhim si Misha. "Ang swerte mo kay Andy, Nicole. He's one of the good ones. Bakit hindi naging kayo? As in buong high school, never ninyo sinubukan o naisip man lang?"
My automatic response would be it's because it would be weird. Instead, I just smile and look around, adoring all of his hard work. He should be here. I think Hannah and Misha are interested. Bagay siya kahit sino sa dalawa.
"Bakit ngayon ko lang siya napansin?" tanong ni Hannah sa grupo. "Like, I've always thought he's cute. Must be the suit."
"Crush ko na siya rati pa," bulong ni Misha at napayuko. Nanlaki ang mga mata niya at nilingon ako. "Please. Huwag mo sabihin sa kanya."
Hannah scoffs. "I think he already knows, Mish. Ang obvious mo kaya."
Everyone agrees with Hannah and they start teasing Misha, but this is a WTF moment for me. Hindi ko alam. Wow. I'm really oblivious. Sa sobrang reserba ko sa sarili ko, hindi ko napapansin ang mga nagkakagusto kay Andy.
Gwapo naman talaga si Andy, objectively. Pero sa kawalan niya ng love life, hindi ko ma-imagine na may girlfriend siya. Hindi nga siya clingy kay Megan noon.
"Hindi pa siguro. We don't really talk about it."
Natahimik lahat at nilingon ang namumulang si Misha. Huli na para ma-realize ang nasabi ko. Hala. Iniisip niya siguro na walang pake si Andy sa kanya. I mean, technically... But I don't want to make her feel bad.
"Kuha lang ako drinks," sabi niya at mapaklang ngumiti.
I watch her go. When I look back at the others, nagsimula na silang maglaro ulit, maliban kay Hannah na tinitingnan ako gamit ang mga mala-pusa niyang mata. She clears her throat, looking back at the game, like I'm dismissed.
"Sali ka next game, Nicole?" aya ni Ralph.
"Huwag," sabi ni Hannah. "Marami na yata siyang nainom. You don't want to get wasted at your own party, right?"
Inubos ko ang drink ko bago tumayo, as steadily as possible, sinundan si Misha na nakasandal sa railing. Nakatitig siya sa ibaba. She's not contemplating what I think she's thinking with what I just said, right? Kumaripas ako papunta sa kanya.
I feel Hannah's eyes on the back of my neck. I have to apologize to her friend, and prove that I can take my drink. Damn these heels.
"Tungkol nga pala sa sinabi ko—"
Napatalon siya. "Oh! Ginulat mo ako."
"Sorry, sorry! I mean, ngayon at sa sinabi ko kanina."
"Hindi. Okay lang—"
"Hindi. Hindi okay," pilit ko at sumandal din, bahagyang may pwersa. I suddenly feel light-headed. These heels really don't help my tipsy state. "Nasira ko ang gabi mo."
"Uy hindi naman."
"I've known him for years, but he doesn't exactly tell me everything. He likes Marvel movies, has an obsession with The Office, and sometimes quotes Game of Thrones. Ayaw niya yung final season, though. So ilagan mo yung topic na 'yon. Tapos mahilig siya sa Cinnabon," I pause. Aware ako na naglilitanya na ako pero 'di ko mapigilan ang sarili ko.
"Bakit mo sinasabi sa akin ito?" tanong niya at napahagikgik.
"He's a really private person."
"Alam ko, alam ko," sabi niya. "Kaya nga crush ko siya. Matagal na. He's so laid-back, and loud with the guys, pero may pagka-mysterious din. Part ng appeal niya iyon," paliwanag niya. She has this misty-eyed look on her face. Uh-oh. Possibly, mas malalim pa yata ang nararamdaman niya.
"He's great," I say, like I'm tasting the word. "Pero once na nakilala mo talaga siya, what's inside, it's great, too."
"Sinasabi mo ba ito kasi sine-set up mo ako sa kanya?" nahihiya niyang tanong at muling namula.
Hindi ako makasagot. Pero kita ko ang bahagyang pagliwanag ng mukha niya. She's really pretty. Gaya ni Andy, si Misha yung tipong hindi mag-stand out agad gaya ni Hannah, pero mukhang magkaka-vibes sila ni Andy. She's also shorter than me, and petite. Yes. I can definitely see the chemistry.
The gears in my head start spinning, suddenly I'm formulating a plan. Tama. Bagay sila. Hindi ibig-sabihin na failure ang love life ko ay hindi ibig-sabihin na pati rin si Andy. He needs a girlfriend, not one of those girls he casually texts. Alam kong may notion na i-disregard ang mga naiisip habang tipsy, but I'm also thinking that I'm doing him a favor. Misha is a nice girl.
All this planning makes me feel woozy.
"Uhmm... Sure? I don't know. Gusto mo ba?" tanong ko. "Ano na kasi pinag-uusapan natin? Oh, right. Andy. I'm not promising anything, but..." I wink at her, or at least I think I did. Feeling ko nag-muscle spasm lang yung mukha ko eh.
"Siguro dapat maupo ka muna."
"Good idea."
Naglakad ako patungo sa bar. I hear someone calling me from where Misha is, pero isinantabi ko ito. Pabagsak akong umupo sa cooler na kakasara ni Jam, inaabot ang baso ko sa kanya.
"U-Ubos na."
Nanliit ang mga mata ko nang mahuli si Michael na hinarangan ang sangria. "Talaga ba?"
Michael groans. "Andy specifically told us to look out for you."
Dumaan ang malamig na hangin, pero may kakaibang init akong naramdaman sa katawan ko. Thanks to the sangria and nothing else.
"Ginawa ninyo sana iyan bago ako nakipag-beer pong."
"Hindi namin inakala na sasali ka sa mga ganyan."
"Bakit? Ako ba yung tipong hindi sumasali sa mga laro? Masyado ba akong seryoso?" Gaya ng sabi ng gago na 'yon.
"Woah, woah. We're just looking out for you," Michael says and raises his hands in surrender.
Napanguso si Jam, na tila nalungkot sa outburst ko.
"Sorry. Sorry. Tama kayo. No more refills. I should look after myself now that I'm single."
Sinulyapan nila ang isa't isa. I resist the urge to bury my face in my hands. I don't feel like crying. Pero bigla akong tinamaan ng hiya.
"Okay, okay," Jam relents. "Pero last mo na talaga ito."
Napangisi ako na parang batang pinagbigyan bilhin yung gusto niya sa Toys R Us. Inabot ni Michael ang sangria sa akin.
"Actually, isa pang glass sana."
"Nicole!"
"Hindi para sa akin! Para kay Andy."
"Sinabi mo sana agad."
Nagpasalamat ako matapos kunin ang drinks. Napansin ko na mas maraming ice yung isa at ipinaliwanag ni Jam na akin daw iyon, to water down the alcohol. Napaismid ako. I hear myself laughing wickedly in my mind. Ipagpapalit ko nga mamaya. Not like Andy will notice.
Dumaan ako sa fire exit, shortcut patungo sa kwarto ko. Magpapalit ako ng damit. The iron creaks under my weight. Kailangan ko magdahan-dahan at balikan ang isa pang baso. Nahuli ko si Farrah na sinisilip ako, pero hindi niya ako tinawag. I'm Nicole, daughter of a Mojica, smuggler of sangria.
We used to sneak in here as kids. Andy, hiding from his household chores, and me, procrastinating from my assignments and reviewers. Si Kuya Andrei kasi ang dating may-ari ng kwarto ngayon ni Andy, at kaunting puppy eyes ko lang at hindi niya sinusumbong si Andy kina Tita.
Matapos maghilamos, napansin ko ang pamumula ng mga pisngi ko. My bladder is practically punching me from the inside, so I relieve myself. Hindi ako sigurado kung nahimasmasan na ba ako, pero nahilo kasi ako kanina sa pagbaba. Nagsuot ako ng t-shirt at pinatungan ng cardigan, tapos pajama pants at slippers.
Dahan-dahan akong lumabas at nag-tiptoe. It will be embarrassing to face my parents like this, but I breathe out my relief when I hear them watching TV in their room. Habang papalapit kay Andy ay naririnig ko pag-hum niya kasabay ng paborito niyang banda.
Suot niya pa rin ang attire niya sa prom, ang coat naka-drape sa isang upuan. Nakangiti siya habang may ka-text yata sa phone. It can't be memes or funny videos because he's muttering words under his breath, the way he always does when he's chatting or texting someone.
This is not a good start for... Ano na kasi rapat ang gagawin ko?
I stumble on absolutely nothing, one of the drinks sloshing my hand. Thank God it's the watered-down one. I'm such a klutz.
"Pakiramdam ko hindi nagagawa nina Jam at Michael yung sinabi ko sa kanila."
Tumingala ako. Nakita ko si Andy na nakahalukipkip at nakatingin sa akin. Hindi ko mapigilang mamula. I don't know where his phone has gone in the span of me making an entrance, o baka sa tipsy ko hindi na nagma-matter ang time-space continuum.
"Of course. I'm the life of the party," sabi ko, "o at least yung kalahati."
"Huwag kang mag-alala sa akin. I got my own party right here," he says, and as if making a point, he opens and checks his meatballs in the oven, the savory scent wafting out. "Go back there and have fun. Okay lang ako rito. Sinusunod mo ba ang rules ko?"
I don't bother answering. He shakes his head, noticing the hunger in my eyes, and pokes one using a toothpick. Hinipan niya ito bago inabot sa akin. May iba't ibang sawsawan sa kitchen island at pinili ko ang melted cheese. May tatlong bote rin pala ng Red Horse. The third one half-full.
"Para sa akin ba iyan?" tanong niya, tukoy sa sangria na binaba ko, yung less ice.
"Ito yung sa'yo," sagot ko at inabot ang nasa kamay ko.
"Parang tubig lang 'to ah."
Napakibit-balikat ko. "Ewan ko. Umakyat ka nga at pagsabihan mo yung dalawa. Gawin nila nang maayos ang trabaho nila."
Nanliit ang mga mata niya sa akin at binuhos yung tubig sa lababo. Inagaw niya ang dapat sa akin na inagaw ko sa kanya at tinungga ito. On impulse, kinuha ko ang tira niyang Red Horse at tinungga rin ito. We drain our drinks while side-eyeing each other.
On different circumstances, I will find this... sexy. I choke because of the taste and the thought. Sexy Andy. I'm surprised by what my booze-soaked brain can muster. Can alcohol just go straight to the urinary system? It's making me think inappropriate things about my best friend.
I shake my head, and it makes my world tilt and then slowly rights itself. Napapangiwi pa rin ako sa lasa. Kamukha ko na siguro yung cat meme na parang magsusuka.
"Bakit mo ginawa 'yon?" seryoso niyang tanong, pero kita ko sa gilid ng labi niya ang pagpigil ng tawa at pamamasa ng kanyang mga mata.
"Competitive yata ako kapag nakainom. Bakit iyan ang iniinom mo?" tanong ko. "Iyan ba ang ibibigay natin sa kanila kapag naubusan na sina Michael? Kailangan natin bumili pa. None of that crap."
"Hindi natin planong lasingin silang lahat. Or else, hindi na makakauwi ang mga iyan. Pero—" His words are staring to slur and his eyes become glassy and narrowed. "—kailangan nating bumili ng drinks para mabawasan ang hangover mo bukas."
"Hangover ko lang ba?"
"Fine, me too." He leans back against the island, closing his eyes. "Wow. Beers and sangrias don't mix well."
I clink the bottle to his glass. "Naka-tatlong bote ka ba naman ng Red Horse."
"Ito ang plano: I'll set a timer for this batch of meatballs, para hindi sila masunog. Sapat para mabili natin ang kailangan natin."
"Oh! Parang yung race sa TV habang nag-go-grocery!"
"Yep. But without the running, or else, we'll regret it," he says gravely.
"Oh my gosh. Lasing ka na."
"Hindi pa ako lasing."
"That's what a drunk would say."
"Hindi nga ako lasing. Although," he says, palming my cheeks between his hands, "I'm having tunnel vision and all I can see your pretty annoying face."
The room is a little swishy and I must be imagining how he looks at me. I lean against his shoulder, starting to feel sleepy. Against my side, his body is solid, but there's also this layer of heat from him. "You're like an oven."
"I'm wired hot."
"Yeah right."
He laughs, shaking a little against me. "Tara ba?"
DALAWANG KANTO MULA sa bahay namin ay ang isang 7-11 na hindi ko masyadong pinupuntahan. Kapag nagugutom kasi ako nandiyan naman si Andy. Gayunpaman, hindi ko inaasahang makita si Julia.
Napa-double-take siya, napanguso, at ibinalik ang atensyon sa customer.
"Hi Juls!" Kumaway si Andy na tila mapupunit ang kanyang mukha sa kakangiti. Namumula ang pisngi niya dahil sa lamig sa labas.
Nang hindi hinihintay ang response nito, inakbayan niya ako at dinala sa mga beverages. I snuggle closer to his body and hoodie jacket. His eyes are unfocused so I have to put my arm around his waist.
"Sinasabi ko sa'yo, Nics, ito ang solusyon sa problema natin bukas," sabi niya at kinuha sa ref ang dalawang transparent sports drink. I let him take the lead, kahit sa akin nakasalalay ang parehong bigat namin. His hair has turned into tousled curls over his forehead, all the while smiling like a goofball.
And it's there, on an overrated convenient store, watching him pick between two bananas, that I have a horrifying realization.
Andy... is indeed cute. I really see the appeal.
Not in an I'm-attracted-to-him way. He will always be my best friend who I'd seen naked when we were kids, picked his boogers and flicked them in the air. I can feel the definition of his arm around my shoulder, and his smirk is also cute. Ilang beses ko nang nakita iyon na alam kong may total assessment na ako — that he's objectively interesting-looking.
"Hoy, kaya mo ba mag-isa?" sabi ko at marahang lumayo sa kanya. Bumagsak ang braso niya sa side niya. "Kakausapin ko lang si Julia."
"Noooo. Huwag mo akong iwan."
"Clingy ka pala kapag nakainom," sabi ko, "at maingay."
Pumunta ako sa cashier at nagsalubong ang mga mata namin ni Julia. Dumiretso ang kanyang tayo at binigyan ako ng praktisadong ngiti.
"Hindi ka pumunta sa after-party."
"Ah. Oo. Napagod kasi ako sa prom tapos duty ko ten o'clock eh." sabi niya at minwestra ang wall clock sa taas ng doorway. "Tita ko may-ari nito. Pinagdu-duty niya ako para may pera ako bago mag-college. Sa weekends."
Tumango ako. "Uhm... Tungkol nga pala sa sinabi mo—"
"Iyon? W-Wala 'yon. Kalimutan mong sinabi ko iyon," sabi niya, pinipilit iwasan ang tingin ko. "Blip lang iyon."
"B-Blip?"
"Yung sitwasyon na malaki ang apekto sa akin," sagot niya, "pero wala namang may pake. O kaya yung nangyari sa Endgame? Isang moment na pansamantalang nawala ako sa universe... at hindi ko na alam yung sinasabi ko."
Dead air ang sumunod at nagtitigan lang kami. Nilibot ko ang tingin sa store at nakumpirma ko na ako lang ang nakarinig sa kinakabahang litanya niya.
Nag-scan si Julia ng bottled water at walang-salitang inabot sa akin. I'm not really thirsty, but when I take a sip, na-realize ko kung gaano ko ito kailangan. Tila natahimik ang mga nagrereklamo kong internal organs.
Ngumiti siya muli na parang walang nangyari. "Wala ka bang ibang bibilhin?"
"Oh. Uh. Si Andy namimili pa."
On cue, may tumunog sa aisle na parang nahulog na mga produkto.
"Lasing na yata ang mokong," sabi ni Julia at napahalakhak. "Ganyan siya kapag nakainom."
Napanguso ako. Parang ang daya na ngayon ko lang nakita ang side ni Andy na ganito. At hindi ako ang pinakaunang witness. Clingy kaya siya sa iba? Maingay?
"Andy, okay ka lang ba diyan?"
Lumitaw ang ulo niya at tinaas ang braso, na parang nasa graded recitation, naka-thumbs up.
"He's okay," sabi ko. Napabuntong-hininga ako. There's no other way coming around this but to be forward. "Hey, kung gusto mo ng kausap, nandito lang ako. Dinig ko kasi kay Aaron iniiwasan mo siya."
A flicker of loneliness crosses her face, her eyes welling up, but it's gone before I can really look into it. Pinigilan kong humikab at baka mata ko naman talaga yung naluluha. Gayunpaman, tumango siya.
"O gusto mong mag-usap ngayon?"
Sasagot na sana siya nang lumabas ang isang lalaki mula sa likuran yata ng shop na naka-uniform din.
Umiling si Julia. "Busy ako eh. P-Pero available ako bukas."
Napahinga ako nang maluwag. Dahil siguro sa confession niya, pero may sudden urge ako na alagaan si Julia na parang ibon na napilayan ng pakpak. Maybe it's because I see myself in her. Not that I question my sexuality, pero yung pagiging guarded sa personality. Like she always feels the need to cover her skin.
"May phone number ka sa akin. I'll text you?"
Bigla na lang lumitaw si Andy sa tabi ko at halos maglupasay sa counter. Dali-dali niyang binaba ang mga gamit niya.
"O bakit? May sunog ba?" natatawa kong tanong.
Pinakita niya ang isang timer mula sa phone niya at nawala ang ngiti ko. Pinanlakihan ko siya ng mata. Yung meatballs!
"Julia, dali!" sigaw niya.
"Huh? Bakit?"
"It's a matter of meatballs and death!"
"I-Ito na," sabi niya at agad ini-scan ang mga items nang may panginginig, nilagay sa paper bag, at binuksan ang cashier.
Hindi ko mapigilang matawa sa theatrics ni Andy. Yung isang lalaki tinititigan kami na para kaming nasisiraan ng ulo.
"Keep the change!"
"Hah? 'Di pwede 'yon."
Nang hindi kinukuha ang resibo, hinablot ni Andy ang paper bag at hinatak ako palabas.
"Ite-text kita!"
"Okay!"
Tumakbo kami pabalik ng bahay, si Andy na seryoso at ako tawang-tawa sa likod niya. Halos matalisod na ako kahit naka-slippers na lang ako. Oh my gosh! I think I'm gonna hurl. Parang umiikot ang paligid.
Nabitawan ko ang kamay ni Andy at nadapa ako.
"Go! Go on without me!" I shout, resisting the urge to laugh maniacally. "Save yourself!"
"But I can't live without you!" he shouts back, trying to reach for my hand but can't, as if there's a force holding him back.
"May oras ka pa. Save them. Save the meatballs. Tell them I love them!"
He frowns down at me, then slowly, his face breaks into a huge grin. Napahalakhak ako at umupo nang maayos sa maduming tarmac. Inabot niya muli ang kamay ko at hinatak ako patayo.
"Sira ka talaga."