Selfish

🤯

მანქანას მთელი სისწრაფით მივაქროლებდი სახლში მეჩქარებოდა საცობებიც ჩემდა გასაკვირად არსად არ იყო..

-დედა მოვედიი

-შვილო სამზარეულოში ვარ შემოდი..

სამზარეულოში ჩაფიქრებული შევაბიჯებდი გუშინდელ ამბებზე მეფიქრებოდა მიშო მენატრებოდა მაგრამ ვერ ვნახავდი დღეს მის ძვირფას მარიამთან ერთად იყო!

-დეე მალე უნდა გავიდე და ყავა დაადგი რაა.. მარეხი ,მარიამ , მიშო? აქ რა ხდებაა?

-შვილო ისინი ბოდიშის მოსახდელად მოვიდნენ..

-მაპატიეთ ქალბატონი იანა ჩემი შვილის საქციელზე მე ვიხდი ბოდიშს...

-და  ამით რაიმე შეიცვლება მისი სიტყვები აღარ მემახსოვრება თუ უკან დაბრუნდება დრო ამით?

-იანა ბოდიში არც კი ვიცოდი  ვინ იყავი...

-მარიამ ეს არ გამართლებ არავინ რომ არ ვყოფილიყავი ამ დედამიწაზე ყველაზე უკანასკნელი ადამიანიც რომ ვყოფილიყავი მასეთი უშვერი სიტყვებით არ უნდა გესაუბრა!!

მიშო მთელი სიყვარულით მომჩერებოდა არ მინდოდა შემემჩნია მაგრამ თვალს არანაირად არ მაშორებდა!
რასაც მარიამიც კარგად ამჩნევდა

- კარგი დედა არაფერი არ გამოდის მოდი წავიდეთ მიშო გავიდეთ გთხოვ ამ სახლში გაჩერება აღარ შემიძლია !!

-არა მოიცადეთ იანა შვილო გთხოვ აპატიე რა მოგივიდა ?!

- კარგი დედა მე დიდად არ მაინტერესებს ამ სახლში ვინ იცხოვრებს! მაგრამ ერთი პირობით ვაპატიებ თუ ისიც დედამისთან ერთად იმუშავებს აქ თან თავის დაფინანსების ფულსაც აანაზღაურებს..

მარიამს უარის თქმა უნდოდა მაგრამ მარეხიმ არ დააცადა

-კარგი თანახმა ვართ ქალბატონო იანა

-კარგია მოკლედ ავალ მე ოთახში ყავას ვეღარ ვასწრებ..

სამზარეულოს მაგიდიდან ტელეფონს ვიღებდი როდესაც ალექსანდრემ დარეკა..მიშომ სახელის წაკითხვა მოასწრო და მაშინვე სახეზე ეჭვიანობა დაეტყო..

-გისმენ ალექსანდრე..

"- როგორ ხარ?.."

-შესანიშნავად .. შენ?

"- ცუდად ძალიან მენატრები.."

-მართლა მოგენატრე?? ოჰ ხოდა ორ კვირაში მნახავ

"- მოიცაა ზღვაზე ჩვენთან ერთად შენც მოდიხარ?"

სიხარულისგან რომ არ შეჰყვირა გამიკვირდა..

-კიი

"-კარგია მაშინ იქ შევხვდებით.."

-კარგი დროებით!

სამზარეულოდან გასვლას ვაპირებდი როდესაც დედამ გახარებული თვალებით მომაძახა

-ჩვენი ალეკო იყო?

-კი დედა თქვენი ალეკო იყო

-თქვენ რა ერთად ხართ ძალიან მიხარია !!

-არა დედაა რა ერთად ნუ მაცინებ..

მიშო მოთმინების ბოლო ბეწვზე იყო ..

-მარიამ აღარ მივდივართ?! მე მეჩქარება! მიგიყვანთ და მერე აღარ მცალია ხოიცი ..

-კარგით მაშინ დაგემშვიდობებით ..

-ხომ კარგად და ხვალ გელოდებით ორივეს

-კარგით ქალბატონო ეკატერინე.. კარგად იანა შვილო და მადლობა

-მადლობა დედაჩემს უთხარით ! და მარიამ იცოდე გაკონტროლებ

ამ სიტყვებზე მარიამს სახე შეეცვალა რაღაცის თქმაც სურდა მაგრამ ხმას ვეღარ იღებდა ორი ნანიჯის გადადგმის შემდეგ მოვტრიალდი და დედას მათ გასაგონად მივაძახე

-ხვალ ჩემს ოთახში "უბორკა" ჩაატარე დეე თან ისეთი მე რო მიყვარს..

-კარგი შვილო..

-ახლა გავიქეცი თორემ დამაგვიანდა

ოთახში სწრაფი ნაბიჯებით ავედი და სამსახურის ტანისამოსი გამზადება დავიწყე თან ჩემს მენეჯერსაც დავურეკე

-რაშვებით აბა მე მოვდივარ ალბათ საღამოს მანდ ვიქნები...

"-კარგი საყვარელო გელი"

მანქანა სადგომზე გავაჩერე და ტაქსით გავედი სადგურამდე ვერ ვიტანდი მარშუტკით მგზავრობას მაგრამ სხვა გზა არ იყო.. ჩემი საყვარელი მუსიკები ჩავრთე და ფიქრების სამყაროში გადავეშვი..

-მოვედით..
-გმადლობთ ინებეთ თანხა.. ნახვამდის..

სასტუმროში მხიარული სახით შევაბიჯე და ერთ საათში უკვე სამუშაოს შევუდექი მიმტანად ვმუშაობდი მაგრამ თითქმის ყველაფერი მეხერხებოდა მითუმეტეს უცხოური ენა ასერომ მოთხოვნადი თანამშრომელი ვიყავი..
ორი კვირა მხოლოდ სამსახური მაინტერესებდა არც მოწევა არც დალევა მოკლედ გამოკეთების გზაზე ვიდექი ორი კვირის შემდეგ კი როდესაც ნაიამ და დემემ ესემესებით და ზარებით ამაფეთქეს თბილისში დავბრუნდი...მიშო ყოველ დღე მესაუბრებოდა თუ როგორ ცდილობდა დაშორებოდა მარიამს მაგრამ ის არ ეშვებოდა..
რაზეც საშინლად ვბრაზდებოდი მაგრამ ვითმენდი სახლში რომ დავბრუნდი მარიამი კარებთან შემეჩეხა ჰოლს ალაგებდა..

-იანა მოხვედი..

მისი ყალბი ღიმილი მაღიზიანებდა..

-აქ ქალბატონი იანა ვარ შენთვის.. ეს ჩანთები ოთახში აიტანე!

მარიმ უსიტყვოდ გამომართვა ჩანთები და ოთახში აიტანა სამზარეულოში შესვლის თანავე ნაიას დავურეკე  ვლადიც ჩამოსული იყო ჩემდა გასაკვირად მოწყენილი გახლავდათ..

-ნაი მოვედი მოკლედ ხვალ წამოვალ მე ჩემი მანქანით ვინები მივდივართ?

-მე კრისტინეს და დემეს გამოვყვები დანარჩენები შენთან წამოვლნენ ..

-დემე ვისი მანქანით მოდის კი მაგრამ..?

-მამამისი თხოვნის ნუ აჩუქა ფაქტიურად ჰაჰ თვითონ ახალი იყიდადა..

-ვაა კარგია მოკლედ ახლა წავალ გავემზადები და წამოვალთ ხვალ , ხოდა იკაზე რამოხდა არ მისაუბრია მოდის?

-კიი ეგ და მაგის ძმაკაცი შენთან ერთად წამოვლნენ

-მაგის ძმაკაცი ვინნ?

-არ ვიცი ..

-კარგი კარგი დროებით

საუბარს რომ მოვრჩი მოწყენილ ვლადის გავხედე

-რა გჭირს ვლად?

-მედა ნაიამ ვიჩხუბეთ სერიოზულად და დავშორდით...

-კი მაგრამ რატომ?!

-გეტყვი მაგრამ არ აგრძნობინო რო იცი კაი?

-კარგი ..

-მარიამთან ერთად გამომიჭირა ოთახში..

-მოიცა რომელ მარიამთან ერთად? ამასთან?

-კიი .. ჩემი ბრალი არაა მართლა თვითონ მომახტა ტიპი! თან მერე შეყვარებული მყავსო დაიწყო ფსლუკუნი მე რამექნა მეკიარ დავსხმივარ თავზე აბაზანიდან გამოსულს

სევდიანად ჩაიცინა..

-ხოდა მოკლედ ხვალ ვეღარ წამოვალ ნაის ჩემი დანახვა არ უნდა!

-ნუ სულელობ რა ..

-არა გთხოვ ნუ დამაძალებ..

-კარგი კარგი როგორც გენებოს დედა სადაა?

- დღეს გარეთ ვახშმობენ ..

-კარგია წავალ მე დავისვენებ..

ოთახში ნელი ნაბიჯებით მივაბიჯებდი და თან მხოლოდ ის მაინტერესებდა თუ ვინ იყო ის საიდუმლო ძმაკაცი დარეკვას ვაპირებდი როდესაც ერთ-ერთ ოთახიდან მარიამის და მარეხის ლაპარაკი მომესმა..

-ეს გატუტუცებული ვლადი კარგი არჩევანია შვილო .. მთავარია ხელიდან არ გაუშვა !

ტელეფონი მოვიმარჯვე და ამ ყველაფრის გადაღება დავიწყე..

-ხო დედა მეგონა მიშოსთან რამე გამომივიდოდა მაგრამ სად ვლადი და სად მიშო ვლადიზე მდიდარი  და სიმპათიური ნამდვილად არაა ეს მიშო რა !!

-ხო მთავარია ხელში ჩაიგდო და მერე იმ წუნკალ იანასაც თავის ადგილს მიუჩენ!

მეტი უკვე აღარაფერი მაინტერესებდა ასერომ მალევე გამოვბრუნდი ოთახში ეს ვიდეო დედას გადავუგზავნე და გამზადება დავიწყე ... მალევე კარის ხმა გავიღე როგორ გაიღო და დედაჩემი ბოლო ხმაზე როგორ გაჰკიოდა მარეხის სახელს.

არ მინდოდა მიშოს ასე დაენახა მარიამის სახე მაგრამ ბოლოს გადავწყვიტე მისთვისაც გამეგზავნა ეს ვიდეო ათ წუთში მან გადმორეკა..

-მიშო არ მინდოდა ასე გაგეგო მისი ზრახვები მაგრამ არ შემეძლო რომ არ გამომეგზავნა..

"- ძალიან კარგად მოიქეცი იანა პირიქით დიდი მადლობა! სად არიან ახლა ეგ დედაშვილი?!"

- აქ დედა ლანძღავს ..

"-კარგი გმადლობ"

ტელეფონი უეცრად გათიშა და მალევე კარზე ზარიც მომესმა მივხვდი რომ მიშო იქნებოდა.. ტანზე გადავიცვი და ქვევით ჩამოვედი

-რახდება დედა?

-არაფერი შვილო მარეხი და მისი ძვირფასი შვილი სამუდამოდ ტოვებენ ჩვენს სახლს!

-და ჩემს სახლსაც ძვირფასო მარიამ!

მიაძახა მიშომ

-მიშო ასე ნუ მომექცევი მე შენ ძალიან მიყვარხარ!

-მართლა აქ რაღაც ეგრე არ ჩანს!

ტელეფონი ამოიღო და ჩემი გაგზავნილი ვიდეო სახეზე ააფარა ქალბატონ მარის! ვლადიმ ეს ყველაფერი რომ მოისმინა უფრო საშინლად გაბრაზდა

-ანუუ სააბაზანოში იმიტომ მაკოცე რომ ჩემი ფულები გაინტერესებდა?! შენს გამო შეყვარებული მეჩხუბა ამას არ გაპატიებ არასდროს!! რა სულ მდაბალი ადამიანი ყოფილხარ მადლობა ღმერთს რომ გამოგააშკარავეს! ახლა კი მიბრძანდით ჩვენი სახლიდან! სანამ პოლიციისთვის დაგვირეკია!

დედაშვილი ელვის სისწრაფით გავარდნენ სახლიდან მათ მიშოც მალევე გაყვა უკან მიშოზე გაბრაზებული ვიყავი მთელი ამ ხნის მანძილზე მარი მასთან ცხოვრობდა და მიშომ არაფერი არ მითხრა?!

-ბოდიშით დედა ვახშამი ჩაგიშხამეთ..

-არაუშავს შვილო რაც მთავარია მათი ნამდვილი სახე დავინახეთ.. კარგი მაგ თემაზე აღარ გვინდა საუბარი , შენ სადმე მიდიხარ?

-კი საღამოს გოგოები უნდა ვნახო..

-კარგი მალე მოდი ძვირფასო კარგი მამა მიყვარხართ..

ორივეს ნაზად ჩავეხუტე და შემდეგ ვლადის მივუბრუნდი..

-გაემზადე ხვალ ჩემთან ერთად მოდიხარ უარი არ მიიღება!

-ამ ყველაფრის შემდეგ არ გაწყენდა ვლადი შვილო განტვირთვა დაუჯერე იანას

ვლადიმ თანხმობის ნიშნად თავი დამიქნია მე კი გახარებულმა გადავეხვიე.. არ მინდოდა ამ გველი მარიამის გამო ვლადი ცუდად ყოფილიყო ასერომ მისი თანხმობა გამიხარდა...

სახლიდან გასულმა ირაკლის გადავურეკე მაინტერესებდა ვინ იყო მისი ძმაკაცი.. მაგრამ ტყუილად არაფერი არ მითხრა..

საღამოს მართლაც გოგოებთან ერთად გავედი..ბევრი ვისაუბრეთ და კარგადაც გავერთეთ მაგრამ მე მხოლოდ მიშო მაინტერესებდა როგორ იყო...მაგრამ მის ზარებს აღარ ვპასუხობდი