Son kez pasajın altına kalplerimizi bırakalım...
Ne güzeldik oysa biz.
"Senin de gelmene gerek yok Mavi, bunca yolu boşuna geldin? Babaannem seninde canını sıkacaktır. Bana kalırsa Efe'nin yanına dön."
"Bende geleceğim Şahin, o yaşlı kadından korkmuyorum. Bana bir şey yapamaz hele ki hasta yatağında hiç." Şahin derin bir nefes aldığında ellerini avuçlarımın içine aldım. "Buraya onu evimize götürmek için geldik değil mi? Eninde sonunda karşılaşacağız, böylesi daha iyi olacaktır." Odanın kapısına kadar gelmemize rağmen hala içeriye girememiştik. Şahin fazlasıyla gergindi. Anne tarafının kocama kin beslemenizi anlayabilirdim ama babaannesinin nefretini hiç anlamıyordum.
Şahin kapıyı tıklattığında gülümsedim. Onun yanındaydım. İçerinden tiz bir ses işitildiğinde kapıyı açmıştı. Hemen ardından içeriye girdiğimde Şahin elimi bırakmadan kapıyı kapattı. O sırada hasta yatağında iki büklüm yatan kadına baktım. Yüz hatları o kadar zayıftı ki kas hastalığına tutulmuş gibi görünüyordu. "Demek sonunda geldin..."
"Nasılsın babaanne?" Geçmiş olsun dediğimde gözleri beni bulmuştu. Bana hiç hoş olmayan bir bakış attığında yüzüme zoraki bir gülümseme kondurdum. "İyiyim bir şeyim yok, boşuna zahmet etmişsiniz..."
"Babaanne seni karımla tanıştırmak istiyorum Mavi, iznin olursa da oğlumu da yanına getirmek istiyorum. Aşağıda bizi bekliyor. Sonra da seni evime götüreceğim, bundan sonra bizimle beraber kalmanı istiyorum." Yaşlı kadının yüzünde mimik oynamazken benim mideme kramplar giriyordu. Neden bu kadar sert mizaçlıydı.
"Sana gerek yok dedim. Taburcu olduktan sonra huzurevine gideceğim. Avukatım bütün ayarlamaları yaptı." Kadının en az Şahin kadar varlıklı olduğunu biliyordum, aileleri atadan zenginlerdi. Buna rağmen kadın bir deri kemikti. Nasıl bu hale düştüğünü merak ediyordum. Şükürler olsun ki sevdiğim adam yanımdaydı. Elini sıktığımda biraz daha gerildiğini fark ettim. "Babaanne neden böyle yapıyorsun, artık küslüğe bir son vermelisin. Babamın ölümüyle benim uzaktan yakından bir alakam yok."
"Aptal çocuk... Sen sana oğlumun ölümünden dolayı mı kızgın olduğumu sanıyorsun. Benim bütün öfkem Gülya'ya... Gülya oğlumun hayatını mahvetti."
Şahin diye fısıldadığımda bütün sakinliğini kaybettiğini fark ettim. "Babam annemi öldürdü. Senin oğlun annemin katili! Sen nasıl olur da hala annemi suçlarsın. Annemin günahı yok!" Şahin öfkesinden kıpkırmızı olurken koluna girdim. Bu kadının soğukluğu beni de germişti.
"Annenin günahı sensin... Annen seni doğurarak günahların en büyüğünü işledi. Sen Korhan soyadını hak etmiyorsun. Atlarımızın kanını taşımazken sana nasıl olur da torunum derim. Bunca zaman sustuysam benim aptallığım bundan sonra susmayacağım. senden de annenden de hep nefret ettim. Bunca zaman sustum ki hata yapmışım. Sende o kadın gibi soysuzsun..."
"Yeter!" Önüne geçtiğimde bile ayakta duracak gücü kendimde zor buldum. Bu kadın ne saçmalıyordu. "Bağıma bana, bağırma! Sen benim kanımdan değilsin. Sen Kozanoğlusun! Şükürler olsun ki o soysuz da annen gibi hak ettiği cezayı buldu. O kansız da annen gibi diğer tarafı boyladı. Yoksa yemimin vardı onu kendi ellerimle öldürecektim. Oğlumu aldatan kadını ve aşığını kendi ellerimle öldürecektim."
Kozanoğlu! Neden yabancı gelmiyordu. Başımı kaldırdığımda gözleri dönmüş şekilde ona bakıyordu. Ellerimi buz tutan yüzüne götürdüğümde başımı olumsuz anlamda salladım. Duydukları ağırdı biliyordum ama o kadın da yaşlıydı. Aciz yaşlı bir kadın... "Sevgilim lütfen..." Beni iteklediğinde yatağa yaklaşarak tısladı.
"Doğru mu? Senin torunun olmadığım doğru mu?"
"Şükürler olsun ki evet!" Nasıl bir kadındı. Ellerimi ağzıma götürdüğümde kocamın yumruk yaptığı ellerine baktım. Kıpkırmızı olan elleri titriyordu. Şahin lanet olsun, diyerek tısladığında ona bir şey yapacak sandım ama yapmadan geri çekildi. Kor öfkeyle odadan çıkıp gittiğinde kadınla yalnız kaldım. "Ne var nende öyle bakıyorsun? Bu sözleri söylemek için çok bekledim. Ayağıma geleceği günü bekliyordum ki geldi. Sonunda piç olduğunu öğrendi. Şimdi git zavallı kocanı teselli et."
"Sen... Size söyleyecek söz bulamıyorum. Ayağınız bir çukurdayken yüreğinizin kin bağlaması... Zavallı olan aslında sizsiniz... Tek başınıza öleceksiniz mezarınızı ziyaret edecek bir Allah'ın kulu olmayacak arkanızdan kimse dua etmeyecek... Kime ne diyorum ki sizin gözünüz kör kulağınız sağır olmuş, şu saatten sonra ancak size Allah yardım edebilir."
Ağzında bir şeyler homurdanarak odadan çıkıp kocamın peşinden koştum. Arabaya geldiğimde korumalar kapıyı açmıştı ki oğlumun ağlama sesi kulağımı doldurdu. Dadıya diğer araca binmesini söyleyince elime oğlumun mamasını verip indi. "Şahin..." Arabaya bindiğimde kucağında oğlumla duran kocama bakmıştım. Oğlumuzu teselli etmeye çalışırken çok tuhaf görünüyordu. Bana baktığında gözlerinin dolduğunu fark edip oğlum gibi bende ona sarıldım.
Yol boyunca konu hakkında hiç konuşmamıştım ki sakinleşmesini beklemiştim. Eve geç saatler de geldiğimizde koşarak eve gitmiş bende oğlumu dadısına vererek peşi sıra koşmuştum. Sürekli kilitli olan kapıyı açtığında bende peşi sıra girmiştim. Eski yatak odası olan odada dört dönüp sürekli kutular açmıştı. En sonunda bir kutudan zarf bulup yatağa dayanarak oturdu. Bende hemen yanına oturduğumda gözleri dolu şekilde okuyordu. Bir kadının ağzından yazıldığı belli olan satırları okurken gözleri doluydu. Birkaç damla gözyaşı akıttığında uzanıp öpmek istedim. Annesi Gülya Hanım, bir mektuba koca hayatını sığdırmış oğlundan da özür diliyordu. Bir hata yaptığını ama her şeye rağmen kocasını sevdiğini söylüyordu. Evlenmeden önce hamile olduğumu bilseydim asla babanla evlenmezdim yazan yeri yüreğimi dağlamıştı. Elinden kağıt düştüğüme kocamın boynuna sarıldım.
Oysa bugün evden çıkarken ne kadar da umutluydu. Her şeye rağmen o kadını bu eve getirecek ve bakımını üstlenecekti. O ne yapmıştı ki peki, hiçbir şeyden haberi olmayan kocamı parçalara ayırmıştı. Şahin sabaha kadar gözlerini tavana dikip sesini çıkarmadı. Efe de babasının acısını anlamış olmalıydı yanına sokulup öyle uykuya dalmıştı. Onun küçük elleriyle babasının gözyaşlarını silmesi benimde ağlamama sebep olmuştu. Sonra aklıma Kozanoğulları düştü. Yalnızca bundan birkaç ay öncesinde evimize gelmişler ve kocamı tehdit etmişlerdi. Bende o gün dayanamayıp silahımı çekmiştim ki karısının gözünün önünde yapmaktan pekte onur duymuyordum. İyi ama bir adam daha vardı ve kardeş olduklarını söylemişti. Diğer adam da Şahin'in kardeşi mi oluyordu.
Şahin sabaha karşı uyumuş olmalıydı ki oğlum uyanınca babasını uyandırmaması için aşağıya indim. "Anne..." Tatlı oğlum benden su isteyince ona suyunu verip yine düşüncelere daldım. "Şahin..." Şahin hızla aşağıya inerken hemen önünü kesmiştim. "Nereye gidiyorsun?" Hangi ara hazırlanmıştı da gidiyordu. "İadeyi ziyarete gidiyorum Mavi."
"Öfkelisin Şahin, biraz sakinleşsin beraber gideriz. Lütfen..."
"Geç bile kaldım Mavi, o mektubumu okumayarak hayatımın hatasını yaptım. Şimdi gidip kardeşlerimle yüzleşeceğim. Bakalım tepkileri ne olacak?" Kardeşlerin dediğimde kaşları biraz da çatıldı. "Doğan, Kartal ve Serçe... Ne komik değil mi? Sevgili babamızın kuş sevgisi çok fazlaymış ki bütün çocuklarına bu isimleri layık görmüş."
"Bir kız mı?" Bir görümcem mi vardı? "Bende seninle geliyorum."
"Neden sorun yaşarsak yine silah mı çekeceksin?" Ben polistim. Her şeyden öte eş ve anneydim. "Evet, kocam tehlikeye düşerse çekinmem yine çekerim. Şimdi beni de götüreceksin. Yoksa eşi gibi bende seni gizliden gizliye takip ederim." Neyse ki sonradan yumuşayıp izin vermişti. Oğlumu öpüp peşine takıldığımızda en az onun kadar gergindim. Üç kardeşi olduğu için hangisine gideceğimizi sordum. Oysa en büyükleri olan Doğan'ın evine gideceğimizi söyledi. Onu hatırlıyordum. Kartal gibi sert mizaca sahip değildi, o gün ortamı yatıştırmak için elinden geleni yapmıştı. "Peki ya evde değilselerse?"
"Merak etme haber verdim, eminim ki beni kapıda bekliyorlardır." Hepsine mi dediğimde evet, demişti. Hepsini tek tek aramamıştı ama birine hepsini toplamasını söylemişti. Acaba onların tepkileri nasıl olacaktı. Bahçeli ufak bir eve geldiğimizde gösterişten uzak ev ilgimi çekmişti. Zili çaldığında elini biraz daha sıkarak lütfen sakin yaklaş demiştim. Kapıyı ben yaşlarında bir kadın açtığında gülümsedim. Bizi içeriye buyur ettiğinde içerideki iki adam da ayaklandı. Demek Kartal hiç vakit kaybetmeden buraya gelmişti.
Doğan bize ılımlı yaklaşarak hoş geldiniz derken Kartal Bey yine diklenerek öne atıldı. Bir açından Şahin'e benziyordu. Boy ve fiziği yapılarını geçtim keskin bakışları bile aynıydı. "Sabahın köründe derin neydi ki insanları telaşe verdin Şahin Bey?"
"Abinle düzgün konuşsan iyi edersin Kartal!" Şahin'in sözü bomba etkisi yaratırken dudağımı dişledim. "Ne diyorsun lan sen? Bu ne tür bir şaka?"
"Kartal otur..." Doğan öne çıktığında merdivenlerden küçük bir kız çocuğu iniyordu. Hemen annesinin yanına gidip eteklerine sarıldığında Doğan burası yeri değil demişti.
"Gürkan... Gürkan Kozanoğlu babam olur."
"İşte şimdi çizgiyi aştın. Önce aile yadigarımıza sahip çık en güzide parçayı çalmaya kalkış şimdi de babamın..."
"Yeter lan, kızımın yanında diklenip durma... Bade içeriye geçin. Sende kanıtlarla gel. Öyle her sizin kardeşiniz diyeni aramıza almıyoruz." Ortam biraz daha sakinleştiğinde Şahin olup biteni anlatmıştı. Kartal ben kan falan vermem derken Doğan bugün test yatıralım demişti. O sanki söylemlerimize inanmıştı. Zaten biriyle kardeş çıktığında diğerleriyle de kardeş olunmayacak mıydı? Tabi bu süreçten Serçe'nin haberi olmayacaktı. Şahin ve Kartal birbirlerine diklenmeye devam ederken Doğan çıkalım demiş. Bende etrafıma baksam da anne kızı görememiştim. Oğlum huysuzlanmasın diye oradan ayrılsam da Şahin onlarla gitmişti.
Sonuçlar çıkana kadar büyük bir boşluk içinde yaşamıştık. Bugün sonuçlar açıklandığında herkes buraya gelecekti. Yoksa negatif çıkarsa o Kartal'ın bize diş bileyeceği kesindi. Ama ben kocamı kimseye yedirtmezdim, o mafya bozuntusuna hiç...
"Anne cuf cuf..." Oğluma gülümserken onunla oyun oynamam konusunda epey ısrarcıydı. "Mavi geliyorlar..." Şahin'in sesiyle ayaklandığımda heyecanlanmıştım. "Onlar?" Diye sordum. Demek açıklanmıştı. "Kartal pek hoşnut olmasa da evet, kardeşim..." Demek üç kardeşi vardı. Sevinçle kocama sarılıp tebrik ettim. "Nasıl hissediyorsun Şahin?"
"Bilmiyorum sevgilim, üç gün öncesinde çok sinirliydim ama bugün... İnan bilmiyorum."
"Peki, hepsi mi gelecek?" Ben en çok kız kardeşini merak ediyordum. Evet, dediğinde heyecanla etrafıma baktım. Hazırlık yapmalıyız diyerek mutfağa gidiyordum ki belimden tutup kendine çektiğinde tatlı bir öpücük verdi. "Sen burada dur ve oğlunla ilgilen ilk günden görümcemin gözüne girmeliyim." Şahin tekrar öpüp kimsenin gözüne girmem gerekmez dese de heyecanını gözlerinden okuyordum.
"Hadi hanımlar acele edin birazdan burada olurlar..." Kapı zili çaldığında gözlerim kocaman oldu, bu kadar erken mi? Acele edin diyerek hızla mutfaktan çıkmıştım. İçeriye kapkara saçlarıyla bir kız ardından Doğan ve en son Kartal'ın girdiğini gördüm. Şahin oğlumuzu bana uzatırken hemen kendime gelerek yanına gidip oğlumu aldım. "Hoş geldiniz." Kız kardeşi elini ağzından çektiğinde abi diyerek hızlı adımlarla Şahin'e yürümüştü ki Şahinde beklentiyle kollarını açıp sarıldı. Böylesine sıcak bir karşılama beklemezken kızın ağlamaları beni de duygusallaştırmıştı.
"Sen Serçe'ye bakma ezelden duygusaldır... Kardeşim..." Doğan yanımıza gelip elini uzattığında Şahin kız kardeşini bırakmadan elini sıkmıştı. En çok çekindiğimde Kartal'a baktığımda pekte öfkeli değildi. Benim gibi herkes ona odaklandığında derin bir iç çekti. "Hadi ama Serçe bırak da biz de kucaklaşalım." Serçe gülerek gözyaşlarını sildiğinde Kartal ekleme yaptı. "Şurada anlaşalım aramızda ay farkı varken sana abi falan demem..."
Kucaklaştıklarında Şahin kocama gülmüştü. Doğan ile de kucaklaştığında sonunda bizde fark edilebildik. Oğlum halasına bakıp abla dediğinde bu defa bütün gözler beni bulmuştu. "Bir yeğenim daha olduğunu söylemeyin..." Şahin oğlumuzu kucağına aldığında "Efe halaya merhaba de..."
"Amca!" Doğan'ı gösterdiğinde beni gülme almıştı. "Evet, aslan parçası senin amcanım." Oğlum kucaktan kucağa dolaşırken görümcem bana da sımsıkı sarılıp sen şu abime silah çeken kadınsın demişti. Ne demişler şahım yürüsün.
"Evet, o kişi benim, Mavi!"
Ve yalnızca bir gün sonra evde büyük bir parti verip bütün aile kaynaşmıştım. Karşı taraf o kadar kalabalıktı ki isimlerini doğru düzgün aklımda tutamıyordum. Kızlar silah olayına fazla takılsa da hepsi harikaydı. Hepsini de çok sevmiştim. Büyük bir aileye gelin gitmek böyle bir şeydi demek. Şahin sakağımdan öpüp seni seviyorum dediğinde, bende demiştim. Onu çok seviyordum.
"Mavi abimlerimle fotoğrafımı çek... Hadi buraya gelin." Dördü bir araya geldiğinde gözlerimi kısıp güzelliklerine baktım. "Hey yaş sıralaması mı yapacağız. Serçe yanıma gel." Kartal yine huysuzlanınca Şahin gözlerini devirmiş Doğan da her zaman ki gibi olaya müdahil olmuştu. "Serçe sen benim buraya gel güzelim. Onlar ne hali varsa görsün." Serçe kıkırdayarak Doğan abisinin koluna girdi. Şahin ve Kartal yine sürtüşse de sonunda kollarını omuzlarına atıp mutluluk pozu vermişlerdi.
"Çekiyorum... Siz hep gülün!"
VE SON...
Bir gün nasip olur da kitaplaşırsak daha ayrıntılı yazacağım. ne diyelim... artık o günleri bekleyeceğiz...
Bu bölümde çok yorum alırsam ilerleyen zamanlarda özel bölüm yazabilirim.
Son kez Mafya ve Aşk serisinin sırlamasını yazıyorum.
1 - Mafya ve aşk - Tehlikeli Düşler
2 Mafya ve Aşk - Yara İzi
3- Mafya ve Aşk - Kayıp İz
4- Mafya ve Aşk - Aşkın Yüzü
5- Mafya ve Aşk - Aşka Tutsak
İnstagram: Sldakser