კარზე ზარის ხმა მომესმა გაღებას არ ვაპირებდი მაგრამ ზარი არ წყდებოდა საწოლიდან საცვლების ამარა წამოვდექი ხალათი მოვიცვი და კარი გავაღე ...
-მიშო აქ რას აკეთებ?
-რას ვაკეთებ ?
ოთახში აჩქარებული ნაბიჯებით შემოვიდა და მდივანზე მოკალათდა მე თავზე დავადექი და ველოდი ლანძღვას როდის დამიწყებდა
-რომ წახვედი დედაშენმა დაურეკა მარეხი დეიდას როგორც მივხვდი
და კითხვები დააყარა რაზეც ვერანაირი პასუხი ვერ გასცა ....
მერე გაიგო რომ მარიამს დაფინანსებაც შეუწყვიტეთ და ისიც დააყოლა დედაშენმა რომ მარიამისთვის ეკითხა ....
-და ხვდები ხომ რომ ეგ თემა ვაბშე არ მაინტერესებს?
-და შენ ხვდები რომ უბრალო გაბრაზების გამო ადამიანს ცხოვრება დაუნგრიე?
-ჰაჰ მე დავუნგრიე ცხოვრება? და საერთოდ აქ თუ შენ ძვირფას შეყვარებულზე სასაუბროდ მოხვედი სჯობს საერთოდ დატოვო აქაურობა
- მარიამის მიმართ მართლა აღარაფერს ვგრძნობ მე შენ მიყვარხარ მართლა მაგრამ ასე არ უნდა მოქცეულიყავი
-მიშო მისმინე მე მისთვის ცხოვრება არ დამინგრევია მას შეუძლია იმუშაოს და თავისი სწავლის თანხა თვითონ გადაიხადოს ცოტა გაანძრიოს ტრაკი არაფერს რომ არ აკეთებს დედიკოს ხარჯზე რომ ზის!
-ხო მარტო ეგ ზის დედიკოს ხარჯზე შენც ხომ შენი მშობლების ფულით ცხოვრობ არა?
-და შენ ჩემზე ვაბშე რა იცი?
-ყოველ ზაფხულს ვმუშაობ სხვები რომ გართობის გარდა არაფერს აკეთებენ მე გავდივარ სახლიდან და ვმუშაობ ისეთ სამსახურებში ვერც კი წარმოიდგენ და ეს სულ არ მეთაკილება პირიქით , მაგრამ ახლა ეს ყველაფერი თავის ქება გამომდის ან გაპიარება რაც ნამდვილად არ მსურს ასერომ მიშო წადი გთხოვ ვიცი შენ მარიამს ასე ადვილად არ მიატოვებ ასერომ ვერც ჩემთან ვერ იქნები რაც იყო იყო წადი ახლა გთხოვ
მიშოს რაღაცის თქმა უნდოდა მაგრამ მალევე ირაკლიმ დარეკა
-რახდება ირაკლი?
-უჰ რახან ცოცხალი ხარ აღარ დავეძებ! ეს რა ქენი გოგო ჯერ ხო ოჯახი წააჩხუბე მერე შენს გამო შეყვარებულებიც დაშორდნენ ასეთი არ მახსოვდი მართლა!
-ჩემს გამო?
-ხომ რომ წახვედი მიშო მარიამს საშინლად ეჩხუბა შენ ვინ გეკითხებოდაო ის გოგო რას იზამდაო ყველას საქმეში ცხვირს რომ ჰყოფ მაგიტომ მოგდის ეგეთი რაღაცეებიო ამ სიტყვებზე მერე მარიამიც გადაირია და მოკლედ დაშორდნენ რა მიშო სადღაც გავარდა და ვერ ვპოულობ წავედი ახლა თორე ძაან ჭოარაობა გამომდის ხვალ ფხიზელი რომ იქნები მერე გაგლანძღავ!
ტელეფონი გავთიშე და მიშოს შევხედე რომელიც დაღვრემილი სახით შემომყურებდა მდივანზე ჩამოვჯექი და მეც სევდიანი სახით დავუწყე საუბარი..
-მაპატიე ჩემს გამო შეყვარებულთან ჩხუბი მოგსვლოა ნამდვილად არ მინდოდა მასეთი რამ რომ მომხდარიყო მაგრამ თავი ვეღარ შევიკავე , უბრალოდ ჩემს შეურაწყოფას ვერავის ვაპატიებ .
- მომისმინე მე შენ არ გამტყუვნებ რადგან მას მართლაც ბევრი მოუვიდა მაგრამ იმაში ნამდვილად გამტყუვნებ რომ საწყალი ქალი სამსახურიდან გაუშვი
- რას ვიზამ მე ასეთი ვარ და ვეღარ შევიცვლები მოკლედ თუ მორჩი ჩემს დამოძღვრას შეგიძლია წახვიდე საშინლად მთვრალი ვარ უნდა დავიძინო თორემ ისევ რაღაც სისულელეებს ჩავიდენ როგორც გუშინ ..
ბოლო წინადადებაზე მიშო საშინლად გაბრაზდა მდივნიდან ელვის სისწრაფით წამოხტა და მეც ხელის უხეში მოქმედებით ამიტაცა კედელზე მიმაკრა და ხელებით მჭიდროდ დამიჭირა
-რა თქვი შენ ჩვენი გუშინდელი ღამე სისულელედ ჩათვალე?
მე შენ მიყვარხარ და რაც გუშინ მოხდა არც სისულელე არაა და არ გაბედო და სიმთვრალეს არ დააბრალო მაგას არ გაპატიებ იცოდე!
- ხელი გამიშვიი !! ხო სისულელე იყო და მეტი არაფერი! მორჩა ახლა წადი !
- და რომ არ წავიდე რას იზამ?
მის ცხელ სუნქვას ჩემს სხეულზე ვგრძნობდი რომელიც ძალიან მაბნევდა და თავგზას საბოლოოდ მირევდა
-წადი მეთქი !
-არსად არ ვაპირებ წასვლას!
ამ სიტყვების შემდეგ ნაზად მომიახლოვდა და ჩემს ტუჩებს გამომწვევად შემეხო შემდეგ მისი ნატიფი ხელები სხეულზე ამისრიალა .. უეცრად უკან დაიხია და გზა დამითმო
-თუ არ გინდივარ შეგიძლია წახვიდე
ამ სიტყვების გაგონებაზე მაშინვე მოვწყდი ადგილს მაგრამ ტყუილად მალევე ისევ მის კლავებში აღმოვჩნდი
-შენ ხომ თქვი რომ შემეძლო წასვლა ახლა თუ შეიძლება ხელი გამიშვი
-კი შენ შეგიძლია წახვიდე მაგრამ მე არ შემიძლია შენი გაშვება!
მალევე ტუჩებზე დამეწაფა მე კი ვცდილობდი ყველანაირად თავის დახწევას მაგრამ არ გამომდიოდა ჩემი ვნება ჩემს სიჯიუტეზე ძლიერი აღმოჩნდა ... ხალათი სასწრაფოდ გამაძრო მეც მისი მოქმედება გავიმეორე მალევე საწოლში აღმოვჩნდით..
-არასდროს არ ვაპირებ შენს დათმობას იანა და ეს დაიმახსოვრე!
ამ სიტყვებზე ნაზი ღიმილით ვუპასუხე და მის ნაზ და გამომწვევ ტუჩებს დავეწაფე .. მის გამაგრებულ ორგანოს ვგრძნობდი რაც უფრო მაგიჟებდა
შარვალი მთელი სისწრაფით გავაძრე და ზემოდან მოვექეცი
და მისი ორგანო ჩემში აღმოჩნდა ..
მან ხელები წელზე მომიჭირა და მოძრაობაში "დამეხმარა" შემდეგ რომ დავიღალე უკვე მან აიღო "სადავეები ხელში" და ის მომექცა ზემოდან ორივე ერთდროულად მივახწიეთ სიამოვნების ზენიტს
სრულიად გადაღლილი ჩემს მკერდზე მოკალათდა ... მისი სწრაფი სუნთქვა ჩემსას რიტმულად ერწყმოდა მიყვარდა
ის უკვე მარტო ვნების გამო აღარ მჭირდებოდა მე მისი გულიც და სხეულიც ორივე მჭირდებოდა!
-იანა მიყვარხარ!
ოხ ჯანდაბა ეს ტელეფონის ზარი ყოველთვის ყველაფერს რატომ აფუჭებს? მიშო საწოლიდან წამოდგა სიგარეტს გაუკიდა და ტელეფონს უპასუხა..
-გისმენთ .. მარიამ
მისი საუბარი გარკვევით მესმოდა
"-მაპატიე გთხოვ მიშო მე შენ ძალიან მიყვარხარ გთხოვ შემირიგდი ასეთ რაღაცას აღარასდროს გავიმეორებ იმ ვიღაც გოგოს გამო რატომ უნდა დავშორდეთ ერთმანეთს??"
-ყველაფერი დასრულდა მარიამ აღარ დამირეკო!
ტელეფონის გათიშვას აპირებდა როდესაც მისი ხმა ისევ გაისმა!
"-თუ მიმატოვებ იცოდე თავს არ ვიცოცხლებ!"
-რა სისულელს ბოდავ?!
"-ან ეხლავე მოხვალ ჩემთან ან თავს მოვიკლავ გეფიცები!"
ტირილს უფრო და უფრო უმატებდა ძუკნა მანიპულატორი!!
-კარგი გამოვდივარ დაწყნარდი ნუ სულელობ რაღაცეებს!
ტელეფონი გათიშა და სევდიანი თვალებით შემომხედა მე კი გაბრაზებული ლოგინიდან წამოვდექი და მისი ტანისამოსის ძირიდან აკრეფა დავიწყე თავს ვიკავებდი მაგრამ ცრემლები თავისით მოდიოიდნენ მან ხელი მომკიდა და მჭიდროდ ჩამიკრა გულში რაზეც უფრო ავქვითინდი
-მაპატიე გთხოვ მართლა არ მინდოდა ასე მომხდარიყო მაგრამ ის მართლა ჩაიდენს ამას მე ის კიარა მისი მშობლები მეცოდებიან!
-წადიი მე ხომ თავიდანვე გითხარი წადი თქო?!
-მივდივარ მაგრამ არა იმიტომ რომ არ მიყვარხარ ძალიან მიყვარხარ!
უბრალოდ სხვა გზა არ მაქვს
- მიშო მიყვარხარ...
ამ სიტყვებმა მისი გაოცება გამოიწვია შემდეგ კი უფრო ჩამეხუტა და ტუჩებზე მთელი ძალით დამეკონა
-ახლა კი წადი მიხედე მარიამს!
მის თბილ სხეულს მოვშორდი და ისევ ლოგინში ჩავწექი ლოგინში რომელიც მის გარეშე ცივი და ცარიელი იყო ... გავიგე როგორ გაიხურა კარი და მეც თვალები დავხუჭე ვცდილობდი ამ თემაზე აღარ მეფიქრა მაგრამ ტირილს ვეღარ ვიკავებდი და პატარა ბავშვივით ავქვითინდი ...
მთელი ღამე არ მეძინა და მხოლოდ ვტიროდი... არც კი მახსოვს როგორ ჩამეძინა დილით კი ზარმა გამომაღვიძა..
-გისმენთ..
-მიშო ვარ დილამშვიდობისა როგორ გეძინა ? უკვე მენატრები ..
-მარიამი როგორ არის?!
-კარგად არის მაგრამ ვერ დავტოვე... მოვახელთებ თუ არა მაშინვე შენთან გამოვალ
- არაა საჭირო ორი კვირა ქალაქში არ ვიქნები ..
- სად მიდიხარ?
-სხვაგან ახლა უნდა გავთიშო.. ნახვამდის ..
ტელეფონი სასწრაფოდ გავუთიშე რადგან რომ ეთხოვა ალბათ თავს ვერ შევიკავებდი და დავრჩებოდი
მართალია არაფერი საქმე არ მქონდა უბრალოდ მისგან გავრბოდი რადგან ჩემს გრძნობებში ბოლომდე გავრკვეულიყავი ..
-დედა როგორხარ?
-არვიცი იანა როგორ უნდა ვიყო მარეხი მოვიდა მემუდარა დამაბრუნე სამსახურშიო არ ვიცი რა ვქნა..
-მაგ თემაზე საუბარი არ მსურს რაც გთხოვე ის გააკეთე და ხო ორი კვირით ქალაქიდან გავდივარ და იცოდეთ
-სად შვილო?
-არ ვიცი უნდა ვიმუშაო..
-აი ეგ შენი უაზრო ახირებები არ მესმის რა რათ გინდა სამსახური არაფერი შენ არ გაკლია..
-ხო მაგრამ მთავარია შრომის ფასი იცოდე ადამიანმა
-კარგი კარგი როგორცგინდა სახლში გამოივლი?
- კი
-კარგი დროებით რომ მოხვალ ვისაუბროთ
-კარგი კარგი...