Selam canlarım,nasılsınız inşallah iyisinizdir.❣
Yorum sınırı 1000 yorum❣(Çabuk doldurun bea bölümleri hızlı yayınlayım 😂🤭😅❣)
Seviliyorsunuz,keyifli okumalar der kaçarım ❣
BEYAZ'DAN...
Merdivenlerden aşağı üzgün ve kötü bir halde inerken Kara'nın kaldığı odanın kapısı açıldı. Kara sersem bir hâlde dışarı çıktı. O kapının ağzında bana bakarken ben merdivenlerin üçüncü basamaklarında akan gözyaşlarımı silmeden bende ona baktım. Oda duyduklarına bir anlam veremiyordu, benim gibi kabul etmek istemiyordu belki.
Kim böyle kara bir haberi kabullenirdi?
Kim inanırdı daha beş yaşındaki güzel Berfin'in cennet kuşu olduğuna...Koşarak gidip ona sarıldım. Bu haberin gerçek olmasını istemedim.
Bana hiç bir tepki vermedi. Ben göz yaşlarımı durduramazken onda tık yoktu. Göğsünden itip onun yüzüne baktım.
"Yeter be adam, yeter...Tepki ver...Üzül, ağla.." Bakışlarını yere indirince artık bu haline dayanamadım. Ellerimle göğsüne vurdum. Bağırdım çağırdım.
"Bir şeyler söyle Kara! Artık böyle davranma! Böyle ketum, vicdansız olma! Bir tepki ver be adam senin yeğenin öldü! Yeğenin! Daha beş yaşındaki yeğenin.. "
"Berfin.."
"Asi sen odaya dön."
"Bırak beni abla!"
Arkamdan duyduğum ağlama sesleriyle arkamı döndüm. Burçin, Bora, Nazende Mirto, Pınar, Asiyi görünce kafamı yere eğdim. Bugün çok iyi anlamıştım kara haber tez yayılır tezi çok doğruydu.
************
Herkesin gözünde yaş ortalıkta dolanıyordu. Haber bütün Mardin'e yayılmıştı. Selası bile verilmişti Berfin'in...Öğlen defnedilecekti. Gelen kadınlar içerdeyken erkekleri Kara dışarı avluya alıyordu. Mürdüm konaktan Hacer abla ve Fatma ablada yardıma gelmişti. Mutfaktaki çayları tepsiye koyarlarken.
Avluda bir hareketlilik oldu. Mutfaktan çıkınca Cihangir abiyi gördüm kalabalığın içinde bitik bir halde kucağında baygın Ela ablayı içeri götürdü. Kim bili kaç sakinleştirici yemişti...
Nizo anne Hizo babanın durumları da kötüydü. Hizo baba erkeklerin yanına geçerken Nizo annede içeri girdi. Kara'da peşlerinden içeri girince bende hızlıca mutfaktan çıkarak Kara'nın peşinden gittim. Merdivenlerden yukarı kata çıktı. Odamıza çıktığını anlayınca arkamı döndüm.
Cihangir abi odadan çıktı. Kara merdivenlerde omuzunun üstünden kardeşine baktı. Tekrar kafasını önüne çevirdi. Merdivenleri çıkmayı bırakıp Cihangir abinin karşısına geçti. Elini omuzuna koydu bir baba gibi, güç vermek ister gibi.
Cihangir abi kafasını Kara'nın göğsüne dayadı.
"Çok zormuş abi...Bu acı çok başkaymış.."
Cihangir abi kayarak yere düştü. Kara'nın kucağında ağlıyordu.. Göz yaşlarımı hızlıca sildim. Onların yerinde olmayı hiç istemezdim Allah güç, sabır versin. Ne zor şeymiş evlat acısı, Berfin her saniye gözümün önüne geliyordu. Kara kardeşine destek vermek için konuştu.
Güçlü ol. Bir evladınız daha var."
"Abi şuradan bir şeylerimi aldılar...Acıyor burası...Ateşler içinde yanıyor.." Cihangir abi kalbini vurarak gösterince içimden iyice bir şeyler koptu. Allah'ım ne zor şeymiş evlat acısı..
"Tamam abim...Anlıyoruz seni sakin ol...Bak Ela'nın da, Mirza'nın da sana ihtiyacı var."
"Bana değil. Berfin'i geri versinler bize. Bak biz eski halimize döneriz...Mirza ablasını sorunca biz ne diyeceğiz ona.."
"Meriç, Mirza ile ilgileniyor sen kendini topla." Cihangir abide Karanın kollarında acısına yenik düşerek bayılmıştı.
Kara arkasını dönünce beni gördü. "Aşağıdaki sağlık görevlisini buraya sal."
"Tamam .Hemen salıyorum ."
Koşarak aşağı indim. Bora abiyi görünce ona durumu anlattım.
"Tamam Beyaz ben hallediyorum."
*****************
Üç gün geçmişti koskoca üç gün...Hâlâ gözümün önünden gitmiyordu Berfin'in küçücük bedeninin toprağa verilişi...
Şu ölüm diyorum ne kötü şeydi, hele birde sevdiklerimizi bizden vakitsiz alınca daha kötüydü. Ama sonra düşünüyor insan geri kavuşmak var diyorsun, burada bitmiyor ki. Ayrılık sadece tekrar buluşması olacak bir ayrılık. Ela yenge baygın ve kaç tane sakinleştiricinin etkisiyle mezara gidemedi...Kendine geldiğinden beride ne ağzını acıyor ne bizimle konuşuyor. Sanki Berfin giderken ondanda bir şeyler alıp gitti.
Evde başka bir yas daha vardı
Kartal cenazenin ilk günü gelip bugün geri dönüş yapacaktı ailesiyle. Ama Gül gelmemişti cenazeye. Arayıp ne abisine ne yengesine baş sağlığı bile dilememişti. Hepimiz Gülün bu tavrına hem şaşırmış hem de üzülmüştük. Nizo Anne neden gelmediğini sormak için kaç kez arasa da bir türlü Gül'den cevap alamıyordu. Gül telefonları açsa bile kimseyle konuşmuyordu. Hiç birimizle, Asi bile ablasını telefonda konuşturamamıştı.
Ben, konaktaki herkes, koca Mardin bile ağlamıştı..
Bu konaktan iki cenaze çıkmıştı biri küçük kalbine yenik düşen Berfin'di. Diğeri yası bile tutulmayan, Güldü.
Mutfağa doğru girerken Kartalın içerden birine bağırıp çağırma sesleri geliyordu.
"Bak beni oraya getirme. Gül hanım bu yaptıklarına seni çok kötü pişman edeceğim." Kartal'dı bu ne bekliyorduk ki zaten? İsmi gibi acımasız ve vahşi. Kara ile de neden iyi anlaştıkları belliydi.
"Sus, sus bakalım ben gelince de karşımda böyle susabilecek misin!" Telefonu kapatıp kafasını kaldırdı. Beni görünce çokta şaşırmadı nede olsa artık karısıydı. Kimse ona eskisi gibi karışamazdı. Zaten çokta karışası yoktu ya.
Yanımdan geçip gidecekken durdu.
"İnsanların özelini dinlemek hoş değildir. Beyaz, bunu Kara Ağam sana öğretsin."
Elimdeki tepsiyi ve ağzımdaki dişleri sıkarak yanından geçtim. Bu adamı bir kaşık suda boğacak kadar bile sevmiyordum. Niye bilmem ama Kartal sevilecek bir adam değildi. Kara'dan daha beterdi. Bir kaç kez Gül'ü tehdit edişini, Gül'e yaptığı baskıyı ve uyguladığı şiddeti kendi gözlerimle görmüş şahit olmuştum.. Kırılan parmağı iyileşene kadar odadan çıkmadı günleri, kollarındaki morlukları kapatmak için yazın günü bile uzun kollu ile dolanması...Şimdi ne durumdadır Allah bilir..
Elimdeki bardağı mutfağa koyup tekrar kadınların yanına geçtim. Ela ablanın yanına gittim ellerini avuçlarımın arasına alarak masaj yaptım. Elleri buz gibiydi ısıtmak içinde ellerini ovaladım.
"Ela abla ellerin buz gibi olmuş."
"...."
Kaç gündür konuşmuyordu. Konuşmak için açmadığım konu kalmamıştı. Nizo anne ve diğer namaz kılan kişiler salondan çıkıp giderken namaz kılmayan kesim Ela ablanın yanında oturuyordu.
"Kızım doğum yakın galiba?"
Nazende'ye soru soran teyzeye dönüp baktım. "Evet teyzeciğim günümüz bitti bugün, yarın gelir paşam. "
"Oğlan mı?"
"Evet oğlan. "
"Mirtoya da oğlan evlat yakışırdı. İsmi ne olacak?"
"Sağlıklı olsun da erkek kız ne fark eder? İsmi Aslan olacak."
"Öyle amma erkek başkadır. Kızım sende mi gebesin?"
Nazende kadının cümlelerinden rahatsız olunca odadan masa de isteyerek ayrıldı. Burçin'e sorduğu soruyla Burçin tedirgin oldu.
"Evet."
"Kız mı, erkek mi?"
"Daha belli değil. "
Hâlbuki cinsiyeti belli olmuştu. Ela ablalar hastanedeyken cinsiyetini öğrenmişlerdi.
Eğer Cihangir abi Ağalığı bırakırsa berdel olarak oğlu Mirza ile Bora ve Burçin'in kızlarıyla evlenecekti. Bu iğrenç kararı Kara'dan başkası yapamazdı. Aklı sıra bana yardım ettikleri için onlarında canını yakmıştı. Sinirli bir zamanında verdiği bu karara belki şimdi oda pişmandır. Söz konusu Kara'ysa insanın buna inanası gelmiyordu ama kim bilir belki pişmandır.?
Yaşlı teyzenin bakışlarının bana dönmesiyle derince yutkundum.
"Eee kızım sende bir şey yok mu?"
"Yok.." dedim
"Bir seneyi geçti evliliğin, yoksa sen kısır mısın?" Kadının pat diye herkesin içinde söylediği şeyle yüzüm kızarmaya başladı.
"Hayır."
"Valla Mardin de Kara'ya karılık yapmak, ona çocuk vermek isteyen çoktur bilesin. Yarın üstüne kuma gelince pişman olursun."
"Yok öyle bir şey biz biraz çocuk düşünmüyoruz. " Bu kesinlikle yeni yalandı. Kara üçüncü ayımızdan sonra çocuk istediğini söylemişti ama benim o sıra doğum kontrol hapları aldığımı bilmiyordu. Hapları bulmadan önce neden hamile değilsin veya kuma gelecek üstüne gibi hiç bir konu geçmemişti aramızda.
"Sen düşünme kızım düşünen çok bilesin."
Kadının bu tavırlarından rahatsız oldum bakışlarımı Ela ablanın ellerine çevirdim. Dolan gözlerimi başka türlü nasıl saklayabilirdim ki..
"Sende kendini üzüp bitirme Ela kızım bak çok şükür erkek evladın var. Daha yaşında genç bir çocuk daha doğurursun."
Ela abla bakışlarını kadına çevirdi. Kadına nasıl bir bakış attıysa, kadın zehir gibi olan kelimelerini geri yuttu. Ela abla odadan çıkıp gitti. Resmen kızının yasını tutma, yarın bir tane daha doğur. Toprağa verdiğin kızını unut diyordu! Akıl işi değil bu.
Evlat ya evlat.
Erkek kız ayrı olmayan.
Evlat işte canından can olan can.
Evlat işte evlat, ister dünyanın bir ucunda olsun, ister hemen yan böğründe otuyor..
Kılına zarar gelince senin de Anne Baba olarak canın yanmaz mı?.
Gözünden akan bir damla yaş için dünyaya savaş açmaz mısın?
Ha toprağın üstünde..
Ha toprağın bağrında ne fark eder..
Neyi değiştirir bu?
Gönlünden atabilir misin?
Ya canından söküp kenara koyabilir misin?
Evlat işte evlat..
Erkek kız değil.
Evlat işte evlat..
Yaşı kaç olursa olsun.
Bir yaşındaki de evlat .
100 yaşındaki de.
Bir tanesine de yer vardır bin tanesine de..
Büyüdü, gitti, bitti, öldü diye unutulur mu evlat?..
Evlat işte evlat bağrında seninle büyür ancak seninle ölen evlat.
************
Namazlarını kılan kadınlar salona tek tek gelirken, sofrayı hazırlamaya başladım.
Kartalın Kara ve diğer erkeklerle vedalaşıp evden çıkışını izledim. Tek Cihangir abi Kartal'ın elini sıkmadı. Buna bir anlam vermeye çalışırken Kara ile göz göze geldim. Hemen elimdeki yemekleri kadınlara götürmek için yoluma devam ettim.
Ela ablanın yemeğini odasına çıkardım. Kapıyı vurup içeri girince. Ela ablanın annesi, kardeşleri ona teselli veriyordu.
Kafasını Annesinin dizlerine koymuş ağlıyordu. Baktım uzaktan bu tabloya. Küçük çocukların şeker baktığı gibi içten saf duygularla baktım...Annesizliğime üzüldüm.
Yarın bir gün ölsem arkamdan ağlayan bir annem yoktu, canım yandığında kafamı dizlerine yaslayacağım bir annem yoktu benim..
Tepsiyi elimden Ela ablanın kız kardeşi aldı. Bende sessizce geri dışarı çıktım.
******
Akşam yemeğinin de ardından kalabalık gitmişti. Bulaşıklara yardım ederken
Nazende'nin bağırmasıyla elimdeki tepsiyi tezgâha koyarak telaşla dışarı çıktım.
"Aaahh geliyor valla geliyor!"
"Kim geliyor Nazende niye geliyor!?"
Mirto abinin panikle konuşması Nazende'nin sancılı haliyle Mirto abiye kızması Nazende'nin oturduğu yerin ıslak olmasıyla he rşey acıktı aslında.
Doğum başlamıştı. Nizo Anne Mirtoya bakarak konuştu. "Koş oğlum arabayı getir. Oğlun geliyor."
"Ne! Şimdi mi? Yok yok gelmenin zamanlaması berbat. Oğlum içerde biraz daha bekle sen?"
"Mirto..bu dediklerinin hesabını sonra soracağım..Ahh!"
"Kızım derin derin nefes al."
*******************
Doğum olmuştu herkes oğlan beklerken kız gelmişti. Nazende Hastaneden taburcu edilirken Nizo Anne beni, yanına çağırdı. Salonda aile büyükleri vardı. Nizo annenin kız kardeşleri annesi, görümcesi ve eltileri vardı. Kısacası karşımda oturan kadınlar heyetine girdim annemin yanına geçip oturdum.
"Anne beni çağırmışsın?"
"Kızım biz büyükler diyoruz ki, Nazen'de yeni doğum yaptı ev kalabalık onlar buraya gelmesin sizin konağınıza geçsinler. Ela'nın da ailesi yarın gidiyorlar onlar gidince Elayla, Burçin de size geçsin.. .Elam da orda oğluyla ilgilensin gelen gidenin taziye laflarını duymasın kuzum."
"Tamam anne sen nasıl uygun gördüysen. "
"Hadi Kara'ya söyle seni eve yollasın. Nazende hastaneden size geçsin. "
"Tamam Anne."
Odadan tekrar çıktım. Annem haklıydı. Bu taziye evinde bazen gereksiz insanlar çıkıyordu. Olmayacak konuları açıp konuşan mı ararsın ne ararsan vardı. Biri dün Ela ablaya yeni çocuk doğur diyordu. Benimle ilgili kısır dedikodularını söylemiyorum bile.
Avluya çıkınca Karaya baktım. Divanda erkeklerin içinde genç bir çocuk Kuran-i Kerim okurken oda orda oturuyordu. Mutfağa doğru giderken telefondan yanıma gelmesi için kısa mesaj attım.
**************
"Ne oldu, Neden çağırdın beni?"
"Şey Annem Nazende sizin konağa geçsin diyor. Yarında Ela ablayla ,Burçin gelecek."
"Tamam Cenk seni götürsün. Ben Mirto'ya arar söylerim."
"Tamam."
***************
BEYAZ'DAN..
"Allah Analı Babalı büyütsün. Nazende ağrın falan var mı?"
"Amin, sağ ol Beyaz iyiyim. "
"Erkek beklerken, kız gelmesi nasıl bir duygu?"
"Her şeyini mavi aldığım için pişmanım. Erkek giysileriyle büyüyecek."
"Asi halasına benzemesin sonra?"
"Aman tövbe de. Bu aileye Bir Kara birde Asi kafi daha fazlasına gerek var mı?"
"Doğru diyorsun yok."
"Ben mutfağa ineyim bir bakayım yemeklere, Mirzada gelir bakar şimdi kardeşine. "
"Tabi gelsin Mirza abisi, kardeşi de onunla tanışmak için heyecanlı."
"İsmine ne karar verdiniz?"
"Erkek diye Aslan koyarız demiştik. Ama aklımızda bir fikir var. Annemle Babalara sormak lazım tabi onlarında fikrini almak gerek."
"Haklısın. Ben yemeklere bakayım geliyorum."
***************
NAZENDE'DEN...
Nazende ve Mirto bebeklerini izlerken. Nazende telefonundan Nizo anneyi aradı.
"Alo anne?"
"....."
"Yok Anne sakin ol panik yapma. Bende torununda iyiyiz."
"....."
"Anne Mirto ismini okuyacak kulağına ama senin ve babamın düşündüğünüz yada istediğiniz bir isim var mı?"
"...."
"Berfin Anne."
"Evet anne en güzel isim bu olur diye düşündük. Hem bu acı günde kızım hepimize güzellik getirsin. Ela ablam ve Cihangir abimin de acısı biraz olsun hafifler diye düşündük."
"......"
"Anne bizde ellerinden öperiz."
Nazende telefonu kapatınca, Mirto heyecanla sordu.
"Ne dedi annem farklı bir isim söyledi mi?"
"Hayır, Berfin ismine oda sevindi. Hadi Babası kızımızın ismini kulağına söyle. "
*****************
NİZO ANNE'DEN...
Nizo hanım telefonu çalınca ekran baktı Nazende'nin onu aradığını görünce çağrıyı yanıtlayarak kulağına dayadı.
"...."
"Söyle kuzum, ağrın var mı, kötü bir şey mi oldu?"
"......"
"Aman iyi olun kuzum, ne oldu sen niye aradın beni?"
"...."
"Yok kuzum. Mirtom okusun kulağına ismini. İsmi ne güzel torunumun?"
"....."
"Ne..Berfin mi?."
Nizo hanım yaşlı gözlerle ekrana baktı. Ela kızının ismini duyunca başını yerden kaldırdı. Nizo anneye baktı.
"......"
"Güzel düşünmüşsünüz yavrularım. Hadi kendinize dikkat edin gözlerinizden öperim. "
Nizo hanım telefonu kapatınca gelini Elaya baktı.
"Nazende..Erkek bekliyorlardı kız gelince ismine ne koyalım diye bana soruyor. Ama kendileri en güzel isme karar vermişler. Berfin koyacaklarmış ismi."
Ela gözünden yaş akarken günler sonra verdiği ilk tepki hafifçe tebessüm etmek oldu.
***************
BEYAZ'DAN...
"Ee hadiyin ne koydunuz bu güzelin adını?"
"Berfin." Beklemediğim isim ile karşımda duran çifte baktım. Meriçte şaşkınlık içinde sordu.
"Ne koydunuz?"
"Berfin."
Mirza Meriçin kucağında ayıcığıyla oynarken konuştu.
"Ablamın isminden mi koydunuz, peki nasıl ayırt edeceğiz onları...Berfin diye çağırdığımız zaman ikisi de bakar."
Biz Mirzaya gerçekleri nasıl anlatacaktık.. "Amcam gel bakayım sen bana, biz seninle Amca yeğen biraz konuşalım."
Mirto , Mirzayı kucağına alarak odadan çıktı. Nazende çalan telefonunu eline aldı erkana bakmadan açtı.
"Alo?"
"Sağ ol.."
"Ela abla!?"
"Berfin'ime iyi bak olur mu, yarın onu görmeye geleceğim. "
"Tabi abla, gel oda seni özledi ağlayıp duruyor ben acemi anne olarak senin yardımına ihtiyacım var. "
Karşı taraftan gelen Ela ablanın sesiyle mutlu olmuştum.
.
.
.
.