Zawgyi Version,
*အဟင့္...အဟင့္...Appa*
အိပ္ေနရင္းသားေလးငိုသံၾကားလို႔ထၾကည့္မယ္လုပ္ေတာ့ညသူ႔လက္ကိုဆဲြကာ ျပန္အိပ္ေစေသာ Jung Kook....
*အိပ္ဦးငယ္...ကေလးကိုကိုယ္ၾကည့္ေပးမယ္*
*ရပါတယ္Jung*
*ညက ပင္ပန္းထားတယ္မလား ကိုယ္ကေလးကိုေရခ်ိဳးေပးပီးတဲ့အထိအိပ္လိုက္*
*omm*
ထို႔ေနာက္ ခ်စ္ရေသာ ငယ္ရဲ႕ ႏူးညံ့ေသာ နဖူးျပင္ထက္ အနမ္းတပြင့္ေႁခြကာ ကေလးကိုခ်ီပီး ေရခ်ိဳးခန္းသိူ႔၀င္လာခဲ့သည္...
ထူးဆန္းသည္က ကေလးသည္သူခ်ီလိုက္သည့္ေနာက္ပိုင္း လံုး၀မငိုေတာ့ေပ...
ကေလးကို တခါမွ မထိန္းေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးေပးရာတြင္ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ရသည္....
ထို႔ေနာက္ ကေလးကို ေအာက္သို႔ခနခ်ပီး ေရဇလံုအႀကီးကိုယူကာ ေရအျပည့္ျဖည့္ခဲ့သည္.....
ထိုခ်ိန္ သူ႔လက္ကိုလာဆဲြေသာ ေပါက္စ.....
*ဘာျဖစ္လို႔လဲေပါက္စ*
သူေမးလိုက္ေတာ့ သြားေလးမ်ားေပၚသည္အထိ ျပံဳးျပေလသည္....
*အာ၀ါး ေပးခ်င္ယို႔*
*ဟမ္*
သူက ကေလးအေမမဟုတ္ေတာ့ ကေလးေျပာတာသိပ္နားမလည္....
ငယ္တေယာက္ထဲသာလ်ွင္ ကေလးေျပာတာနားလည္ေလာက္မည္....
အဲ့လိုဆိုျပန္ေတာ့လည္း ငယ္က ကေလးအေမေပါ့....
*ဟက္*
ကို့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ရီေနတုန္း ေဘးကေပါက္စကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့သူ႔ကိုလက္ပိုက္ၾကည့္ေနေလရဲ႕....
ဘာကိုအလိုမက်လည္းေတာ့မသိ ႏုွတ္ခမ္းေလးကလည္းစူထားေသး....
*ဘာျဖစ္ျပန္ရတာလဲေပါက္စ* လို႔ေမးကာ ထိုကေလးအေ႐ွ႕တြင္ ဒူးတေခ်ာင္းေထာက္ထိုင္လိုက္သည္....
*အာ၀ါးေပးခ်င္ယို႔ပါ႐ိုွ*
*အာ..သိပီ...ငါ့ကိုအာဘြားေပးခ်င္လို႔လား*
*nae*
*ေကာင္းပီေလ*
ထို႔ေနာက္ သူ႔ပါးကို ထိုကေလးအေ႐ွ႕သို႔တိုးျပလိုက္ေတာ့ ႏုွတ္ခမ္းေသးေသးေလးျဖင့္ဖြဖြေလးလာထိေလသည္....
ထိုအထိအေတြ႔သည့္သူ႔အတြက္ပထမဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔ရင္ထဲေႏြးေထြးေနသေယာင္.....
ေရဇလံုထဲကေရလည္းျပည့္ေနေသာေၾကာင့္ ထိုေပါက္စေလးကိုအက်ႌခြၽတ္ကာ သူနဲ႔အတူေရခ်ိဳးေပးခဲ့သည္....
သူတေယာက္ထဲဆိုရင္ နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာေအာင္ ေရခ်ိဳးပါေသာ္လည္း ကေလးနဲ႔အတူခ်ိဳးေသာေၾကာင့္ အခ်ိန္မဆဲြပဲျမန္ျမန္သာခ်ိဳးခဲ့သည္....
ကေလးကိုခ်ီကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚတြင္ေစာင္ပံုထဲျမဳပ္ကာ အိပ္ေနေသာလူသား....
သူလည္းထိုလူသားႏိုးမည္စိုးေသာေၾကာင့္ တိတ္တဆိတ္သာ ကေလးကိုအ၀တ္လဲေပးခဲ့သည္.....
အ၀တ္လဲပီးေရာ ထိုေပါက္စက သူ႔Appaကိုသြားႏိုးရန္ကုတင္သိူ႔ေျပးသြားေလသည္...
*Appa* ဆိုပီး လက္ေသးေသးေလးျဖင့္ ေစာင္ပံုထဲက ငယ့္ကို လုွပ္ကာႏိုွးေနေလရဲ႕...
*ဟင္...သားေလး...ေရခ်ိဳးပီးပီလား*
*nae*
*ခနေလးေနာ္ Appaေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္* လို႔ေျပာပီး အိပ္ေနရာမွထလာေသာလူသား...
*အိပ္ဦးေလငယ္*
*အိပ္ေရး၀ပါပီJungရဲ႕..Companyသြားေတာ့မို႔လား*
*အြန္း...ကိုယ္ဒီေန႔ညေနာက္က်လိမ့္မယ္ ငယ္ကိုယ့္ကိုမေစာင့္နဲ႔ေတာ့ေနာ္*
*ေစာေစာျပန္လာလို႔မရဘူးလား*
*ကိုယ္ဒီည အေရးႀကီးကိစၥ႐ွိလို႔ပါ*
*ေကာင္းပါပီ ညဥ့္မနက္ေစနဲ႔ေနာ္*
*omm....*
*ႁပြတ္စ္*ဆိုပီး ႏုွတ္ခမ္းကို႐ုတ္တရက္လာနမ္းေသာJung
*မ်က္ႏွာမသစ္ရေသးဘူးေလJung*
*ငယ္က မ်က္ႏွာမသစ္လည္း ကိုယ့္အတြက္ၾကည့့္ေကာင္းေနပီးသား*
*ဟုတ္ပါပီ...ေရသြားခ်ိဳးေတာ့မယ္*
*omm*
ထို႔ေနာက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသိူ႔လုွပ္တုပ္လုွပ္တုပ္၀င္သြားေသာငယ္...
အမွန္ေတာ့ ဒီေန႔က မကာအိုကေနေငြမဲေတြ၀င္မဲ့ေနပင္...
တခ်က္မွားတာနဲ႔ ရဲေတြကအနံ႔ခံမိသြားႏိုင္သည္....
ထို႔ေၾကာင့္ မနက္ထဲက လမ္းေၾကာင္း႐ွင္းသင့္တာကို႐ွင္းပီး ညက်ရင္အင္ခြၽန္းသေဘာၤဆိပ္သိူ႔ သူကိုယ္တိုင္သြားရေပမည္....
....
ဒီရက္ပိုင္း သူကိုရီးယားေရာက္ပီးထဲက Jung Kookနဲ႔သိပ္မေတြ႔ရေတာ့ေပ...
သူ႔ဘက္က ေ႐ွာင္ေနခဲ့တာလည္းပါေပသည္...သူကမိန္းကေလးတေယာက္မဟုတ္ဘူးဆိုေပမဲ့ Jung Kookနဲ႔ေတြ႔ရင္ သူ႔ကိုယ္သူျပန္႐ွက္ေနရလိမ့္မည္...
ထို႔ေၾကာင့္ Jung Kookကိုသြားမေတြ႔ေတာ့ပဲ သူေလ်ွာက္သြားေနမိသည္....
အခုခ်ိန္အထိ Jung Kookကိုသူမွီခိုလို႔မရေတာ့...သူလည္း သူ႔လမ္းကိုေဖာ္ရမဲ့အခ်ိန္ေရာက္ပီမလား...
လမ္းေလ်ွာက္ရင္း အလုပ္ေခၚစာေလးမ်ားေတြ႔မလားဆိုပီး မ်က္စိေတာက္ေထာက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္...
ထိုခ်ိန္...
*ဘုတ္..အ့*
*ရရဲ႕လားထိခိုက္မိသြားေသးလား*
*ရပါတယ္*
ကိုယ္က အလုပ္ေခၚစာကိုပဲ ႐ွာေနေတာ့အေ႐ွ႕က လာေနေသာလူနဲ႔တိုက္မိကာ လမ္းေပၚသို႔ပံုလ်က္သားက်မိသည္...
ထို႔ေနာက္ ကိုယ္တြင္ေပေနေသာ အမိုွက္တို႔ကို လက္နဲ႔ခါပီး တိုက္မိေသာလူကိူၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကိုျပံဳးျပကာ လက္လွမ္းေပးေနေလရဲ႕....
ထိုလူသားရဲ႕အေနာက္တြင္႐ွိေသာ စူး႐ွသည့္ေနအလင္းေရာင္နဲ႔အတူ ထိုလူသားရဲ႕အျပံဳးတို႔လည္းေတာက္ပေနခဲ့သည္...
*ကိုယ့္ေၾကာင့္လဲက်သြားတာ အားနာပါတယ္*
*ကိစၥမ႐ွိပါဘူး ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္*
*လိုရမယ္ရ ကိုယ့္လိပ္စာကတ္ေလးယူထားပါ အကယ္၍ လဲက်တာအတြင္းပိုင္းဒဏ္ရာျဖစ္သြားရင္ကိုယ့္ဆီဆက္သြယ္ေပးပါ ကိုယ့္ေၾကာင့္ျဖစ္သြားတာမို႔လို႔*
*အာ...nae ေကာင္းပါပီ* လို႔ေျပာပီး သူ့အေ႐ွ႕ကလိပ္စာကတ္အျဖဴေလးကိုယူထားမိလိုက္သည္...
*အဲ့ဒါဆိုရင္ကိုယ့္ကိုခြင့္ျပဳပါဦး*
*nae*
ထို႔ေနာက္ long coatထဲလက္ထည့္ကာ ထြက္သြားေလရဲ႕....
လက္ထဲက လိပ္စာေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့...
Jung Hoseok စံုေထာက္(အြန္းေယာင္းရဲစခန္း)
"ျပန္ေတြ႔ၾကတာေပါ့ Jung Hoseok shii"
..........
Jung Kook companyသြားေတာ့သူလည္းသားေလးကိုလက္တဲြကာေအာက္ဆင္းလာခဲ့သည္...
*Good morning Jimin*
*nae Good morningပါ*
*လာ..မနက္စာလာစား Mommyခ်က္ထားတယ္*
*nae*
ထို႔ေနာက္ ႀကီးမားေသာစားပဲြ၀ိုင္းတြင္ သူနဲ႔သားေလးလည္းေနရာယူလိုက္သည္...
သို႔ေသာ္ ေခါင္တြင္ထိုင္ေနေသာ Jung Kook Daddyေၾကာင့္ေနရခက္တာေတာ့အမွန္ေပ...
*Jiminတို႔က မနက္တိုင္းဘာစားလည္းမသိဘူး Mommyတို႔ကေတာ့မနက္တိုင္း ေပါင္မုန္႔မီးကင္နဲ႔coffeeေသာက္တယ္...စားလို႔အဆင္ေျပပါ့မလားJimin*
*nae ကြၽန္ေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္*
ထို္ေနာက္ သားေလးကို ေပါင္မုန္မီးကင္ေလးကို၀ါးေကြၽးခဲ့ရသည္...
အမွန္ဆိုသူမေကြၽးခ်င္ပါ..သို႔ေသာ္ သူ႔မွာျငင္းပိုင္ခြင့္မွမ႐ွိတာ...
*Darlin..ေတာ္ပီလား စားလို႔*
*omm..လုပ္စရာ႐ွိေသးတယ္ ဒီေန႔မကာအိုက ေငြေတြ၀င္မွာ*
*Kam႐ွိတာပဲကိုစိတ္ပူမေနပါနဲ႔*
*သူ႐ွိလို့ကိုစိတ္မခ်တာ အခုမွသူကစကိုင္တြယ္မွာေလ စိတ္မခ်ဘူး*
*ဟူး....Kamအေကာင္းဆံုးလုပ္ႏိုင္မွာပါ*
မနက္စာ စားပဲြတြင္ သူတေယာက္ထဲနားမလည္ေသာစကားမ်ားေျပာေနၾကေသာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္....
သူတိူ႔ေျပာတာနားမလည္လို့ မ်က္ႏွာရိပ္အကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့ တခုခုကိုစိုးရိမ္ေနသေယာင္....
႐ုတ္တရက္သူ႔ရင္ေတြလည္းပူလာခဲ့သည္...Jungတေယာက္ လမ္းမွားကိုထပ္မသြားပါနဲ႔ေတာ့....
ထို႔ေနာက္ မနက္စာစား၀ိုင္းေလးကို သူကပဲသိမ္းဆည္းေပးခဲ့သည္....
*Jimin*
*nae*
*Mommyတို႔စကားေျပာၾကမလား*
*ရပါတယ္*
ဧည့္ခန္းတြင္တန္ဖိုးႀကီး လက္ဖက္ရည္ပန္းကန္လံုးျဖင့္ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ကာ စားပဲြေပၚကအ႐ုပ္ေလးနဲ႔ေဆာ့ေနေသာ သားေလးကိုၾကည့္ေနေသာ ဒီအိမ္၏အ႐ွင္သခင္မ...
*Jimin*
*nae*
*ကေလးက Kamရဲ႕သားမလား*
႐ုတ္တရက္ေမးလိုက္ေသာေမးခြန္းေၾကာင့္ သူ႔မွာျပန္ေျဖရန္အေျဖမ႐ွိခဲ့...
မသိစိတ္က ျငင္းရမယ္လို႔ လုွံ႔ေဆာ္ေနေသာ္လည္း တကယ္တမ္းတြင္ ႏုွတ္ဖ်ား၌ဘာစကားမွမထြက္လာခဲ့....
*အေျဖမေပးႏိုင္ပံုေထာက္ရင္ တကယ္ဟုတ္ေနတာပဲ*
*...*
*ဘယ္အခ်ိန္အထိဖံုးကြယ္ထားမွာလဲKamကို*
*ကြၽန္ေတာ္....ကြၽန္ေတာ္*
*မင္းဖြင့္ေျပာတာမေျပာတာကမင္းအပိုင္းပါ...မင္းဖြင့္မေျပာတဲ့အခ်ိန္မထိငါလည္းမေျပာပါဘူးKamကို...တခုေတာ့႐ွိတယ္ ေသြးဆိုတာ ေရထက္ျပစ္တယ္*လို႔ေျပာပီး ေသာက္လက္စ လက္ဖက္ရည္ခြက္ကိုခ်ကာ အခန္းထဲ၀င္သြားေလသည္....
ဘယ္အခ်ိန္ထဲက သူ႔ေနာက္ေၾကာင္းကိုစံုစမ္းထားလည္းမသိေပမဲ့ သားေလးကို Jungရဲ႕သားအရင္းမွန္းမသိေစခ်င္ေပ...Taeအေပၚအရမ္းအားနာဖို႔ေကာင္းလြန္းတယ္မလား....
ထို႔ေနာက္ ေဆာ့ေနေသာသားေလး၏ေခါင္းလံုးလံုးေလးကိုသာပြတ္သပ္ေပးေနမိသည္....
....
*CEO မကာအိုဘက္က လမ္းေၾကာင္း႐ွင္းပါတယ္*
*omm ဒီဘက္လည္းလမ္းေၾကာင္း႐ွင္းတယ္မလား*
*nae ကြၽန္ေတာ္တို႔သေဘာၤလာတဲ့အခ်ိန္ အထိ ဒီဘက္မွာလမ္းေၾကာင္း႐ွင္းပါတယ္*
*ေကာင္းပီ အဆင္သင့္ျပင္ထား ပီးရင္ငါတို႔သြားမယ္*
*nae*
အတြင္းေရးမုွးထြက္သြားပီးေနာက္ စားပဲြအံဆဲြထဲက စာရြက္အျဖဴေလးကိုထုတ္ၾကည့္မိသည္...
ငယ္နဲ႔သူရဲ႕ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ပင္...ထိုစာခ်ဳပ္အျဖဴေလးကို သူမွတ္ပံုသြားမတင္ရေသးပင္...ငယ့္ကို တမင္ၿခိမ္းေျခာက္ခ်င္လို႔သာ မွတ္ပံတင္ပီးပီလို႔ေျပာခဲ့ေပမဲ့ တကယ္တမ္းက်ေတာ့သူမလုပ္ရက္...
ငယ္က သူနဲ႔မထိုက္တန္ခဲ့ပါဘူး...ငယ့္လိုျဖဴစင္တဲ့သူက သူလို လက္ေသြးစြန္းထားတဲ့သူနဲ႔ လားလားမွမသက္ဆိုင္ခဲ့...
ထို႔ေနာက္ စာခ်ဳပ္ေလးကိုျဖဲကာ ေဘးနားကအမိုွက္ပံုးေလးထဲသို႔ထည့္လိုက္သည္....
ဒီညလြန္ရင္ အားလံုးပီးပီငယ္...တကယ္ေတာ့ကိုယ္စီစဥ္ထားတာေတြက အဲ့လိုမဟုတ္ခဲ့ဘူး...ငယ့္ကိုကိုယ့္ေဘးနားေခၚထားပီး နာက်င္ေအာင္လုပ္ခ်င္ေပမဲ့ ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး....
ကိုယ့္အမုန္းေတြက ငယ့္ကိုခ်စ္တဲ့ကိုယ့္အခ်စ္ေတြေလာက္ မႀကီးမားခဲ့လို႔ငယ့္ကိုကိုယ္လႊတ္ေပးမွာပါ...
ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႔ငယ္လည္းကိုယ့္ကိုခ်စ္ေနေသးတာကိုသိခဲ့ရလို႔ ကိုယ္ေပ်ာ္ပါတယ္....လံုေလာက္ပါပီ ဒါဆိုရင္...
ထို႔ေနာက္ လက္ခံုသိူ႔က်ဆင္းလာေသာမ်က္ရည္စတို႔ကိုလ်စ္လ်ဴ႐ုွကာ တစံုတေယာက္ဆီသို႔ဖုန္းဆက္လိုက္သည္...
*တီ...တီ..တီ*
*nae အြန္းေယာင္းရဲစခန္းကပါ*
*ဒီေန႔ညဆယ္နာရီ အင္ခြၽန္းသေဘာၤဆိပ္မွာ မကာအိုကေနေငြမဲေတြ၀င္မယ္လို႔သတင္းရထားပါတယ္*
*ဘယ္လို...တခ်က္ေလာက္ အခုဖုန္းဆက္ပီးသတင္းေပးတဲ့သူရဲ႕ လိပ္စာေလးေျပာျပပါေပးလို႔ရမလား*
*ယံုတာမယံုတာရဲေတြအပိုင္းပါ*
ထို႔ေနာက္ ဖုန္းကိုခ်လိုက္ကာ စက္ပိတ္လိုက္သည္....
"လမ္းမွားကိုဆက္မသြားဘူးေတာ့ဘူးငယ္...ငယ္တေယာက္ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မုွကိုေက်နပ္ပါေစ".....
....
9:30 P.M
အင္ခြၽန္းသေဘာၤဆိပ္တြင္ အေမွာင္ခ်ထားေသာကားအနက္ေပၚ၌ သူေစာင့္ေနသည္မွာနာရီ၀က္ခန့္႐ွိေလပီ....
အခုခ်ိန္အထိ သေဘာၤကိုလည္း မျမင္မိသလို ရဲေတြကိုလည္းမျမင္ခဲ့....
အခ်ိန္တခုအထိၾကာပီးေနာက္ ကမ္းကပ္လာေသာသေဘာၤတစင္း...
ေသခ်ာပါတယ္ ထိုသေဘာၤဟာ မကာအိုက သေဘာၤပင္....
ထို႔ေနာက္ ဦးထုပ္အနက္ကိုခပ္ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းကာ maskအနက္ကိုအုပ္ပီး သူ႔အေနာက္တြင္ တိတ္တဆိတ္ရပ္ထားေသာ ကားေတြကို အခ်က္ျပကာ ထိုသေဘာၤနားသို႔ေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္....
ထိုစဥ္....
*သေဘာၤနံပါတ္ (၅၈၁၃)ရပ္ေနပါ မင္းတို႔အားလံုးကို ၀ိုင္းထားပီမို႔လို႔ လက္ေျမႇာက္ပီး မ်က္ႏွာေတြဒီဘက္လွည့္ၾကပါ*ဆိုပီး သူတို္အနားသိူ႔ ပစၥတိုေသနတ္ကိုယ္စီကိုင္ပီးတလွမ္းခ်င္းေလ်ွာက္လာၾကေသာ စံုေထာက္ႏွင့္ရဲမ်ား....
သို႔ေသာ္ သူတို႔အဖဲြ႔ထဲက ႐ုတ္တရက္ ထြက္ေျပးသြားေသာသူ႔လက္ေအာက္၀န္ထမ္းေၾကာင့္႐ုတ္ရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ကုန္ၾကေလရဲ႕....
ထိုခ်ိန္ သူ႔လက္ကိုဆဲြကာ ရဲေတြသတိမထားမိခင္ ေျပးထြက္လာေသာလူတေယာက္...
ထိုလူ၏ေနာက္ေက်ာကိုသူသိတာေပါ့....
မၾကာလိုက္ပါ ကုန္စည္ေတြထားရာေနရာတခုေရာက္ေတာ့ ရဲမ်ားမျမင္ေအာင္ပုန္းလိုက္ၾကသည္....
*မင္း႐ူးေနလားJeon Jung Kook....အခက္မသင့္ရင္ မင္းေထာင္ထဲေရာက္သြားႏိုင္တယ္...သိရဲ႕လား* ဆိုပီး သူ႔အေ႐ွ႕ကလူသားဟာ မ်က္ရည္မ်ား၀ိုင္းပီး သူ႔ကိုေအာ္ေျပာေနေလရဲ႕...
*Yoon Giစိတ္ေအးေအးထား....ကိုယ္ဘာမွမျဖစ္ဘူး*
*ငါသာမလိုက္လာရင္မင္းလည္းထြက္ေျပးဖို႔အစီအစဥ္မ႐ွိဘူးမလား*
*ငါအျပစ္ေတြ၀န္ခံခ်င္ပီYoon Gi*
*Jeon Jung Kook!!!...ဘာလဲ Park Jiminက၀န္ခံမွျပန္ခ်စ္မယ္ေျပာလို႔လား*
*Jiminနဲ႔မဆိုင္ဘူးYoon Gi...ငါကိုယ္တိုင္က အျပစ္ေတြ၀န္ခံပီး ညီမေလးအ႐ိုးျပာအိုးကို ငါတို႔ေမြးရပ္ေျမဆီျပန္သယ္ပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနခ်င္ပီ*
*ငါ့ကိုေရာ...ငါ့ကိုေရာဘာလို့ထည့္မတြက္တာလဲ Jeon Jung Kook..ငါကေရာမင္းမ႐ွိရင္ေနႏိုင္မယ္ထင္လား*
*မင္းေနႏိုင္မွာပါ အခ်စ္စစ္ကိုေတြခဲ့ရင္*
*Fuckပဲ..Jeon Jung Kookရာ...*
ထို႔ေနာက္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံူး၏ မ်က္လံုးအိမ္၌ မ်က္ရည္မ်ားတဲြခိုလ်က္...
....
အခ်ိန္အားျဖင့္ ညတစ္နာရီခန္...
သူအိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း စည္းႀကိဳလိုက္သူက Daddyပင္....
*ခြပ္...ခြပ္...ခြပ္...ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔သတၱ၀ါမကယ္ေကာင္းဘူးဆိုတာ မင္းကိုေျပာတာJeon Jung Kook....*
အိမ္ထဲ၀င္လိုက္ေတာ့ သူ႔ပါးျပင္ထက္ေရာက္လာေသာ ထိုးခ်က္မ်ား....
မ႐ုန္းမိခဲ့...ထိုးပါေစ ႀကိဳက္သေလာက္ သူလုပ္ခဲ့တာလည္း ဟုတ္မွမဟုတ္တာ...
*Darlinေတာ္ေတာ့*
*မင္းဖယ္ေန...ငါ့သားေနရာမွာ၀င္ေနပီး ငါတို႔သံုးႏွစ္လံူးေကြၽးေမြးခဲ့တာကို မင္းကခုလိုေက်းဇူးျပန္ဆပ္တယ္ေပါ့Jeon Jung Kook*
*...*
*မင္းသိလား...အခုရဲလက္ထဲေရာက္သြားတဲ့ေငြပမာဏကို...ဟက္ မင္းလိုအေျခအျမစ္မ႐ွိေအာက္တန္းစားကဘယ္သိမလဲ...သန္း၉ေထာင္ကြ သန္း၉ေထာင္...မင္းတိူ႔လို႔ သူေတာင္းစားသာသာလူေတြ ထိေတာင္မထိႏိုင္တဲ့ပိုက္ဆံကြ*....
*...*
Daddyေျပာသမ်ွကို သူၾကမ္းျပင္၌ ဒူးေထာက္ပီးသာနားေထာင္ေနမိသည္....
.....
အိပ္ေနရင္း ေအာက္ထပ္တြင္ ေအာ္ဟစ္သံၾကားေသာေၾကာင့္ ကုတင္ေပၚက အတင္းႂကံဳးထကာ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းၾကည့္မိသည္...
သိူ႔ေသာ္ ေလွကားတ၀က္တြင္ေတြ႔လိုက္ရသည္က မ်က္ႏွာတြင္ညိဳမဲကာ ႏုွတ္ခမ္းထက္ေသြးမ်ားစို႔ေနပီး ၾကမ္းျပင္တြင္ ဒူးေထာက္ကာထိုင္ေနေသာ Jung....
Jungရဲ႕ Daddyကလည္း Jungအေ႐ွ႕တြင္ခါးေထာက္ကာ ေတာက္ေခါက္လ်က္...
Jungရဲ႕ Mommyကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း Jungကိုစိတ္ပ်က္ေနသလိုပင္....
*မင္းလိုလူကေလ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေကြၽးေမြးထားဖို႔မတန္တဲ့အေကာင္....ဘာလဲ လူသံုးေယာက္ေတာင္သတ္ထားတဲ့ အေကာင္က ဘာမဟုတ္တဲ့ ေငြမဲေတြကိုကိုင္ရမွာရြံတယ္ေပါ့...ဟားဟားဟား...ေခြးေကာင္...Park Jiminေပါင္ၾကားထဲမွာပဲ၀င္ေနဖို႔ေတြးတဲ့ေကာင္*
*Darlinေတာ္ေတာ့ သန္းေခါင္ယံႀကီး အိမ္နီးနားခ်င္းေတြၾကားရင္မ်ကိႏွာပ်က္ရမယ္...ရဲလက္ထဲေငြပဲေရာက္သြားတာကံေကာင္း ဘယ္သူဘယ္၀ါဆိုတာ မသိလိုက္လို္႔*
*ေတာက္ခ္....*
ထို႔ေနာက္ အခန္းထဲ၀င္သြားၾကေသာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္....
သူလည္းေလွကားမွာရပ္ေနရာကေန Jungဆီသိူ႔ေျပးသြားခဲ့သည္...
*Jung ဘာျဖစ္သြားေသးလဲဟင္...နာေနလား* ဆိုပီး သူ႔အေ႐ွ႕သို႔ေရာက္လာကာ စိုးရိမ္တႀကီးေမးေနေသာလူသားရဲ႕ ကိုယ္ငယ္ေလးကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္ထားမိသည္....
*ကိုယ္က အမွားေတြထပ္မလုပ္ခ်င္ရံုပါငယ္..ဘာလို႔..ဘာလို႔ကိုယ္တို႔လိုလူေတြကိုဆိုရင္ တန္းတူမဆက္ဆံေပးႏိုင္ၾကတာလဲ*လို႔ေျပာကာ သူ႔ကိုဖက္လ်က္ ႀကိတ္ငိုေနေသာ Jungရဲ႕ေက်ာျပင္ေလးကိုသာပြတ္ေပးရင္း သူလည္း မ်က္ရည္က်မိသည္.....
*အရာအားလံုးအဆင္ေျပသြားမွာပါJung....အဆင္ေျပသြားမွာပါ*
ဖက္ထားရာကခြာကာ Jungပါးျပင္ကမ်က္ရည္စတို႔ကိုသုတ္ေပးေနခဲ့မိသည္...
*အိပ္ရေအာင္Jung...ညဥ့္နက္ေနပီ*
*omm*
ထို႔ေနာက္ Jungနဲ႔အတူ အေပၚသို႔တက္လာကာ ကုတင္ထက္၌ အိပ္စက္ျခင္းဆီသိ္ု႔...
*အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္အိပ္ေနာ္Jung....*
*ငယ္လည္းအိပ္ေတာ့ေလ..ႁပြတ္စ္*လို႔ေျပာပီး ႏုွတ္ခမ္းထက္ ႏူးညံ့ေသာအနမ္းတို႔ကိုဖန္တီးကာ အိပ္ရာ၀င္ခဲ့သည္....
............
တညလံုး ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ပါေသာ္လည္း မနက္ေျခာက္နာရီတြင္ ကားေသာ့နဲ႔ဖုန္းယူကာ ငယ္ကိုထားခဲ့ပီး တေနရာသိူ္သူထြက္လာခဲ့သည္....
ထိုေနရာကား Jung Hoseokဆီသို႔ပင္....
*တီ..တီ..တီ*
*ommငါပါ*
*naeသခင္ေလး*
*သူသက္သာတယ္မလား*
*nae သက္သာပါတယ္*
*အခုဘာလုပ္ေနလဲ*
*မနက္ခင္းေလညႇင္းခံေနပါတယ္*
*ေကာင္းပီ ငါလာမယ္လို႔ေျပာထားလိုက္*
*nae*
ဖုန္းေလးက်သြားပီးေနာက္ မၾကာလိုက္ပါ သူလည္း Jung Hoseokအိမ္သို္ေရာက္လာခဲ့သည္.....
အိမ္ကေခါင္မိုးထပ္မို႔လို႔ ကားေပ္ကဆင္းကာ အေပၚသို္တက္သြားခဲ့သည္....
*ေဒါက္..ေဒါက္..ေဒါက္*
*naeလာပီ*
မနက္ေစာေစာစီးစီး တံခါးလာေခါက္ေသာေၾကာင့္ အိပ္ေနေသာ Taeေမေမ့ႏိုးမွာစိုးသျဖင့္အျမန္သြားဖြင့္ေပးခဲ့ရသည္...
*Jeon Jung Kook...ဘာလာလုပ္တာလဲ ဒီကို*
*ငါနဲ႔တေနရာလိုက္ခဲ့ေပးမလား*
*ငါနဲ႔မင္းနဲ႔ကခုလိုေကာင္းတဲ့ဆက္ဆံေရးမဟုတ္ဘူးထင္တယ္*
*Kim Tae Hyungကိုမေတြ႔ခ်င္ဘူးလား*
*bo..bor*
*လိုက္ခဲ့ပါ အေျဖသိရမွာမို္လို႔*
*အိမ္မွာေမေမတေယာက္ထဲထားခဲ့လို႔မျဖစ္ဘူး ခနေစာင့္ ေမေမ့ကို ေခၚလာမလို႔*
*ေကာင္းပါပီ*
ဘာေတြႂကံစည္ပီး Tae Hyungကိုအေၾကာင္းျပကာသူ႔ကိုအျပင္ေခၚထုတ္လည္းမသိေပမဲ့ သူကေတာ့ကံေကာင္းရင္ Tae Hyungဆံုးတဲ့အမုွသဲလြန္စရႏိုင္ေခ်႐ွိသည္မို႔လို႔ လိုက္သြားရန္ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္.....
ထို႔ေနာက္ အိပ္ေနေသာ ေမေမ့ကိုႏိုွးကာ Jeon Jung Kookနဲ႔အတူလိုက္လာမိသည္....
ကားေမာင္းေနသည္မွာႏွစ္နာရီနီးပါးေလာက္႐ွိပီ ခုထိ မေရာက္ေသး....ေမာင္းေနသည့္ေနရာကလည္းၿမိဳ႕ျပင္ပင္....
*မင္းဘယ္သြားေနတာလဲJeon Jung Kook*
*ေရာက္ရင္သိမွာပါ*
အေျဖကိုတိတိက်က်မေပးေသာ Jeon Jung Kookေၾကာင့္ သူအသင့္ယူလာေသာပစၥတိုေသနတ္ေလးကို ခါးအေနာက္ကေနထုတ္လိုက္မိသည္...
သို႔ေသာ္႐ုတ္တရက္ျခံႀကီးတျခံထဲေကြ႔၀င္သြားေလရဲ႕....
*ေရာက္ပီ*
*ဟင္*
*အထဲ၀င္သြားလိုက္ပါ*
Jeon Jung Kookေျပာတဲ့အတိုင္း ေမေမ့ကို ဖက္ကာ ျခံထဲသို႔၀င္လာခဲ့သည္....
ထိုခ်ိန္ ျခံထဲတေနရာ၌ ၀ွီးခ်ဲေပၚကလူတေယာက္...
သူ႔ကိုေနာက္ေက်ာေပးကာထိုင္ေနေသာ္လည္း ထိုေနာက္ေက်ာကိုသူသိသည္....
တေျဖးေျဖးတုန္ယင္လာေသာ ေျခေထာက္တိူ႔ကို အားတင္းေလ်ွာက္ကာ ၀ွီးခ်ဲေပၚကလူအနားသိူ႔သြားခဲ့သည္....
*Tae...Tae Hyung*
သူေခၚလိုက္ေတာ့လွည့္ၾကည့္လာေသာ လူ....
ဟုတ္ပါရဲ႕...Tae Hyungပင္...လံုး၀မမွားႏိုင္ Tae Hyungမွ Tae Hyungအစစ္ပင္...
*Hoseok*
........................................................................
2.1.2021
#Yolodi1995
ဒါေလး ဇာတ္သိမ္းေတာ့မယ္ေနာ္ အခ်စ္တို႔ေရ😁
Love you so much.my readers😍😍😍😘😘😘
Unicode Version,
*အဟင့်...အဟင့်...Appa*
အိပ်နေရင်းသားလေးငိုသံကြားလို့ထကြည့်မယ်လုပ်တော့ညသူ့လက်ကိုဆွဲကာ ပြန်အိပ်စေသော Jung Kook....
*အိပ်ဦးငယ်...ကလေးကိုကိုယ်ကြည့်ပေးမယ်*
*ရပါတယ်Jung*
*ညက ပင်ပန်းထားတယ်မလား ကိုယ်ကလေးကိုရေချိုးပေးပီးတဲ့အထိအိပ်လိုက်*
*omm*
ထို့နောက် ချစ်ရသော ငယ်ရဲ့ နူးညံ့သော နဖူးပြင်ထက် အနမ်းတပွင့်ခြွေကာ ကလေးကိုချီပီး ရေချိုးခန်းသိူ့ဝင်လာခဲ့သည်...
ထူးဆန်းသည်က ကလေးသည်သူချီလိုက်သည့်နောက်ပိုင်း လုံးဝမငိုတော့ပေ...
ကလေးကို တခါမှ မထိန်းပေးခဲ့သောကြောင့် ရေချိုးပေးရာတွင် ဒုက္ခရောက်ခဲ့ရသည်....
ထို့နောက် ကလေးကို အောက်သို့ခနချပီး ရေဇလုံအကြီးကိုယူကာ ရေအပြည့်ဖြည့်ခဲ့သည်.....
ထိုချိန် သူ့လက်ကိုလာဆွဲသော ပေါက်စ.....
*ဘာဖြစ်လို့လဲပေါက်စ*
သူမေးလိုက်တော့ သွားလေးများပေါ်သည်အထိ ပြုံးပြလေသည်....
*အာဝါး ပေးချင်ယို့*
*ဟမ်*
သူက ကလေးအမေမဟုတ်တော့ ကလေးပြောတာသိပ်နားမလည်....
ငယ်တယောက်ထဲသာလျှင် ကလေးပြောတာနားလည်လောက်မည်....
အဲ့လိုဆိုပြန်တော့လည်း ငယ်က ကလေးအမေပေါ့....
*ဟက်*
ကို့်အတွေးနဲ့ကိုယ်ရီနေတုန်း ဘေးကပေါက်စကိုကြည့်လိုက်တော့သူ့ကိုလက်ပိုက်ကြည့်နေလေရဲ့....
ဘာကိုအလိုမကျလည်းတော့မသိ နုှတ်ခမ်းလေးကလည်းစူထားသေး....
*ဘာဖြစ်ပြန်ရတာလဲပေါက်စ* လို့မေးကာ ထိုကလေးအရှေ့တွင် ဒူးတချောင်းထောက်ထိုင်လိုက်သည်....
*အာဝါးပေးချင်ယို့ပါရိုှ*
*အာ..သိပီ...ငါ့ကိုအာဘွားပေးချင်လို့လား*
*nae*
*ကောင်းပီလေ*
ထို့နောက် သူ့ပါးကို ထိုကလေးအရှေ့သို့တိုးပြလိုက်တော့ နုှတ်ခမ်းသေးသေးလေးဖြင့်ဖွဖွလေးလာထိလေသည်....
ထိုအထိအတွေ့သည့်သူ့အတွက်ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သော်လည်း သူ့ရင်ထဲနွေးထွေးနေသယောင်.....
ရေဇလုံထဲကရေလည်းပြည့်နေသောကြောင့် ထိုပေါက်စလေးကိုအကျႌချွတ်ကာ သူနဲ့အတူရေချိုးပေးခဲ့သည်....
သူတယောက်ထဲဆိုရင် နာရီဝက်လောက်ကြာအောင် ရေချိုးပါသော်လည်း ကလေးနဲ့အတူချိုးသောကြောင့် အချိန်မဆွဲပဲမြန်မြန်သာချိုးခဲ့သည်....
ကလေးကိုချီကာ ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာတော့ ကုတင်ပေါ်တွင်စောင်ပုံထဲမြုပ်ကာ အိပ်နေသောလူသား....
သူလည်းထိုလူသားနိုးမည်စိုးသောကြောင့် တိတ်တဆိတ်သာ ကလေးကိုအဝတ်လဲပေးခဲ့သည်.....
အဝတ်လဲပီးရော ထိုပေါက်စက သူ့Appaကိုသွားနိုးရန်ကုတင်သိူ့ပြေးသွားလေသည်...
*Appa* ဆိုပီး လက်သေးသေးလေးဖြင့် စောင်ပုံထဲက ငယ့်ကို လုှပ်ကာနိုှးနေလေရဲ့...
*ဟင်...သားလေး...ရေချိုးပီးပီလား*
*nae*
*ခနလေးနော် Appaရေချိုးလိုက်ဦးမယ်* လို့ပြောပီး အိပ်နေရာမှထလာသောလူသား...
*အိပ်ဦးလေငယ်*
*အိပ်ရေးဝပါပီJungရဲ့..Companyသွားတော့မို့လား*
*အွန်း...ကိုယ်ဒီနေ့ညနောက်ကျလိမ့်မယ် ငယ်ကိုယ့်ကိုမစောင့်နဲ့တော့နော်*
*စောစောပြန်လာလို့မရဘူးလား*
*ကိုယ်ဒီည အရေးကြီးကိစ္စရှိလို့ပါ*
*ကောင်းပါပီ ညဥ့်မနက်စေနဲ့နော်*
*omm....*
*ပြွတ်စ်*ဆိုပီး နုှတ်ခမ်းကိုရုတ်တရက်လာနမ်းသောJung
*မျက်နှာမသစ်ရသေးဘူးလေJung*
*ငယ်က မျက်နှာမသစ်လည်း ကိုယ့်အတွက်ကြည့်ကောင်းနေပီးသား*
*ဟုတ်ပါပီ...ရေသွားချိုးတော့မယ်*
*omm*
ထို့နောက် ရေချိုးခန်းထဲသိူ့လုှပ်တုပ်လုှပ်တုပ်ဝင်သွားသောငယ်...
အမှန်တော့ ဒီနေ့က မကာအိုကနေငွေမဲတွေဝင်မဲ့နေပင်...
တချက်မှားတာနဲ့ ရဲတွေကအနံ့ခံမိသွားနိုင်သည်....
ထို့ကြောင့် မနက်ထဲက လမ်းကြောင်းရှင်းသင့်တာကိုရှင်းပီး ညကျရင်အင်ချွန်းသဘောၤဆိပ်သိူ့ သူကိုယ်တိုင်သွားရပေမည်....
....
ဒီရက်ပိုင်း သူကိုရီးယားရောက်ပီးထဲက Jung Kookနဲ့သိပ်မတွေ့ရတော့ပေ...
သူ့ဘက်က ရှောင်နေခဲ့တာလည်းပါပေသည်...သူကမိန်းကလေးတယောက်မဟုတ်ဘူးဆိုပေမဲ့ Jung Kookနဲ့တွေ့ရင် သူ့ကိုယ်သူပြန်ရှက်နေရလိမ့်မည်...
ထို့ကြောင့် Jung Kookကိုသွားမတွေ့တော့ပဲ သူလျှောက်သွားနေမိသည်....
အခုချိန်အထိ Jung Kookကိုသူမှီခိုလို့မရတော့...သူလည်း သူ့လမ်းကိုဖော်ရမဲ့အချိန်ရောက်ပီမလား...
လမ်းလျှောက်ရင်း အလုပ်ခေါ်စာလေးများတွေ့မလားဆိုပီး မျက်စိတောက်ထောက်ကြည့်နေခဲ့သည်...
ထိုချိန်...
*ဘုတ်..အ့*
*ရရဲ့လားထိခိုက်မိသွားသေးလား*
*ရပါတယ်*
ကိုယ်က အလုပ်ခေါ်စာကိုပဲ ရှာနေတော့အရှေ့က လာနေသောလူနဲ့တိုက်မိကာ လမ်းပေါ်သို့ပုံလျက်သားကျမိသည်...
ထို့နောက် ကိုယ်တွင်ပေနေသော အမိုှက်တို့ကို လက်နဲ့ခါပီး တိုက်မိသောလူကိူကြည့်လိုက်တော့ သူ့ကိုပြုံးပြကာ လက်လှမ်းပေးနေလေရဲ့....
ထိုလူသားရဲ့အနောက်တွင်ရှိသော စူးရှသည့်နေအလင်းရောင်နဲ့အတူ ထိုလူသားရဲ့အပြုံးတို့လည်းတောက်ပနေခဲ့သည်...
*ကိုယ့်ကြောင့်လဲကျသွားတာ အားနာပါတယ်*
*ကိစ္စမရှိပါဘူး ကျွန်တော်အဆင်ပြေပါတယ်*
*လိုရမယ်ရ ကိုယ့်လိပ်စာကတ်လေးယူထားပါ အကယ်၍ လဲကျတာအတွင်းပိုင်းဒဏ်ရာဖြစ်သွားရင်ကိုယ့်ဆီဆက်သွယ်ပေးပါ ကိုယ့်ကြောင့်ဖြစ်သွားတာမို့လို့*
*အာ...nae ကောင်းပါပီ* လို့ပြောပီး သူ့အရှေ့ကလိပ်စာကတ်အဖြူလေးကိုယူထားမိလိုက်သည်...
*အဲ့ဒါဆိုရင်ကိုယ့်ကိုခွင့်ပြုပါဦး*
*nae*
ထို့နောက် long coatထဲလက်ထည့်ကာ ထွက်သွားလေရဲ့....
လက်ထဲက လိပ်စာလေးကိုကြည့်လိုက်တော့...
Jung Hoseok စုံထောက်(အွန်းယောင်းရဲစခန်း)
"ပြန်တွေ့ကြတာပေါ့ Jung Hoseok shii"
..........
Jung Kook companyသွားတော့သူလည်းသားလေးကိုလက်တွဲကာအောက်ဆင်းလာခဲ့သည်...
*Good morning Jimin*
*nae Good morningပါ*
*လာ..မနက်စာလာစား Mommyချက်ထားတယ်*
*nae*
ထို့နောက် ကြီးမားသောစားပွဲဝိုင်းတွင် သူနဲ့သားလေးလည်းနေရာယူလိုက်သည်...
သို့သော် ခေါင်တွင်ထိုင်နေသော Jung Kook Daddyကြောင့်နေရခက်တာတော့အမှန်ပေ...
*Jiminတို့က မနက်တိုင်းဘာစားလည်းမသိဘူး Mommyတို့ကတော့မနက်တိုင်း ပေါင်မုန့်မီးကင်နဲ့coffeeသောက်တယ်...စားလို့အဆင်ပြေပါ့မလားJimin*
*nae ကျွန်တော်အဆင်ပြေပါတယ်*
ထိုနောက် သားလေးကို ပေါင်မုန်မီးကင်လေးကိုဝါးကျွေးခဲ့ရသည်...
အမှန်ဆိုသူမကျွေးချင်ပါ..သို့သော် သူ့မှာငြင်းပိုင်ခွင့်မှမရှိတာ...
*Darlin..တော်ပီလား စားလို့*
*omm..လုပ်စရာရှိသေးတယ် ဒီနေ့မကာအိုက ငွေတွေဝင်မှာ*
*Kamရှိတာပဲကိုစိတ်ပူမနေပါနဲ့*
*သူရှိလို့ကိုစိတ်မချတာ အခုမှသူကစကိုင်တွယ်မှာလေ စိတ်မချဘူး*
*ဟူး....Kamအကောင်းဆုံးလုပ်နိုင်မှာပါ*
မနက်စာ စားပွဲတွင် သူတယောက်ထဲနားမလည်သောစကားများပြောနေကြသော လင်မယားနှစ်ယောက်....
သူတိူ့ပြောတာနားမလည်လို့ မျက်နှာရိပ်အကဲခတ်ကြည့်တော့ တခုခုကိုစိုးရိမ်နေသယောင်....
ရုတ်တရက်သူ့ရင်တွေလည်းပူလာခဲ့သည်...Jungတယောက် လမ်းမှားကိုထပ်မသွားပါနဲ့တော့....
ထို့နောက် မနက်စာစားဝိုင်းလေးကို သူကပဲသိမ်းဆည်းပေးခဲ့သည်....
*Jimin*
*nae*
*Mommyတို့စကားပြောကြမလား*
*ရပါတယ်*
ဧည့်ခန်းတွင်တန်ဖိုးကြီး လက်ဖက်ရည်ပန်းကန်လုံးဖြင့် လက်ဖက်ရည်သောက်ကာ စားပွဲပေါ်ကအရုပ်လေးနဲ့ဆော့နေသော သားလေးကိုကြည့်နေသော ဒီအိမ်၏အရှင်သခင်မ...
*Jimin*
*nae*
*ကလေးက Kamရဲ့သားမလား*
ရုတ်တရက်မေးလိုက်သောမေးခွန်းကြောင့် သူ့မှာပြန်ဖြေရန်အဖြေမရှိခဲ့...
မသိစိတ်က ငြင်းရမယ်လို့ လုှံ့ဆော်နေသော်လည်း တကယ်တမ်းတွင် နုှတ်ဖျား၌ဘာစကားမှမထွက်လာခဲ့....
*အဖြေမပေးနိုင်ပုံထောက်ရင် တကယ်ဟုတ်နေတာပဲ*
*...*
*ဘယ်အချိန်အထိဖုံးကွယ်ထားမှာလဲKamကို*
*ကျွန်တော်....ကျွန်တော်*
*မင်းဖွင့်ပြောတာမပြောတာကမင်းအပိုင်းပါ...မင်းဖွင့်မပြောတဲ့အချိန်မထိငါလည်းမပြောပါဘူးKamကို...တခုတော့ရှိတယ် သွေးဆိုတာ ရေထက်ပြစ်တယ်*လို့ပြောပီး သောက်လက်စ လက်ဖက်ရည်ခွက်ကိုချကာ အခန်းထဲဝင်သွားလေသည်....
ဘယ်အချိန်ထဲက သူ့နောက်ကြောင်းကိုစုံစမ်းထားလည်းမသိပေမဲ့ သားလေးကို Jungရဲ့သားအရင်းမှန်းမသိစေချင်ပေ...Taeအပေါ်အရမ်းအားနာဖို့ကောင်းလွန်းတယ်မလား....
ထို့နောက် ဆော့နေသောသားလေး၏ခေါင်းလုံးလုံးလေးကိုသာပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်....
....
*CEO မကာအိုဘက်က လမ်းကြောင်းရှင်းပါတယ်*
*omm ဒီဘက်လည်းလမ်းကြောင်းရှင်းတယ်မလား*
*nae ကျွန်တော်တို့သဘောၤလာတဲ့အချိန် အထိ ဒီဘက်မှာလမ်းကြောင်းရှင်းပါတယ်*
*ကောင်းပီ အဆင်သင့်ပြင်ထား ပီးရင်ငါတို့သွားမယ်*
*nae*
အတွင်းရေးမုှးထွက်သွားပီးနောက် စားပွဲအံဆွဲထဲက စာရွက်အဖြူလေးကိုထုတ်ကြည့်မိသည်...
ငယ်နဲ့သူရဲ့ လက်ထပ်စာချုပ်ပင်...ထိုစာချုပ်အဖြူလေးကို သူမှတ်ပုံသွားမတင်ရသေးပင်...ငယ့်ကို တမင်ခြိမ်းခြောက်ချင်လို့သာ မှတ်ပံတင်ပီးပီလို့ပြောခဲ့ပေမဲ့ တကယ်တမ်းကျတော့သူမလုပ်ရက်...
ငယ်က သူနဲ့မထိုက်တန်ခဲ့ပါဘူး...ငယ့်လိုဖြူစင်တဲ့သူက သူလို လက်သွေးစွန်းထားတဲ့သူနဲ့ လားလားမှမသက်ဆိုင်ခဲ့...
ထို့နောက် စာချုပ်လေးကိုဖြဲကာ ဘေးနားကအမိုှက်ပုံးလေးထဲသို့ထည့်လိုက်သည်....
ဒီညလွန်ရင် အားလုံးပီးပီငယ်...တကယ်တော့ကိုယ်စီစဉ်ထားတာတွေက အဲ့လိုမဟုတ်ခဲ့ဘူး...ငယ့်ကိုကိုယ့်ဘေးနားခေါ်ထားပီး နာကျင်အောင်လုပ်ချင်ပေမဲ့ ကိုယ်မလုပ်နိုင်ခဲ့ဘူး....
ကိုယ့်အမုန်းတွေက ငယ့်ကိုချစ်တဲ့ကိုယ့်အချစ်တွေလောက် မကြီးမားခဲ့လို့ငယ့်ကိုကိုယ်လွှတ်ပေးမှာပါ...
နောက်ဆုံး အနေနဲ့ငယ်လည်းကိုယ့်ကိုချစ်နေသေးတာကိုသိခဲ့ရလို့ ကိုယ်ပျော်ပါတယ်....လုံလောက်ပါပီ ဒါဆိုရင်...
ထို့နောက် လက်ခုံသိူ့ကျဆင်းလာသောမျက်ရည်စတို့ကိုလျစ်လျူရုှကာ တစုံတယောက်ဆီသို့ဖုန်းဆက်လိုက်သည်...
*တီ...တီ..တီ*
*nae အွန်းယောင်းရဲစခန်းကပါ*
*ဒီနေ့ညဆယ်နာရီ အင်ချွန်းသဘောၤဆိပ်မှာ မကာအိုကနေငွေမဲတွေဝင်မယ်လို့သတင်းရထားပါတယ်*
*ဘယ်လို...တချက်လောက် အခုဖုန်းဆက်ပီးသတင်းပေးတဲ့သူရဲ့ လိပ်စာလေးပြောပြပါပေးလို့ရမလား*
*ယုံတာမယုံတာရဲတွေအပိုင်းပါ*
ထို့နောက် ဖုန်းကိုချလိုက်ကာ စက်ပိတ်လိုက်သည်....
"လမ်းမှားကိုဆက်မသွားဘူးတော့ဘူးငယ်...ငယ်တယောက်ကိုယ့်ရွေးချယ်မုှကိုကျေနပ်ပါစေ".....
....
9:30 P.M
အင်ချွန်းသဘောၤဆိပ်တွင် အမှောင်ချထားသောကားအနက်ပေါ်၌ သူစောင့်နေသည်မှာနာရီဝက်ခန့်ရှိလေပီ....
အခုချိန်အထိ သဘောၤကိုလည်း မမြင်မိသလို ရဲတွေကိုလည်းမမြင်ခဲ့....
အချိန်တခုအထိကြာပီးနောက် ကမ်းကပ်လာသောသဘောၤတစင်း...
သေချာပါတယ် ထိုသဘောၤဟာ မကာအိုက သဘောၤပင်....
ထို့နောက် ဦးထုပ်အနက်ကိုခပ်ငိုက်ငိုက်ဆောင်းကာ maskအနက်ကိုအုပ်ပီး သူ့အနောက်တွင် တိတ်တဆိတ်ရပ်ထားသော ကားတွေကို အချက်ပြကာ ထိုသဘောၤနားသို့လျှောက်သွားလိုက်သည်....
ထိုစဉ်....
*သဘောၤနံပါတ် (၅၈၁၃)ရပ်နေပါ မင်းတို့အားလုံးကို ဝိုင်းထားပီမို့လို့ လက်မြှောက်ပီး မျက်နှာတွေဒီဘက်လှည့်ကြပါ*ဆိုပီး သူတိုအနားသိူ့ ပစ္စတိုသေနတ်ကိုယ်စီကိုင်ပီးတလှမ်းချင်းလျှောက်လာကြသော စုံထောက်နှင့်ရဲများ....
သို့သော် သူတို့အဖွဲ့ထဲက ရုတ်တရက် ထွက်ပြေးသွားသောသူ့လက်အောက်ဝန်ထမ်းကြောင့်ရုတ်ရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်ကုန်ကြလေရဲ့....
ထိုချိန် သူ့လက်ကိုဆွဲကာ ရဲတွေသတိမထားမိခင် ပြေးထွက်လာသောလူတယောက်...
ထိုလူ၏နောက်ကျောကိုသူသိတာပေါ့....
မကြာလိုက်ပါ ကုန်စည်တွေထားရာနေရာတခုရောက်တော့ ရဲများမမြင်အောင်ပုန်းလိုက်ကြသည်....
*မင်းရူးနေလားJeon Jung Kook....အခက်မသင့်ရင် မင်းထောင်ထဲရောက်သွားနိုင်တယ်...သိရဲ့လား* ဆိုပီး သူ့အရှေ့ကလူသားဟာ မျက်ရည်များဝိုင်းပီး သူ့ကိုအော်ပြောနေလေရဲ့...
*Yoon Giစိတ်အေးအေးထား....ကိုယ်ဘာမှမဖြစ်ဘူး*
*ငါသာမလိုက်လာရင်မင်းလည်းထွက်ပြေးဖို့အစီအစဉ်မရှိဘူးမလား*
*ငါအပြစ်တွေဝန်ခံချင်ပီYoon Gi*
*Jeon Jung Kook!!!...ဘာလဲ Park Jiminကဝန်ခံမှပြန်ချစ်မယ်ပြောလို့လား*
*Jiminနဲ့မဆိုင်ဘူးYoon Gi...ငါကိုယ်တိုင်က အပြစ်တွေဝန်ခံပီး ညီမလေးအရိုးပြာအိုးကို ငါတို့မွေးရပ်မြေဆီပြန်သယ်ပီး အေးအေးချမ်းချမ်းနေချင်ပီ*
*ငါ့ကိုရော...ငါ့ကိုရောဘာလို့ထည့်မတွက်တာလဲ Jeon Jung Kook..ငါကရောမင်းမရှိရင်နေနိုင်မယ်ထင်လား*
*မင်းနေနိုင်မှာပါ အချစ်စစ်ကိုတွေခဲ့ရင်*
*Fuckပဲ..Jeon Jung Kookရာ...*
ထို့နောက်သူတို့နှစ်ယောက်လူံး၏ မျက်လုံးအိမ်၌ မျက်ရည်များတွဲခိုလျက်...
....
အချိန်အားဖြင့် ညတစ်နာရီခန်...
သူအိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း စည်းကြိုလိုက်သူက Daddyပင်....
*ခွပ်...ခွပ်...ခွပ်...ခြေနှစ်ချောင်းနဲ့သတ္တဝါမကယ်ကောင်းဘူးဆိုတာ မင်းကိုပြောတာJeon Jung Kook....*
အိမ်ထဲဝင်လိုက်တော့ သူ့ပါးပြင်ထက်ရောက်လာသော ထိုးချက်များ....
မရုန်းမိခဲ့...ထိုးပါစေ ကြိုက်သလောက် သူလုပ်ခဲ့တာလည်း ဟုတ်မှမဟုတ်တာ...
*Darlinတော်တော့*
*မင်းဖယ်နေ...ငါ့သားနေရာမှာဝင်နေပီး ငါတို့သုံးနှစ်လူံးကျွေးမွေးခဲ့တာကို မင်းကခုလိုကျေးဇူးပြန်ဆပ်တယ်ပေါ့Jeon Jung Kook*
*...*
*မင်းသိလား...အခုရဲလက်ထဲရောက်သွားတဲ့ငွေပမာဏကို...ဟက် မင်းလိုအခြေအမြစ်မရှိအောက်တန်းစားကဘယ်သိမလဲ...သန်း၉ထောင်ကွ သန်း၉ထောင်...မင်းတိူ့လို့ သူတောင်းစားသာသာလူတွေ ထိတောင်မထိနိုင်တဲ့ပိုက်ဆံကွ*....
*...*
Daddyပြောသမျှကို သူကြမ်းပြင်၌ ဒူးထောက်ပီးသာနားထောင်နေမိသည်....
.....
အိပ်နေရင်း အောက်ထပ်တွင် အော်ဟစ်သံကြားသောကြောင့် ကုတင်ပေါ်က အတင်းကြုံးထကာ အောက်ထပ်သို့ဆင်းကြည့်မိသည်...
သိူ့သော် လှေကားတဝက်တွင်တွေ့လိုက်ရသည်က မျက်နှာတွင်ညိုမဲကာ နုှတ်ခမ်းထက်သွေးများစို့နေပီး ကြမ်းပြင်တွင် ဒူးထောက်ကာထိုင်နေသော Jung....
Jungရဲ့ Daddyကလည်း Jungအရှေ့တွင်ခါးထောက်ကာ တောက်ခေါက်လျက်...
Jungရဲ့ Mommyကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း Jungကိုစိတ်ပျက်နေသလိုပင်....
*မင်းလိုလူကလေ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ကျွေးမွေးထားဖို့မတန်တဲ့အကောင်....ဘာလဲ လူသုံးယောက်တောင်သတ်ထားတဲ့ အကောင်က ဘာမဟုတ်တဲ့ ငွေမဲတွေကိုကိုင်ရမှာရွံတယ်ပေါ့...ဟားဟားဟား...ခွေးကောင်...Park Jiminပေါင်ကြားထဲမှာပဲဝင်နေဖို့တွေးတဲ့ကောင်*
*Darlinတော်တော့ သန်းခေါင်ယံကြီး အိမ်နီးနားချင်းတွေကြားရင်မျကိနှာပျက်ရမယ်...ရဲလက်ထဲငွေပဲရောက်သွားတာကံကောင်း ဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတာ မသိလိုက်လို့်*
*တောက်ခ်....*
ထို့နောက် အခန်းထဲဝင်သွားကြသော လင်မယားနှစ်ယောက်....
သူလည်းလှေကားမှာရပ်နေရာကနေ Jungဆီသိူ့ပြေးသွားခဲ့သည်...
*Jung ဘာဖြစ်သွားသေးလဲဟင်...နာနေလား* ဆိုပီး သူ့အရှေ့သို့ရောက်လာကာ စိုးရိမ်တကြီးမေးနေသောလူသားရဲ့ ကိုယ်ငယ်လေးကိုတင်းကျပ်စွာဖက်ထားမိသည်....
*ကိုယ်က အမှားတွေထပ်မလုပ်ချင်ရုံပါငယ်..ဘာလို့..ဘာလို့ကိုယ်တို့လိုလူတွေကိုဆိုရင် တန်းတူမဆက်ဆံပေးနိုင်ကြတာလဲ*လို့ပြောကာ သူ့ကိုဖက်လျက် ကြိတ်ငိုနေသော Jungရဲ့ကျောပြင်လေးကိုသာပွတ်ပေးရင်း သူလည်း မျက်ရည်ကျမိသည်.....
*အရာအားလုံးအဆင်ပြေသွားမှာပါJung....အဆင်ပြေသွားမှာပါ*
ဖက်ထားရာကခွာကာ Jungပါးပြင်ကမျက်ရည်စတို့ကိုသုတ်ပေးနေခဲ့မိသည်...
*အိပ်ရအောင်Jung...ညဥ့်နက်နေပီ*
*omm*
ထို့နောက် Jungနဲ့အတူ အပေါ်သို့တက်လာကာ ကုတင်ထက်၌ အိပ်စက်ခြင်းဆီသို့...
*အိပ်ပျော်အောင်အိပ်နော်Jung....*
*ငယ်လည်းအိပ်တော့လေ..ပြွတ်စ်*လို့ပြောပီး နုှတ်ခမ်းထက် နူးညံ့သောအနမ်းတို့ကိုဖန်တီးကာ အိပ်ရာဝင်ခဲ့သည်....
............
တညလုံး ကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်ပါသော်လည်း မနက်ခြောက်နာရီတွင် ကားသော့နဲ့ဖုန်းယူကာ ငယ်ကိုထားခဲ့ပီး တနေရာသိူ်သူထွက်လာခဲ့သည်....
ထိုနေရာကား Jung Hoseokဆီသို့ပင်....
*တီ..တီ..တီ*
*ommငါပါ*
*naeသခင်လေး*
*သူသက်သာတယ်မလား*
*nae သက်သာပါတယ်*
*အခုဘာလုပ်နေလဲ*
*မနက်ခင်းလေညှင်းခံနေပါတယ်*
*ကောင်းပီ ငါလာမယ်လို့ပြောထားလိုက်*
*nae*
ဖုန်းလေးကျသွားပီးနောက် မကြာလိုက်ပါ သူလည်း Jung Hoseokအိမ်သိုရောက်လာခဲ့သည်.....
အိမ်ကခေါင်မိုးထပ်မို့လို့ ကားပေ်ကဆင်းကာ အပေါ်သိုတက်သွားခဲ့သည်....
*ဒေါက်..ဒေါက်..ဒေါက်*
*naeလာပီ*
မနက်စောစောစီးစီး တံခါးလာခေါက်သောကြောင့် အိပ်နေသော Taeမေမေ့နိုးမှာစိုးသဖြင့်အမြန်သွားဖွင့်ပေးခဲ့ရသည်...
*Jeon Jung Kook...ဘာလာလုပ်တာလဲ ဒီကို*
*ငါနဲ့တနေရာလိုက်ခဲ့ပေးမလား*
*ငါနဲ့မင်းနဲ့ကခုလိုကောင်းတဲ့ဆက်ဆံရေးမဟုတ်ဘူးထင်တယ်*
*Kim Tae Hyungကိုမတွေ့ချင်ဘူးလား*
*bo..bor*
*လိုက်ခဲ့ပါ အဖြေသိရမှာမိုလို့*
*အိမ်မှာမေမေတယောက်ထဲထားခဲ့လို့မဖြစ်ဘူး ခနစောင့် မေမေ့ကို ခေါ်လာမလို့*
*ကောင်းပါပီ*
ဘာတွေကြံစည်ပီး Tae Hyungကိုအကြောင်းပြကာသူ့ကိုအပြင်ခေါ်ထုတ်လည်းမသိပေမဲ့ သူကတော့ကံကောင်းရင် Tae Hyungဆုံးတဲ့အမုှသဲလွန်စရနိုင်ချေရှိသည်မို့လို့ လိုက်သွားရန်ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်.....
ထို့နောက် အိပ်နေသော မေမေ့ကိုနိုှးကာ Jeon Jung Kookနဲ့အတူလိုက်လာမိသည်....
ကားမောင်းနေသည်မှာနှစ်နာရီနီးပါးလောက်ရှိပီ ခုထိ မရောက်သေး....မောင်းနေသည့်နေရာကလည်းမြို့ပြင်ပင်....
*မင်းဘယ်သွားနေတာလဲJeon Jung Kook*
*ရောက်ရင်သိမှာပါ*
အဖြေကိုတိတိကျကျမပေးသော Jeon Jung Kookကြောင့် သူအသင့်ယူလာသောပစ္စတိုသေနတ်လေးကို ခါးအနောက်ကနေထုတ်လိုက်မိသည်...
သို့သော်ရုတ်တရက်ခြံကြီးတခြံထဲကွေ့ဝင်သွားလေရဲ့....
*ရောက်ပီ*
*ဟင်*
*အထဲဝင်သွားလိုက်ပါ*
Jeon Jung Kookပြောတဲ့အတိုင်း မေမေ့ကို ဖက်ကာ ခြံထဲသို့ဝင်လာခဲ့သည်....
ထိုချိန် ခြံထဲတနေရာ၌ ဝှီးချဲပေါ်ကလူတယောက်...
သူ့ကိုနောက်ကျောပေးကာထိုင်နေသော်လည်း ထိုနောက်ကျောကိုသူသိသည်....
တဖြေးဖြေးတုန်ယင်လာသော ခြေထောက်တိူ့ကို အားတင်းလျှောက်ကာ ဝှီးချဲပေါ်ကလူအနားသိူ့သွားခဲ့သည်....
*Tae...Tae Hyung*
သူခေါ်လိုက်တော့လှည့်ကြည့်လာသော လူ....
ဟုတ်ပါရဲ့...Tae Hyungပင်...လုံးဝမမှားနိုင် Tae Hyungမှ Tae Hyungအစစ်ပင်...
*Hoseok*
........................................................................
2.1.2021
#Yolodi1995
ဒါလေး ဇာတ်သိမ်းတော့မယ်နော် အချစ်တို့ရေ😁
Love you so much.my readers😍😍😍😘😘😘