Zawgyi#
ေနာင္တ ေနာင္တဆိုတဲ့ အရာက ကြၽန္ေတာ္႐ွင္သန္လာတဲ့ ဘဝမွာ တခါမွ မသိခဲ့ဘူး ငယ္စဥ္က ရန္ျဖစ္လို႔ ေက်ာင္းႏွစ္ပတ္နားခဲ့ရတာကိုလည္း ေနာင္တမရခဲ့သလို ေ႐ွာင္က်န္႔ကို ဝမ္က်ိဳးခ်န္ဆီက မလိမ့္တပတ္နဲ႔ အရယူခဲ့တုန္းကလည္း ေနာင္တမရခဲ့ ေနာက္ဆံုးကြၽန္ေတာ့အခ်စ္ရဆံုး ပါးပါး ျဖစ္သူ ကြၽန္ေတာ္ေၾကာင့္ ဆံုးပါးသြားရတာေတာင္ ေနာင္တဆိုတာ ဘာမွန္းမသိခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ အခုေတာ့ 😞😞😞
ေ႐ွာင္က်န္႔ ကို ဘယ္လို မ်က္ႏွာျပရပါ့မလဲ ကြၽန္ေတာ္ဆိုတဲ့ ေကာင္က တကယ္ကို အသက္မ႐ွင္သင့္တဲ့ေကာင္ ဘယ္လိုေတာင္အသိတရားမဲ့ျပီးအ႐ွက္မဲ့လွတဲ့ စကားေတြကို လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ ေျပာနိုင္ရတာလဲ ျပန္မျပင္ႏိုင္ေသာ ေနာင္တ စြဲျမဲထင္က်န္ရစ္တဲ့ နာက်င္မႈ မ်က္ႏွာမေဖာ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ေသာအ႐ွက္တရား ဒါေတြကို တခ်ိန္တည္းမွာ ခံစားေနရတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ေျပာမျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စို႔နစ္မႈ လိႈင္တက္လာေသာ ဝမ္းနည္းမႈေတြကေန မ်က္ရည္မ်ားအျဖစ္ တာက်ိဳးသလို မ်က္ခမ္းစပ္ မွမ်က္ရည္မ်ားက အလံုးအရင္း က်ဆင္းလို႔
ထိုေနရာမွယီြပင္းကို ဆြဲေခၚသြားၾကသည့္ တိုင္ ကြၽန္ေတာ့မွာ မထမိ bar ထဲက ဝန္ထမ္းေတြလာ ကူထူသည့္အထိ မ်က္ရည္မ်ားက အဆက္မျပတ္ က်ဆင္းေနကာ ျမင္ကြင္းတခုလံုး ေဝဝါးလ်က္
"အကို အငွါးကား ေခၚလိုက္ရမလား "
ေခါင္းညိတ္မိေလသလား ေခါင္းခါလိုက္ေလသလား ကြၽန္ေတာ္မသိ အသိစိတ္မ႐ွိေတာ့သည့္ လူႏွယ္
📲📲📲
"အကို ဖုန္းလာေနတယ္"
". ........."
"အကို အကို "
". ........."
📱hello📱
". ......"
📱...........📱
". ........."
📱ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်ာ့ ဒီဖုန္းပိုင္႐ွင္အကိုက barမွာ မထႏိုင္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ကား ေပၚတင္ေပးလိုက္မလား ဒါမွမဟုတ္ လာေခၚမလားဗ်📱
📱..........📱
📱ဟုတ္ကဲ့ လာေခၚမယ္ဆို ျမန္ျမန္ လာေခၚေပးပါဗ့် ဆိုင္က မၾကာခင္ ပိတ္ေတာ့မွာမို႔ 📱
YOU ARE READING
ဆက္ရန္ (အဆံုးမ႐ွိ) 🌝🌚🌝🌚ဆက်ရန် (အဆုံးမရှိ)
Fanfictionသိပ္ခ်စ္ၾကတဲ့ သူႏွစ္ဦး သံသယမ်ားေၾကာင့္ ကြဲကြာသြားတဲ့ အခါ အရင္လိုေရာ ခ်စ္ေနေသးလား သံသယေတြေရာ နည္းသြားႏိုင္ၾကလား ဆိုတာကေတာ့ အႀကီးႀကီး warning ေနာ္ သိပ်ချစ်ကြတဲ့ သူနှစ်ဦး သံသယများကြောင့် ကြဲကြာသြားတဲ့ အခါ အရင်လိုရော ချစ်နေသေးလား သံသယေတြေရာ နည်းသွားန...
