Drag me Down (Flower Crown Series Two)

Drag Eleven

"What are we doing here?" simangot kong tanong. Nakapameywang pa ako sa harapan niya while asking. But tumawa lang siya and sinapo pa saglit ang kanyang forehead.

"I told you. We are going to have a date" he answered. Napatigil ako nang bigla kong makita ang mata niyang kumikislap. What the hell are those?!

Naipilig ko ang aking ulo. Parang tumitibok na naman ang heart ko ng malakas.

"L-looks like sarado na ang restaurant na pinuntahan natin. Huwag mo nang itul-" he cut me off.

"I said what I just said. Magdedate tayo" nagulat ako when he grabbed my wrist and he started walking. Napasunod naman ako sa kanya nang hindi ko namamalayan.

Gosh! Looks like it's a simple restaurant on the outside but kapag pumasok ka na is para kang nasa house ng mga royalties! Like house ni Barbie. You know her? She's super sikat sa mga kids.

Naramdaman kong bumitaw siya sa pagkakahawak sa wrist ko. And I feel dissapointed. What the hell?!

Inis akong nagshake ng head. Gusto ko 'yung ierase sa mind ko! Like what the hell is going on?! Bakit 'yun kaagad ang nasa head ko! I mean! Para akong nagkakagusto ulit sa kanya! But hell! Hindi pwede! He has a fiancee!

And then it hits me....

Napatingin ulit ako kay Kirk na distance na sa akin right now. Parang may hinahanap siya sa kanyang sight. I am facing his back right now. Napansin kong kami lang dito dalawa sa restaurant.

I unconciously roam my eyes around. May resraurant bang nagcoclose ng 7pm? I never heard of it. And eto pa, napansin kong iisa lang yung table sa restaurant na'to. And it looks like, hindi ko pa ito napapansin noon. Like, is this restaurant new?

But balik mo na ako sa naisip ko kanina.

I know, he has a fiancee but everything is so wrong! Like how could it be right?! May fiancee na siya and he even dated me?! And ako naman na tanga ay nagpahila sa kanya.

I feel my heart beats wildly.

Dahan-dahan akong naglakad papalapit sa kanya. He was busy tapping his fingers on the chair's head. Hindi siguro niya namalayan na papalapit na ako sa kanya.

I cleared my throat para tumingin siya sa gawi ko and I succeed. Napatingin siya sa akin ng diretso.

Huminga muna ako ng malalim bago magsalita.

"Uuwi na ako" I declared. Napatigil naman siya and hindi nakapagresponse sa sinabi ko. He was just staring directly at my eyes. Gusto ko na nga sanang humiwalay sa titig niya but mukha kong binibetray ang sarili ko. I mean, his eyes are so nakakahipnotize. Hindi ko yata kayang humiwalay. Gosh!

"Why?" he asked.

I blinked twice.

"K-kasi it's wrong!" diretsa kong sagot. He just stared at me. Naparoll ang eyes ko nang wala akong makuhang sagot sa kanya.

"Let's get straight to the point right now Kirk. What are you doing this? These kind of date?! Pinaglalaruan mo ba ako?! You know that I have a crush on you before kaya mo ginagawa ito because you are a jerk! Gusto mo akong paglaruan! But sorry, wala kang mahihita sa akin because matagal na akong walang nararamdaman sa'yo! You see! Itong date na 'to, it will be ruin! Kasi nga ayokong kadate ka! You understand!?" halos mapahingal na ako sa taas ng sinabi ko. But this demonyo infront of me is just staring at my eyes. Ni wala siyang balak magresponse sa sinabi ko. Ni wala akong nakikitang pagbabago sa face niya. Miski sa expression, sa eyes niya. None!

Shit!

Napailing na lang ako. This is ridiculous. Nagsasayang lang ako ng saliva sa kanya! Andami ko pa namang sinabi!