ကျွန်တော်ချစ်သောဦး (ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ေသာဦး)[Complete]

Part-3(Z+U)

Zawgyi

#ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ေသာဦး

တိမ္ယံတစ္ေယာက္ေနမင္းခဆြဲေခၚရာေနာက္သို႔ဘာတစ္ခြန္းမွမဟပဲလိုက္လာခဲ့သည္။
ကားေပၚတက္ၿပီးေက်ာင္းႏွင့္အေတာ္ေဝးေဝးသို႔ေမာင္းလာသည္အထိေနမင္းခလဲ ဘာစကားမွမေျပာအံကိုသာႀကိတ္ထားေလသည္။
တိမ္ယံလႊာစကားစေျပာခ်င္ေသာ္လည္းဦးစိတ္တိုေနမွန္းသိေသာေၾကာင့္ဘာစကားမွမေျပာရဲ...

*ေနပါအုန္း...ဦးကဘာကိုစိတ္တိုေနတာလဲ
မဟုတ္မွသဝန္တိုေနတာလား...*

တိမ္ယံစိတ္ထဲတြင္သာေတြးရင္းၿပဳံးမိသည္....
သို႔ေသာ္လည္းမိမိစိတ္ကိုျပန္ထိန္းရျပန္သည္...

*က်စ္...တိမ္ယံလႊာ မင္းအမွတ္ကိုမရွိဘူး
ဦးကဘာကိုသဝန္တိုရမွာလဲ
ဦးသဝန္တိုျခင္းကိုခံရေအာင္မင္းရဘာအဆင့္ရွိလို႔လဲ....ဟက္*

တိမ္ယံစိတ္ထဲ၌သာနာနာက်င္က်င္ေရ႐ြတ္ရင္းမ်က္ရည္မ်ားက်ဆင္းလာျပန္သည္။

ေနမင္းခ မိမိေဘးတြင္ထိုင္ကာတရႈတ္ရႈတ္ငိုေနေသာကေလးငယ္ေၾကာင့္ထြက္ေနေသာေဒါသမ်ားပါၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္ကာ ကားအားလမ္းေဘးတြင္ထိုးရပ္လိုက္ကာ

"ကေလး ငိုေနျပန္ၿပီလား
မင္းမ်က္ရည္ေတြကိုဦးမုန္းလိုက္တာ"

ေနမင္းခမိမိကိုယ္တိုင္ေတာင္သတိမထားမိပါဘဲတိမ္ယံအားရင္ခြင္ထဲသို႔ဆြဲသြင္းလိုက္မိသည္...

တိမ္ယံလဲငိုေနရင္းမွႏြေးေထြးေသာရင္ခြင္တစ္စုံေၾကာင့္ေမာ့ကာဦးမ်က္ႏွာအားေငးၾကည့္ေနမိေတာ့သည္...
ဦးကကြၽန္ေတာ့္မ်က္ရည္ေတြကိုမုန္းတယ္တဲ့
ဦးကကြၽန္ေတာ္မ်က္ရည္က်ေနတာေၾကာင့္စိုးရိမ္ေနတယ္တဲ့
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ရည္ေတြရဲ႕ဇစ္ျမစ္ကဦးစီက
ျမစ္ဖ်ားခံလာတယ္ဆိုရင္ေရာဦးဘာလုပ္မွာလဲ....

တိမ္ယံလဲမိမိအားဖက္၍ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာထားေသာေနမင္းခ၏ရင္ခြင္ထဲမွအနည္းငယ္႐ုန္းထြက္ကာေနမင္းခ၏လည္တိုင္သြယ္သြယ္အားကိုင္ကာႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေပၚသို႔မိမိႏႈတ္ခမ္းေလးႏွင့္ထိကပ္၍အနမ္းမမည္ေသာအနမ္းတစ္ခုအားေပးလိုက္မိသည္.....