Part-17(Z+U)

996 63 0
                                    

Zawgyi

#ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ေသာဦး....

တိမ္ယံနိုးလာေတာ့လက္က
ေဘးနားကိုဆန္ထုတ္လိုက္တဲ့အခါ
ေအးစက္ေနတဲ့အိပ္ယာခင္းကိုသာစမ္းမိသည္....

"ဘာလဲ...စိုင္းညကျပန္မအိပ္ဘူးလား..."

တိမ္ယံငုတ္တုတ္ထထိုင္ၿပီးအခန္းထဲမ်က္လုံးေဝ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ကုလားေသကုလားေမာအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာမင္းသြင္ကိုသာေတြ႕ေလသည္...
တိမ္ယံလဲကိုယ္လက္သန့္စင္ကာအျပင္သို႔ထြက္လာလိုက္သည္....
တိမ္ယံကမ္းေျခဘက္ေလွ်ာက္လာေတာ့ကမ္းေျခတြင္ထိုင္ေနေသာစိုင္းကိုေတြ႕ေလသည္....
တိမ္ယံစိုင္းထိုင္ေနေသာေနရာသို႔ေလွ်ာက္သြားကာစိုင္း၏ေဘးတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္....

"စိုင္း..."

"ေအာ္...တိမ္ယံ..နိုးလာၿပီလား..."

"အင္း...စိုင္း...ညတုန္းကမင္းအခန္းထဲမွာမအိပ္ဘူးလား..."

"အိပ္တာေပါ့....ငါကအခန္းျပန္မအိပ္လို႔ဘယ္မွာအိပ္ရမွာလဲ....."

"ငါနိုးလာေတာ့မင္းကိုမေတြ႕လို႔ေလ...အိပ္ယာကလဲသပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေနလို႔...."

"ငါေနထြက္တာကိုၾကည့္ခ်င္လို႔ေစာေစာထၿပီးေစာင့္ေနတာ...ငါမင္းကိုႏွိုးအုန္းမလို႔ပဲ...မင္းကအိပ္ေမာက်ေနတာနဲ႕မႏွိုးေတာ့တာ....."

မင္းအႏွောက္အယွက္ျဖစ္မွာဆိုးလို႔ျပန္မအိပ္တဲ့အေၾကာင္းကိုေတာ့မေျပာဘဲလွပၿပီးယုတ္တိရွိတဲ့အလိမ္အညာတစ္ခုကိုသာစိုင္းသုံးလိုက္သည္.....

"အင္း...အဲ့တာဆိုသြားၾကမလား...ငါဗိုက္ဆာေနၿပီ... "

"အင္း...သြားမယ္ေလ..."

စိုင္းကအရင္ဆုံးထကာတိမ္ယံကိုလက္ကမ္းေပးေလသည္....
တိမ္ယံကနားမလည္ေသာအၾကည့္ႏွင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့စိုင္းကၿပဳံးကာ....

"သူငယ္ခ်င္းေတြမလား..."

တိမ္ယံ စိုင္းစကားေၾကာင့္စိုင္းရဲ႕လက္ကိုအားျပဳကာမတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္...

"အင္း...သူငယ္ခ်င္းေတြ...."

တိမ္ယံေျပာလိုက္ေတာ့စိုင္းကရယ္ကာအေရွ႕ကေနအရင္ေလွ်ာက္သြားေလသည္....
တိမ္ယံလဲအေနာက္ကေနေျပးၿပီးစိုင္းေက်ာေပၚသို႔ခုန္တက္လိုက္သည္....

ကျွန်တော်ချစ်သောဦး (ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ေသာဦး)[Complete] Where stories live. Discover now