I'm Cry

179 20 1
                                    


4 MIESIĄCE PÓŹNIEJ

Byłam na łące i czekała na Zeldrisa. Dzisiaj chcę mu powiedzieć, że przypomniałam sobie wszystko. Usłyszałam kroki za sobą, więc odwróciłam się z uśmiechem.

- Muszę ci coś powiedzieć – powiedzieliśmy w tym samym czasie.

- Powiedz pierwszy – powiedziałam z uśmiechem.

- Nie możemy się spotykać – powiedział nie patrząc na mnie a mi zrzedła mina.

- C-co? Ale czemu?! – zapytałam płaczliwym tonem a on wtedy spojrzał na mnie czarnymi oczami.

- Znudziłaś mi się – powiedział bez emocji. Łzy leciały mi ciurkiem a on uśmiechnął się podle i zaśmiał się. – jesteś naiwna myślisz, że naprawdę w tobie się w tobie zakochałem?

- Jesteś podły – płakałam coraz mocniej a on nawet nie reagował.

- A dziękuję za komplement – uśmiechnął się szerzej. Nie mogłam już wytrzymać i zaczęłam biec w stronę karczmy.

Wbiegłam do karczmy i nie patrząc na nikogo zamknęłam się w pokoju rzucając się na łóżko od razu zasypiając.

__ 

Jak myślicie co się stało? Sorka za błędy!!!

Zeldris ☓ [T/I] ||ZAKOŃCZONE||Where stories live. Discover now