Üçüncü tekil şahıs

Adsız Bölüm 1

Sisler, gökyüzü  ve ağaçlar yağmurdan ıslanmış yeşillikler! Toprak kokusu içimin derinliklerin de atan kalbim .Ve o muazzam toprak kokusunun nefesimi açıyor beni tüm yorgunluğumdan arındıran hislere dönüştürüyordu. Denizin ortasında huzur dolduğumu hissettiren otoban kenarı ... Aslında tüm gerçek üzgün yorgun olan bedenimin yanından geçen devasal kamyonlar arabalar, hızlı tekerlekler ve o karmaşa sessizliği gözleri çanaklara dönmüş ben yırttık taytım ve salaş tişortümle başka bir beden başka bir ruh düşüncesine kapılmıştım .Üstümdeki ağır hava başımda yalnızlığım ,başımda öfkem ... Minik kalbim sanki paramparça delik deşik acınası ve zorla hayata tutunmuş gibi . Semalara uçmak isteyen martı özlemi yanıp tutusan bir varlık ve sonsuz yalnızlık sanırım beni boğan kelimeleri yalnızlığıma gömülmeme neden olan o aşk denen belimtenmemiş anlamsız duygudan ibaretti. Ben bu durumdan aşkın cazibesinden aşkı düşünmekten hastalanmış kendimi uzun bir yalnızlığa hapsetmiştim. Beni kurtarmasını beklediğim prensi düşünürken aşkı 3 kişilik bulan kalbimin sesleri !Sevgi iki kişilik, sevgi beş kişilik, sevgi tek kişilik ... Peki aşk aşk cinsiyetsizlik!  Ayaktayım altımda yeşil toprak yarı yarı çatlamış, ıslak ve rengi koyulaşmış .Islak gözlerimin önünde ağaçlar hepsi çıplak hepsi cılız hepsi... Düşünüyorum ,bakıyorum, arıyorum nerdeyim ?İnsanların hayatı sevme öyküleri vardır benim hayatı sevme öyküm ağaçlarla başladı. Ağaçları keşfetmem; ruhunu ruhumda hissettiğim saf benliğimi taşıyan ağaçların cılız dallarına konan serçelerdi.Serçelerin varolan sessizliğin sırrını aralayan ötüşleri normal değilim ben diye bağırttan bir sese dönüştü . Emre de normal değil o yüzden onu seçmiştim peki o? Düşündükçe aglamak istiyor ,düşündükçe kalbim yerinden cıkıyor ,düşündükçe onu anlıyor ve daha çok seviyordum. Peki bana ne oluyordu?Tek bildiğim Emre'nin de beni sevmesiydi. Peki  neden böyle bır durumdaydık . Bunlar bütün bunlar aşk denen çekimin etkisi mi yoksa duyduklarımın canımı acıtıp beni yanıltmasımıydı?