This is not the end

Jedyny Rozdział

[T.I.] - Twoje imię

[Z.T.I.] - zdrobnienie Twojego imienia

[I.T.P.] - imię Twojej przyjaciółki

Okej, jest to chyba mój ulubiony one shot, który napisałam, a dedykuję go wszystkim directioners, które go czytają a przede wszystkim mojej najlepszej przyjaciółce, dzięki której tak właściwie poznałam chłopaków -  jasmin5002 dziękuję 💕

08.07.2020r.

Po powrocie ze spaceru rzuciłam się na łóżko głęboko wzdychając. Akurat wczoraj w odwiedziny przyjechali moi rodzice, ale dzisiaj nie miałam ochoty i byłam zbyt zmęczona, żeby z nimi rozmawiać. Leżąc na łóżku włączyłam losową piosenkę na telefonie i odrzuciłam go w kąt podgłaśniając jak najbardziej.

Popatrzyłam w sufit słuchając dobrego i miękkiego głosu mojego byłego przyjaciela Louisa cicho nucąc tekst, który znałam na pamięć. Tak jak każdy solowy utwór Lou, Zayn'a, Nialla i Liama, a co do Harry'ego to nawet te nie opublikowane. Cóż ze względu na nasz dobry kontakt chłopak często wysyłał mi to co napisał pytając czy jest okej. Jakby kogoś to interesowało to dla mnie zawsze było okej.

Nie zarejestrowałam nawet kiedy piosenka się zmieniła i usłyszałam tak bardzo znajomy dźwięk klaskania, od którego moje oczy automatycznie robiły się szklane. Nie ważne, że w sumie słuchałam ten utwór bardzo dużo razy - on cały czas po tych pięciu latach nadal wywołuje we mnie te same emocje. Nie miałam siły wstawać by zmienić piosenkę więc już po chwili usłyszałam początek.

You gotta help me,
I'm losing my mind

Zanim do reszty odpłynęłam we wspomnieniach z tego pięknego okresu, dosłyszałam głos mojej młodszej siostry, która krzyknęła, że ktoś przyszedł podobno do mnie. Spodziewałam się, że to [I.T.P], więc nawet nie otarłam mokrych już policzków, bo dziewczyna widziała nie raz te moje małe załamania przy tym utworze chłopaków.

- Wpuść! Jestem w pokoju! - odkrzyknęłam nie zwracając uwagi na to, że głos załamał mi się pod koniec.

You and me got a whole lot of history

Wiedząc, że za chwilę dojdzie do momentu, który tak naprawdę boli mnie najbardziej zaczęłam płakać nawet nie starając się być cicho. [I.T.P.] i tak to zrozumie.

This is not the end
This is not the end

Usłyszałam głos Lou i już wcale nie hamując łez spojrzałam na najważniejsze dla mnie zdjęcie wiszące tuż nad biurkiem - zdjęcie z całą piątką chłopaków podczas nagrywania piosenki "Best Song Ever". Poczułam ukucie koło serduszka i wtedy skrzypnęły drzwi do pokoju. Nadal szlochając podniosłam wzrok i na chwilę zabrakło mi powietrza.

W drzwiach nie stała [I.T.P]. Stał tam Harry z delikatnym uśmiechem, który od razu zniknął gdy zobaczył w jakim stanie jestem.

- Jeju [Z.T.I.] - wydusił z siebie podchodząc do łóżka, by usiąść obok i mnie objąć.

- T-to tak b-boli Harry. To tak boli - wyszeptałam przytulając przyjaciela i czując nowe łzy na policzkach. Chłopak słysząc koniec piosenki wziął mnie na kolana mocniej przyciskając do siebie.

- Wiem kochanie, wiem - wymamrotał delikatnie głaszcząc mnie po plecach i mrucząc coś w moje włosy.

- Przepraszam Hazz... Wiem, że dla ciebie też to nie jest przyjemny temat...- wyszeptałam przecierając mokre policzki i wbijając wzrok w dłonie.