Scarlett Willows is een negentien jarig meisje en werkt op het ministerie van Toverkunst als assistente van Percy Weasley op de afdeling van internationale magische samenwerking . Als ze op een gegeven dag word gevraagd door haar baas om hem met een...
Het einde van het schooljaar en ik ben ondertussen al een stuk dikker. Mijn babybuik word groter met de dag en vandaag ga ik trouwen. Ik heb een mooie roze jurk aan waar men baby bump in past.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Iedereen staat al beneden en Hermione en Ginny lopen de trap af. Mijn maid of honor is Hermione omdat zij niet stopte met zeuren aan men kop. Ik loop naar buiten en iedereen kijkt me aan. Ik wandel rustig naar voren en George glimlacht breed.
Ik ga voor hem staan en hou zijn hand vast. Iedereen gaat terug zitten. "Scarlett Willows, neemt u George Fabian Weasley als uw wettige echtgenoot en beloofd u hem te steunen in goede en slechte tijden?" Vraagt Kingsley die de ceremonie leid.
"Ja, ik wil." Antwoord ik glimlachend. "En George Fabian Weasley, neemt u Scarlett Willows als uw wettige echtgenote en beloofd u haar te steunen in goede en slechte tijden?" Vraagt hij. "Ja ik wil." Antwoord George. "Dan verklaar ik jullie nu tot man en vrouw u mag de bruid kussen." Zegt Kingsley en hij zoent me zacht.
We gaan dansen en hebben een heleboel plezier. Het word laat en iedereen gaat langzaam weg. George en ik gaan naar mijn huis waar we gaan wonen. Die avond liggen we op bed en vallen niet lang daarna in slaap.
Wanneer ik wakker word is George niet meer naast me. Ik kijk op de klok en zie dat het tien uur is. Ik sta op en wandel de trap af. Hij staat in de keuken met een mok koffie en kijkt me aan met een grijns. "Goeiemorgen Scarlett Weasley." En knipoogt. Ik glimlach en pak ook een kopje koffie.
"Dus wat zijn de plannen?" Vraag ik en hij zet zijn mok neer. Hij pakt mijn hand en sleurt me mee naar de kamer die op slot zit. Hij vertelde me dat ik er niet naar binnen mag en hij opent de deur.
We gaan naar binnen en het is een babykamer geworden. Licht blauwe muren met wolkjes overal. En twee wiegjes. Ik draai me om en omhels George. "Het is prachtig." Zeg ik en hij glimlacht. We gaan de trap terug af en gaan verder met onze alledaagse dingen.
Een maand later
Het is 15 september en ik lig in het St. Mungo's. Onze familie staat buiten en ik lig in de verloskamer. Na twee uur ben ik bevallen en hebben we twee kleine kinderen op aarde. "Namen?" Vraagt de verpleegster. "Fred Arthur Weasley." Zegt George die het jongetje vast heeft. "Mabel Molly Weasley." Antwoord ik die het meisje vast heeft.
De verpleegster knikt en gaat weg. "Wat betekent Mabel nou, je wou die naam zo graag?" Vraagt George lachend. "My beautiful one." Antwoord ik. "Ik snap je punt nu." Lacht George. Na een aantal uur komen de gehele familie binnen en ze omhelzen me en pakken de baby's op.
"Nou mogen we weten hoe ze heten?" Vraagt Fred die naar het jongetje staart. "Fred Arthur Weasley en Mabel Molly Weasley." Zegt George trots en opnieuw word ik omhelst door Molly. "Waarom hebben jullie dit kleine duiveltje naar mij vernoemd?" Vraagt Fred lachend. "Nou omdat jij een grote duivel bent." Antwoord ik en Fred grinnikt.
Ik kijk George aan en besef hoeveel geluk ik heb gehad. Als ik nooit door men familie werd verbannen was ik nooit in Engeland geweest en had ik nu misschien geen tweeling.
