Hoofdstuk 3 - de brieven

119 10 0
                                    

-Algemeen POV-

Iedereen zit aan de eettafel in de burrow en George is de enige die stil blijft. "George, sinds gisteren doe je al zo vreemd." Zegt Fred en George kijkt hem kort aan. "Hij heeft gelijk George, wat heb jij?" Vraagt Bill bezorgd om zijn jongere broertje.

"Niks, helemaal niks." Antwoord George en staart voor zich uit. "Het gaat om Scarlett." Zegt Ginny en iedereen staart George aan. "Wat nee." Antwoord George maar niemand geloofd zijn slappe reactie. "Geef nou maar gewoon toe George, ze is ook heel mooi." Lacht Fred en George word rood.

"Zie je nou wel?" Vraagt Ginny lachend. George staat op en loopt naar zijn kamer. Molly schud zacht haar hoofd en iedereen gaat verder met eten. George ligt op zijn bed. Hij was altijd de jongen die alle meisjes kon krijgen, een jongen die geen moeite had met meisjes te praten.

Maar toen hij Scarlett gisteren zag wist hij niet wat hem overkwam. Haar vriendelijke glimlach, zachte stem en prachtig uiterlijk maakte het hem niet makkelijk en hij baalt dat hij een hele avond niks tegen het bloedmooie meisje durfde te zeggen.

Ondertussen werd Scarlett wakker en liep Dopje de huiself haar kamer in. "Goeiemorgen miss Willows." Zegt Dopje beleefd. "Goeiemorgen Dopje, en hoevaak moet ik jou nog vertellen dat je me Scarlett moet noemen?" Vraagt ze lachend. "Oh ik vind miss Scarlett ook wel mooi." Antwoord Dopje.

"Zal ik deze brief op miss Scarlett haar bureau leggen?" Vraagt Dopje zacht en toont haar een brief. "Dopje, van wie komt die?" Vraagt Scarlett verbaasd. "Oh van de familie Willows." Antwoord Dopje. "Ja leg daar maar neer, en bedankt." Zegt Scarlett wijzend naar haar bureau.

Dopje legt de brief weg en verlaat de kamer. Scarlett staat langzaam op en pakt de brief. Ze opent hem en leest in verschrikkelijk handschrift:

Beste Scarlett,
Aangezien u nogsteeds niet vrijwillig gevoegd bent bij de death eaters kunnen we niet anders dan je dwingen. Het lijkt me verstandig geen overhaaste beslissingen te nemen in jou geval. Wij death eaters kunnen nogal hard overkomen daarom vragen wij jou voor de laatste keer zonder dwang, voeg je bij ons. Ik zie het wel en maak je alvast klaar voor de oorlog die komt zodra je deze brief negeert.
Willows

Scarlett legt de brief terug neer maar doet er niks aan. Ze kleed zich om en gaat naar beneden. "Dopje, samen ontbijten?" Vraagt Scarlett en Dopje knikt zacht. Ze zitten samen hun spek op te peuzelen als Dopje vraagt: "Wat wilde uw familie nu weer?"

Scarlett glimlacht zwak. "Hetzelfde als altijd, maar mij krijgen ze niet. Ze mogen me vervloeken met de cruciatus vloek, ze mogen me dreigen met de dood maar ik sterf nog liever dan dat ik een death eater word." Antwoord Scarlett met een koude stem.

"U bent dan ook veel te goed om een death eater te kunnen zijn." Antwoord Dopje lief. "Dankjewel, ik ben ook veel te bang. Aan mij zouden ze niet veel hebben. Er is een reden dat ik geen G... Gryffindor ben." Antwoord Scarlett lachend.

"Gryffindor?" Vraagt Dopje nieuwsgierig. Scarlett legt hem alles uit van wat er de vorige avond bij de Weasleys gebeurde. "Oh en is er een reden voor uw vrolijke gezicht als u praat over deze familie?" Vraagt Dopje met een glimlach. "Nee hoe kom je erbij?" Vraagt Scarlett blozend.

"Nou u vertelde vrij weinig over ieder behalve over die stille roodharige jongen met choco bruine ogen en een lieve glimlach met een onschuldige stem." Antwoord Dopje waardoor Scarlett nog roder word.
"Vergeet hem, hij vond het de hele avond niet eens nodig tegen me te praten." Antwoord Scarlett zwak.

Na het ontbijt verschijnsel ze naar het ministerie waar ze op haar kantoor gaat zitten. Ze staart naar het perkament voor haar en heeft voor nu niks te doen. Ze krabbelt wat op het perkament en dan komt Percy binnen. "Wat doe jij hier, tis kerstmis." Zegt Percy geschrokken. "Nogmaals ik heb niks beters te doen." Antwoord Scarlett en Percy kijkt haar aan.

"Wat doe jij hier dan?" Vraagt ze verbaasder dan hij. "Ik kom men tas halen." Antwoord Percy en pakt zijn tas op. "Zou je mee willen? Ginny zal dat leuk vinden?" Vraagt Percy maar Scarlett schud haar hoofd. Ze wil ze niet langer tot last zijn. Percy knikt begrijpend en verschijnselt terug naar de burrow.

Hij gaat naar binnen en iedereen kan zijn teleurgestelde blik lezen. "Wat heb jij ineens?" Vraagt Ginny nieuwsgierig. "Scarlett zat op het ministerie, ik vroeg haar of ze mee wilde maar ze schudde haar hoofd. Volgens mij alleen omdat ze denkt dat ze ons tot last is." Antwoord Percy.

Zodra hij de naam Scarlett liet vallen kijkt iedereen inclusief George op. "Ach en je maakte haar niet duidelijk dat het niks uit maakt?" Vraagt Molly boos. "Had het uitgemaakt mam? Meisjes zoals Scarlett zetten hun gedachte op iets en niemand veranderd dat." Antwoord Percy. "Ik had haar graag nog eens gezien." Zegt Ginny die voor zich uit staart.

Op dan moment vliegt er een uil naar binnen. "Van wie is die uil?" Vraagt Arthur verward. Percy haalt zijn schouders op en helpt de uil op zijn arm. "Scarlett's uil, genaamd Ara. Ik ken haar goed." Antwoord Percy. Hij haalt de envelop van zijn poot.

"Oh Ara, dit is een brief voor Scarlett die is hier niet." Antwoord Percy en Molly pakt de uil en brief over. Ze leest Willows op de envelop. "Van haar familie." Antwoord Molly. "Je weet dat uilen enkel een brief aan iemand anders bezorgen als ze geen idee hebben waar hun baasje is?" Zegt Bill nerveus.

"Ik open de brief, misschien is het iets wat wij niet weten." Antwoord Molly en ze scheurt de envelop open. Ze haalt de brief eruit en iedereen spitst zijn of haar oren en Molly leest hardop voor:

Scarlett,
Je dacht toch niet dat je al onze brieven met aanzoeken of je je bij ons wilde voegen gewoon kon negeren. Je bent en blijft een Willows en je zal het berouwen. Ik weet dat jij nog liever sterft dan je bij ons voegen maar laat je ook anderen voor je sterven? We zullen zien.
Groetjes Amanda.

"Vind Scarlett, nu!" Roept Molly nerveus en Percy verschijnselt terug naar het ministerie waar Scarlett niet meer op haar kantoor zit. Hij bladert tussen de mappen en vind haar adres. Hij verschijnselt voor haar huis en klopt een paar keer.

"Percy?" Vraagt Scarlett die de deur opendoet. "Je komt nu met mij mee." Zegt Percy en steekt zijn arm uit. "Wat waarom?" Vraagt Scarlett bang. "Leg ik thuis wel uit." Antwoord hij en ze neemt zijn hand.

Weasley storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu