SON KEZ

2

Medyada bölüm şarkısı:)

Yine annemle babam abimle bize
zulüm ediyolardı babam kolum dan tutup beni başka odaya götürdü ve kazagımı çıkartı beni arkamı döndürüp yatağa bağladı. Ben ağlarken o hiç acımadı.

A: baba lütfen yapma canım çok acıyor sonra benim lütfen lütfen yapma.

(Babası adı Ekrem)

E:canın çok acımalı çok ben daha hiç bir şey yapmadım ki daha dur.

Babam kemerinin çıkartının sesini
duydum babam acımasızca kemerin
demir kısmını belime geçirdi.
Ben çığlık içinde bağrıyordum.

A:baba lütfen dur çok acıyo.

Babamın gülüş seslerini duyuyodum.
Sonra abimin kardeşim diye bağırdığını duyuyordum.
O üzülmesin diye sesimi kesmeliydim
Ama benim çok canım yanıyo.
Sesim artık kesilmeye başlamıştı abim hala kardeşim diye bağırıyordu.
Babam benim ellerimi çözüp yüzüme tokat atıp yere yapıştırdı.
Sonra karnımı tekmeleye başladı artık bilincim kapanıyordu.
Devamlı tekme atarken babam artık nefesim kesilmişti.

A:Hayırrr!

Bi anda gözlerimi açtım bu sefer başka odadaydım abimle biz bu evde yaşıyoduk evet ama ben nefes alamıyorum karnım çok ağrıyo babam burda ölmemiş.

Haplarımı arıyodum bulmalıyım yok burda nefes nefes alamıyorum
soluklarım kesiliyo hemen dolabımdaki çakıyı alıp dün akşamki yarama yani karnıma tekrar batırdım.

Ağlayarak deliriyordum kendime zarar vermeliyim,kendime zarar vermeliyim kolarıma derince çakıyı batırdım ellerim kan olmuştu ama devam etmeliyim olmuyo yetmiyo daha fazla yapmalıydım bacaklarım kaldı onalara saplıyabilirim çakıyı evet. Delicesine bu seferde bacaklarıma çakıya batırıyordum.
Artık bunu da işe yaramadını anlayınca yerden kalktım ve cama doğru;
A:Yardım edin ,yardım edin diye bağrıyordum korumalara.

Korumalardan birkaç tanesi yukarı doğru koştuğunu duyuyordum.
Ama artık bedenim dayanamayıp yere düştüm ve nefesim kesilmeye başlamıştı gözlerim karanlığa kapandı.

Yazarın anlatımından;
Korumalar hemen odanın kapısına doğru;Açelya hanım iyimisiniz. Diye sordular. Korumalar ses çıkmadığını
anlayınca kapıyı kırdılar.
Abisini korumalar önce aradığı için abisi panikle yollda hızlıca geliyordu.

Abisi kaanın anlatımından;

Allahım lütfen kardeşime bişey olmasın lütfen.
Korumalar beni arayıp söylediklerini duyunca aklımı kaçırmıştım.
Kardeşim bana söz verdi neden yaptı bunu neden tekrar zarar verdi kendine bunu anlamıyorum bana söz verdi söz.

Korumalar beni aradıktan sonra toplantından koşa koşa arabama binmiştim.

Eve gelmiştim sanki yol 1 yıl sürmüş gibi gelmişti. Hemen evin kapısı açık oldugu için koşarak açelyanın odasına doğru koştum.Açelyayı öyle görünce eski hali gözümün önüne canlandı hemen kucagıma alıp korumalara bagırdım;

K:Aptalar neden kardeşimi hastane götürmediniz geberticem lan sizi.

Hemen merdivenlerden aşagı indikten sonra evin kapısından çıkıp arabama doğru yürüdüm ve Açelyayı arka koltuğa koydum.

O sırada bora bana bakarak

B:abi noldu

K:Sonra anlatırım bora arabaya atla benim arabama açelyanın yanında otur.

B: Tamam abi.

Hemen bora da arabama binip. Yolla çıktık hemen hastahaneye girince hemen Açelyayı sedye ye alıp.
Doktorlar ameliyathaneyi hazırlayın diye bağırmaya başladılar.

Bende bi andan bağırıyodum lütfen onu iyleştirin diye.Ameliyathaneye girmeye çalışınca doktorlar girmeme izin vermedi.Bağırdım onlara bir faydası yoktu.Bora bi andan abi sakin ol diye bağırıyordu.

Benim omuzlarımdan tutup sallayınca kendime gelmiştim biraz.
Bora beni bir koltuğa oturtup sakin ol abi dedi tekrardan.

K:Sakinim tamam evet haklısın tamam.

Bora da
B:Noldu abi böyle Açelyaya dün iyiydi bişey yoktu.

K:Bilmiyorum amk bilmiyorum ya bizde akşam konuştuk yoktu bişey yine kabuslarımı başladı acaba bora
yine o iğrenç ailemizin bize yaptıklarını mı gördü yoksa bunun başka bi açıklaması yok.

B:Biliyosun bana hep bahsederdi eskiden kabus gördüğünü ama bu aralar hiç öyle bişey söylemedi bana.

K:O zaman ne bora ne ,ne oldu bu kadar kendine zarar verecek noldu benim kardeşime diye aglamaya başladım.

Artık eski günlere dönmek istemiyordum eskidende hep kendine çok zarar verirdi hemde çok kötü şekillerde borada biliyordu.

Bora benim çocukluk arkadaşım onunla ilkokulda tanışmıştık o zaman bile çok iyi insandı şu zamana kadar hiç bir kavgamız olmamış hep iyi anlaşmıştık o hem mafyaydı benim gibi hemde boks hocasıydı.Bilerek onun kursuna yolladım açelyayı zorumla sinirini ve kinini atsın kendine değil aptal bir kum torbasına vursun diye yolladım ama açelya ilk başta hayır desede sonra sevmeye başlamıştı boksu.

Artık ameliyathaneden ses çıkmayınca hastanedeki bir asistandan ameliyathaneye kardeşime bakmasını söyledim.
İtiraz edince yakasından tutup asistanın;

K:Seni öldürürüm lan gidip içeriye bakcasım anladın mı lan!

Hastanenin asistanı kafasını sallayıp hastahanenin ameliyathanesine girdi.
Bende onu beklemeye başladım.Yok bu asistanın çıkcağı yok ya ben içeriye giriyom dedim boraya tam içeri girecekken asistanın çıktığını gördüm hemen yanına koşup;

K:Noldu kardeşim iyi mi lan bişey söyle!

Asistan: Beyfendi malesef kardeşiniz bitkisel hayata girdi.

K:Ne!

B:Ne!

Evet bu bölüm bu kadar sanırım biraz heyecanlı bitti.

Açelya hakkında ne düşünüyorsunuz?

Düşüncelerinizi ve kitap hakkındaki önerileriniz yazarsanız çok sevinirim. Kendinize dikkat edin okuycularım;))