Kuşadasına gidiş

298 20 43
                                    

"Cümleye sıradan bir yaz günüydü." diye başlamak isterdim ama bu yaz senin için pek sıradan değildi. Geçen sene istediğin yeri tutturamadığın üniversite sınavına bu sene de girmiştin. Tüm yıl çalışmak senin için çok zordu, özellikle "ya bir daha başaramazsam." korkusuyla...

  Sınavı 2 gün önce olmuştun moralin aşırı bozuktu. Netlerin hakkında hiçbir fikrin yoktu, sadece bozuktu. Annen de tüm sene çok sıkı çalıştığını biliyordu. Biraz daha mutlu ve değişik şeyler yaşaman için seni Kuşadasındaki Halime teyzene götürecekti.

  Halime teyzeyi çok severdin. Çünkü yaşına rağmen aşırı pozitif ve çılgın bir kadındı! Keşke annemde biraz böyle olsa dediğin zamanlar bile vardı. Ama uzun zamandır , yaklaşık 2 yıl, Halime teyzeyi görmemiştin. Onu gerçekten özlemiştin.

  Baban zaten yurt dışında, Almanya'da çalışıyordu. Önemli bir şirkette çalışıyordu. Her sene ağustos aylarında size ziyarete gelirdi. Ama bu sene gelemeyeceğini söyledi.

  Herneyse, annen ve sen Kuşadasına gidecektiniz kısacası. Ama annen biraz rahatsızlandı. Sen de anneni tek başına İstanbulda bırakmak istemedin ama annen itiraz etti.

"Ben kendimi toparlayınca yanınıza gelirim. Hem abin de benim yanımda. Onunda sınavları bitince geliriz."

"Ne kadar ısrar edersem edeyim fikrin değişmeyecek biliyorum. Ama bunun içime sinmediğini bilmen gerek anne."

  Birkaç saat geçmişti. Bavulunu alıp otogara doğru gittin. (Kuşadasına giden otobüs yok galiba ama varmış gibi davranın) Otogarlar her mevsim nasıl soğuk olmayı başarıyor diye düşündün.

  Otobüs geldi ve kendi yerine geçtin. Normalde annende kendine bilet aldığı için yanın boştu. Bu daha rahat olacağın anlamına geliyordu.

  Dışarıya bakarken kendini gerçek dışı bir olay içindeymiş gibi hissettin. Otobüsle bir yere gitmek...

  Sonunda Kuşadasına varmıştın. Otogarın orada Halime teyze ve oğlu Murat vardı. Murat senden bir yaş büyüktü ve açıkçası sana fazla iyi davranırdı. Senden hoşlanıp hoşlanmadığı anlamak senin için çok zordu. Çoğu zaman bir kardeş, dost gibiydi ama bazı zamanlar daha fazlasıymış gibi davranıyordu. Zaten Halime teyze de sizi yakıştırıyordu. Halime teyzenin bir tek bu huyunu sevmezdin.

Sonunda otobüs otogara vardı. Valizini alıp eve nasıl gideceğini düşünürken Halime teyzeyi ve Murat'ı gördün.

Murat: Hoş geldin!

Sen: Hoş bulduk! Nasılsın Halime teyze?

Halime teyze: İyiyim kız! Annene de geçmiş olsun.

Sen: Geleceğinizi bilmiyordum. Çok iyi oldu teşekkür ederim.

Halime teyze: Murat oğlum dedi gidip alalım diye.

Murat: Bir şey değil bu arada.

   Bir süre sonra Halime teyzenin evine vardınız. Valizini alıp içeri girdin. Kalacağın oda Murat'ın ablasının odasıydı. Ablası evlendiği için daha bu odayı kullanmıyordu.

Halime teyze: Gel bir şeyler yiyelim. Sonra da uyursun. Yorgun olmalısın.

Sen: Evet, haklısın Halime teyze.

  Akşam yemeğini yedikten sonra odana geçtin ve tüm günü tekrar düşündün. Bir anda aklına o geldi! Neo da Kuşadasında yaşıyor!

Devam Edecek

 

NEO İLE HAYAL ETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin