Şeker Kavanozu\texting *Tamamlandı*

~Galata kulesi~

Fotoğraf/ Buse

Cumartesi

-Aydaa. Hadi kalk. Galataya gitmicekmiyiz.

Bu bağıran da kim. He doğru Barbie bebek bizde kalmıştı.

-Ayda hadi ama.

-Tamam tamam geliyorum.

-Bak hem annen bize neler neler yapmış.

Buse odadan çıkarken bende zar zor yataktan kalktım. Üzerimi değiştirip kahvaltı sofrasına oturdum.Annemle Buse sanki kırk yıldır birbirlerini taniyo gibi sohbet ediyorlardı. Kahvaltı bitti ve dışarıya çıktık.
Heyecandan kalbim patlıcak gibi atıyordu.

-Buse.

-Efendim.

-Sence karşımıza kim çıkıcak?

-Hicbir fikrim yok.

İnşallah abisi çıkmaz.

İnşallah iç sesciğim inşallah.

Taksiye bindik ve yarım saat sonra ordaydık.

-Ayda.

-Efendim Buse.

-Şu hesaptan engeli kaldir da sor nerdeymiş.

-Haklısın.

Engeli kaldırdınız.

Ayda_dogu: Nerdesin?

Sugar jar: Geliyorum beş dakikaya pandam bekle beni.

Görüldü

-Nerdeymiş.

-Geliyomuş.

O sırada gözüm bir yrrde takıldı bu ne kadar muhteşem bir şeydi böyle.

Galata kulesine hayranlıkla bakıyordum ki Busenin sesiyle irkildim.

-Daha önce gelmiş miydin?

-Hayır.
Dedim gözlerim hala bu muhteşem yapidayken.

-Hikayesini biliyomusun?

Dedi Buse.

-Ne hikayesi?

-Galata kulesine ilk kiminle çıkarsan onunla sonsuza kadar aşık kalırsın.

-Güzel hikaye ama.

-Ama ne ?

-Ben aşka inanmiyorum.

-Neden?

-Eğer gerçekten aşk olsaydı kimse acı çekmezdi. Eğer gerçekten aşk olsaydı bu kadar ayrılık olmazdı.Eger gerçekten aşk olsaydı kimse gitmezdi.

-Eğer aşk olmasaydı güneş her gün dogmazdi. Eğer aşk olmasaydı papatyalar her bahar açmazdı. Eğer aşk olmasaydı galata burda olmazdı.