Şeker Kavanozu\texting *Tamamlandı*

şeker kavanozu

Bölüm şarkısı
Manga / Cevapsız Sorular

İlk günün son dersindeydim dersimiz beden eğitimiydi. Öğrenciler kafalarına göre bişeyler yapıyorlardı.

Onlara en uzak bankı seçip oturdum ve çocukları izliyordum o sırada yanıma biri oturdu.

-selam Ayda.

-Selam da beni nerden tanıyorsun?

-Sabah koca sınıfın önünde selam ben Ayda diten benmiydim?

-He aynen pardon.Sen kimsin peki?

-Volkan ben.

-Tanıştığıma memnun oldum.

-Bende.

Ben bu çocuğu sevmedim fazla uzun

Ben iç sesime gülerken adının Volkan olduğunu öğrendiğim çocuk deliymişim gibi bakıyordu.

Haklı çocuk iç sesiyle konuşan bı manya var karşısında.

-Bişeymi dedin anlamadım?

-Efendim he evet Buse kim dedim.

-Buse okulun zengin ve güzel kızı.

-Tam dövmelik desene

Hafifçe güldü ve devam etti.

-Ailesi yani anne ve babası yok babaannesiyle yaşıyor.

-Sen bunu nerden biliyosun?

Ben bunu sorarken Buse denilen Barbie yanımıza doğru koşmaya başladı ve geldi.

-Abi.

-Efendim Buse.

-Bu kim?

-Arkadaşım.

O sırada şaşkın şaşkın onları dinliyordum.

Az önce bı kızın abisine tam dövmelik bir kardeşin var dedin farkindamisin.

Sen sus iç ses dayak yemeden kalkıyim burdan.

Bencede yoksa dayak yicen.

-Volkan ben gidiyorum.

-Tamam Ayda görüşürüz.

-Görüşürüz.

Dedim ve koşarak sınıfın olduğu tarafa gittim. Bagizlsri basketbol bagzilari voleybol oynuyordu. Tabi bide futbol oynayanlar da vardı.

Hocaya çaktırmadan okula girdim ve yemekhane bölümüne çıktım. Diğer dersler sınıfta olmasına rağmen kalabalıktı. Boş bir masaya oturdum ve günlüğümü yazmaya başladım.

Yaklaşık yirmi dakika sonra zil çaldı ve eşyalarımı almak için sınıfa girdim.

Sınıf boştu. Kendi sirama gittim tam çantamı alıp gidiyordum ki sıranin üzerinde duran şey dikkatimi çekti.

Alsammı?

Al bence...

Ya başkasınınsa ?

Ozaman sadece bak.

İç sesime uyup masanın üzerinde duran şeyi aldım.

Bu bı kavanoz!

Aferin sana zeki şey!

Sus be...

Kavanozu incelerken içinin şeker dolu olduğunu gördüm.

Galiba sınıfta bir şeker canavarı var...

Ne alaka be.

Baksana bu kadar şekeri kim yicek?

Birden gözüm kavanozun altına yapıştırılmış kağıda kaydı.

O ne be?

Ne ne kağıt işte.

Ne kadar zekisin iç sescigim.

Senden zekiyim.

Sen bensin...

Evet var oylebi kusurum.

İç sesimle konuşmayı bırakıp kağıda odaklandım.

Cumartesi günü saat 3 de Galata kulesinin altindaki çay bahçesinde ol Ayda sana bir sürprizim var.

Gördüğüm gercekmiydi?
Kim beni nereye çağırabilirdiki?

Gidicekmisin?

Tanımadığım biri yapıştırmış olabilir belki şakadır. Gitmicem.

İyi tamam sen bilirsin.

Tabiki ben bilirim senmi bilceksin.

Keşke egon aq seviyenle eşit olsaymiş.

Bana bunu soyeliyerek kendinede hakaret ediyosun iç sesciğim.

Maalesef canım.

Kenimi okuldan dışarıya attım ve babamı beklemeye başladım. Ama aklımdan çıkmayan bı soru vardı. Kim beni Galata kulesinin altına cagirabilirki ?

-Ayda geliyomusun seni almadan mı gidiyim?

-Geldim baba.

Bölüm sonu

Sizce o kavanozu oraya kim koymuş olabilir?

Sağlıklı kalın mutlu kalın...