GECE

BÖLÜM 39

Elimi tutan ele dönüp baş parmağımla hafifçe okşadım. Arat bana döndüğünde önüme dönüp boğazımı hafifçe temizledim.

''Eminim hepinizin kafasında soru işaretleri vardır. Ama sizden ricam bize güvenin ve sizler için en doğru olanı yapmaya çalıştığımızı bilin. Bir savaş olacak mı hiçbirimiz bilmiyoruz ama olmaması için elimizden geleni yapacağız. Olacak olan bu savaş sadece benim halkım için bir sorun değil. Savaşı kazanan karşı taraf olursa sıra Araf'a gelecek. Bunu sizler de çok iyi biliyorsunuz.'' Konuşmamın başından beri gözlerini benden ayırmayan Arat'a dönüp ''Sadece bize güvenin. En azından deneyin.'' diyerek sözlerimi noktalamıştım.

''Efendi Gece bizim kurtarıcımız ve şehrimizin tek varisidir. Bizim ona olan güvenimiz sonsuz. Eğer o Araf halkıyla ittifak kurmamızı istiyor ve Efendi Arat'a güveniyorsa bizler de bunu kabul ediyoruz!'' Yükselen sesle herkes pür dikkat sesin sahibini dinlemişti. Adını henüz öğrenemediğim kız bana gözlerindeki ışıltıyla bakarken desteğini benden esirgememişti. Sözleri daha çok uyarır tondaydı halkımı. Sanki bir şeylerin farkına varmalarını sağlıyordu. Konuştuğu süre boyunca tuttuğu sert ifadesi ve sesi bana döndüğü anda değişmiş ve gözlerindeki bakışla kalbimi sıcacık etmişti. Bana güveniyordu...

Bars ile göz göze geldiğimde başımla işaret verdim. Henüz adını bilmediğim kızı kolundan tutup götürürken kız aceleyle Bars'a bir şeyler söylüyordu. Bars yıkılmaz ifadesiyle onu uzaklaştırdığında kendimi çok daha iyi hissediyordum. Kim olduğumu hatırlamıştım. Ben Gece. Havva Kızı, Güneş soyundan...

****

''Bars misafirimize karşı biraz daha nazik ol lütfen.''

Odada birbirlerine bakış atan ikiliye bakarken istemsizce dudağımın kenarı kıvrılmıştı. Bars sinirle Saye'ye bakıyor, Saye ise o gbakışlardan korkmuş olacak ki ara ara bir bakış atıp gözlerini kaçırıyordu. Sonunda adını öğrenebildiğim kızın hareketleri oldukça tatlıydı.

''Saye.'' Bana döndüğünde yine gözlerinden bir parıltı geçmişti. Bu parıltıların bir gün bana baktığında karanlığa gömülme düşüncesi beni korkutmuştu. Bana sonsuz güven duyan bu kızı hayalkırıklığına uğratmamalıydım.

''Az önce yaptığın çok hoştu. Teşekkür ederim. Yanımda desteğini hissetmek paha biçilemez.'' Saye hızla ayağa kalkıp bana doğru birkaç adım atmıştı ki Bars kolundan tutup onu geri çekmişti.

''Ne yaptığı sanıyorsun sen?'' Bars'ın tıslarcasına sorduğu soru ile Saye yutkunup ''Sadece sarılmak istemiştim.'' Dediğinde Bars birkaç saniye duraksadıktan sonra kolunu bırakmıştı. Gülümseyip kollarımı iki yana açtığımda sıkıca sarılmıştık birbirimize. Gülümsemem genişlerken Saye'nin sözleri beni duygusallaştırmıştı.

''Efendi Gece, ben elimden geldiğince sizi destekleyeceğim. Ve ne zaman isterseniz yanınızda olurum. Haddime değil ama eğer bir dosta ihtiyaç duyarsanız.''

''Dostum olmanı çok isterim Saye.'' Tüm samimiyetimle söylediğim sözler ile kollarını bana daha da sıkı sarmıştı. Bir dostun varlığı insana böyle mi hissettiriyordu. Böylesine huzurlu, mutlu, güvende ve her şeyin üstesinden gelecekmiş gibi...

Odaya giren Arat ve İltay ile birbirimizden ayrılmıştık. Arat ve İltay iki yanımda durduklarında uzun boyları sayesinde aralarında oldukça kısa kalmıştım. Halbuki uzun bir kızdım!

İltay  ''Az önceki kız mı?'' Dediğinde başımla onayladım.

''Adı Saye.'' Dediğim sırada Saye yüzündeki maskesini düzeltip yüzünü biraz daha gizledi. Bu beni oldukça üzüyordu.

''Merhabalar Efendim.'' Saye Arat ve İltay'a ithafen konuştuğunda ikisi de karşılık vermişti. Arat ''Az önceki davranışın herkesin yapabileceği bir şey değildi. Cesaretin için seni kutlarım.'' Dediğinde Saye utanmış olmalı ki başını eğip ''Teşekkür ederim Efendi Arat.'' diyerek mırıldanmıştı.

''Bunu kutlamalıyız. Bu birleşme oldukça önemli.'' İltay'ın sözleriyle Arat'a döndüm o da bana bakıyordu zaten. Birkaç saniye gözlerimin içine bakıp ''Evet bir kutlama yapalım. İki şehrin sığabileceği bir balo salonu ayarla İltay.''

''Ayy ben çok severim baloları.'' Saye'nin heyecanla söylediği sözlerle hepimizin bakışları ona dönmüştü. Sırayla hepimizde göz gezdirdiğinde utanıp saçma bir şekilde gülmüştü. Bu beni de güldürmüştü. Saye'nin bakışları kaçamak bir şekilde Bars'ı buluyordu. Yoksa... Bunu düşünmeyi daha sonraya bıraktım.

İltay birilerini arayıp balo ile ilgili talimatlar verirken. Oldukça heyecanlıydım. İki şehir birleşmişti. Benim ve onun şehri birleşmişti. Yüzümdeki gülümsemeyle onu izledim. Ruhum ısınıyordu. Hissediyordum.

Beğenmeden geçmeyelim. Öpüldünüz 🖤