Can't Pretend~Yizhan

10~ Duvar olmayı istemek

"Saçını çekme çocuğun Zhan."

Zhuocheng taksiciye Zhan'ın evinin adresini verdiğinde arkasını dönüp çocuğu durdurmaya çalıştı. Zhan öfkeyle kendisine uzanan eli itmişti.

"Saçını çekmiyorum, sadece saçını açmaya çalışıyorum."

Zhan sarhoştu, dizlerine uzanan Yibo da öyleydi. Zhuocheng'e göre bu görüntü güldürmeyen bir şakaya ait gibiydi. Ama hayır her şey gerçekti ve hala güldürmüyordu.Zhan planında olmayan sarhoşluğuna Yibo'yu da sürüklemiş ve arkadaş grubunda tek ayık kalabilen kişinin başına bela olmuşlardı. Zhuocheng çıldırmak üzereydi. Zaten diğer arkadaşlarının ev adreslerini bulmak ve zorluklarla onları evlerine göndermek 1 saatine mal olmuştu. Sona kalan Zhan'ı ve promosyonu gibi dibinden ayırmadığı Yibo'yu ise tek başlarına evlerine göndermeye cesaret edememişti.

Çünkü, onları bar tezgahında bulduğunda oldukça garip bir haldeydiler. Zhan kafasını tezgaha koyup kollarını uzatmış, sessizce bir şarkı mırıldanırken Yibo gayet sakin bir şekilde Zhan'ın kafasının üstüne ve çevresinde bardakları diziyordu. Wang Yibo garip bir sarhoşluk yaşıyordu. Yüzüne bakan kimse sarhoş olduğunu düşünmezdi.

Zhuocheng, olası bir kazaya engel olmak isteyerek Zhan'ın tezgaha koyduğu ve hareketsiz tuttuğu kafasının üzerine duran bardağı alıp onu çevresindeki bardaklardan uzaklaştırmaya çalıştığında Yibo ona sakince bunu neden yaptığını sormuştu.

"İnsanların kafasında bardak dizmece oynamayazsın Wang Yibo." Demişti Zhuocheng.

Buna karşılık Yibo'nun cevabı ise çarpıcıydı. "Niçin? O benim kafamda sandalye dizmece oynuyor ama."

Zhuocheng verecek cevap bulamasa da üzerinde çok durmamıştı. Sonuçta sarhoş insanlar mantıklı şeyler söylemezlerdi. Mesela Zhan, dizine uzanan Yibo'nun saçlarını toplu tutan tokadan, korkunç bir şekilde kurtulduktan sonra, yani yaklaşık olarak 10 dakikadır zırvalıyordu.

Taksici adam arkadaki ikiliye tuhaf bir şekilde baktı. Zhuocheng bu bakışlardan utanarak Zhan'i susturmak istedi.

"Kes sesini artık. Bak Yibo uyuyor, hadi sen de uyu."

Zhan ne söylediğini belirsiz olan söylemlerine son verip kendisine karşı gözlerini deviren çocuğa baktı. " Yibo mu? Nerede o? Zhuochneg biliyor musun biz onunla arkadaş olduk. Bana dedi ki başka birinden hoşlanacağım. O yüzden onun gegesi oldum ben."

"İlk olarak Yibo dizlerinde uyuyor, ikinci olarak umarım bu dediğinde ciddisindir, kavgalarınızdan bana gına gelmişti çünkü."

Zhan önce dizinde kafası bulunan çocuğu şaşırarak fark etmiş ardından bağırmıştı." Yeminle oğlum! Gege oldum diyorum işte."

"Tamam tamam." Dedi Zhuocheng önüne dönerken. " Gege oldun sen."

Zhan yine kendi halinde konuşmaya döndüğünde elleriyle Yibo'yu dürtmeye, saçlarını çekmeye ve uyanması için rahatsız etmeye başlamıştı.

Zhuocheng yorgunlukla gözlerini kapatırken buna engel olamayacağını çoktan kabul etmişti. Bu yüzden hırpalanan Yibo'nun duymayacağını bilse de mırıldandı.

"Kusura bakma Wang Yibo."

________

"Lanet olsun sana Xiao Zhan."

Zhoucheng sırtındaki Xiao Zhan'ı taşırken söylediği ilk lanet cümlesi değildi bu. Sonunda Zhan ve Yibo'yu Zhan'ın evine getirmiş olsa da yapması gerekenler hala bitmiş sayılmazdı. Takside uyumaya başlayan Zhan ne yapsa uyanmamış, Yibo ise garip bir şekilde uyanarak kendisine büyük kolaylık sağlamıştı.