37: NIGHTMARE

Depuis le début
                                    

Lahat nakita ko at nalaman ko lutuin ng mag kakasama kami nila Rehina, Bobbie nung dumalaw sila dito.

Medyo naging awkward ng mga oras na yun dahil nga sa naging problema ng magkaibigan pero naging maayos din para kay Saxia.

FLASHBACK

Nang makauwi kami ni Saxia sakto naman ang message ni Rehina na nasa bahay na ang lahat. Ayos na din ang brunch.

"pasok kana anak"
Pag alalay ko pa sa kaniya

Medyo nagulat pa siya ng madatnan silang lahat pag kabukas ng pintuan.

"we love you Saxia"
Sabay sabay pa nilang hiyawan

"ba-kit Daddy"
Naiiyak niyang sabi ng malingon sa akin

"because we love you so much anak"
I almost cried

She just hugged me and whispered

"thank you po"

"always welcome my princess"
I whispered

Nang makakalas siya ng yakap ay kaagad na sinalubong ni Rehina at niyakap ng mahigpit

Yung tipong parang ngayon lang nagkita!

Mahal ko yan!

"Mommy"
May pag tataka niyang sabi ng makita sila Bobbie

"Go anak you need them"
Nakangiting sabi nito

Mas lumawak naman ang ngiti ni Saxia bago lumapit kanila Bobbie

"im so proud of you hon"
Bulong ko pa kay Hon

She just chuckled

After nila mag yakapan at konting kwentuhan naiwan kaming apat sa kusina para maipag luto si Saxia ng miryenda

Ganyan kabilus si Rehina pagdating kay Saxia ayaw magugutom dahil buntis daw na sinangayunan naman ni Bobbie.

"Ako na"
Ani Bobbie

"ako nalang baka mapagod ka"
Ani Rehina

"hindi ako na Rehina alam ko hindi ka sanay"
Ani Bobbie

Nagkatinginan naman yung dalawa na parang baliw saka bumunghalit ng tawa

Oh hindi ba parang baliw lang.

Ang ending nag tulong sila sa pag luluto at kami ni Carlos ay katulong lang sa pag gagayat at pag hahanda ng mga niluto nila.

It was a great time to be able to find a good place to live and to enjoy some of the amazing moments with them.

END

It's a great thing no when you have that one person who can make things better the second time around

Naniniwala na nga talaga ako sa sinasabi ni Author na Kung sino ang dahilan ng pasakit mo sa buhay siya din ang maaaring makabuo sa isang ikaw na nasira ni tadhana at ngayon ay nabubuo unti unti.

"Good morning Daddy"
Bungad naman ni Saxia habang nababa ng hagdan

Kaagad na nilapitan ko sila at inalalayan ang prinsesa ko na bumaba

Si Rehina naman ay iwas ang tingin sa akin.

As always!

"Kain na nag luto si Daddy ng breakfast para sa dalawang mahal ko"
Masigla kong sabi

"anak kumain kana, diet si Mommy mag kakape lang ako"
Malamig ang boses nitong sabi

"naku naku nangangamoy LQ pa ata ang mga mahal ko"
Pabiro pang sabi ni Saxia

Aba aba at nakukuha ns ulit mag biro mukhang nagiging ok na nga ulit siya.

"hindi naman anak alam mo naman yang Mommy mo ayaw na malalayo ako da kaniya"
Maloko ko pang sabi

Narinig ko pa ang tawa ni Ssxia na ngayon ko nalang ulit narinig.

Mukhang maganda ang gising niya.

"Mag tigil ka nga Oscar ha, hindi tayo bati"
naiinis pa nitong sabi

Nahagalpak nalang ako ng tawa dahil sa tawa ni Saxia

"anak naman e"
Nakangusong sabi nito kay Saxia

"eh Mommy bakit ba kasi kayo nag away ni Daddy?"
Nag seseryoso nitong tanong sa Mommy niya

Nasiring naman ng tingin sa akin si Rehina syempre dahil magkaaway pa cute muna tayo kay Misis.

"ewan ko diyan sa ama mo, siya kasi ang nag sabi na mapunta tayo sa Singapore tapos iiwan tayo para lang sa work"
May inis nitong sabi

"naku Mommy, you need to understand that Daddy needs to get rid of his work bago niya tayo samahan sa Singapore and okay lang yun kasi kasama mo naman ako dun hindi ba?"
Anito sa Mommy niya

Tama, mabuti pa ang anak ko naiintindihan si Daddy hayst talagang mana sa akin maintindihin.

Oooops Rehina blood is boiling!

" sabi ko nga anak pero kasi... "

" pero"
Pag putol ni Saxia dito

"pero daw hon"
Pandadaot ko pa dito

Yung itsura niya na hindi na kayang sumagot pa kay Saxia dahil alam niya na tama ito

"wala sabi ko nga anak, pero Oscar siguraduhin mo naman na hindi ka mag tatagal na sumunod baka limang taon na ang apo mo nandito ka pa din"
Balik bara naman nito

Aba nga anlakas din makabawi hindi ba

"Mommy naman e"
Tawang tawa pang sabi ni Saxia

"eh kasi yang ama mo baka maputi na buhok ko hindi pa nauwi alam mo naman yan bigla bigla nalang nawawala minsan"
Ani Rehina

Ayan bumalik na naman po ang nakaraan.

Talagang ang mga babae antagal ay hindi pala matagal dahil  never nakakalimot sa mga nangyayari.

Yung tipong kaming lalaki ang katibayan ay screenshot yun lang pero sila may ss na ang malala bawat detalye sa nangyari ay alam miski sinabi.

That's the power of girls!!!!

Lumapit ako sa harapan ni Rehina at lumuhod.

"susunod agad ako sa inyo okay at hindi na tayo mag kakahiwa hiwalay. Syempre ayaw ko naman na wala ako pag lumabas ang apo ko"
Nakangiti ko pang sabi dito habang haplos ang tiyan ni Saxia.

Si Erickson ang isang dahilan kung bakit ko ito gustong gawin.

At si Erickson din ang dahilan kung bakit malakas si Saxia.

Alam ko simula palang na kakayanin ito ni Saxia.

Things are going to be a little crazy at the same time hard but one thing for sure you can get through the whole process at the right time.

And she is now almost there to take the whole process perfectly at the right time and at a perfect moment.

VOTE AND COMMENT. 💚




I STILL LOVE YOU Où les histoires vivent. Découvrez maintenant