Jane's POV
George en Fred zijn heel aardig, maar ik maakte me zorgen over mn broer.
Dus zei ik; Ik ga even naar de badkamer. Tot ziens.
Fred en George; Tot ziens.
Onderweg zag ik die nare "pure blood" dus passeerde ik gewoon.
Ik kwam mn broer tegen en met een andere jongen, en een meisje.
Ik stond achter het meisje om te horen wat ze zei...
Meisje; Het is niet waar jij bent Harry Potter... Ik ben Hermelien Granger en jij bent? Vroeg ze aan de ros haarige jongen.
Jongen; Ronald Weasley.
Hermelien; Aangenaam. Zei ze op een toon die niet al te vriendelijk was.
Toen zag ze mij...
Hermelien; Wie ben jij?
Ik; Ik ben Jane...
Hermelien; Jane hoe nog?
Ik; Jane Potter...
Hermelien; Dus jullie zijn echt.
Ik en Harry; ja?
Hermelien; nou jullie kunnen je beter al omkleden we zijn er zo. Oh je hebt vuil op je neus wist je dat? Zei ze tegen de jongen. Ze draaide zich om en weg was ze.
Harry; Waar was je? Bij wie was je? Heb je niks?
Ik; Harry rustig ik vond je niet meer, dus wou ik ergens zitten. Ik was bij Fred en George Weasley. Je weet wel die tweeling van het station.
Harry; nou Ron ik denk dat ze je broers hebben ontmoet. Zei hij glimlachtend.
Ron; Bloody hell... ze zijn prankers ik zeg het je.
Ik; Ik vond ze aardig. Maar je hebt Hermelien gehoord ga je maar omkleden. De jongens gingen naar de wc en kleede zich om. Eenmaal dat ze terug kwamen waren we er inderdaad bijna. Ik ging zo snel mogelijk naar de coupon van Fred en George.
Fred; daar ben je we zochten je...
George; ja joh wil je nu al van ons af? Vroeg George zich lachtend af.
Ik; nee nee, ik was mn broer tegen gekomen, er was een meisje iets wat te nieuwsgierig.
Fred; ho maar het maakt niet uit, hier we helpen wel met dragen.
Ik keek naar buiten en de trein was aan het station.
Ik bedacht me opeens ik had niets van kleren of weinig door die verhuis dus zei ik vlug
Ik; dat hoeft echt niet...
Fred; kleine moeite.
George; Freddie ik help wel.
Ik raakte in paniek...
Ik wou niet dat ze vragen gaan stellen over waarom mijn koffer zo weinig weegt... ik probeerde me kalm te houden. Alle geluk kwam net Harry naar me. Hij zag het aan mn blik dus knuffelde hij me. En fluisterde in mn oor dat alles goed ging komen. Ik werd weer rustig. Gelukkig stelde de jongens niet te veel vragen.
Fred en George hadden mn koffer op het station gezet bij hun spullen. Mn uil liet ik er ook alleen met kat niet...
Het zou erg zijn om haar in een kooi te duwen. Een uil kan nog vrij vliegen, een kat niet. We zagen met ons 5 (ik, Harry, Ron, Fred en George) Hagrid. We stonden vanvoor om een praatje te maken. Fred en George moesten met wagens mee. Ik harry en Ron moesten in een bootje. We zaten bij elkaar in een bootje, er waren wel 3 bootjes omgekanteld. We hielpen waar we konden. Uiteindelijk zagen we het kasteel oprijzen. Het was groot. Ik Harry en Ron deden moeite om naar boven te kijken. Nadat iedereen uit de bootjes mochten stappen bracht Hagrid ons naar het kasteel. We waren al hellemaal fan van het kasteel. Vooral Ron en Harry. Ik ben nog voorzichtig waar dat ik stapte niet dat ik jongens kon ontwijken... maar ik deed mn best.
We zagen 2 grote deuren en een strenge leeraares staan. Ze had een smaragd groen gewaad aan en een zwarte punt hoed. Ik stond versteld.
Ze zei dat we moesten wachten in de hal totdat ze ons kwam halen.
Nadat ze nog minuut weg was kwam die draco al aan.
Draco; het is dus waar wat ze zeiden op de trein, Harry Potter zit op Zweinstein.
Ik kreeg de kriebels, iedereen rond ons fluisterde buiten Hermelien en Ron. Ik en Harry waren nu zo dichtbij je zou zeggen dat we vast geplakt waren met onze armen.
Veel tijd had ik niet om na te denken want Draco sprak verder.
Draco; Dit is Korzel en Kwast. En ik ben Malfoy. Draco Malfoy.
Ron moest lachen. Draco merkte dat op.
Draco; je vind mn naam grappig he?
Ik zie zo wie je bent...
Rood haar
2de hands gewaad
Jij moet een Weasley zijn.
Ron keek minachtend naar Draco.
Harry keek bezord naar Ron.
Toen wende Draco zich naar mij.
Draco; wacht eens jij bent Jane Potter. Tweeling zus van Harry Potter. Wel iedereen kan zien hoe zielig jij bent. Je bent niets waard voor de tovenaars wereld dat zie je zo. Je kijkt alsof je elk moment vermoord wordt. En je ouders zullen vast blij zijn dat ze van je af zijn.
Toen wende hij zich tot Harry.
Draco; je moet niet omgaan met de verkeerde soort. Ik help je erbij om het verschil te laten zien.
Draco stak al zn hand uit.
Harry keek heel bedeesd en zei
Harry; ik denk dat ik zelf wel kan bepalen dank je zeer.
Harry knuffelde me toen werd Draco op de schouder getikt door de Professor. Hij keerde terug naar zn vriendjes.
Professor; jullie kunnen meekomen met mij.
We stonden per 2 in de rij. Ik zag Fred en George en ze gaven me een high five als teken van steun.
Iedereen keek om zich heen.
Het was magisch,alles, zelfs het plafond. Toen gingen we in een kring voor een kruk met de sorthing hat erop staan. de Professor legde uit dat als we onze namen hoorde we op de kruk moesten zitten en de hat op onze hoofd werdt gezet.
Er waren al veel mensen genoemd.
Ik leerde dat er Ravenclaw was voor de wijzen, Hufflepuff voor de aardige, Slytherin voor de sluwe, Gryffindor voor de moedige. Ik wou heel graag in Gryffindor terecht komen. Toen werd hermelien Granger genoemd. Ze mompelde wat. Ik zag dat Ron ook iets fluisterde in Harry zn oor.
Ze ging zitten en de hat riep GRYFFINDOR. Heel de tafel met de kleuren scarlet en goud begon te joelen en te brullen. Hermelien ging er renend naar toe. Draco was aan de beurt. De hat raakte hem nog niet eens aan en riep al SLYTHERIN. Ron mompelde weer iets tegen Harry. De tafel waar het Groen en zilver zag was ook aan het joelen. Toen was het Ron zn beurt. Hij was bang. Maar was opgelucht toen de hat GRYFFINDOR riep. Ook hij rende naar de tafel dat het luitst aan het brullen was. Toen zei de Professor de naam Harry Potter. Iederéén was muisstil, zelf de oudste professor ging rechtop zitten. Het was duurde een tijd totdat de hat GRYFFINDOR riep. Toen was het mijn beurt...
