The Wild Animal (Cross Enterprise #4) || Completed

Chapter 5

'WHAT the?!'

Mabilis pa sa alas-kuwatro ang pagkilos ko. I pushed her away but before she fall, I grabbed her wrist that made her turn and be embraced by me.

Hawak n'ya ang bracelet ko pero hindi n'ya napansin ang nakatago roon dahil nakatitig lamang s'ya sa mukha ko. I can see her face redden that made me gulp.

"What do you think you're doing?" Tanong ko habang sinusuot kong muli ang bracelet ko.

"S-sorry. I-it's just that--"

"Forget it, tatapusin ko na ito dahil madami pa akong aasikasuhin sa clinic ko." Pagputol ko sa sasabihin nito.

Hindi ko na ito hinintay pang magsalita pa. Naglakad na ako papasok sa isa pang bahagi ng bahay nito at saka ko nakita ang isang tan 20 inches rosy boa na si Medusa.

Ayokong makilala ako nito sa ganitong paraan. Hindi ko rin ginusto ang ginawa ko sa kan'ya. Hindi lang ako handa.

Mabilis akong natapos sa check-up ko sa mumunting rosy boa dahil hindi naman ito nangangagat.

"Pupuntahan na lang sila ng assistant vet ko next week. Wala namang problema kila Nemesis at Medusa, kailangan lang nila ng mas maayos na diet dahil hindi na rin biro ang timbang ng alaga mong si Nemesis. My secretary will check for them next week dahil wala ako because of my family business I needed to take good care of." Sabi ko habang sinusulat ang mga vitamins at notes para sa dalawa nitong alaga.

"Saan ka pupunta next week?" Tanong nito.

Inabot ko ang papel kasama ang schedule ng pagpunta ng assistant vet ko na si Diana next week. I just answered her with a formal smile before saying goodbye.

I saw her sadness before I turned and leave. But I need to be professional with my work. Even it means that to turn my back to the one who already stole my heart away six years ago.

"SAAN ka pupunta next week?" Tanong ko kay Cedric ng sabihin nito na assistant vet n'ya ang pupunta rito sa bahay sa ssunod na linggo.

Sadness suddenly filled me when I saw the familiar coldness in his eyes.

'It's been six years, Cedric.'

I know, the moment I saw him in the highway na s'ya na nga. Because six years ago, I saw him clearly before running away. He've became my inspiration for me to reach the peak of success where I am now. I secretly stalked him and followed every traces of him, I even learned and studied his lifestyle for me to fit in.

Hindi ko alam, pero mula ng gabi ring iyon anim na taon na ang nakakalipas. Hindi na ako natatahimik hangga't hindi ko man lang s'ya nakikita.

He is a well-known Cross family bachelors, the coolest hunk of them all. The cold-hearted man to girls but soft-hearted animal-lover.

At maswerte ako siguro na makasama s'ya kahit isang gabi lamang. Kahit ang lahat ay hindi inaasahan at hindi ko ginusto.

He left me hanging with his most famous formal smile. Pakiramdam ko ay sumikip ang dibdib ko dahil hindi tulad nu'ng gabing iyon, matamis ang kan'yang mga ngiti habang kasama n'ya ang isang babae na tulad ko.

'Inisip mo man lang ba ako noon, Cedric? Hinanap mo man lang ba ako? O naduwag ka rin tulad ko?'

"Gan'yan talaga si Kuya. Mailap palagi pag tao na ang usapan." Sabi ni Apollo.

"Gusto mo ba s'ya, Viola?" Tanong ni Artemis.

Pero para akong bingi na walang naririnig. Ang nasa isip ko lamang ay paano ako makakalapit sa kan'yang muli.

"Saan s'ya pupunta next week?" Tanong ko sa magkapatid.

Nagkatinginan ang dalawa pero napalitan ang pagtataka nila ng mga ngiti. I know what they are thinking, but who am I to deny it?

I admit it! I liked Cedric the moment I became his six years ago.

"HOT bachelor of the year na naman pala si Kuya." Komento ni Artemis habang hawak nito ang magazine.

I am busy baking apple tarts to ease the sadness of being left by him this morning. Umalis na rin si Apollo at nagpunta sa presinto ng may tumawag sa kan'ya. And it left Artemis to stay with me for the night.

"Wala namang bago d'yan Artemis. Palagi namang mga pinsan mo at kapatid ang laman ng mga covers na 'yan. Nakakasawa na nga na palagi na lang pamilyang Cross ang namamayagpag sa mga magazines covers na 'yan." Pagsisinungaling ko kahit ang totoo n'yan ay madami akong magazine na puro si Cedric lang ang cover.

Kahit ako ay natatakot na sa ginagawa ko. I am turning to an obsessed woman to the man who popped her cherry six years ago.

"Blah, blah, blah. 'Wag ka ngang feeling bitter d'yan Viola. Alam ko namang may gusto ka kay Kuya Cedric."

Muntik na akong mapaso sa sinabi ni Artemis. 'Bakit ba kasi ambilis nilang makabasa?'

"H-ha? A-anong--"

"Hindi naman gan'yan si Kuya Cedric eh." I saw a glimpse of sadness in her eyes as she mention her eldest brother.

"Paanong, hindi gan'yan?" Tanong ko rito as I fill up my glass with water.

"He is sweet and caring. Animal-lover pero palaging naaalala ang pamilya namin. Not until what happened to him six years ago that stayed unknown to us." She stated.

Nabitawan ko ang hawak kong baso na naging dahilan para mabasag ito. Artemis looked at me with her worried eyes but I can't help myself but to avoid her gaze because of the fact that--

No! Hindi mo nga alam ang dahilan eh! Baka coincidence lang.

Tama, baka nga coincidence lang ang lahat.

"S-sorry." Sabi ko habang isa-isa kong pinupulot ang mga bubog na nagkalat sa sahig.

Tumulong si Artemis. Tahimik naming natapos ang paglilinis. Kinakabahan ako, natatakot sa kung anuman ang iniisip ni Artemis.

"Ayos ka lang ba, Viola? Tinatakot mo ako." Anito pero pilit akong ngumiti.

Ano kaya ang magiging reaksyon n'ya kung... Baka sakali'y ako ang dahilan?

Pero posible ang salitang coincidence, 'di ba?

"Pasensya na." Sabi ko at saka nagpatuloy sa pagbe-bake. Hindi rin nagtagal ang tensyon sa pagitan naming dalawa, nawala na rin ang kaba ko ng mag-kwento na ulit ito tungkol sa mga katrabaho nito sa larangan ng pag-aartista. Pero dahil likas ang pagiging kuryoso kong tao lalo na kung si Cedric na ang usapan, tinraydor na naman ako ng aking puso para lamang makilala pa si Cedric ng husto.

"Ano ba ang tipo ni Cedric?" Tanong ko.

Ngumiti si Artemis at saka s'ya sumagot ng, "Ang tipo n'ya ay 'yung tulad mo."

A.N: Sorry late update. Depressed lang this past few days and I hope na magtuloy-tuloy na pag-update ko before the year ends. Happy December 1 guys.