5.BÖLÜM "BERABER

70.3K 4.8K 3K
                                    

Merhaba, yıldızlarım.✨

Ekranın sol alt köşesinde bulunan yıldızı aydınlatarak okumaya geçerseniz çok sevineceğim.❥

Buraya ben de sizin için bir yıldız bırakıyorum.⭐ Siz de yıldız ve kalplerinizi bırakabilirsiniz.

Keyifli okumalar...

*****

*****

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

5. BÖLÜM "BERABER"

Bir yola bir de yanımda oturan Araf'a baktım. Gidiyoruz deyip şirketten çıktıktan sonra arabasına binmiştik. Fakat onun bana yapacaklarından o kadar çok korkmuştum ki ne nereye gittiğimizi ne de neden bir yere gittiğimizi soramadım.

"Sen bana niye öyle bakıyorsun?" diye sorup gözünün ucuyla bana bakınca öylece kaldım. Yola bakarken ona baktığımı nasıl fark etmişti ki?

"Ben mi?" diye sorup kendimi gösterince dudakları yana kıvrıldı.

"Arabada ikimizden başka hiç kimse olmadığına göre." Aferin Bahar kızım adama bir kez daha çok güzel rezil oldun.

"Yok siz yanlış anlamışsınız. Size baktığım falan yoktu. Neden size bakayım ki ben?" Kaşlarını çattı.

"Ben de onu soruyorum zaten neden bakıyorsun?"

"Bakmıyorum dedim ya." Sesim biraz da olsa yüksek çıkınca Araf şaşırdı.

"Tamam, sakin ol bir şey demedim," dedi, mahçup oldum. Ne diye sert çıkmıştım ki adama?

"Sakinim zaten," deyip bunu onu inandırmak için gülümsedim.

"Hem de çok sakinim. Neden sinirli olayım ki?" Derin bir nefes aldı.

"Tamam, bence susalım biz," dedi, bu sefer de utandım. Kendimi fazlasıyla gergin hissediyorum ve her gerildiğimde olduğu gibi yine saçmalıyorum.

"Biz nereye gidiyoruz?" diye sordum bir çırpıda. Araf yeniden gözünün ucuyla bana baktı.

"Bana." Karşısında öylece kaldım. Bana mı demişti o?

"Rahatça çizim yapabileceğimiz tek yere yani." Cevap veremedim. Gözlerini yola çevirirken sordu.

"Bir sorun olmaz değil mi?" Derin bir nefes aldım.

"Yok canım ne sorunu olacak? Yani ne gibi bir sorun olabilir ki?" Düşündüğümün tam tersi şeyleri söyledim. Ne diyebilirdim ki adama?

"Güzel, çok güzel." Tuttuğum nefesimi bıraktım.

"Güzel." Kendi kendime mırıldanarak önüme döndüm. İkimiz de susunca arabadaki sessizlik giderek büyüdü. Sessizlik arttıkça benim gerginliğim de arttı fakat yine de konuşamadım.

STAJYERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin